ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2542
ตระกูลทาเคอิที่เหลืออาจไม่รู้จักฮาร์วีย์ดีนัก แต่มากิคิดว่าเขาเข้าใจดีว่าฮาร์วีย์เป็นใคร
ตัวอย่างเช่นฮาร์วีย์เป็นหัวหน้าสาขาของหลงเหมินผู้ซึ่งเอาชนะชินคาเงะเวย์ในมอร์ดูได้ ย้อนกลับไปในตอนนั้น ไม่มีสมาชิกชินคาเงะเวย์คนใดในมอร์ดูที่บรรลุได้ถึงระดับเทพสงคราม ดังนั้นมากิจึงคิดว่าฮาร์วีย์ไม่ได้แข็งแกร่งขนาดที่เขาจำเป็นต้องหงอให้
นั่นเป็นเหตุผลที่ชายสูงอายุดูเมินเฉย ในตอนที่ฮาร์วีย์ตบมาโกโตะและปฏิบัติต่อลูกชายของเขาเรากับเด็กไม่มีสมอง แทนที่จะเสียอารมณ์ เขาบังคับตัวเองให้สงบลง
ในขณะเดียวกัน ฮาร์วีย์ก็มองไปที่มากิด้วยความสนใจอย่างมาก เขาไม่ได้ข่มขู่หัวหน้าทาเคอิเลย อันที่จริงเขารู้สึกสงสัยเกี่ยวกับตัวของชายชราเล็กน้อยเสียมากกว่า
อย่างมากที่สุด มากิก็เป็นเพียงทหารชั้นสูง ฮาร์วีย์ล่ะสงสัยจริง ๆ ว่าใครที่ทำให้เขากล้ามาสร้างความโกลาหลบนแผ่นดินของประเทศ H แบบนี้
“พ่อหนุ่ม วันนี้ทุกอย่างจบลงแล้ว! ฉันรับรู้ถึงเหตุการณ์ของนาโอโตะแล้ว ฉันจะให้สถานทูตของประเทศหมู่เกาะให้ความร่วมมือกับสถานีตำรวจฮ่องกงและลาสเวกัสในการสอบสวนเรื่องนี้อย่างรอบคอบ ถ้าสิ่งที่นายพูดเป็นเรื่องจริง ในนามของตระกูลทาเคอิ เราจะไม่ถือโทษโกรธนายอีก ตำรวจสากลก็จะไม่จับกุมนายด้วยเช่นกัน”
มากิวางมาดของปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ออกมา รัศมีของเขาฉายไปทั่วลานบ้านในขณะนั้น
“ยิ่งไปกว่านั้น ฉันคือมากิ ทาเคอิ หัวหน้าตระกูลทาเคอิ และเป็นผู้อาวุโสแห่งชินคาเงะเวย์! ฉันเป็นคนรักษาคำพูด! นายกลับไปได้แล้ว แต่ก่อนกลับ นายต้องมีคำอธิบายที่ชอบธรรมให้กับลูกชายของฉันก่อน เพราะว่านายฆ่าผู้ติดตามของเขาไปมากมาย ซึ่งก็สมควรแล้วที่นายจะต้องเป็นคนชดใช้”
ความมั่นใจของมากิเด่นหราบนใบหน้าของเขา ในความรู้สึกนึกคิดของเขา เมื่อคนที่มีสถานะอย่างเขาเอ่ยปากเรียกร้อง ฮาร์วีย์ก็ต้องแสดงความเคารพต่อเขาบ้าง สำหรับการเสียชีวิตของพวกระดับสูงของตระกูลทาเคอิ มากิจะไม่ติดใจเอาความอีกหากฮาร์วีย์สัญญาว่าจะมอบผลประโยชน์มหาศาลให้แก่เขาเป็นการชดเชย
“คำอธิบายที่ถูกต้อง? ชาวประเทศหมู่เกาะของคุณเคยมานั่งคิดให้ดี ๆ ไหมว่าตัวเองสมควรได้รับสิ่งนั้นหรือเปล่า?”
รอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏบนใบหน้าของฮาร์วีย์ ในวินาทีต่อมา เขากระทืบดาบยาวลงบนพื้นจนมันหักครึ่งทันที
แรงสั่นสะเทือนส่งใบมีดที่หักให้ปลิวว่อน มันติดอยู่ในลำคอของมาโกโตะในขณะที่ทุกคนเฝ้าดูสิ่งนั้นเกิดขึ้นโดยไม่อาจตอบโต้ได้ทัน
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามาโกโตะตกใจขนาดไหน เขากำคออย่างทำอะไรไม่ได้ สีหน้าเหลือเชื่อฝังแน่นบนใบหน้าของเขาไม่จางหาย จากนั้นเขาก็ร่วงหล่นลงสู่พื้นอย่างช้า ๆและสิ้นลมหายใจ
ในตอนที่มาถึงฮ่องกงครั้งแรก มาโกโตะถือว่าตัวเองเป็นทายาทของตระกูลทาเคอิและเป็นยอดฝีมือระดับสูงของชินคาเงะเวย์ แน่นอนว่านั่นทำให้เขาเป็นทูตที่สมบูรณ์แบบของประเทศหมู่เกาะ ในสายตาของเขา เขาสามารถทำอะไรได้ตามอำเภอใจโดยไม่ต้องคำนึงถึงผลที่ตามมา ไม่ว่าเขาจะทำอะไรในฮ่องกง นั่นก็เพราะตัวตนที่เขามี
ยิ่งไปกว่านั้น มากิ พ่อของมาโกโตะก็อยู่ที่นั่นกับเขาด้วยเช่นกัน นี่ไม่ต่างอะไรจากพรของสวรรค์ที่ทำให้เขารอดพ้นจากความตาย นั่นอธิบายได้ถึงท่าทีเย่อหยิ่งและวางอำนาจเหนือกว่าใครต่อใครในฮ่องกงของเขาได้เป็นอย่างดี
อย่างไรก็ตาม มาโกโตะไม่เคยคิดเลยว่าฮาร์วีย์จะกล้าฆ่าเขาต่อหน้ามากิ อีกฝ่ายเปิดประตูนรกให้เขาล่วงหน้าตั้งหลายสิบปี
“นี่คือคำอธิบายของผม พอใจกับมันไหมล่ะ หัวหน้าทาเคอิ” ฮาร์วีย์ยังคงเฉยเมยในขณะที่เขาเอามือไพล่หลังเอาไว้
“คุณมาโกโตะ?!”
“มาโกโตะ! ไม่!”
ในที่สุดทุกคนที่อยู่ที่นั่นก็มีปฏิกิริยาเมื่อเห็นร่างของมาโกโตะทรุดลงกับพื้น เมื่อหลุดจากภวังค์แล้วพวกเขาก็ตะโกนเรียกชื่อชายหนุ่มพร้อมกัน
แกร๊ก!
มือขวาของแครอลสั่นอีกครั้ง ปืนเลื่อนออกจากนิ้วของเธอและตกลงสู่พื้นเธอไม่อาจจับอาวุธได้อย่างมั่นคงอีกต่อไปแล้ว เธอไม่กล้าแม้แต่จะถือปืนต่อหน้าฮาร์วีย์
ดวงตาของมากิแดงก่ำในขณะนั้น เขาร้องลั่น “มาโกโตะ!”
