ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2638
“ทางเลือกที่สอง ถ้าไม่อยากตาย คุกเข่าลงแล้วตบหน้าตัวเองสักสิบที ขอโทษอย่างตั้งใจ แล้วฉันจะปล่อยนายไป
“อยากใช้วิธีไหนก็เลือกเลย ฉันจะอยู่กับนายไปจนจบเกมเอง ฟังดูเป็นไงล่ะ”
น้ำเสียงของฮาร์วีย์นั้นฟังดูสบาย ๆ ราวกับว่าเขาจัดการลูอิสได้อยู่หมัด
ดวงตาของลูอิสกระตุกอย่างบ้าคลั่งก่อนที่เขาจะปลดปล่อยไอสังหารออกมา
“นายเป็นใครกันวะ!”
เขาอยากจะส่งฮาร์วีย์ให้ลอยไปด้วยการเตะ แต่เขาตระหนักว่าฮาร์วีย์จับมือของเขาไว้ไม่ต่างจากกุญแจมือ
ถ้าฮาร์วีย์ใช้แรงมากกว่านี้อีกนิด ระเบิดในมือของเขาจะตกลงไปที่พื้น และหากเป็นเช่นนั้น ทุกคนที่นี่จะต้องตกตายไปตามกัน
ลูอิสจึงไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม
“ฉันเป็นใครก็ไม่สำคัญหรอก ทางที่นายจะเลือกต่างหากที่สำคัญ”
ฮาร์วีย์ออกแรงมากขึ้นเล็กน้อยขณะที่เขาพูดต่ออย่างไม่ไยดี
“ถ้านายเลือกไม่ได้จริง ๆ ล่ะก็ ฉันจะเลือกให้นายเอง”
เสียงแตกดังขึ้นจากมือของลูอิสหลังจากที่ฮาร์วีย์ออกแรงที่จับมือของเขาหนักขึ้น ความเจ็บปวดแสนสาหัสประเดประดังเข้ามา ลูอิสแทบไม่รู้สึกถึงมือของตัวเองอีกต่อไป มือของเขาอ่อนแรงลงและระเบิดในมือก็ใกล้จะร่วงหล่นลงไปเต็มทีแล้ว
“นายมันบ้าไปแล้ว! บ้า!”
ลูอิสผู้หยิ่งผยองอยากที่จะถอยให้ห่าง แต่เขาทำไม่ได้ด้วยซ้ำเพราะถูกมือของอีกฝ่ายจับไว้
สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปในทางที่แย่ลงอย่างต่อเนื่อง
เคทลินตัวสั่นอยู่หลังโซฟาหลังจากโผล่หัวออกมาดูสถานการณ์เล็กน้อย ใบหน้าอันสูงสง่าของเธอหายไป และถูกแทนที่ด้วยความกลัวอย่างที่สุด
เธอไม่กล้าแม้แต่จะมองให้แน่ใจว่าชายอีกคนเป็นใครด้วยซ้ำ
ความกลัวที่ไม่มีที่สิ้นสุดได้ครอบงำหัวใจของเธออย่างสมบูรณ์ ถ้าลูอิสปล่อยมือ ระเบิดจะหลุดมือและระเบิดออก
ผู้คนที่อยู่รอบตัวเขาอาจจะตาย หรือไม่ก็จบลงด้วยการถูกระเบิดอย่างน่าสยดสยอง
“เร็วสิ! มาตายไปด้วยกันเถอะ!”
ฮาร์วีย์บีบมือของอีกฝ่ายแรงขึ้น แต่ลูอิสก็ห้ามตัวเองไม่ให้ปล่อยระเบิดลงมา เหงื่อเย็นหยดลงศีรษะ
“เกิดอะไรขึ้นล่ะ? นายกลัวงั้นเหรอ?
“ความหยิ่งผยองก่อนหน้านี้ของนายมันหายไปไหนหมด
“นายไม่กลัวตายไม่ใช่เหรอ?
“นายเอาเรื่องนี้มาขู่คนอื่นเขาไปทั่วเลยนี่ใช่หรือเปล่า?”
ฮาร์วีย์ตบหน้าลูอิสซ้ำเติม
“นายคือทหารรับจ้างในดาร์ก ไอส์แลน! ใช้ชีวิตนอกกรอบไม่กลัวความตายไม่ใช่เหรอ? ฉันว่านายไม่ได้เป็นอย่างที่พูดหรอก!
“ทำให้มันระเบิดเดี๋ยวนี้เลยสิ!
“ฉันไม่รู้ว่าคนอื่น ๆ จะตายไปกับเราด้วยไหม แต่เราสองคนน่ะตายแน่ ๆ!
“มาเร็ว! มาเล่นกัน!”
“นายเป็นใครกันวะเนี่ย!”
ลูอิสกัดฟันอย่างหงุดหงิด
“มันสำคัญตรงไหนล่ะ?”
ฮาร์วีย์ยังคงตบหน้าลูอิส เขาทั้งหยิ่งผยองและไม่แยแส
“เอาสิ! อวดดีต่อสิ!
“ถ้านายไม่ยอมปล่อยมือ ก็แสดงว่านายก็เป็นแค่ขยะโสโครกเหมือนกัน
“เป็นแค่เศษขยะ!”
ลูอิสกัดฟัน สีหน้าเศร้าหมอง
“แกกล้าทำให้ฉันขายหน้าเหรอ ไอ้สารเลว!”
เพี๊ยะ!
ฮาร์วีย์เหวี่ยงมือหลังของเขาไปบนใบหน้าของลูอิส ตบผู้ชายคนนั้น
“ถ้าฉันจะแกล้งนายสักหน่อยแล้วจะทำไม!
“เอาสิ.. เอาเลย! ตายไปด้วยกันนี่แหละ!
“กล้าหรือเปล่าล่ะ? ไอ้ขยะโสโครก!”
ลูอิสยอมให้อีกฝ่ายตบหน้าโดยไม่พูดอะไรสักคำ เขารู้ว่าชายตรงหน้าบ้าเสียยิ่งกว่าเขา
เขากล้าที่จะขู่คนอื่นด้วยระเบิด แต่ฮาร์วีย์กลับพร้อมที่จะตายไปกับเขา
ฝูงชนเงียบกริบ ทุกคนเฝ้าดูด้วยความเงียบงัน ไม่กล้าแม้แต่จะขยับกายแม้เพียงเล็กน้อย
พวกเขากลัวว่าฮาร์วีย์จะเอาระเบิดขว้างลงพื้นทันทีที่เขารู้สึกว่าถูกยั่วโมโห ถ้าเป็นเช่นนั้นทุกคนก็คงต้องตายด้วยกัน
แต่เอ็ดวินและพรรคพวกกลับรู้สึกใจชื้นขึ้นเมื่อเหตุการณ์กับตาลปัตร
พวกเขาจะไม่กล้าทำอะไรผลีผลามในตอนที่ลูอิสใช้กำลังปราบปรามพวกเขา
แต่หลังจากที่ฮาร์วีย์ปรากฏตัว หน้าของลูอิสก็ถูกตบจนบวมเป่ง
พวกเขาขยับมือได้อย่างเฉียบคมก่อนที่จะผู้คุ้มของลูอิสทุกคนจะทันได้ไหวตัวเสียอีก
สงครามอาจปะทุขึ้นได้ทุกเมื่อ ผู้คนอาจตายได้ในพริบตา!
