ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 346
“นี่คือเวนทซ์บอทเทิล ของเจ้าหญิงคาสซานดราจริง ๆ งั้นเหรอ?”
จากสีหน้าของชาร์ลส์แข็งกร้าว ในตอนนี้กลับเปลี่ยนความสงสัยและตกใจ เขาไม่อยากจะเชื่อเลย
เขารู้เกี่ยวกับเวนทซ์บอทเทิล และความสำคัญทางประวัติสาสตร์ของงานชิ้นนี้ด้วย
บางคนที่ตอนแรกรู้สึกงงงวยก็ตกตะลึงเช่นกัน
พวกเขาอาจไม่รู้ว่า เวนทซ์บอทเทิล คืออะไร
แต่พวกเขาสามารถวิเคราะห์ได้ว่าแจกันลายครามนี้มาจากศตวรรษที่ 17 จริง ๆ จากน้ำเสียงของเชน และความตกใจของชาร์ลส์
มันเป็นของหายากและยังเกี่ยวข้องกับราชวงศ์สมัยนั้น ราคาไม่สามารถประเมินได้
โรซาลีเองก็ตกใจเช่นกัน
แมนดี้ที่อยู่ไม่ไกลถึงกับพูดไม่ออก
ฮาร์วีย์เขาสามารถพิสูจน์วัตถุโบราณในตำนานได้จริง ๆ งั้นเหรอ?
แน่นอนว่าผู้หญิงทั้งสองนึกคิดว่าฮาร์วีย์นั้นทำให้ทุกคนตกตะลึงอีกครั้งเมื่อพวกเขาเห็นเชนและชาร์ลส์ที่กำลังตกตะลึง
ในตอนนี้ทุกคนมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยสายตาที่แตกต่างกันไป
แม้ว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ แต่วิธีการพิสูจน์ประเมินของเก่าของเขาก็คาดไม่ถึง เขาช่างเหนือความคาดหมายจริง ๆ !
ในขณะเดียวกันเชนก็ยิ้มและพูดว่า “ฮาร์วีย์ ผมไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะรู้เรื่องเครื่องเคลือบดินเผาลายครามมากขนาดนี้”
“ตอนที่ผมเห็นเวนทซ์บอทเทิลเป็นครั้งแรก ผมก็คิดว่ามันเป็นของปลอม แต่ยิ่งผมคิดพิจารณาเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผมก็ยิ่งสงสัยไม่มั่นใจในการตัดสินของตัวเอง ดังนั้น ผมเลยจะซื้อมันซะเลย ผมศึกษามันมานานแล้วกว่าจะหาที่มาได้”
“คุณสามารถบ่งบอกที่มาของมันได้อย่างตรงจุดซึ่งนั่นก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าคุณเป็นชายหนุ่มที่ยอดเยี่ยม!”
ฮาร์วีย์ยังคงสงบหลังจากได้รับคำชมจากเชน
สำหรับเขาการประเมินพิสูจน์วัตถุโบราณเป็นเพียงเพื่อความสนุกสนาน และเขาไม่ต้องการที่จะต้องได้รับการชื่นชม
ถ้าไม่ใช่เพราะการยั่วยุซ้ำแล้วซ้ำเล่าของชาร์ลส์และหลุยส์ เขาก็ไม่อยากที่จะเข้าไปเกี่ยวข้อง
แต่ในเวลานี้มีบางคนแทบอดทนรอไม่ไหวที่จะพูดว่า “นายใหญ่ไนส์เวลล์ ถ้าหากเวนซ์บอทเทิลนี้ไม่ใช่ของปลอม แล้วมีมูลค่าราคาเท่าไหร่?”
เชนยิ้มและพูดว่า “ของแบบนี้ดูเหมือนจะไม่มีราคา มีไม่กี่คนที่รู้ถึงคุณค่าของมันในนิอัมมี่นี้ ถ้ามีการประมูลฉันเดาว่าขายได้เพียงไม่กี่แสนดอลลาร์เท่านั้น”
“แต่ถ้าอยู่เมืองหลวงของมณฑล ราคาคงไม่ต่ำกว่าสองสามล้านหรืออาจจะมากกว่านั้นก็ได้…”
หลายคนอ้าปากค้างและหน้าเขียวคล้ำด้วยความอิจฉาขณะมองไปที่ฮาร์วีย์ทันทีที่เขาพูดจบ
ลูกเขยคนนี้สามารถทำเงินได้มากกว่าแปดแสนดอลลาร์ในทันทีงั้นเหรอ?
มีธุรกิจอะไรอีกบ้างที่สามารถทำกำไรได้มากขนาดนี้นอกจากขายของโบราณ?
ในเวลานี้หลายคนจากตระกูลใหญ่ที่ชอบสะสมของโบราณได้ก้าวไปข้างหน้าแล้วพูดว่า “ชายหนุ่ม ดูเหมือนเวนทซ์บอทเทิลจะไม่เลวร้ายอะไรถ้าหากคุณจะให้ขายให้ผม!”
“ผมจะจ่าย 1.5 ล้าน!”
“ฉันจะให้คุณสิบสองล้าน!”
“สิบสามล้าน!”
คนที่เคยบอกว่าของชิ้นนี้เป็นของปลอม ในตอนนี้กำลังแย่งชิงแจกันลายครามใบนี้
เชนขายของโบราณชิ้นนี้ที่มีเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ หากถูกเก็บไว้ต่อไปอีกสักสองสามปี มูลค่าของมันจะไม่สามารถประเมินได้
ในตอนนี้ยิ่งเชนมองฮาร์วีย์มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งประทับใจเขามากขึ้นเท่านั้น
เขาไม่เคยเจอชายหนุ่มที่มีมุมมองแบบนี้ในอุตสาหกรรมวัตถุโบราณมาก่อน!
ถ้าเขาเข้าเป็นหนึ่งในตระกูลไนส์เวลล์ เขาคงจะเป็นทายาทธุรกิจของไนส์เวลล์
น่าเสียดายที่ผู้ชายคนนี้เป็นลูกเขยของตระกูลซิมเมอร์!
ดูเหมือนว่าเขาจะต้องหาโอกาสคุยกับฮาร์วีย์ให้ได้ บุคลิกของฮาร์วีย์เขาอาจยอมที่จะใช้วิธีที่นุ่มนวล เขาควรจะลองดู
ในตอนแรกตระกูลซิมเมอร์ตั้งตารอที่จะเห็นฮาร์วีย์ทำตัวโง่ ๆ ออกมาโดยเฉพาะแซ็คซึ่งก่อนหน้านี้ถูกฮาร์วีย์ทำให้อับอาย
พวกเขาไม่เพียงแต่จะได้เห็นว่าฮาร์วีย์เป็นตัวตลกอับอาย แต่พวกเขายังกัดฟันด้วยความอิจฉาที่เห็นเขาทำมันสำเร็จ!
ทำไม?
คนไร้ประโยชน์จะสามารถจำเวนทซ์บอทเทิลได้อย่างไร?
คนไร้ประโยชน์จะทำกำไรหลายล้านขนาดนี้ได้อย่างไร?
ในกรณีนี้พวกเขาจะไม่ถูกมองว่าเป็นขยะด้วยหรือ?
“โอ้ หรืออาจจะมีคนรู้อยู่แล้วว่าของสิ่งนี้คืออะไร แต่แสร้งทำเป็นว่าเขาไม่รู้!”
ในตอนนี้เองเสียงแย้งขึ้นมา
