ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 813
“ในเมื่อเธอเป็นคนพูดเองว่าจะออกจากตระกูลซิมเมอร์ ก็ช่วยทำตามที่พูดด้วยนะ!”
“เอาสิ เอาสัญญาออกมาหน่อย!”
จากคำสั่งของแซ็ค สัญญาที่ถูกเตรียมไว้แล้วได้ถูกส่งมอบให้กับเขา
เนื้อหาของสัญญานั้นเรียบง่าย แมนดี้ ซิมเมอร์และครอบครัวของเธอต้องออกจากตระกูลซิมเมอร์ทันทีและตลอดไป โดยที่จะไม่ได้รับอะไรเลย
นับจากวันนี้เป็นต้นไป หุ้นและสินทรัพย์สี่สิบเก้าเปอร์เซ็นต์ที่ตระกูลซิมเมอร์เป็นเจ้าของในบริษัทจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับ แมนดี้ ซิมเมอร์และครอบครัวของเธอ
อีกทั้งแมนดี้จะต้องถอนตัวเองออกจากตำแหน่งประธานกรรมการบริหาร
เมื่อเธออ่านสัญญาจนจบ ใบหน้าของแมนดี้ก็กลายเป็นซีดขาวราวกับกระดาษ
ร่างกายของไซม่อนเริ่มสั่นอย่างควบคุมไม่ได้
ลิเลียนหมดแรงทรุดลงกับพื้น เธอโกรธจนพูดอะไรไม่ออก
“แซ็ค ควินน์! พวกแกมันวายร้าย เนรคุณ!”
“พวกแกเตรียมการทุกอย่างเอาไว้แล้ว! พวกแกทำทุกอย่างโดยเจตนา!”
แซ็คตอบกลับอย่างเย็นชาว่า “ถ้าเจตนาก็แล้วมันจะทำไมล่ะ? วันนี้ฉันจะให้ทางเลือกแก่ครอบครัวของพวกแกสองทาง!”
“ทางเลือกที่หนึ่ง เซ็นสัญญานี่ซะ!”
“ทางเลือกที่สอง สวมชุดนี่ซะและคอยดูแลปรนนิบัติบริการต่าง ๆ ในพิธีหมั้น!”
ควินน์ยิ้มและไม่ได้พูดอะไรออกมา เธอเพียงพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของแซ็ค
ผู้อาวุโสซิมเมอร์พูดอย่างเย็นชา “เร็วเข้า! ใกล้ถึงเวลาสำคัญแล้ว! อย่ามัวมาทำลายอารมณ์ของเจ้าสาวในพิธีหมั้น!”
ไซม่อนและลิเลียนสบตากันด้วยความเศร้าสร้อย
พวกเขาจะยังคงมีเงินทองและเกียรติได้อย่างไรหลังจากออกจากตระกูลซิมเมอร์?
จริงอยู่ พวกเขามีตระกูลเยตส์เป็นอีกหนึ่งกระดูกสันหลังของพวกเขา
แต่ถ้าพวกเขาออกจากตระกูลซิมเมอร์ไป พวกเขาก็คงไม่ต่างจากขอทานมากนัก! ตระกูลเยตส์จะยังยอมรับพวกเขาเป็นเครือญาติอยู่หรือเปล่า?
คำตอบก็คือไม่แน่นอน!
ลิเลียนรู้อยู่แก่ใจว่าคุณย่าเยตส์จะไม่มีวันยอมรับครอบครัวของเธอหากแมนดี้ไม่ใช่ประธานกรรมการบริหาร
แต่ตอนนี้ แมนดี้ก็ใกล้จะเสียตำแหน่งไปแล้ว หวังว่าตะกูลเยตส์จะยังคงสนับสนุนช่วยเหลือพวกเขาอยู่ แต่ทว่ามันก็คงเป็นได้แค่ฝันกลางวันเท่านั้นแหละ!
ลิเลียนจ้องมองไปที่ชุดคนรับใช้ ราวกับว่าเธอกำลังคิดที่จะสวมใส่มันอยู่
เธอค่อนข้างจะยอมทนอายมากกว่าที่จะเป็นขอทาน
หลังจากที่เงียบไปนาน ฮาร์วีย์ก็ปริปากพูดขึ้น
“แล้วหลังจากที่เราเซ็นสัญญาไป พวกตระกูลซิมเมอร์จะไม่เกี่ยวข้องกับพวกเราแล้วใช่มั้ย?”
“แน่นอน!”
“ถ้างั้น ก็ได้!”
ฮาร์วีย์ไม่เว้นโอกาสให้แมนดี้ได้หยุดหรือห้ามเขาและรีบเซ็นสัญญาทันที จากนั้นเขาก็กระแทกมันต่อหน้าผู้อาวุโสซิมเมอร์
“ผมกังวลมาตลอดที่ผมไม่สามารถหาเหตุผลที่จะทำให้ภรรยาสุดที่รักของผมออกจากตระกูลซิมเมอร์อย่างเร่งด่วนและตลอดไป”
“ผมต้องขอขอบคุณพวกคุณทุกคนสำหรับการที่ช่วยเติมเต็มความปรารถนาของผม”
“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ไอ้โง่ที่ลากเธอลงมา ความสำเร็จของเธอก็คงไม่มีที่ติ!”
เมื่อฮาร์วีย์เซ็นสัญญาเสร็จ เหล่าตระกูลซิมเมอร์ต่างก็พายิ้มกว้าง
แต่ทว่าเมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูดแล้ว พวกเขาต่างก็ชี้หน้าและสาปแช่งเขา
“ฮาร์วีย์! แกมันโสโครกแมงดาเอาแต่เกาะชายกระโปรงเมียตัวเอง! ข้าวที่แกกินน้ำที่แกดื่มมันก็มาจากตระกูลซิมเมอร์! กล้าดียังไงถึงมาพูดกับพวกเราแบบนั้น!”
“แกบอกว่าแมนดี้มีความสามารถเหรอ?! หากปราศจากพวกเราซิมเมอร์ที่เป็นฐานสำหรับเธอ เธออาจต้องขายเรือนร่างของเธอเองเพื่อเลี้ยงดูแก!”
“ถ้าวันนี้ไม่ใช่งานหมั้นนะ พวกเราจะรุมตีแกอย่างแน่นอน!”
ควินน์โบกมือขึ้นภายใต้ความวุ่นวายโกลาหลเพื่อหยุดทุกคน
จากนั้นเธอก็ยิ้มและตอบว่า “ฮาร์วีย์ เนื่องจากนายเป็นตัวแทนของครอบครัวและลงนามในสัญญานี้ ฉันก็จะไม่จุกจิกเกี่ยวกับเรื่องนี้!”
“นายไม่ต้องไปเข้าร่วมงานด้วย”
“ในเมื่อนายออกจากตระกูลซิมเมอร์ไปแล้ว นายก็ไม่ได้มีดีไปกว่าขอทานหรอกนะ! พวกนายไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้าร่วมพิธีที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้!”
