ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 686

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 686

ณ ตอนนี้…

คาร์เทอร์ตกตะลึง

อีเวตต์ก็ตกตะลึง

แม้แต่ยูนาเองก็ยังตกใจ

สำหรับพวกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยต่างตกตลึงเป็นสองเท่า วินาทีนั้นทุกคนตกอยู่ในความเงียบงัน

ชายวัยกลางคนที่แสดงความเคารพต่อฮาร์วีย์อย่างมาก ไม่ใช่คนทั่ว ๆ ไปแต่เขาเป็นถึงผู้จัดการทั่วไปของบัควู้ดทาวเวอร์ ตำแหน่งของเขาเทียบเท่ากับเจ้าของบัควู้ดทาวเวอร์ แต่เขาให้เกียรติชายคนนี้

ที่สำคัญที่สุด คนที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาเหงื่อที่เย็นยะเยือกของเขาซึมผ่านเสื้อผ้าของเขา

นี่เป็นอะไรที่เหนือจินตนาการ!

ฮาร์วีย์สั่งให้คนที่ดูแลบัควู้ดทาวเวอร์ลงมาภายในสามนาที ในที่สุดชายคนนั้นก็ลงมาภายในสามนาทีจริง ๆ

ก่อนหน้านี้ยูนากล้าแสดงความโอ้อวดต่อหน้าฮาร์วีย์ ตอนนี้เธอไม่กล้าทำแบบนั้น

เธอและผู้จัดการของดาราอื่น ๆ รู้ดีว่าเรื่องแบบนี้คืออะไร ในวงการนี้พวกเขาเข้าใจอำนาจของเงินเป็นอย่างดี

ต่อหน้าคนทั่วไป พวกเขามีสิทธิพิเศษและสามารถแสดงท่าทางหยิ่งผยองได้

อย่างไรก็ตาม ต่อหน้าคนรวยและมีอำนาจ พวกเขาเป็นเพียงนักแสดง

พวกเขาต้องให้เกียรติขณะอยู่ต่อหน้าผู้บริหารของบัควู้ดทาวเวอร์ ทว่าชายคนนี้… แม้แต่ผู้บริหารก็ยังให้เกียรติเขา เขาเป็นใครกันแน่?

ในขณะเดียวกันคาร์เทอร์และดาราคนอื่น ๆ รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง

แม้ว่าพวกเขาจะเป็นดาราดัง แต่คนรวยนั้นมีความสำคัญอย่างไรเขารู้ดี นี่เป็นคนสำคัญ!

“คุณมาช้าไปหนึ่งนาที…” ฮาร์วีย์พูด น้ำเสียงของเขาไม่ได้จริงจังขนาดนั้น

ผู้จัดการทั่วไปของบัควู้ดทาวเวอร์เกือบจะคุกเข่าลงเมื่อได้ยินคำพูดนั้น เขาพูดตะกุกตะกัก ตัวสั่นเทา “ท่าน…ท่านประธาน ผมพยายามอย่างเต็มที่แล้ว ผมทราบดีว่าท่านได้เห็นแล้วว่ามีคนมากมายที่นี่ในวันนี้…”

“ผมไม่สามารถฝ่ามาได้จริง ๆ…”

เมื่อผู้จัดการทั่วไปพูดแบบนี้ ผู้บริหารคนอื่น ๆ ก็รู้สึกหวาดกลัว

บัควู้ดทาวเวอร์เป็นหนึ่งในธุรกิจภายใต้สกาย คอร์ปอเรชั่น หากผู้บริหารคนอื่นไม่รู้ถึงตัวตนของชายหนุ่มคนนี้ในตอนนี้ พวกเขาก็คงจะทราบโดยทั่วกันในขณะนั้นเอง

นี่คือบุคคลตำนาน…

พื้นที่โดยรอบในตอนนี้เงียบสงัดเมื่อทุกคนได้ยินว่าผู้จัดการคนนั้นเรียกชายคนนี้อย่างไร

คาร์เทอร์ ยูนา อีเวตต์ และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยท่าทางตกใจ

ท่่าน…ท่านประธานงั้นเหรอ?!

อะไรนะ?

เขาเป็นประธานบริษัทจริง ๆ เหรอ?

ท่านประธานจะยังหนุ่มขนาดนี้ได้ยังไง?!

ฮาร์วีย์มองไปข้างหน้าอย่างไม่แยแสและพูดอย่างเฉยเมยว่า “ถ้าผมจำไม่ผิด ระดับของบัควู้ดทาวเวอร์เป็นห้างสรรพสินค้าระดับไฮเอนด์ ที่นี้เน้นทำให้คนรู้สึกเหมือนอยู่บ้านและให้บริการที่ดีเยี่ยม…”

“ห้างสรรพสินค้าระดับไฮเอนด์อนุญาตให้ศิลปินระดับกลางมาเปิดตัวที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่? ใครอนุญาต?”

ฮาร์วีย์ไม่ได้ละสายตาไปที่คาร์เทอร์และดาราคนอื่น ๆ เมื่อเขาพูดคำเหล่านี้

ในตอนนี้คาร์เทอร์และคนอื่น ๆ หน้าซีดลงทันที

พวกเขาคิดว่าตัวเองสูงส่ง และรู้สึกว่าพวกเขาเหนือกว่าและมีสิทธิพิเศษ!

แต่ตอนนี้ฮาร์วีย์บอกว่าพวกเขาเป็นแค่ตัวตลกไม่ได้โด่งดัง มันช่างน่าอับอายจริง ๆ!

ยูนาอยู่ในวงการนี้มานาน เธอรู้ตัวเองดีว่าตอนนี้เธอได้ขุดหลุมฝังตัวเองแล้ว

จิตใจของเธอตอนนี้เหมือนก้อนเส้นหมี่ เต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง

ใบหน้าของอีเวตต์ก็ซีดลงเช่นกัน เธอจิตใจกระเจิดกระเจิงไปแล้ว

ส่วนคาร์เทอร์ก็กระแทกบาสเก็ตบอลในมือของเขาและสบถออกมาอย่างโกรธเคือง “คุณคิดว่าคุณสามารถเรียกผมว่าตัวตลกเพียงเพราะคุณเป็นประธานบริษัทหรือไง”

“คุณคิดว่าจะมีคนมาใช้บริหารที่ห้างเก่า ๆ แบบนี้มากมายขนาดนี้เหรอถ้าไม่ใช่เพราะผม?”

“เชื่อไหม! ผมพูดแค่คำเดียว เหล่าแฟนคลับของผมจะทำลายที่แห่งนี้ให้พินาศเป็นหน้ากลองแน่!”

“แต่ตัวท่านประธานกลับแสดงท่าทีเย่อหยิ่งแบบนี้! เป็นบ้าอะไรวะ!”