ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 575

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 575

ในชั่วพริบตา คอลินเหวี่ยงฝ่ามือออกจะตบหน้าฮาร์วีย์

ทันใดนั้น มือของฮาร์วีย์ก็รวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาด เขาคว้าข้อมือของคอลินและบิดมันด้วยพลังอันทรงพลัง

ผัวะ!

ในเวลาเดียวกัน ฮาร์วีย์ก็เตะคอลินจนเขาตัวทรุดลงพื่นทันที

เขาทำเสียงคล้ายกับเสียงร้องของหมูเมื่อตอนมันกำลังถูกเชือด เขาทรุดตัวจนต้องคุกเข่าต่อหน้าฮาร์วีย์

เพียะ!

ฮาร์วีย์เดินมุ่งตรงไปตบหน้าหญิงสาวผู้มีอิทธิพลบนโลกโซเชียลมีเดียซึ่งเป็นผู้หญิงของคอลิน จนเธอล้มลงกับพื้น

ก่อนหน้านี้ทั้งสองแสดงท่าทางหยิ่งทะนงราวกับนกยูง ทำตัวราวกับว่าตัวเองเป็นกษัตริย์ที่สามารถควบคุมทุกอย่างได้

แต่แล้ว กลับกลายเป็นว่าเขาทั้งสองต้องคุกเข่าลงต่อหน้าฮาร์วีย์

“นายทำอะไรลงไปน่ะฮาร์วีย์! นายกล้าดียังไงทำร้ายนายใหญ่แซนเดอร์? นายอยากตายหรือไงฮะ?”

“ฮาร์วีย์ นายบ้าไปแล้วเหรอ?!”

“ฮาร์วีย์ นายกำลังคุกคามผู้ชายคนนั้นอยู่นะ!”

ในช่วงเวลานั้น แกรี่เป็นแกนนำพาให้ทุกคนพุ่งไปหาฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์คว้าที่เขี่ยบุหรี่ใกล้ ๆ แล้วกระแทกไปที่หัวของคอลิน เสียงที่เขี่ยบุหรี่กระทบศีรษะของเขาดังก้องไปทั่ว

ทันใดนั้นเลือดก็กระเซ็นไปทั่วทุกที่

“อ๊ากกก…”

คอลินจับที่หลังศีรษะของเขา ตอนนี้ทรุดลงกับพื้นเกือบไม่ได้สติ

ฉากนองเลือดนี้ทำให้ทุกคนรอบข้างหวาดกลัว ทุกคนหยุดและมองไปที่ฮาร์วีย์ พวกเขาไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เพิ่งเห็น

ทาร่าตัวสั่นด้วยความกลัว เธอไม่สามารถจินตนาการถึงผลที่จะตามมาของเหตุการณ์นี้ได้เลย

ภายใต้สายตาของทุกคน ฮาร์วีย์หมอบตัวลงและยื่นมือไปตบหน้าคอลินเบา ๆ แล้วพูดว่า “ผมจะให้เวลาคุณสิบนาที บอกให้ผู้เฒ่าของคุณมาที่นี่และขอโทษผม ไม่อย่างนั้น วันนี้ผมจะทำให้คุณพิการแน่นอน”

คอลินแสดงสีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ แต่เขาต้องเก็บซ่อนมันไว้ภายใต้สถานการณ์เลวร้ายที่เขากำลังเผชิญ เขากดหมายเลขโทรออกไปอย่างรวดเร็ว

“พ่อครับ ผมถูกทำร้ายที่ เดอะคิงดอมพาเลซ ส่งคนมาช่วยผมด้วย!”

ก่อนที่คนที่อยู่อีกฝั่งจะได้ถามเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ฮาร์วีย์ก็แย่งโทรศัพท์จากมือของคอลินอย่างไม่สนใจและยิ้มเยาะ

“เชสเตอร์ แซนเดอร์ ใช่ไหม? คุณมีเวลาสิบนาที! โอ้ คุณเหลือเวลาอีกเก้านาที ถ้าคุณไม่รีบมาที่นี่และขอโทษ ผมจะทำให้เด็กน้อยของคุณพิการแน่!”

หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็โยนโทรศัพท์ของคอลินลงกับพื้น

‘บ้า! นี่มันบ้าไปแล้ว!’

ตาของทุกคนกระตุก ใบหน้าซีดราวกับผี

ในสายตาของพวกเขา การกระทำของฮาร์วีย์ไม่ต่างจากการกระทำของคนโรคจิต

มันไม่ได้แย่ขนาดนั้นถ้าเขาทำร้ายแค่คอลิน แต่เขายังยั่วอารมณ์เชสเตอร์ พ่อของเขาอีก!

เขาเป็นคนใหญ่คนโตที่มีอำนาจ!

ในขณะนั้น คอลินเงยหน้าขึ้นมองฮาร์วีย์ด้วยรอยยิ้มเปื้อนเลือด

“ฮาร์วีย์ แกเสร็จแน่! รอก่อนเถอะ ดูสิว่าพ่อของฉันจะทำลายชีวิตแกยังเมื่อเขามาถึงที่นี่!”

“ให้ฉันบอกแกไหมว่าตระกูลแซนเดอร์มีอำนาจมากแค่ไหนในเซาท์ไลท์!”

“ไม่ใช่แค่แกที่จะแย่”

“ครอบครัวของแกก็จะซวยไปด้วย!”

“ฉันต้องการให้แกและทุกคนต้องตายอย่างไร้ความปราณี!”

ปัง!

ฮาร์วีย์ไม่ได้พูดอะไรสักคำ คราวนี้เขาหยิบขวดเบียร์ขึ้นมาทุบหัวคอลินอีกครั้ง

อ้า…

เสียงคำรามจากเหตุการณ์นองเลือดดังก้องไปทั่ว

ฮาร์วีย์ยิ้มและพูดว่า “ถ้าผมเป็นคุณ ผมจะนอนราบกับพื้นอย่างเชื่อฟัง คนฉลาดย่อมรู้เสมอว่าเมื่อใดควรถอย”

คอลินเงยหน้าขึ้นและจ้องไปที่ฮาร์วีย์ที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง เขาอยากที่จะข่มขู่ แต่สุดท้ายเขาก็กลืนคำพูดของเขา

ทุกคนคิดว่าชีวิตของฮาร์วีย์จบสิ้นแล้ว

เขาอาจจะไม่สามารถรักษาชีวิตของเขาไว้ได้อีกต่อไป

ทาร่ายังตกตะลึงกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น

เธอไม่เคยคิดเลยว่าการชักชวนฮาร์วีย์มากับเธอในวันนี้จะทำให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่!

ในสายตาของเธอ ฮาร์วีย์กำลังรนหาที่ตายให้ตัวเองชัด ๆ

แต่ปัญหาคือเธออาจถูกลากเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย

หลังจากได้สติ ทาร่ากัดฟันและรีบวิ่งไปที่ด้านข้างของฮาร์วีย์

“ฮาร์วีย์ วิ่ง ยิ่งไกลยิ่งดี ออกนอกประเทศไปเลยดีกว่า!”

“เพราะแน่นอนว่าตอนนี้ไม่มีใครสามารถช่วยคุณได้!”