ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 753
ด้วยคำพูดของฮาร์วีย์ ทุกคนต่างพากันมองเขาด้วยความรังเกียจ
โดยเฉพาะลิเลียนที่ตอนนี้หน้าหม่นมืดคล้ำเหมือนกลางคืน
เธอรู้และเข้าใจคนแบบแม่ของเธอดี
ย้อนกลับไปเมื่อตอนที่ลิเลียนแต่งงานกับไซม่อน เขาเป็นผู้ชายที่มีความทะเยอทะยาน ถึงอย่างนั้นคุณย่าเยตส์ก็ยังอยากจะบีบคอลิเลียนให้ตายเพราะคนที่เธอเลือก
ตอนนี้สามีของแมนดี้พูดออกมาอย่างไร้ยางอาย ไม่มีทางที่จะทำให้คุณย่าเยตส์อยากจะเจอครอบครัวเธออีก
คุณย่าเยตส์ถอนหายใจออกมา จากนั้นเดินจากไปโดยไม่แม้แต่จะสบตาครอบครัวของแมนดี้เลย
คีธจ้องไปที่ฮาร์วีย์อย่างเย็นชา จากนั้นหันหลังกลับและเดินจากไปเช่นกัน
แมนดี้เป็นคนมีความสามารถมากในสายตาของเยตส์ พวกเขาจึงยอมรับเธอเป็นญาติคนหนึ่ง
แต่เมื่อเธอแต่งงานกับผู้ชายอย่างฮาร์วีย์ ทุกคนต้องคิดใหม่ว่าพวกเขาควรยอมรับเธอไหม
“ไม่เป็นไรนะพี่เขย คุณย่าเยทส์มักจะอารมณ์ไม่ดีแบบนี้ อีกสักพักก็จะดีขึ้น” ซีนเธียร์พยายามปลอบฮาร์วีย์
ลิเลียนกัดฟันและตะคอกใสว่า “ซินเธียร์ ทำไมลูกถึงยังไปปลอบไอ้ขยะนี่อีก?!”
“เขาพูดอะไรแบบนี้กับคุณย่าเยตส์ก็เท่ากับตัวเขาสกปรกน่าขยะแขยง!”
“สิ่งที่คุณย่าเยตส์เกลียดที่สุดคือผู้ชายน่ารังเกียจ!”
“เขาโอ้อวดเหมือนเห็นว่ามันถูกต้อง! เขาคงแก้นิสัยนี้ไม่ได้แล้วล่ะ!”
ลิเลียนตัวสั่นด้วยความโกรธ เธอคิดว่าเธอจะมีโอกาสได้กลับมาเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลเยตส์อีกครั้ง แต่แล้วทุกอย่างก็พังทลายลงเพราะคำพูดของฮาร์วีย์!
ไซม่อนก็ตัวสั่นเช่นกัน
“ฮาร์วีย์ แกรู้ไหมว่าวันนี้สำคัญสำหรับเราแค่ไหน?”
“นี่เป็นโอกาสของเราที่จะไต่ขึ้นมาได้ด้วยความช่วยเหลือจากตระกูลเยตส์!”
“ในที่สุดเราก็มีโอกาสที่หาได้ยากมาอยู่ในกำมือของเราแล้ว! และตอนนี้แกกลับทำลายลงทุกอย่าง!”
ไซม่อนถอนหายใจเฮือกใหญ่
เขากำลังคิดว่าถ้าลูกเขยของเขามีความสามารถบ้าง แม้ว่าเขาจะไม่ได้เงินมากมาย เขาก็อาจจะได้รับการยอมรับจากคุณย่าเยตส์
ไซม่อนรู้สึกเสียใจกับการตัดสินใจของเขาที่ตกลงให้แมนดี้แต่งงานกับฮาร์วีย์
แมนดี้พูดอย่างหมดหนทางว่า “คุณพ่อ คุณแม่ อย่าตื่นตกใจไปก่อนค่ะ เรายังมีโอกาส”
“โอกาส? โอกาสอะไรอีก?”
“เราเตรียมของขวัญสำหรับวันเกิดคุณยายมาไม่ใช่เหรอคะ? ถ้าคุณยายชอบของขวัญทุกอย่างคงราบรื่นดี!” แมนดี้พูดเสริม
คำพูดของเธอทำให้ไซม่อนและลิเลียนกังวลกว่าเดิม พวกเขามอบหน้าที่เตรียมของขวัญให้ฮาร์วีย์รับผิดชอบ
ตอนนี้ทั้งสองคนเสียใจกับการตัดสินใจของพวกเขาอีกครั้ง พวกเขาหันมามองเขาด้วยสีหน้าเป็นกังวลและถามว่า “ฮาร์วีย์ แกไม่ได้เก็บขยะมาเป็นของขวัญเพื่อมอบให้คุณยาย… ใช่ไหม?”
“ใช่ แกเตรียมอะไรให้คุณยาย? รีบบอกเรามา! อย่างน้อยก็ให้เราได้เตรียมตัว”
“มันต้องเป็นของที่ดีแน่นอน แต่ผมไม่แน่ใจว่ามันคืออะไร ผมได้ยินมาว่าเป็นสิ่งที่คุณยายต้องการมาระยะหนึ่งแล้ว!” ฮาร์วีย์พูดขึ้นอย่างมั่นใจ
“อะไรนะ?! แกไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแกซื้ออะไรมางั้นเหรอ?!”
“แกใช้เงินไปเท่าไหร่แล้ว?!”
ลิเลียนแทบกระโดดโลดเต้นด้วยความโกรธ
ฮาร์วีย์ตอบอย่างไม่ใส่ใจว่า “มีคนอื่นให้มันเป็นของกำนัลกับผม เขาเป็นคนที่มีสถานะค่อนข้างสูง ของกำนัลไม่มีทางเป็นของไม่ดีแน่นอน”
ลิเลียนตัวสั่นอย่างเกรี้ยวกราด อุทานออกมา “มันอยู่ที่ไหน?!”
“เราได้ส่งต่อให้ผู้รับผิดชอบรับของขวัญแล้วเมื่อตอนที่เราเข้าไปในงานเลี้ยง” ซีนเธียร์กระซิบบอก
เมื่อได้ยินแบบนั้น ลิเลียนก็รู้สึกราวกับว่าเธอจมอยู่ในความมิดหมดหนหาออก
“โอ้พระเจ้าที่รัก! ครอบครัวฉันช่างโชคร้ายอะไรอย่างนี้?!”
ไซม่อนเหมือนอยากจะเป็นลมไปเช่นกัน
พวกเขาไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะเตรียมของขวัญมาโดยไม่รู้ว่ามันคืออะไร!
