ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2597
‘ความรู้สึกของเขา?!’
คำพูดของมอร์แกนฟังดูเหมือนเขากำลังตั้งคำถามกับฮาร์วีย์ ในความเป็นจริงเขาแค่ทักทายฮาร์วีย์อย่างเป็นมิตรเท่านั้น
แต่คำพูดง่าย ๆ เหล่านั้นก็เพียงพอที่จะทำให้ทั้งเดอะ การ์เด้น วิลล่าเงียบลง
เมอร์ฟี ชารอน และคนอื่น ๆ ตัวแข็งทื่อในทันที
พวกเขาจ้องมองฮาร์วีย์อย่างตะลึงงัน ไม่เชื่ออย่างที่สุด
แม้ว่ามอร์แกนจะเป็นคนสุขุมรอบคอบ แต่ความเย่อหยิ่งของเขาก็ยังเป็นที่เลื่องลือ
เขาจะเคารพพวกตาสีตาสาแบบนี้ได้ยังไง?
เขาไม่แสดงความเคารพต่อผู้บัญชาการสูงสุดของฮ่องกงด้วยซ้ำ!
เขาไม่ใส่ใจแก๊งบรีวู้ดด้วยเช่นกัน
ถ้าเมอร์ฟีและชารอนไม่ได้มาจากตระกูลที่มีชื่อเสียง พวกเขาก็ไม่มีสิทธิ์ได้พบกับชายคนนี้เลยด้วยซ้ำ…
แต่เขากลับมาอยู่ที่นี่ แสดงความเคารพเป็นอย่างสูงต่อฮาร์วีย์เสียอย่างนั้น….
เอ็ดวินและเลสลี่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาก็ตกใจเช่นกัน
ฮาร์วีย์หรี่ตามองมอร์แกน ก่อนจะยิ้มให้ชายผู้นั้นอย่างสงบ
“หัวหน้าสาขาจอห์นสัน นี่เป็นครั้งแรกที่เราเจอกันใช่ไหม”
“ใช่แล้วล่ะ แต่นายท่านหลงเหมินได้บอกกับผมเรื่องของคุณแล้วในครั้งก่อนที่เขามาที่นี่”
“เขาบอกว่าหลงเหมินควรรวมเป็นหนึ่งเพื่อต่อต้านศัตรูต่างชาติ ผมเองก็เห็นด้วยกับประโยคนี้”
ฮาร์วีย์ตอบด้วยรอยยิ้มจาง ๆ
นับตั้งแต่เหตุการณ์ในวังมังกรก็เป็นเวลานานแล้ว แต่ถึงกระนั้นมอร์แกนก็ปรากฏตัวหลังจากที่ฮาร์วีย์ไม่เคารพกองบังคับคดีของหลงเหมิน
สิ่งนี้หมายถึงอะไร?
มอร์แกนเข้าหาฮาร์วีย์หลังจากตระหนักได้ว่าฮาร์วีย์มีพลังมากพอที่จะปราบปรามกองบังคับคดีของหลงเหมินได้งั้นหรือ?
เพื่อเห็นแก่มารยาท ฮาร์วีย์แค่ยิ้มและตอบว่า “คุณพูดถูกแล้ว
“หลงเหมินควรรวมเป็นหนึ่งเพื่อหันหน้าใส่ศัตรูของเรา
“อันที่จริงผมควรจะเป็นฝ่ายชวนคุณไปงานเลี้ยง…
“แต่น่าเสียดาย ผมมีเรื่องอื่นที่ต้องจัดการ
“ขออภัยด้วยนะ หัวหน้าสาขาจอห์นสัน”
ดวงตาของเมอร์ฟี่และชารอนกระตุกอย่างบ้าคลั่งหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น พวกเขาอยากจะกรีดร้องใส่ฮาร์วีย์!
เมื่อพวกเขาเห็นมอร์แกนปรากฏตัว เพราะเขาก็มั่นใจว่ากองหนุนของพวกเขาปรากฏตัวแล้ว พวกเขาคาดหวังอย่างเต็มที่ที่จะได้เห็นฮาร์วีย์ถูกบดขยี้
แต่ฮาร์วีย์กลับจัดแจงให้มอร์แกนต่อต้านพวกเขาด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ!
มอร์แกนยิ้มอย่างอบอุ่นขณะที่เขาฟังคำตอบของฮาร์วีย์
“ฮ่องกงและลาสเวกัสเป็นถิ่นของผม หัวหน้าสาขายอร์ก ปัญหาของคุณคือปัญหาของผม
“ผมจะจัดการเรื่องนี้ให้คุณเอง แล้วค่อยไปเลี้ยงอาหารคุณทีหลัง”
มอร์แกนหันกลับมาอย่างใจเย็น เมื่อเห็นเมอร์ฟี่และชารอน ดวงตาของเขาก็หรี่ลงเป็นสายตาดุดัน
“เธอบอกว่าฉันมาไกลถึงขนาดนี้ได้เพราะตระกูลของเธองั้นเหรอ?
“แถมยังทำให้หัวหน้าสาขายอร์กขุ่นเคืองอีก…!”
ดวงตาของเมอร์ฟีกระตุกเมื่อเห็นการตำหนิที่รุนแรงของมอร์แกน
“ทั้งหมดนี้เป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด หัวหน้าสาขาจอห์นสัน!
“ลืมมันไปเถอะนะ! เห็นแก่เอลเมอร์ ปู่ของผม!”
เมอร์ฟี่อัดแน่นไปด้วยความไม่พอใจ เขาดูแคลนคนในประเทศ H เสมอมาแต่เขารู้ดีว่าคนในท้องถิ่นอย่างมอร์แกนนั้นทรงพลังเพียงใด
ถ้าเมอร์ฟีทำให้มอร์แกนโกรธ เขาคงถึงคราวตาย แต่ต่อให้เขาไม่ตาย เขาก็อาจจะจบลงด้วยความพิการ
ตระกูลอีแวนส์ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะท้าทายหัวหน้าสาขาของหลงเหมินสาขาฮ่องกงและลาสเวกัส
แต่ถ้าคิดที่จะท้าทายหัวหน้าสาขาของหลงเหมิน ตระกูลอีแวนส์ก็จะไม่ต่อต้านชายผู้ทรงพลังเช่นนี้เพื่อหลานชายที่ไร้ค่าอย่างเขาอยู่ดี
“เข้าใจผิดงั้นเหรอ?
“นายมาที่นี่ตั้งแต่เช้าเพื่อสร้างปัญหาในที่พักของหัวหน้าสาขายอร์ก แถมนายยังลงไม้ลงมือกับผู้คุ้มกันของที่นี่ด้วยซ้ำ!
“ที่นี่คือที่พักอาศัยของตระกูลคลาร์ก!
“นายไม่สนใจกฎหมายหน่อยเหรอ!”
