ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 743
“นายน้อยยอร์ก ผมต้องขอโทษสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้ นี่เงิน 1.5 ล้านดอลลาร์เพื่อเป็นชดใช้ความเสียหายให้กับหญิงสาวคนนี้” เชนยิ้มและยื่นเช็คให้ซีนเธียร์
ซีนเธียร์เหลือบมองฮาร์วีย์ แต่ไม่เอื้อมมือออกไปรับ
ฮาร์วีย์พูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “รับไปเถอะ คุณควรจะได้รับมัน ถ้าคุณปฏิเสธที่จะรับมัน ผมเกรงว่าคืนนี้นายใหญ่ไนส์เวลล์คงจะนอนไม่หลับ”
ซีนเธียร์พยักหน้าและรับเช็คนั่นมา
พนักงานที่ติดตามเชนต่างตกตะลึง
ผู้ชายคนนี้เป็นใครกันแน่?
เขาปฏิบัติและพูดคุยกับเชนราวกับว่าเชนเป็นเพียงผู้ชายธรรมดาทั่วไป
ที่สำคัญคือเชนไม่ได้สนใจการกระทำนั้น
นั่นหมายความว่าอะไร?
นี่เป็นเครื่องบ่งชี้ชัดเจนว่าสถานะของเขาต้องสูงกว่าเชนอย่างแน่นอน
ต่อหน้าเขา เชนนั้นเทียบได้เหมือนเป็นน้องชาย!
พนักงานที่ติดตามเชนมาหลายปีและได้เห็นวิถีของโลกภายนอก
พวกเขาจำไม่ได้เลยจะมีใครในเซาท์ไลท์ที่ทำให้เชนเกรงกลัว
เชนยิ้มหลังจากเห็นซีนเธียร์รับเช็คไป เขาพูดว่า “นายน้อยยอร์ก คราวหน้าถ้าจะมาที่นี่ก็โทรหาผมก่อน ผมจะมาเป็นเพื่อนคุณที่นี่”
“ไม่จำเป็น” ฮาร์วีย์พูดเบา ๆ
เชนยิ้มอีกครั้งและยังยืนกรานว่า “นายน้อยยอร์ก วางใจได้เลย หลังจากเหตุการณ์นี้ ผมจะแก้ไขระเบียบในตลาดของโบราณให้ดีขึ้น ผมจะไล่พวกสารเลวที่ไม่มีความภาคภูมิใจในประเทศ H ของเราออกไป!”
“และผมจะเป็นหัวหน้าในการจัดการระเบียบในตลาดของโบราณแห่งนี้ ของมีค่าทุกชิ้นจะไม่สามารถส่งออกไปต่างประเทศได้”
ฮาร์วีย์พยักหน้า ตอนนี้สีหน้าของเขาดูดีขึ้นมาก
เชนถอนหายใจโล่งอกหลังจากเห็นสีหน้าของฮาร์วีย์อ่อนลง
อันที่จริงเขาไม่กลัวตัวตนของฮาร์วีย์ในฐานะเจ้าชายยอร์ก
แต่เขาต้องระวังอย่างมากต่อตัวตนอื่นของฮาร์วีย์
เมื่อเขานึกถึงคำพูดที่เขาพูดที่นิอัมมี่ในตอนนั้น เขาก็รู้สึกว่าใบหน้าของเขาแดงก่ำ
ตระกูลไนส์เวลล์ยังคงเป็นมือขวาของคน ๆ นี้และได้รับการคุ้มครอง
พวกเขาต้องคำนึงไปถึงเรื่องต่าง ๆ ถ้าหากพวกเขาคิดว่าพวกเขาอยากจะให้ชายคนนี้สนับสนุนพวกเขา
เมื่อฮาร์วีย์และซีนเธียร์เดินมาถึงประตู เชนก็ยกมือขึ้นและโบกมือเป็นสัญญาณให้คนใช้ หลังจากนั้นกล่องไม้เรียบหรูปรากฏขึ้นและวางลงบนฝ่ามือของเขา
เขามอบกล่องไม้ให้ฮาร์วีย์ ยิ้มให้และพูดว่า “ผมได้ยินมาว่าคุณทั้งสองคนมาที่นี่เพื่อหาของขวัญวันเกิดให้คุณย่าเยตส์จากตระกูลเยตส์!”
“ผมมีบางอย่างที่คุณย่าเยตส์เคยถามถึงมาหลายปีแล้ว ให้ของสิ่งนี้ท่านเหมาะสมที่สุดสำหรับของขวัญวันเกิดของเธอ”
ฮาร์วีย์ไม่ได้เปิดมันออกดู แต่เขากลับหยิบมันขึ้นมาและส่งให้ซีนเธียร์และพูดว่า “ขอบคุณครับ ผมจะนัดคุณมาดื่มชาด้วยกันเมื่อตอนที่ผมมีเวลา”
“ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่ง! ผมว่างตลอดเวลา!”
สีหน้าของเชนเต็มไปด้วยความสุข
ในที่สุดชายคนนี้ก็ตอบสนองเขาบ้างหลังจากที่เขาพูดและทำอะไรให้ไปมากมาย
พนักงานคนหนึ่งรู้สึกสับสน หลังจากที่ฮาร์วีย์และซีนเธียร์จากไปแล้ว เขาพูดกับเชนว่า “ท่านประธาน ท่านพยายามอย่างมากที่จะได้ของชิ้นนั้นมา ท่านยังลังเลที่จะใช้มันด้วยตัวเอง!”
“คนใหญ่คนโตหลายคนในเซาท์ไลท์อยากจะได้มัน!”
“แต่ท่านให้ของชิ้นนั้นกับเขาแบบนั้น เขาไม่แม้แต่จะขอบคุณท่าน แค่เพียงเชิญท่านไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น นี่มัน…”
เพียะ…!
พนักงานยังพูดไม่จบแต่เชนตบหน้าเขาและขัดจังหวะการพูดของเขาทันที
“จำไว้ว่ามีคนที่แกไม่มีคุณสมบัติมากพอที่จะไปวิจารณ์!”
“ถือว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่งแล้วสำหรับตระกูลไนส์เวลล์ที่เขาเชิญฉันไปดื่มชากับเขา!”
