ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2651
“ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ ฉันไม่ได้มาที่นี่เพียงเพื่อเป็นตันแทนของกองบังคับคดีของหลงเหมิน แต่เพื่อเป็นตัวแทนของทั้งหลงเหมินด้วย!
“หัวหน้าสาขาอย่างนายจะยังอวดเก่งไปทำไม?!
“ถ้าฉันสั่งให้นายคุกเข่า นายก็จะต้องคุกเข่า!”
ความเลวร้ายที่น่ารังเกียจของเคนสามารถถูกรับรู้ได้แม้ผ่านสายการโทร
“อ๋อ ใช่ ฉันสั่งให้คนพาไอรีนไปเตรียมตัวแล้วนะ
“เมื่อเธอสวยและสะอาดแล้ว ฉันจะทะนุถนอมเธอเป็นอย่างดี
“นายไม่เคยนอนกับผู้หญิงมาก่อนใช่ไหม?
“อยากมาดูไหมล่ะ?
“ฮ่า ๆ ฮ่า ๆ!”
เสียงหัวเราะของเคนทั้งป่าเถื่อนและหยิ่งผยอง มันน่ารังเกียจมาก
เขาไม่เคยสนว่าแคร์รี่จะสำเร็จภารกิจหรือไม่ เช่นเดียวกับที่เขาไม่เคยสนใจการกระทำของฮาร์วีย์
สำหรับเขาแล้ว หัวหน้าสาขาอย่างฮาร์วีย์ก็เป็นเพียงหุ้นเชิดที่สามารถถูกควบคุมได้ง่าย ๆ
ด้วยตัวตนของเขาแล้ว เขาจะสามารถจัดการกับฮาร์วีย์อย่างไรก็ได้ตามที่เขาต้องการ แม้ว่าฮาร์วีย์จะเสียชีวิตระหว่างนั้น ก็จะไม่มีใครกล้าว่าอะไรเขา
เพราะฉะนั้น แน่นอนว่าคำขู่ของฮาร์วีย์จะไม่มีความหมายอะไรกับเขา
ท้ายที่สุดแล้วเขาจะสามารถฆ่าฮาร์วีย์ได้เมื่อไหร่ก็ได้
“ฉันหวังจริง ๆ ว่านายจะยังสามารถหยิ่งได้ขนาดนี้เมื่อนายต้องพบกับจุดจบของตัวเองนะ เคน” ฮาร์วีย์ตอบอย่างเฉยเมยโดยไม่สะทกสะท้านจากการเยาะเย้ยของเคน
“ฉันไม่อยากจะเห็นนายต้องคุกเข่าร้องขอความเมตตาเมื่อถึงตอนนั้น”
“ฉันจะร้องขอความเมตตางั้นเหรอ? ฮ่า!”
น้ำเสียงของเคนเต็มไปด้วยความเยาะเย้ย เสียงหัวเราะของผู้หญิงหลาย ๆ คนดังมาจากข้างหลังเขา
“นายคิดว่าฉันเป็นใคร? นายรู้เหรอว่าฉันอยู่ที่ไหน?
“ฉันดูแลหลงเหมินสาขาฮ่องกงและลาสเวกัส
“ใครก็ตามที่ขัดขวางฉันจะต้องตาย!
“บอกนางนั่นให้เร็ว ๆ สิ! ฉันรอไม่ไหวแล้ว!” เคนตะโกนอย่างใจร้อน
“อ๊าาา!”
เสียงไอรีนกรีดร้องด้วยความหวาดกลัวดังขึ้น เธอน่าจะโดนตบหน้าหลังจากที่พยายามขัดขืนอย่างสุดความสามารถ
น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความเศร้า ความเจ็บปวด และความสิ้นหวัง
เธอไม่เคยคิดว่าตัวเองจะต้องเจอกับอะไรแบบนี้หลังจากที่โดนลักพาตัวมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้วยตัวตนของเธอ
แคร์รี่ที่แขนขาหักไปแล้วรู้สึกพึงพอใจเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องด้วยความหวาดกลัวของไอรีน
เธออาจจะพิการโดยสมบูรณ์ แต่เธอก็ยังคงหวังว่าฮาร์วีย์จะจบหลงแบบเดียวกัน
แคร์รี่จะพอใจก็ต่อเมื่อฮาร์วีย์ได้ลิ้มรสความเจ็บปวดที่แท้จริง
“อ๋อ ใช่ ฉันลืมบอกไปว่าฉันเพิ่งกินยาเม็ดฟ้า นายรู้ใช่ไหมมันจะออกฤทธิ์ภายในครึ่งชั่วโมง?
“นายชอบช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ยากไม่ใช่เหรอ?
“ฉันจะให้เวลานายครึ่งชั่วโมง ฮาร์วีย์
“ถ้านายมาช่วยคุณจอห์นสันไว้ไม่ทัน ความบริสุทธิ์ของเธอก็จะหายไปตลอดกาล!
“ถ้านายไม่อยากให้มันเป็นอย่างนั้น นายก็มาฆ่าฉันสิ!
“กล้ารึเปล่า?!
“ฉันอยู่ที่หลงเหมิน บูโดกัน!
“มาสิ! มาฆ่าฉันเลย!”
พรรคพวกของเคนส่งเสียงหัวเราะและเชียร์กันว่า “ใช่! มาฆ่าพวกเราเลย!”
“พวกเรากลัวเหลือเกิน!”
“ฮ่า ๆ ฮ่า ๆ!”
ฮาร์วีย์วางสายอย่างไร้อารมณ์ใด ๆ
“เราต้องรีบไปแล้วล่ะ ในเมื่อพวกเขาอยากตายกันนัก ฉันก็จะไปช่วยทำให้พวกเขาสมปรารถนาหน่อย”
เอ็ดวินเหยียบคันเร่งทันทีที่อาร์วีย์พูดจบ
“นายเชี่ยวชาญในการต่อสู้พอสมควร แต่นายกล้าสู้กับนายน้อยบาวเออร์จริง ๆ เหรอ?
“นี่นายฝันอยู่หรือเปล่า? นายมันบ้าไปแล้ว!”
แคร์รี่หัวเราะอย่างเย็นชาแม้กระทั่งสภาพที่ย่ำแย่ของตัวเอง
“ไหนจะเหล่าสาวกของกองบังคับคดีของหลงเหมินเป็นร้อย ๆ อีก ทุกคนต่างก็น่ากลัวทั้งนั้น นายน้อยบาวเออร์ยังมีทหารชั้นนำมืออาชีพคอยคุ้มกันเขาด้วย!
“หลายคนพยายามเข้าถึงเขาแล้ว แต่ทุกคนก็ตายกันหมด!”
