ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 553
ด้วยการส่งสัญญาณของเบรนท์ ผู้ติดตามทั้งสองคนนำของขวัญที่งดงามออกมา พวกเขาเปิดกล่องออกมาและค่อย ๆ วางลงบนโต๊ะอาหารภายในร้าน
ภายในกล่องทั้งสองใบคือกุญแจรถยี่ห้อปอร์เช่และแหวนเพชรประณีต
เบรนท์ยิ้มและพูด “แมนดี้ ผมได้ยินมาว่าตั้งแต่คุณมาที่เมืองบัควู้ดคุณยังไม่มีรถเลย ผมรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะขอเลขทะเบียนรถที่นี่”
“ผมจึงตั้งใจเตรียมรถปอร์เช่ 718 ไว้ให้คุณ มันมาจากกิจการที่ทำร่วมกับตระกูลซิลวา ไม่ต้องเกรงใจนะครับ รับมันไว้และใช้งานมันเถอะครับ”
“และสิ่งนี้ มันคือแหวนยี่ห้อคาร์เทียร์ที่ผมตั้งใจปรับแต่งมันขึ้นมาเพื่อคุณ เพชรบนแหวนเป็นเพชรมูลค่าหนึ่งกะรัตและถูกตัดแต่งอย่างประณีตไร้ที่ติ ลองสวมดูด้วยนะครับ”
สายตาของลิเลียนเต็มไปด้วยความโลภ เธอพูดแทรกขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ “นายน้อยซิลวา ทั้งสองอย่างมีมูลค่ามหาศาลเลยใช่ไหม?”
“ค่อนข้างครับ รถคันนี้มีมูลค่าอยู่ที่แปดหมื่นถึงเก้าหมื่นดอลลาร์ ส่วนของแหวน มีมูลค่าอยู่ราว ๆ แค่สามหมื่นห้าดอลลาร์เองครับ แม้ว่าจะเอาทั้งสองอย่างมารวมกัน ก็ยังมีมูลค่าไม่ถึงล้านเลยครับ”
ท่าทางของเบรนท์นิ่งเฉย เขาทำราวกับว่าเงินจำนวนแสนดอลลาร์ไม่มีความหมายสำหรับเขาแม้แต่น้อย
“อะไรนะ? มีมูลค่าขนาดนั้นเชียวเหรอ? โอ้เยี่ยมจริง ๆ !”
ลิเลียนอาบน้ำร้อนมาก่อนจึงรู้ทัน แต่อย่างไร ลูกสาวของเธอก็ยังไม่ได้หย่าและไม่มีทีท่าว่าจะสนใจในตัวของเบรนท์เลย
แต่เบรนท์ยังเตรียมของขวัญที่แสนพิเศษขนาดนี้ในงานวันเกิดธรรมดา ๆ แบบนี้
งานนี้น่าตื่นเต้นจริง ๆ !
เบรนท์ ซิลวา ช่างร่ำรวยมหาศาลเหลือเกิน!
แม้แต่ไซม่อน ซิมเมอร์ยังตกตะลึง
ตระกูลซิลวาคงจะร่ำรวยจริง ๆ ดูจากที่เบรนท์ใช้เงินจำนวนไม่น้อยขนาดนี้ ก็สามารถทำให้ไซม่อนรับรู้ถึงความจริงใจที่เขามีได้
“นายน้อยซิลวา ฉันชื่นชมในความจริงใจของคุณจริง ๆ แต่ของขวัญพวกนี้มันมีมูลค่ามากเกินไป” แมนดี้ปฏิเสธ “ฉันไม่สามารถรับไว้ได้”
เบรนท์ไม่ได้พูดอะไรนอกจากยิ้ม พร้อมกับเหลือบไปมองที่แซ็ค ซิมเมอร์
แซ็ครีบพูดขึ้นทันที “ผิดแล้วแมนดี้! ตระกูลซิลวาได้ร่วมมือทำโครงการที่ยิ่งใหญ่กับซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์ พวกเขาก็แค่อยากจะตอบแทนด้วยของขวัญพวกนี้ เธอปฏิเสธได้ยังไง?”
ไซม่อนเห็นด้วยเช่นกันและพูด “ใช่ลูก พวกมันก็แค่ของขวัญ ไม่มีอะไรหรอก”
ลิเลียนพูดเสริม “เด็กบ้า! นายน้อยซิลวากำลังแสดงความจริงใจของเขานะ! ลูกปฏิเสธที่จะรับได้ยังไงกัน?”
ในท้ายที่สุด ลิเลียนก็รับของทั้งหมดแทนแมนดี้ โดยไม่คำนึงถึงความรู้สึกของแมนดี้
เบรนท์ยิ้มอย่างพึงพอใจ พร้อมกับหันไปมองฮาร์วีย์
“มิสเตอร์ยอร์ก คืนนี้คุณโชคดีจริง ๆ เลยนะ งานเลี้ยงวันเกิดที่คุณจัดขึ้นก็ไม่เลวดีนี่!”
“แต่อย่างไร โชคไม่สามารถกลายเป็นของขวัญได้หรอกนะ ความกล้าหาญต่างหาก!”
“แล้วคุณล่ะ? ทำไมถึงไม่เตรียมของขวัญมาล่วงหน้าล่ะ? คุณไม่ต้องเตรียมของชิ้นแพงหรอก แค่สร้อยคอหรือกระเป๋าก็ได้!”
แซ็คยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “ฮาร์วีย์ นายเป็นลูกเขยที่คอยเกาะตระกูลซิมเมอร์กินมานานสามปี แต่นายไม่เคยให้ของขวัญภรรยาของนายในวันเกิดเลยเนี้ยนะ มันเป็นไปได้ยังไง?”
“คุณ…”
ไซม่อนกับลิเลียนอับอายขายหน้ามาก พวกเขาอับอายขายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปซุกไว้ที่ไหน
ฮาร์วีย์ไม่รู้วิธีที่จะเป็นผู้ชายที่ดีเลยจริง ๆ
เขาเทียบเบรนท์ไม่ติดแม้แต่นิดเดียว!
“เอาล่ะ ทุกคน เลิกพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้สักที! พวกเราเป็นคู่แต่งงานกัน มันไม่เป็นไรเลยถ้าเขาจะไม่ให้อะไรฉัน” ในท้ายที่สุด แมนดี้ก็พูดขึ้นมาเพื่อเคลียร์เรื่องทุกอย่างให้จบ
แต่มากไปกว่านั้น เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวัง เธอไม่ได้ต้องการให้ฮาร์วีย์มอบของขวัญที่มีมูลค่าแพงให้กับเธอ แต่อย่างน้อย เธอก็แค่หวังให้ฮาร์วีย์เตรียมบางอย่างให้กับเธอ ไม่ว่าของชิ้นนั้นจะคืออะไร แต่เธอก็ยังจะรับของชิ้นนั้นไว้อย่างมีความสุข
เบรนท์รู้ดีว่าเขาหยุดกีดกันฮาร์วีย์ออกไปตอนไหน
ลูกเขยที่คอยแต่จะเกาะกินคนนี้ไร้ประโยชน์เหลือเกิน เขาก็ยังมีโอกาศอีกมากมาย แม้ว่าวันนี้เขาจะล้มเหลวก็ตาม แต่เขาก็ต้องการแค่โอกาสอีกครั้งหนึ่ง
ท้ายที่สุดแล้ว ไซม่อนกับลิเลียนก็ยังอยู่ข้างเขาอยู่ดี
***
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดจบลง แมนดี้ปฏิเสธที่จะให้เบรนท์ไปส่งที่บ้าน เธอและฮาร์วีย์ตัดสินใจที่จะเดินไปตามถนนด้วยกัน
“ที่จริงแล้ว” ฮาร์วีย์พูดขึ้น “ผมเตรียมของขวัญวันเกิดไว้ให้คุณนะ”
