ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2627
เคทลิน พาร์สันสวมชุดเดรสที่ตัดเย็บพอดีกับรูปร่างของเธอ โดยมีปลายผ่าที่ด้านบนต้นขา ซึ่งเผยให้เห็นเรียวขาสีขาวซีดและเรียวยาวของเธอ
ช่างเป็นภาพที่น่าเย้ายวนอย่างแท้จริง
เหนือสิ่งอื่นใด นายหญิงแห่งตระกูลยอร์กคนต่อไปก็ดูเหมือนจะมีคุณสมบัติที่ดีอยู่บ้าง
แม้จะถูกตีจนน่วมอย่างไรการตอบโต้ แต่ทักษะการเข้าสังคมของเธอก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ได้ถึงทัศนคติและความสามารถของเธอ
ขณะที่ฮาร์วีย์ ยอร์กกำลังนึกชื่นชมหญิงสาว เอ็ดวิน เมนโดซาก็ขมวดคิ้วหลังจากเหลือบมองชายหนุ่มผิวคล้ำที่นั่งอยู่ข้างเคทลิน
“ลูอิสกลับมาที่ฮ่องกงแล้วเหรอ? ทำไมผมไม่รู้เรื่องนี้เลย
“เขาไปรับบททหารรับจ้างที่ดาร์ก ไอส์แลนไม่ใช่เหรอ? แถมเมื่อไม่นานมานี้เขาเพิ่งเข้ายึดครองเหมืองทองไปด้วยใช่หรือเปล่า?”เลสลี่ คลาร์กกระซิบกระซาบอ่ยางแผ่วเบา
“แล้วทำไมเขากลับมาตอนนี้ล่ะ? มันดูแปลก ๆ นะ!”
ฮาร์วีย์เลื่อนสายตาไปยังชายผิวคล้ำในชุดลายพรางขณะที่ทั้งสองกำลังกระซิบกัน
รัศมีที่ชายคนนั้นเปล่งออกมาดูคล้ายกับทหารรับจ้างในสนามรบ เขารู้สึกถึงไอสังหารได้ เมื่อเทียบกับคนที่มีชื่อเสียงคนอื่น ๆ เขาดูโดดเด่นออกมาอย่างชัดเจน
เช่นนี้แล้ว คงไม่มีใครกล้าแสดงความรังเกียจขณะมองไปที่เขา พวกเขาทุกคนให้ความเคารพชายหนุ่มผู้นั้นเป็นอย่างสูง
บางครั้งเคทลินจะยิ้มและพูดคุยกับเขาในขณะที่ชนแก้วกัน พวกเขาดูคุ้นเคยกันดี
ฮาร์วีย์รู้สึกสงสัย ในขณะที่เขาตั้งใจจ้องไปที่ชายผู้นั้น
“นั่นใคร? เขามาจากไหน?
“เขาเป็นนายน้อยของหนึ่งในสี่ตระกูลชั้นนำของฮ่องกง ตระกูลคาสโตร ชื่อลูอิส คาสโตร
“เขาแตกต่างจากนายน้อยคนอื่น ๆ เขาไม่เคยชอบการเมืองและไม่เคยสนใจธุรกิจ และเขาชอบเอาชีวิตตัวเองไปตกอยู่ในอันตรายตลอดเวลา
“เขาก่อตั้งกลุ่มทหารรับจ้างสองสามกลุ่มในดาร์ก ไอส์แลนในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา และทำสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวมากมาย”
เอ็ดวินมีท่าทีจริงจังในขณะนั้น มันค่อนข้างน่ากลัวสำหรับเศรษฐีเจ้าสำราญที่จะทำสิ่งเหล่านั้น
“ตลอดชีวิตเขาไม่เคยฝักใฝ่ฝ่ายใด ความสัมพันธ์ของเขากับคนหนุ่มสาวที่นี่ก็ไม่มีอะไรพิเศษเช่นกัน ส่วนใหญ่แล้วเขาแทบจะไม่เกรงใจวินซ์ ยอร์กเลยด้วยซ้ำ” เลสลี่กระซิบเบา ๆ
“แต่ฉันได้ยินมาว่าตั้งแต่เล็กจนโตเขาคอยเกาะติดเคทลินอยู่เสมอ ทุกครั้งที่เขากลับมา ก็เป็นเพราะต้องการช่วยเคทลินจากการถูกรังแก
“ครั้งนี้เขาอาจจะกลับมาเพราะว่า…”
เลสลี่หยุดตัวเองในตอนนั้น
เธอพยายามเตือนฮาร์วีย์ว่าลูอิสกลับมาเพราะเขา
ฮาร์วีย์แสดงรอยยิ้มจาง ๆ
“ที่นี่เป็นถิ่นของผม คุณยอร์ก ให้ผมจัดการเรื่องนี้ คุณแค่ต้องไม่อยู่ที่นี่ขณะที่เราทำการเจรจา” เอ็ดวินพูดอย่างขมขื่น
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ เนื่องจากเอ็ดวินอยากจะลอง ฮาร์วีย์ก็ไม่รังเกียจที่จะปล่อยให้เขาทำอย่างที่ต้องการ
ฮาร์วีย์รู้สึกได้ว่าแทบจะไม่มีโอกาสได้เจรจาอย่างสันติเลยแม้แต่น้อย
เอ็ดวินสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด เขาตั้งใจอย่างแน่วแน่ที่จะจัดการกับเรื่องนี้เพราะเห็นแก่ฮาร์วีย์ เขาเดินเข้าไปในโพรงนั้นด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่น
ทุกคนต่างจับจ้องไปยังแขกที่ไม่ได้รับเชิญและหยุดการสนทนาลง
เอ็ดวินก้าวไปข้างหน้าและมองไปที่เคทลิน
“ไม่เจอกันนานนะ คุณพาร์สัน
“คืนนี้ผมตั้งใจมาที่นี่เพื่อพบคุณ คุณจะว่าอะไรไหมหากจะต้องสละเวลาคุยกันสักหน่อย”
“นายอยากคุยกับเธองั้นเหรอ?!”
ลูอิสลุกขึ้นยืนอย่างโกรธเกรี้ยวและเดินเข้าไปหาเอ็ดวินพร้อมกับเล็งปืนไปที่หน้าผากของเขาก่อนที่เคทลินจะทันได้ตอบโต้
“นายคิดว่าตัวเองมีสิทธิ์จะขอเรื่องนั้นได้ไง!
“ถ้าอยากจะพูดก็คุกเข่าลงซะ!”
