ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2645
ในขณะนี้ ทุกคนในตระกูลจอห์นสันกำลังนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นที่สว่างไสวด้วยท่าทางเคร่งขรึม ดูเหมือนพวกเขากำลังรออะไรบางอย่างอยู่
ไม่มีใครสนใจที่จะต้อนรับการกลับบ้านของไอรีนเลย
ปัง!
ท่ามกลางความไม่สบายใจของพวกเขา ประตูหน้าก็เกิดเสียงดังขึ้น
ทันทีหลังจากนั้น รถตู้สีดำหลายคันก็ปรากฏขึ้น
สาวกของกองบังคับคดีหลงเหมินก้าวออกจากรถพร้อมอาวุธและมีท่าทีเป็นปรปักษ์ พวกเขาดูพร้อมที่จะฆ่าใครก็ตามที่เข้ามาขวาง
สาวกของหลงเหมินที่ดูแลบ้านพักจอห์นสันดูค่อนข้างตกใจ พวกเขาไม่กล้าที่จะเคลื่อนไหวสุ่มสี่สุ่มห้า
เหล่าสาวกของกองบังคับคดีของหลงเหมินยิ้มเยาะอย่างเย้ยหยันก่อนที่จะล้อมรอบสถานที่ทั้งหมดเอาไว้
แคร์รี่โผล่ออกมา ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความชอบธรรมที่องอาจ เธอก้าวไปข้างหน้าอย่างเย่อหยิ่ง ตามด้วยผู้ใต้บังคับบัญชาที่หยิ่งยโสพอๆ กัน
“คุณคิดจะทำอะไร?” ไอรีนเอ่ยฝากถามตามสัญชาตญาณ
เพี๊ยะ!
แคร์รี่ไม่สนใจเธอและส่งเธอบินไปพร้อมกับตบหน้า
จากนั้นเธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาและหรี่ตาลงพิเคราะห์ไอรีนอย่างมีนัยยะ
“ผู้หญิงคนนี้แหละ พาเธอไปที่บูโดกัน! นี่เป็นคำสั่งของนายน้อยบาวเออร์!”
ตามคำสั่งของเธอ สมาชิกกองบังคับคดีของหลงเหมินหลายคนกระโจนไปข้างหน้าราวกับหมาป่าคลั่งและลากไอรีนออกไป พาเธอไปที่หลงเหมินบูโดกัน
พ่อของไอรีนตัวแข็งทื่อเมื่อเห็นภาพที่เกิดขึ้น วินาทีต่อมา เขาเริ่มกรีดร้องอย่างโกรธเกรี้ยว
“พวกคุณเป็นใคร? ไม่ทราบว่าเป็นใครมาจากไหนกัน?!
“แม้แต่สาวกของกองบังคับคดีของหลงเหมินก็จะมาลักพาตัวใครไปไม่ได้!
“คุณไม่รู้หรือว่าผู้อาวุโสจอห์นสันเป็นหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งฮ่องกงและลาสเวกัส! เขาเป็นหนึ่งในผู้นำสาขาสามสิบหกคน! สถานะของเขาสูงเกินกว่าที่พวกคุณ-!”
เพี๊ยะ!
แคร์รี่ไม่เสียเวลาฟัง เธอกลับยกมือขึ้นตบพ่อของไอรีน จนล้มลงกับพื้น
สมาชิกตระกูลจอห์นสันที่เหลือต่างเดือดดาล
“กล้าดียังไงมาก่อความวุ่นวายในบ้านของเรา?!” พวกเขาร้องตะโกน ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ
“อยากตายนักใช่ไหม!”
ผู้คุ้มกันที่ภักดีของตระกูลบางคนอยากที่จะลงมือ แต่พวกเขาทั้งหมดถูกเล่นงานก่อนที่จะทำอะไรได้ สาวกของหลงเหมินภายใต้การดูแลของแคร์รี่เล็งปืนไปที่ควบคุมการเหล่านั้นอย่างดุร้าย
“หัวหน้ากองบังคับคดีหลงเหมินฝากมาบอกว่า!
“ฮาร์วีย์ ยอร์ก หัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดูกำลังคบคิดกับกองกำลังภายนอกและหักหลังหลงเหมิน! หัวหน้ารับเรื่องนี้ไม่ได้!
“มอร์แกน จอห์นสัน หัวหน้าสาขาฮ่องกงและลาสเวกัสของหลงเหมินถือเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด!
“เข้าใจในสิ่งที่ฉันพูดไหม?!
“ตระกูลของพวกคุณน่ะจบเห่แล้ว!
“ถ้ารู้ว่าอะไรดีกับพวกคุณ ก็ยอมจำนนซะ! ไม่อย่างนั้นฉันนี่แหละที่จะเป็นคนจัดการพวกคุณเอง!”
ทุกคนในตระกูลจอห์นสันรู้สึกโกรธเคืองอย่างที่สุด
พวกเขาต่อสู้เพื่อหลงเหมินอย่างหนักมานานหลายทศวรรษ แม้แต่ในหลงเหมิน พวกเขาก็มีอำนาจที่ทรงพลัง
ถึงกระนั้น ตระกูลของพวกเขากลับถูกตั้งข้อหาว่าก่ออาชญากรรมโดยไม่มีหลักฐาน
เรื่องนี้พวกเขารับไม่ได้!
“นี่มันหมายความว่ายังไง?!”
หลายคนเริ่มตะโกนแสดงความไม่พอใจ
“พาผู้อาวุโสจอห์นสันกลับมาเดี๋ยวนี้!”
“ถูกต้อง!”
“ผู้อาวุโสจอห์นสันเป็นผู้อาวุโสของหลงเหมินเชียวนะ!”
“เธออาจเป็นคนของกองบังคับคดีหลงเหมิน แต่จะมาตั้งข้อหาเขามั่ว ๆ แบบนี้ไม่ได้!”
“ใครๆต่างก็รู้ว่าผู้อาวุโสจอห์นสันภักดีต่อหลงเหมินมากแค่ไหน!”
“พวกคุณพยายามใส่ร้ายเขา!”
“ผู้อาวุโสแห่งหลงเหมินภักดีเสมอมา”
แคร์รี่กอดอก ใบหน้าเย็นชา
“ดูเหมือนพวกคนทุกคนจะเป็นผู้บริสุทธิ์ใช่ไหม
“แต่หลงเหมินต้องการความเป็นปึกแผ่นขององค์กร ไม่ใช่แค่กับคนคนเดียว!
“ตระกูลของคุณกำลังก่ออาชญากรรมร้ายแรง!”