ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 469
“มันเรียบง่าย”
“เราอาจจะไม่ได้รับคำเชิญใด ๆ แต่เราผ่านด่านตรวจรักษาความปลอดภัยมาได้”
“เมื่อเราเข้ามา นั่นหมายความว่าไม่มีข้อสงสัยเรื่องตัวตนของเราอีก”
“ชัดเจนว่า เบรนท์ ซิลวาเป็นสาเหตุของความโกลาหลและรบกวนงานเลี้ยงทั้งหมด”
“คุณทุกคนเห็นฝูงชนรวมตัวที่เขาเมื่อกี้ ใช่ไหม? มันแย่มากเลยใช่ไหม?”
“ผมไม่รู้ว่าใครคือเจ้าชายยอร์กนี่ แต่ผมติดว่าเขาคงไม่ชอบให้ใครมารบกวนงานเลี้ยงของเขา”
“ไม่ใช่แค่เบรนท์ ซิลวา ผมเดาว่าแม้แต่ลีออน ซิลวาคงจะถูกโยนออกไปแบบนั้นถ้าเขาสร้างปัญหาที่นี่” ฮาร์วีย์ ยอร์กกล่าวอย่างเป็นปกติ
ไซม่อน ซิมเมอร์พยักหน้าด้วยความเห็นด้วย
“คงเป็นแบบนั้นแหละ ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าลานด้านนอกของซิลเวอร์นิมบัสมีกฎมามายขนาดนี้”
“ในสถานที่นี้ ไม่มีใครสนใจเรื่องตัวตนของคุณถ้าคุณเข้ามาอย่างถูกกฎหมาย”
“แต่ถ้าคุณสร้างความวุ่นวายที่นี่ คุณคงถูกโยนออกไปทันทีโดยไม่สนถึงฐานะของคุณเลย!”
“แบบนี้นี่เอง ไม่สงสัยเลยว่าทำไมบัตรเชิญถึงแพงมาก!” ลิเลียน เยตส์กล่าวด้วยท่าทีคิดหนัก
ซินเธียร์พูดเสริมอย่างดีใจว่า “มันหมายความว่าพวกเราทุกคนมีฐานะสูง”
แมนดี้ ซิมเมอร์ขมวดคิ้ว
หล่อนคิดว่ามีบางอย่างไม่ค่อยถูกต้อง มันต้องเป็นปัญหาแน่
แต่ คำอธิบายของฮาร์วี่ดูเหมือนจะไม่มีช่องโหว่แต่อย่างใด
ทุกอย่างที่เขาพูดเป็นตรรกะที่สมเหตสมผล
…
ฝูงชนกระจัดกระจายไปและงานเลี้ยงยามเย็นก็ดำเนินต่อตามปกติ
มันไม่ใช่งานเฉลิมฉลองยิ่งใหญ่อย่างที่หมายความทั้งหมด แต่ผู้คนที่มาที่นี่ล้วนมีฐานะสูง
ขณะที่คนอื่นจำนวนมากไม่ได้แตกต่าง แววตาของไซม่อน ซิมเมอร์ส่องประกายด้วยความดีใจ
เขาเดินดูผู้คนรอบตัวเขาและอ้าปากค้างด้วยความตื่นเต้น
“คนใหญ่คนโตทุกคนในบัควู้ดอยู่ที่นี่หมดเลย!”
“ฉันเห็นพวกเขาส่วนใญ่แค่ในโทรทัศน์ ฉันไม่เชื่อเลยว่าฉันกำลังมองพวกเขาที่นี่ในตอนนี้”
ฮาร์วีย์ ยอร์กหัวเราะ
“พ่อครับ คุณต้องรู้จักพวกเขาบ้างในปีที่คุณอยู่ในบัควู้ด ใช่ไหม? ทำไมคุณไม่ไปทักทายพวกเขาล่ะ?”
ไซม่อนรู้สึกเคาะเขิน
เขาจดจำพวกเขาได้ แต่พวกเขาทั้งหลายจะรู้จักเขาไหม?
ในตอนนี้ เขาไม่กล้าจะรบกวนพวกคนใหญ่คนโต
ในทางกลับกัน ใครกันจะรับผิดชอบเมื่อพวกเขาตำหนิครอบครัวของเขาในเรื่องนี้?
ซินเธียร์ ซิมเมอร์มองไปรอบตัวหล่อนด้วยสายตาที่สงสัย ไม่ได้คิดมากเท่าไหร่
อย่างไรก็ตาม แมนดี้ ซิมเมอร์หันไปมองฮาร์วีย์ ยอร์กในทันทีด้วยความสับสน
“ฮาร์วีย์ ทำไมคุณถึงไม่เคยกลัวพวกคนใหญ่คนโตเหล่านี้?”
ท่าทางของฮาร์วี่สงบเกินไปราวกับว่าเขาเคยชินกับโอกาสแบบนี้แล้ว
ฮาร์วีย์ยิ้ม
“ผมไม่ได้ขอให้พวกเขาทำอะไรซะหน่อย ทำไมผมต้องกลัวด้วย?”
ทุกคนถึงกับพูดไม่ออกเมื่อได้ยินคำพูดของเขา
แต่เขาก็พูดถูก สิ่งที่เขาพูดก็ดูสมเหตุสมผล
ถ้าคุณไม่ได้ร้องขอความช่วยเหลือจากพวกเขา คุณจะกลัวทำไม?
ทันใดนั้น คนจำนวนมากมาถึงที่งานเลี้ยง
แม้แต่ผู้นำของตระกูลซิลวาและตระกูลคลาวด์ก็ปรากฏตัว
ฝูงชนรวมตัวกัน พวกเขาทุกคนมีจิตใจที่สูงส่ง
ช่างเป็นเกียรติที่จะได้พบเจ้าชายยอร์ก!
“ที่รัก ทุกคนนำของขวัญติดตัวมาด้วย เราจะไม่ดูแย่เหรอที่เราไม่ได้เอาอะไรมาด้วยเลย?” ลิเลียน เยตส์กล่าวอย่างเคอะเขิน
พวกเขาคิดในตอนแรกว่าพวกเขาคงเข้ามาไม่ได้ แน่นอนว่า พวกเขาไม่ได้เตรียมของขวัญ
เมื่อมองดูคนอื่นแล้ว ครอบครัวของเราช่างน่าขายหน้า
แขกทุกคนรวมตัวเพื่อมอบของขวัญ
มีแค่ตระกูลซิมเมอร์ที่ยืนตรงมุมโดยไม่อะไรมอบให้เลย
สายตาที่เงียบงันจากแขกคนอื่น ๆ มองมาที่พวกเขาขณะที่พูดและพวกเขาร้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก
“นี่เป็นโอกาสที่น่าเสียดาย! พวกเราได้มาในโอกาสนี้แล้ว ฉันกลัวว่าถ้าเราไม่ได้มอบของขวัญอะไรเลย เจ้าชายยอร์กคงจะจำมันได้!”
ไซม่อน ซิมเมอร์รู้สึกเจ็บปวด
“มันคงไม่ดีแน่มราจะถูกจำแบบนี้!”
สีหน้าของครอบครัวซิมเมอร์ช่างมืดมน
ทุกอย่างไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่เห็นงั้นเหรอ?
ถ้าเจ้าชายยอร์กรู้ว่าตระกูลซิมเมอร์ไม่กล้าโผล่หน้า พวกเขาคงมีปัญหาใหญ่แน่!
