ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 642
น่าอายที่สุด!
น่าอับอายจริง ๆ !
ในขณะนั้น พวกซิมเมอร์รู้สึกเหมือนเป็นคนบ้านนอกเข้าเมืองเป็นครั้งแรก เหมือนคนธรรมดาที่รายล้อมไปด้วยความหรูหรา พวกเขาอับอายที่สุดเท่าที่เคยเจอมา
พวกซิมเมอร์อาจไม่มีโอกาสเติบโตในบัควู้ด พวกเขากำลังกลายเป็นตัวตลกของที่นี่!
“รีบออกไปซะ! ซิลวา คอร์ปอเรชั่นไม่ต้อนรับคนโง่!”
“รปภ. พาพวกจน ๆ พวกนี้ออกไปจากที่นี่!”
ตามคำสั่งของโจเอล เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจำนวนมากออกมาและล้อมพวกเขาไว้
ฮาร์วีย์และพวกซิมเมอร์ถูกไล่ตะเพิดออกมา
“ไอ้พวกโง่!” รปภ. สบถออกมา
รปภ. ทุกคนหัวเราะจนท้องแข็ง นี่เป็นครั้งแรกของพวกเขาที่เห็นคนโง่ ๆ แบบนี้
ช่างน่าอายอะไรแบบนี้!
นี่คือสิ่งที่น่าอับอายที่สุดที่พวกซิมเมอร์เคยประสบมา!
ในไม่ช้าแม้แต่คนนอกก็ยังรู้ถึงความน่าอับอายของพวกเขา!
ในอนาคตตระกูลซิมเมอร์จะเป็นตัวตลกของบัควู้ด!
ฮาร์วีย์ดูมืดมน แต่เขาไม่ได้พูดอะไรสักคำ
เหตุผลที่เขาไม่จัดการกับโจเอล นั้นก็เพราะควินตันคงไม่โง่และไร้เดียงสาที่จะเปิดเผยไพ่เด็ดของเขาในตอนนี้
ถ้าเขาจะจัดการกับควินตัน เขายังต้องใช้เวลาและรวบรวมความแข็งแกร่งมากกว่านี้
ควินตัน หัวหน้าสี่นายใหญ่แห่งตระกูลยอร์ก เป็นที่รู้จักดีว่ามีทักษะที่ดี
…
หลังจากถูกไล่ออกมา พวกซิมเมอร์ถูกทำให้ขายหน้าอับอายอย่างมาก
พวกเขาเริ่มจ้องไปที่ฮาร์วีย์ทีละคน
ทุกคนบอกว่าชายคนนี้จะกลายเป็นเศรษฐี พวกเขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเข้าใกล้เขา!
แต่ไม่คิดว่าเขาก็ยังคงเป็นคนสกปรกเหมือนเดิมจนทุกวันนี้… ไอ้ขยะไร้ค่า!
‘ทำไมเขายังไม่ตายไปซะ!’
‘เพราะเขา ตระกูลซิมเมอร์ต้องอับอายถึงขนาดนี้! เราจะสร้างตัวและเติบโตที่นี่ได้อย่างไร?’
“ฮาร์วีย์ ยอร์ก!”
“บอกมาว่าเกิดอะไรขึ้น!”
“แกมาที่นี่ก็เพื่อเข้ายึดครอง ซิลวา คอร์ปอเรชั่น โดยไม่มีข้อมูลอะไรมาก่อนใช่ไหม?!”
“ฉันอยากจะตบแกให้ตาย!”
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ตัวสั่นด้วยความโกรธ เขาแทบจะเป็นบ้าจากความโกรธเคือง
แซ็คกัดฟันกรอด และตวาดออกมา “แกสมองตายไปแล้วเหรอฮาร์วีย์?!”
“ซิลวา คอร์ปอเรชั่น มีส่วนเกี่ยวข้องกับแกตรงไหน?!”
“แกคิดว่าแกเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลยอร์กเพียงเพราะแกมีนามสกุลเหมือนกันงั้นเหรอ?!”
“ไอ้สารเลว!”
“ดูนายใหญ่ควินตันสิ ผู้นำตัวจริงจากสี่นายใหญ่แห่งตระกูลยอร์ก! คำพูดเดียวจากเขาก็เพียงพอแล้วที่จะแต่งตั้งใคก็ได้ให้เป็นประธานคนใหม่ของบริษัทที่มีมูลค่าหลายล้านดอลลาร์!”
“แล้วแกล่ะ? ลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ ขยะไร้ค่าอย่างแกจะทำอะไรได้นอกจากอวดดีและฝันกลางวันไปเท่านั้น”
“แกคู่ควรที่จะใช้นามสกุลนั้นงั้นเหรอ?!”
“ผม… ผม… ผม…!”
แซ็คโกรธจนถึงขั้นที่เขาเริ่มแสดงท่าทางข่มขู่ เขาจำได้ว่าเขาให้แสดงความเคารพต่อฮาร์วีย์อย่างมากทางโทรศัพท์เมื่อคืนนี้ จนตอนนี้อยากจะสำลักตาย
ฌอนเดือดดาลด้วยความโกรธจนแทบจะกระโดดเข้าใส่
“ชื่อเสียงของตระกูลต้องป่นปี้เพราะแก!”
ไซม่อนและลิเลียนก็ตัวสั่นด้วยความโกรธ
ลิเลียนโวยวายเสียงดัง “เราจัดการไอ้ขยะไร้ค่าอย่างแกยังไงดี? หยุดฝันกลางวันสักทีได้ไหม? อย่างน้อยแกมีสติให้มากจะได้ไหม?!”
“เราโชคร้ายที่มีลูกเขยแบบแก อย่าบอกใครล่ะว่าเราเกี่ยวข้องกัน!”
แมนดี้ก็ผิดหวังในตัวฮาร์วีย์เช่นกัน
เหตุการณ์นี้เลวร้ายยิ่งกว่าเหตุการณ์อื่น ๆ ทั้งหมดที่เขาก่อขึ้น
ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับตระกูลซิมเมอร์ที่จะยืนหยัดเติบโตในบัควู้ด แต่ตอนนี้พวกเขาจะอยู่ที่นี่ต่อไปได้อย่างไรหากชื่อเสียงของพวกเขาเสียหายถึงเพียงนี้?
ฮาร์วีย์ถูกตำหนิในทุกเรื่อง
แมนดี้จ้องมองฮาร์วีย์อย่างขุ่นเคือง
“ฉันบอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เป็นคนมีเหตุผลมากกว่านี้และหยุดสร้างเรื่อง? ครั้งนี้คุณทำให้ฉันผิดหวังจริง ๆ !”
“คุณไม่ได้ช่วยให้ครอบครัวของเราได้รับชื่อเสียงที่ดีขึ้น แต่คุณทำทุกอย่างแย่ลงไปกว่าเดิม!”
“แต่… ถ้าคุณสามารถเปลี่ยนวิธีการของคุณได้ ฉันยังเชื่อมั่นในความสามารถของคุณ”
