ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 41
แซ็คทำราวกับว่าเขารู้ด้วยการโกหกหลอกลวงนั่น “ใช่! มันต้องเป็นอย่างนั้นแน่นอน ไม่มีทางเป็นอย่างอื่นไปได้แน่นอน ถ้าไม่ใช่ เราจะอธิบายได้อย่างไรว่าสัญญาของพวกเขาดูเหมือนจริงซะขนาดนี้? แต่พวกเขาโง่มาก คิดว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นถเาหากความจริงจะถูกเปิดโปงออกมางั้นเหรอ…”
“ใช่! มันอาจเป็นเช่นนั้น ผู้อาวุโสซิมเมอร์ โทรหาพวกเขากลับมาที่บ้านสิ แล้วเราก็มาสืบหาความจริงของมัน”
“นั่นคือเรื่องจริง! เรารู้มานานแล้วว่าลูกเขยนั่นเป็นเพียงผู้ชายที่ไร้ประโยชน์ ไม่คิดว่าเขากลายเป็นหัวขโมย แล้วแมนดี้กล้านำสัญญาปลอมกลับมาบ้านได้อย่างไร? เป็นความอัปยศอดสูอย่างยิ่งสำหรับพวกเราตระกูลซิมเมอร์!”
เสียงคนในตระกูลซิมเมอร์ต่างสะท้อนความคิดกันออกมาเสียงดัง ‘แมนดี้ทำเกินไปแล้ว มันคือเงินลงทุนห้าสิบล้านดอลลาร์ พวกเราทุกคนสามารถได้รับผลประโยชน์มากมายและมันทำให้เรามีชีวิตที่หรูหรา เธอกล้าแค่ไหนที่เอาสัญญาปลอมมาหลอกเรา! เธอสมควรถูกลงโทษให้สาสม!’
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ไม่แสดงสีหน้าใด ๆ เขาหยิบสัญญาที่มันเป็นโมฆะออกมาและเหลือบมองมันเล็กน้อย จากนั้นเขาก็พูดอว่า “บอกให้ลิเลียนโทรหาพวกเขามาที่บ้าน หากพวกเขาไม่สามารถให้คำอธิบายที่เป็นเหตุเป็นผลกับเราได้ในวันนี้ เราจะให้พวกเขาออกจากตระกูลซิมเมอร์ไปซะ”
คนในตระกูลซิมเมอร์มองหน้ากันและพยักหน้าให้กันอย่างเห็นด้วย
นั่นเป็นสิ่งที่ดี หากไม่มีแมนดี้อยู่ในตระกูลของพวกเขา พวกเขาก็จะสามารถได้รับส่วนแบ่งทรัพย์สินจำนวนมากได้ในอนาคต พวกเขาต้องการที่จะให้แมนดี้และครอบครัวของเธอถูกไล่ออกจากตระกูลมากที่สุด
***
ณ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์
สองสามวันที่ผ่านมาฮาร์วี่ย์ต้องอ่านเอกสารของบริษัทมากมาย ในตอนแรก ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์เป็นบริษัทจัดการลงทุน แต่ เบลล์ ลูกพี่ลูกน้องของเขา ที่ผ่านมาได้ลงทุนไปกับเรื่องไร้ประโยชน์มากมายและเธอได้ทำให้บริษัทต้องประสบกับความขาดทุนครั้งใหญ่ เธอบริหาร บริษัทได้ไม่ดีด้วยซ้ำและผลกำไรที่พวกเขาได้รับในปีที่แล้วน้อยกว่าสิบห้าล้านดอลลาร์
กำไรเช่นนั้นถือว่าค่อนข้างน้อยสำหรับบริษัทที่มีมูลค่าทรัพย์สิน 1.5 พันล้านดอลลาร์ โชคดีที่ฮาร์วีย์ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นประธานบริษัท ในนาทีนั้นเขายกเลิกสัญญาบางส่วนที่ยังไม่ได้ดำเนินการ นั่นทำให้บริษัทสามารถหยุดชะลอภาวะขาดทุนได้ นอกจากนี้เขายังต้องระมัดระวังการลงทุนในอนาคตให้มากขึ้นอีก
ฮาร์วี่ย์เคยอ่านโครงการลงทุนทั้งหมดอย่างคร่าว ๆ มาก่อน อันที่จริงแล้วนอกเหนือจากโครงการศูนย์การค้าของตระกูลซิมเมอร์ ก็มีเพียงแค่โครงการเดียวที่คุ้มค่ากับการลงทุนมากคือโครงการเมืองยานยนต์
ฮาร์วี่ย์อ่านข้อมูล เขาจำได้ว่ารถจักรยานไฟฟ้าของเขาได้รับความเสียหายและมันค่อนข้างจะลำบากถ้าเขามักจะขอให้อีวอนน์ไปรับเขา ตอนนี้เขาควรมีรถไว้ใช้สักคัน
เขาควรไปซื้อรถในวันนั้นและในขณะเดียวกันเขาก็สามารถสำรวจได้ว่าเมืองแห่งยานยนต์มีความคุ้มค่าต่อการลงทุนหรือไม่
หลังจากที่เขาสั่งให้อีวอนน์โทรหาเมืองยานยนต์ เขาก็ไม่ได้สั่งให้เธอส่งเขาที่นั่น แต่เขาขี่จักรยานไฟฟ้าของเขาและตรงไปที่นั่นทันที
เมืองยานยนต์เป็นโชว์รูมเชิงพาณิชย์รูปแบบใหม่ ไม่ได้ใช้เพื่อขายรถยนต์บางยี่ห้อเท่านั้น แต่มันมีรถยนต์ยี่ห้อหรูทั้งหมดถูกประกอบขึ้นที่นั่นด้วย การขายรถยนต์เป็นแบบพิเศษและสะดวกสำหรับผู้บริโภคในการเลือกและซื้อรถยนต์ที่ต้องการ
แน่นอนว่าคนที่สามารถไปที่นั่นได้ถือว่าร่ำรวยและมีเกียรติ
เมื่อฮาร์วี่ย์ไปถึงเมืองยานยนต์เขาก็ถึงกับพูดไม่ออก มีรถหรูหลายคันจอดอยู่ที่ทางเข้าเมืองยานยนต์ เช่น BMW, Audi และ Mercedes-Benz เห็นได้ชัดว่าคนที่สามารถไปที่นั่นและซื้อรถได้นั้นเป็นคนร่ำรวยเท่านั้น เขาจอดรถจักรยานไฟฟ้าไว้และมันก็เป็นภาพที่ไม่น่ามองเอาซะเลย
แต่ก็ไม่มีปัญหาอะไรกับเขา เขาจอดรถจักรยานเข้าที่อย่างเรียบร้อย
มีรถหรูจำนวนมากที่จัดแสดงอยู่ที่นั่น ที่นั่นมีแบรนด์หรูทุกประเภท
แต่เป็นเวลาเที่ยง จึงไม่ค่อยมีลูกค้ามากนัก
พนักงานขายสองสามคนรวมตัวกันและกำลังพูดคุยกันอยู่ เมื่อพวกเขาเห็นฮาร์วี่ย์เข้ามา พวกเขาไม่ต้องการรับรองเขา
ฮาร์วี่ย์แต่งตัวซอมซ่อและขี่จักรยานไฟฟ้ามาด้วยซ้ำ เขาอาจเป็นคนงานที่ทำงานในโรงงานใกล้ ๆ เขาอาจจะมาที่นี่เพื่อมาตากแอร์รับความเย็นของระบบปรับอากาศที่นี่และอาจต้องการถ่ายรูปเพื่อโพสต์อวดตัวเอง
พวกเขาเคยเห็นคนประเภทนี้มามาก จนไม่อยากต้อนรับพวกเขา
ไม่มีใครไปรับรองเขา แต่เขาไม่รีบร้อนอะไร เขามาที่นี่เพื่อสำรวจสถานที่ เขาจึงมองไปรอบ ๆ เขาเปิดประตูรถที่เขาชอบและเข้าไปในรถเพื่อทดลองนั่ง
ในขณะนั้นเองพนักงานขายที่ดูเหมือนหัวหน้างานไม่สามารถทนมองการกระทำนั้นได้อีกต่อไป
‘คนงานพวกนี้แค่ชอบมาถ่ายรูป มันไม่มีปัญหาอะไร แต่ทำไมพวกเขาต้องเข้าไปในรถแบบนั้นด้วย? พวกเขาสามารถชดใช้ได้งั้นหรือถ้าพวกเขาทำรถพัง?’
“คุณคะ สวัสดีค่ะ ดิฉันขอสอบถามเผื่อว่าคุณเข้าร้านผิด? ตัวแทนจำหน่ายของ Kia อยู่อีกถนนหนึ่งนะคะ” หญิงสาวในชุดสูทดูมืออาชีพกล่าวพร้อมกับยิ้มให้เขา
“Kia?” ฮาร์วี่ย์งุนงงไปชั่วขณะ จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “ผมไม่ต้องการซื้อสิ่งนั้น ผมมาดู BMW, Audi และแบรนด์อื่น ๆ ผมกำลังพยายามดูว่ามีแบรนด์อะไรที่ถูกใจผมบ้าง”
“มีที่สนใจบ้างไหมคะ” พนักงานสาวสวยส่งยิ้มจอมปลอม รอยยิ้มของเธอเต็มไปด้วยการดูถูก
‘ผู้ชายคนนี้ทำตัวเสแสร้งแกล้งทำอวดอ้วงเก่งจริง ๆ? เห็นได้ชัดว่าเขาดูเป็นคนยากจนที่น่าสมเพช ผมก็ดูยุ่งเหยิง เขาคิดได้ยังไงว่าเขาจะมาทำอะไรที่นี่ได้? หรือเขาดูวิดีโอแกล้งเล่นแผลง ๆ ทางออนไลน์มากเกินไปหรือเปล่า? ‘
