ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 690
หลังจากนั้นฮาร์วีย์ก็หันไปหาคาร์เทอร์
“เป็นผู้ชายต้องทำตามที่พูด ถ้าคุณอยากทำลายห้างของผม ก็ทำไปเถอะ ถ้าคุณล้มเลิกจะตามที่พูดเอาไว้ ก็ไปใส่กระโปรงเป็นผู้หญิงซะ!”
สีหน้าของคาร์เทอร์ซีด หางตากระตุก
อันที่จริงเขาเป็นผู้ชายหน้าหวาน ข้อห้ามสำคัญของเขาคือห้ามมีคนเรียกเขาว่าสาวน้อย
แต่คนที่พูดกลับเป็นผู้ชายคนนี้ เขาไม่กล้าโต้เถียงอะไรออกไป และทำได้เพียงพยักหน้าโค้งคำนับให้
หลังจากนั้นฮาร์วีย์ก็จากไปและขึ้นไปที่ร้านอาหารสปินนิ่งเพื่อทานอาหาร หากเขาไม่มาที่นี่ เขาคงจะหิวตายแน่นอน
อีธานนำพลทหารทุกคนออกไป ทุกคนก็แยกย้ายกันไป
ห้างสรรพสินค้าได้กลับมาสู่สถานการณ์ปกติอีกครั้งอย่างรวดเร็ว
ในไม่ช้าซีนเธียร์ก็มาถึงร้านอาหารสปิ่นนิ่งและพบฮาร์วีย์
“พี่เขย คุณไม่เห็นเหรอเมื่อกี้! ดูเหมือนว่าคนใหญ่คนโมาที่นี่ เขาอยากจะออกไปแต่ถูก รปภ. ห้ามไว้!”
“จากนั้น เขาก็สั่งยกเลิกการจัดงานทั้งหมดในบัควู้ดทันที ฉันคงไม่ได้เห็นไอดอลของฉันอีก!”
ซีนเธียร์ก็อยู่ในฝูงชนเหล่านั้น เธอจึงสามารถรับรู้สถานการณ์ได้แม้ว่ามองเห็นราง ๆ
“พวกเขาสมควรได้รับมันแล้ว” ฮาร์วีย์ตอบอย่างเฉยเมย
ซีนเธยร์หัวเราะคิกคักและพูดว่า “ช่างเรื่องพวกเขาเถอะ…”
“พี่เขย ฉันได้ยินมาว่าคน ๆ นั้นอายุแค่ยี่สิบต้น ๆ แต่เขากลับมีกลิ่นอายที่น่ากลัวออกมา รู้ไหมว่าเขาเป็นใคร?”
“ผมเอง” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น
“พี่เขย ลืมมันไปเถอะนะ ฉันรู้ว่าพี่เก่ง แต่ถึงยังไงพี่ก็ยังเทียบเขาไม่ได้!”
“เขาเป็นคนที่สามารถเรียกผู้พันอีธานจากค่ายศัตราวุธมาที่นี่ได้ในทันทีด้วยคำพูดเพียงคำเดียว!”
“ฉันได้เข้าร่วมในพิธีการคัดเลือกเกณฑ์ทหารของค่ายศัสตราวุธ…”
“ถ้าฉันเดาถูก เด็กหนุ่มเมื่อกี้น่าจะเป็นคนใหญ่คนโตในกองทัพ…”
“ถ้าฉันได้รู้จักกับเขา บางทีฉันอาจจะไปอยู่ในจุดสูงสุด…”
ซีนเธียรโอดครวญว่าเธอพลาดโอกาสที่จะได้พบกับคน ๆ นั้น สีหน้าแววตาดูเสียใจ
แต่จู่ ๆ เธอก็คิดเรื่องอื่นแล้วพูดว่า “โอ้ ใช่แล้ว พี่เขย พ่อทูนหัวและแม่ทูนหัวจะพาฉันไปงานวันเกิดคุณย่ายอร์กในอีกไม่กี่วันที่จะถึงนี้”
“ฉันได้บัตรเชิญมาอีกสองสามใบ ไปด้วยกันไหม?”
ฮาร์วีย์ไม่ได้ปฏิเสธ
“ได้สิ ไม่มีปัญหา ผมไปแน่นอน”
“กินข้าวกันก่อนเถอะ”
***
ณ กองทัพเซาท์ไลท์
อีธานเพิ่งสั่งให้ทหารออกไปและตอนนี้เขาต้องการจะกลับไปที่ห้องพักของเขา ระหว่างทางเขาได้พบกับคน ๆ หนึ่ง
ลูเซียน ทรัสคอตต์ กัปตันแห่งกองทัพเซาท์ไลท์
ตำแหน่งของกัปตันในกองทัพอยู่เหนือผู้พัน เหนือกว่านั้นคือพลเรือเอก
อย่างไรก็ตาม ค่ายศัสตราวุธมีสถานะพิเศษในกองทัพเซาท์ไลท์ ดังนั้นแม้ว่าลูเซียน ทรัสคอตต์จะเป็นกัปตัน แต่เขาก็ยังต้องให้เกียรติมากเมื่อต้องมาพบอีธาน
ในตอนนี้เขาก้าวไปข้างหน้าและยิ้ม “ตาแก่ฮันต์ หาโอกาสได้ยากเหลือเกินที่จะได้พบนาย!”
ลูเซียนและอีธานเคยไปร่วมรบด้วยกันในกองพันเดียวกัน ทั้งสองคนสนิทสนมกันมาก
“ฉันออกไปจัดการบางอย่าง มีอะไรหรือเปล่า?” อีธานถามด้วยความสงสัย
ลูเซียนหยิบบัตรเชิญออกมาแล้วยิ้ม “ตระกูลยอร์กกำลังจะจัดงานวันเกิดครบรอบ 100 ปีของคุณย่ายอร์ก พวกเขาเชิญเราเข้าร่วมงานในครั้งนี้ด้วย”
“ฉันช่วยให้นายได้รับคำเชิญนี้ ฉันมาที่นี่ก็เพื่อมอบบัตรพิเศษให้นาย”
อีธานอึ้งไปครู่หนึ่ง หลังจากนั้นเขาก็ยิ้มออกมา “วันครบรอบ 100 ปีวันเกิดของคุณย่ายอร์กงั้นเหรอ?”
“ใช่ เพื่อนทหารของเราหลายคนในอดีตจะไปร่วมด้วย!”
“เพื่อไปอวยพรให้คุณย่ายอร์ก!”
“ก็เพราะว่าผู้อาวุโสยอร์กเป็นอดีตสมาชิกของกองทัพเซาท์ไลท์!”
