ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 39
“เขาทำอะไรแบบนั้นไม่ได้หรอก นายพูดแบบนั้นคิดว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นจริง ๆ งั้นเหรอ? นายคิดว่านายเป็นใคร? นายเป็นซีอีโอของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ หรือไง? นายคิดว่านายจะเป็นญาติของพวกเขาเพียงแค่นายใช้นามสกุลเดียวกันกับพวกเขางั้นเหรอ? มีใครหลายคนที่ใช้นามสกุลของมาร์แชล งั้นพวกเขาก็เป็นครอบครัวเดียวกันงั้นสิ?” ลิเลียนโกรธสะสมหลายเรื่องราวและเธอก็เต็มไปด้วยความโมโหโกรธเคือง
ฮาร์วี่ย์กำลังจะพูดอะไรบางอย่างเพิ่มเติม แมนดี้ที่ตอนนี้องออกมาจากห้องนอนแล้ว เธอก็พูดว่า “แม่คะ ฮาร์วี่ย์ไม่ได้อยู่ด้วยในเหตุการณ์วันนี้ เราจะไปตำหนิเขาไม่ได้หรอกนะคะ มันเป็นเพราะแซ็ค เขาไร้ยางอายเกินไป ทั้งตอนนี้เองฮาร์วี่ย์ยังช่วยยืมเงินแปดแสนดอลลาร์มาให้หนูและเขาได้ช่วยแก้ปัญหาฉุกเฉินนี้ได้ทันเวลา ได้โปรดเถอะค่ะ…”
“หมายความว่าอะไร? จะปฏิบัติกับมันให้ดีกว่าเดิมงั้นเหรอ? ดูสภาพมอมแมมของมันสิ! ถึงแม้จะแต่งตัวให้ดูดีแค่ไหนก็ตามมันก็ยังดูไม่เหมือนเจ้าชายที่สง่างามอยู่ดี!” ลิเลียนด่าว่าเขารุนแรง แต่ตอนนี้เธอลืมที่จะพูดถึงเรื่องการหย่าร้างไปแล้ว “รีบไปทำอาหารเดี๋ยวนี้! ฉันขอเตือนนายนะ ถ้านายยังต้องการอยู่ในครอบครัวของเรานายควรทำตัวให้ดี ถ้าไม่ล่ะก็ ฉันจะตบหน้านายแรง ๆ !”
ฮาร์วี่ย์ไม่ได้เป็นทุกข์ร้อนกับลิเลียนมากนัก เขามองไปที่แมนดี้ด้วยความสับสน ‘เธอเริ่มใส่ใจฉันตั้งแต่เมื่อไหร่?’
“คุณแม่อยากกินอะไรครับ ผมจะไปทำให้ทานเดี๋ยวนี้” ฮาร์วี่ย์ออกอาการดูมีความสุข
“พอกันที!” ลิเลียนตะคอกเขาอย่างรุนแรง ‘ทำไมถึงมีผู้ชายไร้ประโยชน์แบบนี้? หลัจากถูกต่อว่าไปแบบนั้นเขายังดูมีความสุขอยู่ได้อย่างไร?’
เช้าวันรุ่งขึ้น แซ็คขับรถ BMW และไปที่ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ อย่างสบายใจ หลังจากที่เขาแจ้งพนักงานต้อนรับว่าเขาเป็นใคร พนักงานต้อนรับก็พาเขาไปที่ห้องรับรองของบริษัทด้วยความเคารพและให้เกียรติ
เมื่อเห็นว่าพนักงานต้อนรับปฏิบัติต่อเขาอย่างไรแซ็คก็แทบระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
เห็นได้ชัดว่าแมนดี้เป็นคนที่ได้สัญญามา แต่ตอนนี้ผลงานทั้งหมดกลับกลายเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว ตระกูลซิมเมอร์ได้ลงนามในสัญญาและเตรียมการทุกอย่างไว้เป็นอย่างดี เพียงแค่เขาส่งมันกลับคืนไปยัง ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ พวกเขาก็จะได้รับเงินลงทุนหลังจากที่ลงรายละเอียดเพิ่มเติมกับ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ อีกเล็กน้อยเท่านั้น
‘นั่นเงินห้าสิบล้านดอลลาร์!’ เมื่อแซ็คคิดถึงเรื่องเงินจำนวนนั้น มันมีช่องว่างในสัญญาที่จะทำให้เขามีเล่ห์เหลี่ยมแกมโกงด้วยเงินจำนวนดังกล่าว อย่างน้อยที่สุดที่เขาสามารถทำได้กับสัญญานั้นคือการเปลี่ยนรถของเขาให้เป็นรถสปอร์ตคันใหม่ คิดได้แบบนั้นเขาก็ระเบิดเสียงหัวเราะอยู่ในใจ
นอกจากนั้นเขายังถือว่าเป็นคนที่มีผลงานมากที่สุดในตระกูลซิมเมอร์ในบรรดาทายาทรุ่นที่สาม และอีกคงไม่นานที่ตระกูลซิมเมอร์จะเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว
ขณะที่แซ็คกำลังคิดเรื่องนั้นเขาก็มองเห็นใครบางคนจากหางตาของเขา เขาแทบจะกระโดดลุกขึ้นด้วยความตื่นเต้น เขาเดินไปที่ประตูห้องรับรองและตะโกนว่า “ฮาร์วี่ย์ ไอ้คนขี้แพ้ ใครใช้ให้นายมาทำอะไรให้ตัวเองขายขี้หน้าที่นี่? นายไม่รู้หรือไงว่าที่นี่เป็นสถานที่แบบไหน? รีบหายไสหัวไปไว ๆ เลยนะ! ถ้านายทำให้ที่นี่เสียหายละก็ นายไม่มีทางชดใช้ได้!”
ฮาร์วี่ย์อ้าปากค้างและมองแซ็คอย่างยอมจำนน แซ็คค่อนข้างกระตือรือร้น เขามาพร้อมกับสัญญาฉบับนั้นตั้งแต่เช้าตรู่ นี่เขากลัวว่าจะสูญเสียเงินที่กำลังจะได้มาขนาดนั้นเลยงั้นเหรอ?
ฮาร์วี่ย์ไม่ต้องการจะยุ่งวุ่นวายกับเขา เขาหันหลังกลับและกำลังจะเดินจากไป แต่แซ็คกลับคว้าแขนเสื้อของเขาอย่างแรง แซ็คก็ตะโกนใส่เขาว่า “ไอ้ขี้แพ้! ฉันกำลังคุยกับนายอยู่นะ นายไม่ได้ยินฉันหรือไง? นายใช้เงินของตระกูลซิมเมอร์อยู่ทุกวัน ตอนนี้นายมาทำท่าทางใส่ฉันแบบนี้ได้อย่างไร?”
ในขณะนั้นการโต้เถียงระหว่างพวกเขาดึงดูดความสนใจของผู้อื่นได้มากทีเดียว หลังจากนั้นไม่นานเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนก็วิ่งเข้ามาหาพวกเขา
“เอะอะโวยวายเสียงดังอะไรกันครับ? คุณรู้ไหมว่าที่นี่เป็นสถานที่แบบไหน?” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งตะโกนใส่พวกเขาจากระยะไกล
เมื่อได้ยินเช่นนั้นแซ็คก็ปล่อยมืออย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็พูดอย่างเหนียมอายว่า “คุณครับ นี่เป็นคนไร้ประโยชน์จากตระกูลซิมเมอร์ ผมกลัวว่าเขามาที่นี่เพียงเพื่อสร้างความวุ่นวาย คุณมาทันเวลาพอดี รีบจับเขาโยนออกไปจากที่นี้! อย่าปล่อยให้เขามาเกะกะขวางทาง!”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนได้เห็นใบหน้าของฮาร์วี่ย์อย่างชัดเจนแล้ว พวกเขาค่อนข้างรู้สึกอึดอัด ‘นั่นไม่ใช่ประธานคนใหม่ของเราหรอกหรือ?’
‘เขาไล่หัวหน้าทีมรักษาความปลอดภัยด้วยตนเองเมื่อวันก่อน แล้วผู้ชายคนนี้เป็นใคร? เขารู้หรือไม่ว่าตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่?
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งกำลังจะพูดอะไรบางอย่างออกมา แต่ฮาร์วี่ย์ส่ายหัวเล็กน้อยเป็นสัญญาณให้เขาหยุด จากนั้นเขาก็พูดอย่างใจเย็นว่า “แซ็ค ผมมาสมัครงาน และมันไม่ใช่ธุระอะไรของคุณ”
“สมัครงานงั้นเหรอ? เพียงแค่มองไปที่นาย นายก็แค่ไอ้ขี้แพ้ นายจะสามารถสมัครงานตำแหน่งอะไรที่นี่ได้เหรอ? ฉันแน่ใจว่าไม่มีใครอยากจ้างนายเป็น รปภ. หรอก ฉันพูดถูกใช่ไหมละ?” แซคยิ้มอย่างเยาะเย้ยและพูดมันออกมา
“มันเกี่ยวกับอะไรคุณงั้นเหรอ” ฮาร์วี่ย์ตอบออกไปอย่างเย็นชา
“นายเป็นแค่คนขี้แพ้และไม่มีประโยชน์อะไรเลย นายมาที่นี่เพื่อมาสมัครเป็นพนักงานทำความสะอาดหรือไง?” แซ็คเต็มไปด้วยความรังเกียจ เขาได้ยินมานานแล้วว่าฮาร์วี่ย์ใช้ชีวิตที่น่าสมเพชในตระกูลซิมเมอร์มาโดยตลอด ทุก ๆ วันเขาเป็นเหมือนคนรับใช้ที่บ้าน ฮาร์วี่ย์หัวเราะขบขัน จากนั้นเขาก็มองไปที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและพูดว่า “คุณครับ แผนกบุคคลไปทางไหนครับ? รบกวนพาผมไปหน่อยนะครับ…”
แม้ว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจะตกใจเพียงใด แต่พวกเขาก็ทำตามทันที จากนั้นพวกเขาก็พูดว่า “เชิญทางนี้ครับ … ”
เมื่อพวกเขาไปถึงที่ห้องประธาน ฮาร์วี่ย์พูดอย่างใจเย็นว่า “ผมไม่ชอบเห็นใครนินทาเกี่ยวกับผมพวกคุณเข้าใจใช่ไหม?”
“รับรองครับ พวกผมเข้าใจแล้ว ตอนนี้พวกเราไม่รับรู้ไม่เห็นอะไรเลยครับ” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสองพยักหน้าไม่หยุด
แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าท่านประธานของพวกเขามีงานเสริมอะไร แต่พวกเขาก็ตระหนักดีว่าคนรวยมักจะมีงานเสริมประเภทต่างๆ พวกเขาเคยได้ยินมาว่าคนที่มีเงินแค่ไม่กี่ล้านดอลลาร์ชอบที่จะรวบรวมมันที่ละนิดทีละน้อยจากองขยะ แน่นอนว่าพวกเขาไม่กล้าที่จะพูดมากกว่านี้
