ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 851

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 851

ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ เขาไม่สนใจความเกลียดชังของควินน์ที่มีต่อเขา

ความมั่นใจของควินน์เกิดจากรูปลักษณ์ภายนอกของเธอ

เสียดายที่หล่อนแค่หน้าตาดีเท่านั้น ความงดงามของเธอเทียบไม่ได้กับแมนดี้ได้เลย

ผู้หญิงอย่างควินน์ก็เป็นได้แค่ของเล่นของพวกคนรวยเท่านั้น

เธอทำได้เพียงฝันเท่านั้นที่คิดจะได้แต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวย

***

ณ ฮ่องกง ลมทะเลจากอ่าววิคตอเรียพัดผ่านไปยังยอดเขาไทปิง

ภูเขาที่มีแต่พวกเศรษฐีเท่านั้นที่พักอาศัยอยู่ที่นั่นได้

คฤหาสน์บนยอดเขาไทปิงถือเป็นจุดสูงสุดของภูเขาแห่งนี้

เป็นจุดที่สามารถมองอาณาบริเวณทั้งหมดของฮ่องกงได้ราวกับว่ามันถูกควบคุมโดยเจ้าของคฤหาสน์แห่งนี้

อันที่จริงตระกูลลีโอมีสิทธิ์ทำเช่นนั้นได้

ในฐานะที่เป็นหนึ่งในสี่ตระกูลอันดับต้น ๆ ของฮ่องกง อำนาจของตระกูลลีโอเหนือกว่าจินตนาการของคนทั่วไป!

คนในฮ่องกงรู้ว่าหกสิบเปอร์เซ็นต์ของหุ้นทั้งหมดเป็นของตระกูลทั้งสี่อันดับแรก

และภายในสี่ตระกูลเหล่านี้ ตระกูลลีโอครอบครองส่วนแบ่งประมาณเอาไว้ถึงยี่สิบเปอร์เซ็นต์

นอกจากนี้ ตระกูลลีโอยังมีทรัพย์สินมากในประเทศ H อเมริกา ดินแดนที่พระอาทิตย์ไม่เคยตกดิน และอีกหลายประเทศ

การไปมาหาสู่ตระกูลเลโอตระกูลอันดับต้น ๆ ในฮ่องกงอย่างตระกูลเลโอดูเหมือนจะเป็นไปได้ยาก

แต่คฤหาสน์บนยอดเขาไทปิงที่ได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนากับต้องมาเจอกับความวุ่นวาย

ชายดูมีอายุถูกเชิญให้ออกมาจากห้องที่กว้างขวางที่สุดในคฤหาสน์

อลัน ลีโอ ผู้อาวุโสแห่งตระกูลลีโอในฮ่องกง

คนเดียวกับที่ก่อตั้งบุกเบิกฮ่องกง

นิ้วของชายคนนั้นสั่นเมื่อเห็นร่างของใครบางคนกำลังเดินเข้ามาหาเขา

“ไอ้คนไม่รักดี! กล้าดียังไงโผล่หน้าที่นี่?!”

“คุณพ่อ สิบปีแล้ว หนูไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณพ่อจำหนูได้ตลอด หนูรู้สึกดีจริง ๆ ”

เมลิสซาเดินออกมาด้วยท่วงท่าช้า ๆ พร้อมกับไม้เท้าของเธอ ท่าทางของเธอดูสง่างามราวกับนกฟีนิกซ์

“เร็วเข้า! เอาไอ้เวรนี่ออกไป!” อลันตะโกนอย่างโกรธจัด

แต่ทุกอย่างกลับเงียบกริบ

บอดี้การ์ดของตระกูลลีโอทั้งหมดที่ควรจะปกป้องเขาจากเงินค่าจ้างทั้งหมดนั้นยืนนิ่ง พวกเขาไม่สามารถเก็บซ่อนความชื่นชมในขณะที่มองไปยังเมลิสซาได้

จากนั้นเธอก็พูดว่า “ตอนนี้หนูกลับมาแล้ว หนูกลับมาควบคุมทุกอย่างของตระกูลลีโอ หากคุณพ่อยังรู้จักววางตัวให้เป็นผู้เฒ่าที่ฉลาด คุณพ่อจะสามารถใช้ชีวิตในบั้นปลายชีวิตได้อย่างมีความสุข”

“เหอะ! แกไม่เหมาะแม้แต่จะปกครองใคร! รอให้หลานฉันกลับมาก่อนเถอะ เขาจะทำให้แกตายทั้งเป็น! เขาคือทายาทผู้สืบทอดเพียงคนเดียวที่ฉันยอมรับ!” อลันตะโกนลั่น

“คุณพ่อหมายถึงเขาคนนั้นเหรอ?”

ควีนนี่ยกยิ้มอย่างน่ากลัวออกมาในขณะที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เมลิสซา เธอปรบมือส่งสัญญาณ

ชายในวัยสี่สิบปีสวมชุดสูทเดินออกมาข้างหน้า

สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความดีใจแต่นั่นกลับมาพร้อมกับความกลัวอย่างสุดขีดเมื่อเขามองไปที่ควีนนี่

เมื่อเขามองไปที่เมลิสสา เขาก็สั่นสะท้านด้วยความกลัว

วินาทีต่อมาได้ยินเสียงเข่ากระทบพื้น

“คริส…” อลันร้องเรียกชื่อของผู้ชายคนนั้น

เขาฝากความหวังและความฝันทั้งหมดไว้กับหลานชายคนโตของเขา แต่เขาคนนั้นกลับคุกเข่าลงต่อหน้าเมลิสซาราวกับว่าเขาเป็นสุนัขรับใช้ของเธอ

“นี่คือทายาทคนต่อไปของตระกูลลีโองั้นเหรอ? เขาคู่ควรงั้นเหรอ?”

เธอส่งยิ้มเยาะเย้ยออกมา

“หนูบอกคุณพ่อแล้ว ตระกูลลีโอเป็นของหนู ในเมื่อคุณพ่อไม่ยอมยกมันให้หนู วันนี้หนูเลยต้องมาช่วงชิงมันเอง”

“นั่นเป็นเพราะหนูเท่านั้นที่จะสามารถพาตระกูลไปสู่จุดสูงสุดของฮ่องกงได้”

คนอื่น ๆ ในตระกูลต่างก็สบตากัน มีคนเดินออกมาจากฝูงชนแล้วโค้งคำนับให้

“ทำความเคารพหัวหน้า!”