ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 623
ในขณะนี้ ใบหน้าของลีออน ซิลวาที่เฉยเมยในทีแรกก็ค่อย ๆ เปลี่ยน
ตั้งแต่มาถึงที่นี่ เขาได้แอบสังเกตฮาร์วีย์ ยอร์ก
เขารู้สึกว่ามันค่อนข้างผิดปกติที่ลูกเขยเกาะเมียกินแสดงท่าทีหนิ่งผยองมากเกินไป แต่เขายังไม่สามารถระบุว่าฮาร์วีย์มีความผิดปกติอย่างไร
แต่เมื่อฮาร์วีย์ยอมยกภรรยาของเขาเพื่อแลกเปลี่ยนกับอำนาจที่ยิ่งใหญ่…
เขาไม่นึกบ้างเลยอย่างนั้นเหรอว่าเขาไม่มีทางบดขยี้ตระกูลซิลวาได้โดยการพึ่งพาคนอย่างจอร์จ ซาเบล, โอล์ด ไนเนอร์และไทสัน วูดส์?
ในกรณีนี้ ทำไมเขาถึงกล้าที่จะยั่วยุตระกูลซิลวา?
ในตอนนี้ นักเลงหัวร้อนแห่งท้องถนนของเมืองบัควู้ดได้มารวมตัวกันที่นี่หมดแล้ว ยกเว้นแต่รุ่นอาวุโสจำนวนหนึ่งที่ได้เกษียณไปแล้ว
ทำไมลูกเขยเกาะเมียกินคนนี้ถึงยังหยิ่งผยองอยู่ แม้ว่าตอนนี้เขาจะโดยล้อมไปด้วยคนมากกว่าเจ็ดสิบเปอร์เซ็นของหัวหน้ากลุ่มอันธพาล?
หรือนั่นหมายความว่าเขามีความมั่นใจมากเพียงพอที่จะเผชิญหน้ากับพวกเขาทั้งหมดอย่างนั้นเหรอ?
ความมั่นใจแบบนี้มันคืออะไรกันแน่?
ลีออนรู้ถึงความสามารถที่โอล์ด ไนเนอร์และจอร์จมี
จากนั้น ดูเหมือนว่าไทสันอาจจะเป็นตัวแปรที่แปลกชอบกล
แต่อย่างไร ไทสันเป็นคนนอกที่มีพลังอำนาจที่เพิ่งเข้ามาในเมืองบัควู้ดไม่นาน เขาไม่ได้ดูจะเป็นตัวแปรที่ลีออนสงสัย
สุดท้ายแล้วสายตาของลีออนได้มองผ่านฮาร์วีย์และหยุดลงที่คนจำนวนหนึ่งด้านหลังเขา
คนจำนวนสี่คนกำลังยืนอยู่พร้อมกับก้มศรีษะลง พวกเขาทั้งหมดส่วมใส่ชุดสูท ใบหน้าของพวกเขาไม่สามารถมองได้อย่างชัดเจน
พวกเขาต่างมีความเคารพต่อฮาร์วีย์และดูเหมือนจะแตกต่างจากคนทั่วไปที่อยู่รอบตัวเขา
หรือสี่คนแปลกหน้านั้นจะเป็นไพ่ตายที่แท้จริงของฮาร์วีย์?
มากไปกว่านั้น ถ้าเกิดว่าทั้งสี่คนนั้นคือผู้นำอันธพาลอันดับต้น ๆ และนักสู้ที่เก่งกาจบนท้องถนน แต่พวกเขามีกันแค่สี่คนเท่านั้น จะเป็นไปได้อย่างไรที่พวกเขาจะสามารถจัดการคนจำนวนมากที่อยู่ตรงนี้?
ลีออนยังคงครุ่นคิด
แต่อย่างไร เบรนท์ไม่ได้คิดมากเท่าเขา แต่เบรนท์จ้องมองไปที่ฮาร์วีย์แทนพร้อมกับเยาะเย้ยต่อไป “ไอ้สารเลว! ตอนที่ฉันขอให้แกหย่ากับเมียของแก แกพยายามทำเป็นเท่!”
“แต่สุดท้าย แกก็ยังใช้เธอเพื่อประโยชน์ของตัวเอง!”
“คนที่โดนสวมเขาอย่างแกไม่สมควรที่จะมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้!”
ฮาร์วีย์จ้องไปที่เบรนท์พร้อมกับยิ้มมุมปาก
ไม่มีผู้ชายคนไหนที่จะชอบที่ถูกเรียกว่าโดนสวมเขา
แต่จากข่าวลือ เจ้าชายยอร์กได้ทำให้เขากลายเป็นคนที่โดนสวมเขา
แต่นั่นคือ ตัวเขาเองที่ทำให้ตัวเองกลายเป็นสามีที่โดนภรรยาสวมเขา…
ฮาร์วีย์ไม่สามารถที่จะรู้สึกโกรธจากข่าวลือ แม้ว่าเขาต้องการอย่างนั้น แต่นั่นก็คือสิ่งที่ตลกเกินไปสำหรับเขา
เบรนท์พูดต่อ “พูดตรง ๆ แกคิดว่าฉันชอบแมนดี้งั้นเหรอ?”
“เหตุผลที่ฉันตกหลุมรักเธอในวันนั้นก็เพราะฉันคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ง่ายคนหนึ่ง!”
“ฉันจะทิ้งเธอหลังจากที่ฉันมีโอกาส…!”
“แก! มันต่างอะไรจากการยอมให้ฉันครอบครองผู้หญิงของแกแทนคนอื่น?”
“ยังไงแกก็ยังเป็นคนที่โดนสวมเขาอยู่ดี จริงไหม?”
“แกมันก็แค่ลูกเขยที่เกาะเมียกิน แต่แกยังมีความกล้าที่จะทำเป็นใหญ่และวางท่าแถวนี้ แกคิดว่าแกสมควรเหรอ? แกกล้ามาก!”
เบรนท์สาปแช่งและตามด้วยคนอื่น ๆ ของตระกูลซิลวาที่ต่างสาปแช่งพร้อมกัน
“ฮาร์วีย์ แกยังคิดจะล้มพวกเราตระกูลซิลวาอยู่งั้นเหรอ? ไร้สาระจริง ๆ !”
“แกคิดว่าเป็นไปได้อย่างนั้นเหรอที่จะพึ่งจอร์จ ซาเบลและโอล์ด ไนเนอร์?”
“ในความคิดของพวกเรา พวกเขามันไร้ประโยชน์!”
ฮาร์วีย์เผยรอยยิ้มออกมาอีกครั้ง “พวกคุณตระกูลซิลวาเรียกตัวเองว่าเป็นพวกชนชั้นสูง แต่ทำไมพวกนายยังคงโง่อยู่ขนาดนี้?”
“ขนาดนี้แล้ว ยังคิดอยู่อีกเหรอว่าจอร์จและโอล์ด ไนเนอร์หนุนหลังฉันอยู่?”
“แม้ว่าพระเจ้าจะประทานความกล้ามาให้พวกเขา แต่พวกเขากล้าที่จะคิดว่าตัวเองเป็นผู้สนับสนุนของฉัน?”
“เราไม่กล้าครับท่าน!”
ทั้งจอร์จและโอล์ด ไนเนอร์คุกเข่าลงทันที พร้อมกับสีหน้าตื่นตระหนก
ทุกคนต่างมองดูภาพตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ
ซึ่งใช้เวลาเสี้ยววินาทีที่จะแสดงท่าทีออกมา หัวหน้ากลุ่มอันธพาลสองคนนั้นหวาดกลัวฮาร์วีย์อยู่อย่างนั้นเหรอ?
