ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2642
ใบหน้าของลูอิสแทบจะจมลงไปกับพื้นในขณะนี้ ขณะที่สัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าของฮาร์วีย์ เขากัดฟันและบังคับตัวเองให้สำลักคำว่า “ฉันขอโทษ”
ฮาร์วีย์ยิ้มหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น เขายกขาขึ้นช้า ๆ แล้วปล่อยลูอิสให้เป็นอิสระ
ลูอิสยังไม่ลุกขึ้นทันทีเช่นกัน
เขาคุกเข่า หลังตรงในขณะที่เงยหน้ามองฮาร์วีย์ด้วยท่าทางเหยียดหยาม เขาดูคล้ายกับสัตว์ร้ายที่เลี้ยงไม่เชื่อง
“ฮาร์วีย์? นายคือฮาร์วีย์คนนั้นน่ะเหรอ!
“ดี! ฉันจะจำทุกอย่างวันนี้เอาไว้!
“นายควรรู้ว่ามีคนที่แข็งแกร่งกว่านายเสมอ ฮาร์วีย์!
“ฉันจะคิดบัญชีในสิ่งที่เกิดขึ้นกับนายในคืนนี้อย่างแน่นอน!”
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ
“รู้ไหมว่าฉันเกลียดอะไรที่สุด? คนพูดมากไงล่ะ!”
ฮาร์วีย์คว้าคอของลูอิสทันที
เขาดันระเบิดมือที่ไม่มีสลักเข้าไปในปากของลูอิสโดยไม่ลังเล!
“ในเมื่อพูดมากขนาดนี้ ก็หาอะไรอุดไว้ซะหน่อยดีกว่า
“ถ้านายอ้าปากพูดอีกครั้ง และระเบิดลูกนี้ทำงานขึ้นมาก็อย่ามาโทษฉันล่ะ!”
ฮาร์วีย์เอื้อมมือไปตบหน้าลูอิสอย่างเย้ยหยัน
“หวังว่าครั้งต่อไปที่เราได้เจอกัน นายจะยังมีชีวิตอยู่”
ลูอิสอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาทำได้เพียงจ้องมองฮาร์วีย์อย่างไม่พอใจ
ฮาร์วีย์เตะลูอิสลงไปที่พื้นอีกครั้งอย่างไม่ไยดี
ลูอิสพยายามอย่างเต็มที่เพื่อไม่ให้ระเบิดทั้งสองลูกระเบิด ใบหน้าของเขาดูน่าเกลียดและน่าสมเพชอย่างยิ่ง
ฮาร์วีย์อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อเห็นภาพนี้
เมื่อได้เห็นว่าชายที่ถูกขนานนามว่าใช้ชีวิตอยู่บนเส้นด้ายคนนี้ไม่มีอะไรน่าประทับใจเลย
เคทลินไม่กลัวตายอีกต่อไปแล้ว เธอเดินออกไปและจ้องไปที่ฮาร์วีย์
“คราวนี้นายโชคดีไปนะฮาร์วีย์!
“แต่ฉันจะขอสาบานต่อพระเจ้าไว้เลย!
“ฉันจะต้องแก้แค้นให้กับความอัปยศอดสูทั้งหมดที่นายมอบให้!
“ฝากไว้ก่อนเถอะ ฉัน…!”
เพี๊ยะ!
ก่อนที่เคทลินจะทันได้พูดจบประโยค ฮาร์วีย์ก็เหวี่ยงหลังมือของเขาลงไปบนใบหน้าของเธอ
“เธอไม่มีสิทธิ์พูดอะไรทั้งนั้น!
“คุกเข่าลง!”
เคทลินคุกเข่าตามสัญชาตญาณ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความไม่พอใจ
ไม่เพียงแต่จะไม่มีทางเรียกศักดิ์ศรีของเธอต่อหน้าฮาร์วีย์กลับมาได้เท่านั้น แต่เธอยังถูกทำให้อับอายอีกครั้งอีกด้วย
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ โดยไม่ได้พูดอะไร ก่อนที่จะออกจากเอ็มเมอรัลด์ คลับกับคนอื่น ๆ
เคทลินจ้องที่หลังของฮาร์วีย์ด้วยท่าทางเคียดแค้น
หลังจากนั้นไม่นาน ลูอิสก็ผลักสลักนิรภัยกลับเข้าไปในระเบิดของเขาอย่างลนลาน
สีหน้าของเขาแย่ลง เผยให้เห็นถึงการดูถูกเหยียดหยาม
…
“อะไรนะ?
“ฮาร์วีย์ไปที่เอ็มเมอรัลด์ คลับงั้นเหรอ?
“ลูอิสกลัวจนฉี่ราด? ชื่อเสียงของตระกูลพาร์สันมัวหมองไปหมดแล้ว?
“เคทลินโดนตบหน้าอีกแล้วเหรอเนี่ย?
“แล้วตอนนี้ก็มีแค่นายที่มาบอกเรื่องนี้กับฉันงั้นสิ?”
ในร้านดอกไม้บริเวณอ่าววิคตอเรีย วินซ์ซึ่งนั่งอยู่บนโซฟาริมหน้าต่างรู้สึกประหลาดใจ
สีหน้าเศร้าหมองปรากฏขึ้นเมื่อได้รับข่าวดังกล่าว
เล็กซี่ชำเลืองมองอีกฝ่ายขณะที่เธอตัดแต่งดอกไม้ด้วยกรรไกรคู่หนึ่ง
“เกิดอะไรขึ้นเหรอ?” เธอถามอย่างใจเย็น
วินซ์วางโทรศัพท์ลงก่อนจะถอนหายใจ
“เคทลินนำตัวลูอิสกลับมาจากดาร์ก ไอส์แลนได้แล้ว
“เพื่อจัดการกับฮาร์วีย์ เธอยังจับไอรีนมาเป็นตัวประกันไว้ด้วย
“จากนั้นฮาร์วีย์ก็พาคนกลุ่มใหญ่ไปที่เอ็มเมอรัลด์ คลับ ทำให้ลูอิสและเคทลินต้องประสบกับความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่…
“ลูอิสยังฉี่รดกางเกงอีก!”
หลังจากอธิบายสถานการณ์สั้น ๆ วินซ์ก็ดูสับสน
การกระทำของฮาร์วีย์อยู่เหนือความคาดหมายของเขาอย่างสิ้นเชิง
ที่น่าหนักใจที่สุดคือแม้แต่ลูอิสก็ยังกลัวเขา ในฮ่องกงและลาสเวกัสจะมีใครกล้าเล่นงานฮาร์วีย์อีกหลังจากความโกลาหลทั้งหมดนี้เกิดขึ้นแล้ว
