ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 441

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 441

แม้ว่าเขื่อนไขที่ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ เสนอจะค่อนข้างไม่สามารถยอมรับได้ แต่อย่างน้อยที่สุดก็ทำให้ตระกูลซิมเมอร์ได้มีจังหวะหายใจหายคออยู่บ้าง

อันที่จริงการได้รับการสนับสนุนจาก ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ก็ช่วยให้ตระกูลซิมเมอร์สามารถมีอนาคตที่สดใสที่บัควู้ดได้

พวกเขาคงจะคิดเพียงแค่ผลกำไรหรือหุ้นที่จะได้รับ ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือต้องผ่านความยากลำบากนี้ไปให้ได้เสียก่อน

เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดของผู้อาวุโสซิมเมอร์ พวกเขาก็ออกอาการตื่นตระหนกทันที

“คุณปู่ เราทำแบบนี้ไม่ได้!”

“ใช่! ถ้าเรายอมรับเงื่อนไขนี้ เราจะไม่มีอำนาจออกเสียงใด ๆ ในนามของธุรกิจตระกูลของเราได้อีกไป!”

“คุณปู่!”

“เราคิดหาทางออกกันดีกว่า!”

สมาชิกทุกคนในตระกูลซิมเมอร์เก็บอาการไม่อยู่จนต้องโต้เถียงกันไปมา

ไม่ว่าตระกูลยอร์กจะคุมบังเหียนไว้นั้นจะเป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาธุรกิจของซิมเมอร์ แต่การถือหุ้นร้อยละห้าสิบเอ็ดจะทำให้ซิมเมอร์อยู่ในนฐานะผู้ใต้บังคับบัญชาของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์

“พอได้แล้ว! เงียบ!”

ผู้อาวุโสซิมเมอร์ตะโกน พลางมองไปรอบ ๆ ห้อง

“ฉันตัดสินใตไปแล้ว จะพูดให้มากความไปทำไม?”

เมื่อเห็นว่าผู้อาวุโสซิมเมอร์กำลังโกรธจัด ทุกคนได้แค่หุบปากเงียบ

พูดตามจริงแล้วพวกเขาก็ไม่ได้สูญเสียมากมายขนาดนั้น ข้อตกลงนี้ค่อนข้างเป็นประโยชน์สำหรับพวกเขามากกว่า

ยังไงไม่นานหลังจากนี้ตระกูลของพวกเขาจะอยู่ภายใต้การควบคุมของแซ็ค ตราบใดที่ยังไม่ถูกเฉดหัวออกไป พวกเขาก็จะมีเงินใช้เพียงพอ

มากไปกว่านั้น เมื่อตระกูลยอร์กเข้ามาดูแล พวกเขาอาจทำเงินได้มากกว่าเดิมเสียอีก!

ก่อนหน้านี้พวกเขาเพียงแค่คิดน้อยเกินไป

อีวอนน์ยิ้มและปรบมือให้กับท่านประธานที่คาดการณ์ไว้อย่างแม่นยำ พนักงานได้ร่างหนังสือสัญญาเตรียมไว้ล่วงหน้าเรียบร้อยแล้ว

แววตาของผู้อาวุโสของซิมเมอร์กระตุกทันที เขาพยายามบังคับตัวเองจรดปลายปากกาเซ็นสัญญาลงไป

และหลังจากนี้ อำนาจและการควบคุมธุรกิจของตระกูลซิมเมอร์ตกเป็นของยอร์กโดยสมบูรณ์

อีวอนน์โทรหาฝ่ายการเงินของบริษัทด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ภายในครึ่งชั่วโมงเงินจำนวนหนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์ถูกโอนไปยังบัญชีธนาคารของตระกูลซิมเมอร์

เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว อีวอนน์ก็กลับออกไปทันที

ส่วนคนอื่น ๆ ยังคงอยู่ที่เดิม

เมื่อดูตัวเลขในบัญชีธนาคารแล้ว ผู้อาวุโสซิมเมอถึงกับสับสน

หนึ่งร้อยห้าสิบล้านเดอลลาร์!

ใครจะคิดว่าพวกเขาจะได้รับเงินจำนวนมากขนาดนี้ด้วยวิธีนี้?

แซ็คทำตัวราวกับมีความหวังขึ้นมาทันที และเดินก้าวไปข้างหน้าด้วยความมั่นใจ

“คุณปู่! เงินมากขนาดนี้ เราสามารถย้ายไปที่บัควู้ดได้โดยไม่ต้องกังวลอะไรเลย! แถมเรายังสามารถรักษาบริษัท ธุรกิจและทรัพย์สินของเราไว้ได้ มันก็ไม่แย่ขนาดนั้นเลยนะครับ”

“ในที่สุดตระกูลของเราก็สามารถไปเริ่มต้นใหม่ได้!”

“แต่มันดูเหมือนกับว่าเราได้สูญเสียบริษัทของเราไปแล้ว”

“แต่ถ้าเราทำงานให้หนักมากพอ ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าเราอาจจะได้ส่วนแบ่งของเราคืน!”

ผู้อาวุโสซิมเมอร์ถอนหายใจยาวขณะฟังในสิ่งที่แซ็คพูด สิ่งเดียวที่พวกเขาทำได้ในตอนนี้คือปลอบใจตัวเองด้วยคำพูดเหล่านั้น

ไม่มีใครสามารถคาดเดาได้เลยว่าในอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น และในตอนนี้อะไรคือสิ่งที่พวกเขาควรทำ

“เอาล่ะ!” ผู้อาวุโสซิมเมอร์สงบสติอารมณ์ลง “เรื่องนี้จบแล้ว เรามาคุยกันเรื่องอื่นกันต่อ”

พวกเขาสูญเสียอำนาจในธุรกิจของตัวเองไปแล้ว คิดมากต่อไปก็ไม่เกิดประโยชน์

“เงินหนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์ เราสามารถขยับขยายไปที่บัควู้ด และสามารทำธุรกิจร่วมกับตระกูลซิลวาได้อีกด้วย”

“แต่ยังมีธุรกิจและทรัพย์สินที่เหลือที่เรายังเป็นเจ้าของอยู่ที่นี่ เป็นไปไม่ได้ที่ทุกคนจะย้ายไปที่นั่นทั้งหมด เราต้องหารือกันว่าใครควรไปและใครควรอยู่ที่นี่”

นี่คือสิ่งที่ควรคิดอย่างรอบคอบ นั่นเพราะควรจะเป็นคนที่สำคัญและมีความสามารถพอที่จะต้องไปที่บัควู้ด

นั่นแสดงว่าคนที่เหลืออยู่ไม่ได้สำคัญอะไร

แซ็คยิ้มเยาะ “ผมก็ไม่รู้ว่าใครมีคุณสมบัติดีพอจะไปที่นั่น แต่แน่นอนว่าคนบางคนไม่ได้รับอนุญาตให้ไปด้วยอย่างแน่นอน ใช่ไหมครับ?”

เขาหันไปทางฮาร์วีย์ด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย