ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 904
ดอว์สันรู้สึกตื่นเต้นหลังจากได้ยินคำพูดของเรน
เจมส์ เซอร์เรย์ ผู้นำตระกูลเซอร์เรย์มีเครือข่ายอย่างกว้างขวาง บางทีเขาอาจจะสั่งให้ใครคนอื่นมาช่วยจัดการเรื่องไร้สาระในครั้งนี้
สตีวี่และเยเลน่าก็รู้สึกเบิกบานใจเช่นกัน
ยิ่งมีคนสำคัญ ๆ มากเท่าไหร่ ความภูมิใจในตัวเองของพวกเขาก็จะยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น
หากบุคคลนั้นสามารถบดขยี้ศักดิ์ศรีของฮาร์วีย์และซีนเธียร์ได้ พวกเขาก็จะมีความสุขมากขึ้น
ไม่นานก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา
คนเหล่านั้นล้วนเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ พวกเขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว
ชายวัยกลางคนหน้าเหลี่ยมเป็นผู้นำกลุ่ม รังสีที่แผ่ออกมาของเขาดูไม่ธรรมดา คนธรรมดาไม่กล้าแม้แต่จะมองเขา
รังสีของเขาที่แผ่ออกมาพุ่งทะลุหลังคา!
โยเอล เกรฮัม ผู้บัญชาการสูงสุดแห่งบัควู้ด!
เรนและคนอื่น ๆ ต่างมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปหลังจากที่พวกเขานึกถึงตัวตนของชายผู้นี้!
โยเอลกำลังเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบและไม่มีแววความนิ่งสงบในแววตาตาของเขา
“เจ้าชายเกรฮัม อะไรถึงทำให้คุณมาที่นี่?”
ดอว์สันเป็นคนแรกที่ทักทายเขา
แต่โยเอลไม่แม้แต่จะสบตาเขาและรีบเดินไปหาฮาร์วีย์ แล้วโค้งคำนับ
“คุณสบายดีใช่ไหมครับ?!”
เจ้าหน้าที่ของรัฐคนอื่น ๆ ก็เดินเข้ามาและโค้งคำนับให้เช่นกัน
“คุณยังสบายดีใช่ไหมครับ?!”
“เราออกมากลางการประชุมมาที่นี่อย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้!”
“เรามาที่นี่ช้ากว่าที่คาดไว้ ได้โปรดยกโทษให้พวกเราด้วย!”
เจ้าหน้าที่ของรัฐแต่ละคนให้ความเคารพกับฮาร์วีย์มาก
คนเหล่านี้ล้วนเป็นผู้บัญชาการสูงสุดของแต่ละหน่วยงาน อำนาจของพวกเขาช่างน่ากลัวและแน่นอนว่าเหนือกว่าใคร
แต่วันนี้พวกเขาทุกคนกลับล้วนให้เคารพคนอื่น ทุกคนโค้งคำนับให้กับผู้ชายคนนี้
ทุกคนตกใจ
เรน มาร์วิน ดอว์สัน และเยเลน่าต่างตกตะลึง…
‘ชายคนนี้เป็นใครกันแน่?’
‘แม้แต่คนอย่างโยเอลและเจ้าหน้าที่ของรัฐคนอื่น ๆ ต่างให้ความเคารพเขา…’
“เจ้าชายเกรฮัม นี่คือใคร…?”
สีหน้าของเรนซีดเผือดไร้สีเลือด เขาตระหนักรู้ได้แล้วว่าเขาเลือกคนผิด
ตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องถามออกมาให้รู้
ถึงอย่างนั้นโยเอลและคนอื่น ๆ ก็ไม่แม้แต่จะสบตากับเขา พวกเขายังคงจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์
“พวกคุณจากรัฐบาลของบัควู้ดไม่ได้ทำงานแย่อะไรเลย แต่ถ้าคุณช้ากว่านี้ ผมคงถูกคนพวกนี้เอาตัวไปแล้ว” ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมย
หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้นเหงื่อที่เย็นยะเยือกเริ่มผุดขึ้นเต็มหลังของโยเอล
เขารู้ตัวตนที่แท้จริงของฮาร์วีย์
แต่เขาไม่กล้าแม้แต่จะพูดมันออกมา
และลูกน้องของเขากำลังวางแผนที่จะจับตัวชายคนนี้ไว้จริง ๆ!
หัวของโยเอลหมุนเคว้งไปมา จนเกือบจะหมดสติ
จากนั้นเขาก็ตะโกนออกมาอย่างโกรธจัด
“ใคร?! ใครเป็นคนสั่ง!”
เจ้าหน้าที่คนอื่น ๆ ก็ตะโกนถามไปพร้อมกับเขา
“มันคือใคร?! แสดงตัวออกมา!”
“ใครเป็นคนสั่งพวกแก?!”
ตำรวจหลายสิบคนที่สวมชุดลำลองมองไปยังมาร์วิน
ใบหน้าของเขาไร้สีสันไปทันที เขารู้ว่าเขาทำผิดพลาดร้ายแรงไปเสียแล้ว
โยเอลรีบเดินไปหาเขาและตบหน้าเขาอย่างรวดเร็ว แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “เมื่อตอนที่ผมแนะนำให้คุณกลับมา ผมบอกคุณแล้วว่าถ้าคุณรับตำแหน่งนี้ คุณจะต้องรับใช้ประชาชน ดูสิ่งที่คุณกำลังทำอยู่ตอนนี้สิ!”
“จากนี้ไป ลาออกจากตำแหน่งทันที!”
ตู้ม!
มาร์วินตกใจจนแทบไม่เชื่อว่ามันเกิดขึ้นกับเขาราวกับฟ้าฟาดใส่เขา
เขาเป็นข้าราชการมาหลายปี และตอนนี้เขาถูกบังคับให้ลาออกจากตำแหน่งอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว!
