ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 368
เมื่อแซ็คมาถึงคฤหาสน์ ผู้อาวุโสซิมเมอร์เล่าให้เขาฟังอย่างรวดเร็วเกี่ยวกับการทำงานร่วมกันกับไนส์เวลล์
ในขณะเดียวกันผู้อาวุโสซิมเมอร์ก็ทำหน้าจริงจัง
“แซ็ค การทำงานร่วมกันนี้อาจอยู่ภายใต้การดูแลของโรซาลีเอง นายต้องคว้าโอกาสนี้ไว้ ถ้านายสามารถทำให้เธอเป็นของนายได้ มันจะดีถ้านายได้เป็นลูกเขยของพวกเขา!”
แซ็คถูกแช่แข็งนิ่งค้างไปแล้ว
‘ปกติแล้วปู่ดีกับฉัน ทำไมเขาถึงขอให้ฉันไปเป็นลูกเขยของคนอื่นล่ะ? เขาวางแผนที่จะตัดขาดฉันงั้นเหรอ?’
ผู้อาวุโสซิมเมอร์รู้ถึงความคิดของแซ็ค จากนั้นเขาก็พูดว่า “แซ็ค มั่นใจได้เลย ตระกูลซิมเมอร์จะเปิดให้นายเสมอแม้ว่านายจะได้เป็นลูกเขยของไนส์เวลล์ไปแล้วก็ตาม ไม่ต้องกังวล!”
“ส่วนเรื่องของโรซาลี นายก็ลองดู ปู่ได้ยินมาว่าเธออาจจะเป็นทายาทคนต่อไปของไนส์เวลล์ ถ้านายสามารถทำให้เธอเป็นของนายได้ สุดท้ายนายก็เป็นลูกเขยที่สามารถเข้ามาแทนที่เธอได้ในอนาคตเมื่อเธอไต่อันดับขึ้นไป!”
“ในอนาคตอันใกล้ ถ้าจะเปลี่ยนไนส์เวลล์มาเป็นซิมเมอร์จะไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้สำเร็จอีกต่อไป!”
แซ็คตกใจนิ่งค้าง เขาไม่คิดว่าปู่ของเขาจะคิดไปไกลขนาดนั้น
“คุณปู่ ขอบคุณที่ไว้วางใจผม ผมจะจัดการเรื่องนี้ให้ผ่านไปได้ด้วยดี จะไม่ทำให้คุณปู่ผิดหวัง”
แซ็ครู้สึกตื่นเต้น
เขาไม่เข้าใจเรื่องการบริหารมากนัก รู้เพียงแค่พื้นฐานการจัดการโครงการ แต่เขามีกลเม็ดมากมายเรื่องสาว ๆ
‘โรซาลีดูเหมือนคนที่อยู่เหนือใคร ๆ ในโลก แน่นอนว่าเธอคงยังไม่มีแฟน ผู้หญิงแบบนี้จะรับมือได้ง่ายถ้าสามารถเปิดใจ’
ผู้อาวุโสซิมเมอร์พอใจ
“ปู่เชื่อว่านายจะปรับปรุงตัวได้อย่างแน่นอน ถ้านายสามารถจัดการเรื่องนี้ได้ดี ปู่จะส่งต่อตำแหน่งซีอีโอให้!”
คำพูดนั้นช่างน่าขันเสียจริง ความพยายามอย่างไร้ยางอายในการไล่ตามโรซาลีจะกลายเป็นโอกาสในการปรับปรุงตัวของเขาได้ยังไง?
***
ณ บริษัท ซิมเมอร์เอ็นเทอร์ไพรส์
ฮาร์วีย์ไม่ค่อยมาที่ซิมเมอร์เอ็นเทอร์ไพรส์ เมื่อเขามาถึงเขาก็เห็นแมนดี้ยังคงทำงานอยู่ด้วยจิตวิญญาณแห่งนักสู้ที่แข็งแกร่ง
ฮาร์วีย์รู้ว่าเมื่อวานนี้เธอเสียใจ ถ้าไม่เธอคงไม่เป็นแบบนี้ในวันนี้ เห็นแบบนี้ฮาร์วีย์ก็ปวดใจ
น่าเศร้าที่ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองไม่ได้ดีขึ้นเลย เขายืนอยู่ที่ประตูจ้องมองเธอสักพัก จากนั้นก็ตัดสินใจเคาะประตู
“เข้ามา” แมนดี้ตะโกนเสียงดังฟังชัด
ขณะที่แมนดี้เงยหน้าขึ้นและเห็นว่าเป็นฮาร์วีย์สีหน้าของเธอก็เย็นชาทันที
อากาศรอบ ๆ ทั้งสองเย็นลงทันทีราวกับน้ำแข็ง ฮาร์วีย์ยิ้มและเดินเข้าไปหาแมนดี้
“คุณยังโกรธผมอยู่เหรอ?”
แมนดี้ขมวดคิ้วและพูดว่า “ออกไป”
“ผมไปที่ไนส์เวลล์มาแล้ว…”
ฮาร์วีย์ขัดจังหวะการพูดของแมนดี้ที่ต้องการพูดออกมาทันที
“ไนส์เวลล์ตกลงที่จะเลือกโครงการหนึ่งเพื่อร่วมมือกับซิมเมอร์ ผมคิดว่าเนื่องจากผมเป็นคนที่ไปเจรจา และคน ๆ ที่สามารถติดต่อประสานงานกับพวกเขาได้ควรเป็นคุณ ผมหวังว่าคุณจะคว้าโอกาสนี้ไว้”
แมนดี้นิ่งงันทันทีหลังจากได้ยินที่เขาพูด
เธออยู่ด้วยกันกับฮาร์วีย์มาเป็นเวลาสามปี แม้จะคิดว่าเขาเป็นขยะไร้ค่า แต่เธอก็รู้ว่าเขาเป็นคนที่มีความภาคภูมิใจในตัวเองสูง
มันจะเป็นเรื่องที่น่าอับอายมากสำหรับฮาร์วีย์ที่จะไปขอร้องไนส์เวลล์ แต่เขาทำเพื่อเธอจริง ๆ เหรอ?
แมนดี้อยากจะเข้าไปกอดฮาร์วีย์ แต่ในที่สุดเธอก็หยุดตัวเองไม่ให้ทำแบบนั้น
“ขอบคุณ” แมนดี้พูดเบา ๆ
“ถ้าเป็นสิ่งที่คุณต้องการ ผมช่วยคุณได้ เฉพาะในเรื่องที่คุณต้องการ ผมจะทำทุกอย่างที่ผมสามารถทำได้” ฮาร์วีย์พูดเบา ๆ
นั่นคือความรู้สึกที่แท้จริงที่ฮาร์วีย์บอกกับเธอ ไม่ใช่แค่คำพูดลอย ๆ ที่เขาโพล่งออกมา แม้ว่าเธอจะอยากเป็นซีอีโอของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ เขาก็เต็มใจที่จะมอบตำแหน่งนั้นให้เธอโดยไม่คิดอะไรเลย
น่าเสียดายที่แมนดี้เป็นคนที่เชื่อมั่นในความสามารถของตัวเอง เพื่อพิสูจน์ว่าผู้หญิงดีเทียบเท่าผู้ชาย เธอจะไม่ยอมรับอะไรง่าย ๆ
“ก็ดี คุณพูดเองนะ งั้นบอกฉันว่าคุณมีความสัมพันธ์แบบไหนกับเอลล่า เกรฟส์ กันแน่?” แมนดี้ถามเพราะเธออยากรู้จริง ๆ
