ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 96
อีวอนน์กำลังจะพูดอะไรบางอย่างแต่เมื่อเธอจ้องมองไปที่ฝูงชนเธอก็ตกใจที่สุดที่เห็นใครบางคนที่ดูคุ้น ๆ
ฮาร์วีย์ ยอร์ค!
เธอมองเห็นฮาร์วีย์นั่งอยู่ตรงมุมห้อง เธอรู้สึกไม่อยากอาหารอีกเลยและรีบเดินไปยังทิศทางที่ฮาร์วีย์นั่งอยู่ เธอมีอากรวิตกกังวลอย่างเห็นได้ชัด
ความสนใจของทุกคนจับจ้องมาที่เธอและสงสัยว่าเธอกำลังจะทำอะไร เธอเดินเข้าไปหาชายคนหนึ่งที่สวมเสื้อผ้าราคาถูกที่ซื้อมาจากแผงขายของข้างถนน สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปเมื่อเห็นเธอไปยืนอยู่ข้าง ๆ เขาคนนั้น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับตระกูลซิมเมอร์ ใบหน้าของผทุกคนเปลี่ยนไปในทันที!
ลูกเขยคนนี้ไปก่อเรื่องอะไรมา? ไอ้ขยะไร้ค่านี้ทำให้เลขาซาเวียร์ขุ่นเคืองงั้นหรือ? เธอถึงกับต้องวิ่งไปหาเขาทันทีที่เธอเห็นเขา?
ความเยือกเย็นแล่นไปตามกระดูกสันหลังของผู้อาวุโสซิมเมอร์ เลขาซาเวียร์เป็นคน ๆ หนึ่งที่ไม่สมควรต้องมาโกรธเคืองใด ๆ ถ้าฮาร์วีย์ทำให้เธอโกรธเขาจะหั่นฮาร์วีย์ให้เป็นชิ้น ๆ
“อะไรกัน…เกิดอะไรขึ้น รู้สึกจะมีเค้าลางแห่งความโชคร้ายอีกแล้ว!” แซ็คหมิ่นสบถออกมา
“ไงเพื่อนเก่า ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ” ฮาร์วีย์พูดแทรกขึ้นมาและยิ้มก่อนที่อีวอนน์จะมีโอกาสได้พูดอะไรสักคำ
อีวอนน์ตกตะลึงเล็กน้อย แต่เธอก็รับรู้ได้อย่างรวดเร็ว เธอได้สติทันทีและหัวเราะเบา ๆ “ฮา…ฮาร์วีย์…ใครจะไปรู้ว่าเราจะได้พบกันอีกหลังจากเรียนจบ? ตอนนี้คุณทำอะไรเหรอ ”
ทุกคนในตระกูลซิมเมอร์ต่างถอนหายใจด้วยความโล่งอก โชคดีที่พวกเขาเป็นแค่เพื่อนเก่า มิฉะนั้นไอ้ขี้แพ้อย่างฮาร์วีย์จะไปรู้จักคนที่มีตำแหน่งสูงอย่างเช่นเลขาซาเวียร์ได้อย่างไร?
แซ็ควิ่งเข้ามาแทรกด้วยความกังวลใจ เมื่อเขาได้ยินบทสนทนานั่นเขาเริ่มดูถูกฮาร์วีย์อีก “เลขาซาเวียร์ ทำไมคุณถึงพูดกับคนขี้แพ้อย่างเขาล่ะ? คุณไม่รู้เหรอ? เขาไม่เพียงแต่เป็นที่รู้จักดีในตระกูลซิมเมอร์เท่านั้น แต่เขายังมีชื่อเสียงในนิอัมมี่อีกด้วย! เขาเป็นลูกเขยของตระกูลซิมเมอร์ เขามีเงินเพียงหนึ่งร้อยดอลลาร์เป็นเงินค่าขนมรายวัน! เลขาซาเวียร์อย่าเข้าใกล้เขามากเกินไปมิฉะนั้นความโชคร้ายของเขาอาจส่งผ่านมาถึงคุณ!”
อีวอนน์ตัวสั่นกับคำพูดของเขาและมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความไม่อยากจะเชื่อ เธอรู้ว่าฮาร์วีย์ซ่อนตัวเก็บเงียบเป็นเวลาสามปีหลังจากออกจากตระกูลยอร์ก กระนั้นเธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าเขาต้องทนกับความอับอายขายหน้าเช่นนี้ตลอดสามปีที่ผ่านมา ไม่น่าแปลกใจเมื่อเขากลับมาอีกครั้ง เขากลายเป็นคนที่อยู่สูงตระหง่านด้วยอำนาจ!
แซ็คไม่รอให้อีวอนน์ตอบเขาก็พูดต่อ “คนประเภทนี้เป็นแค่คนขี้แพ้ ตระกูลของเราเตรียมที่จะเตะเขาออกไป เขาจะไม่สามารถก้าวเข้ามาในตระกูลของเราอีกสิบแปดชั่วโคตร!”
“ฮาร์วีย์! ไปได้แล้ว! นายคิดจะอยู่เป็นเป้าสายตาที่นี่งั้นเหรอ?”
ฮาร์วีย์ขี้เกียจเกินไปที่จะยุ่งเกี่ยวกับแซ็ค เขาแค่ยิ้มและพูดว่า “อีวอนน์ ย้อนกลับไปตอนสมัยเรียนคุณเคยเป็นคนที่แตกต่างจากคนอื่นทีไม่สนใจอะไร คุณเริ่มเอาตัวเองมาพัวพันกับคนที่ไม่น่าไว้วางใจเหล่านี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“ไอ้ขี้แพ้ แกว่าใครว่าไม่น่าไว้วางใจ!” แซ็คตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว
“คุณก็รู้ว่าเป็นตัวเอง” ฮาร์วีย์ตอบ จากนั้นเขาก็ไม่สนใจอีวอนน์และนั่งลงทานอาหารต่อไป เขาเห็นว่าใบหน้าของอีวอนน์ยังคงเต็มไปด้วยความกังวลใจ จากนั้นเขาก็พูดอย่างเป็นกันเองว่า “คุณมาที่นี่และได้รับเชิญมาทานอาหารค่ำทำไมไม่ทานอาหารด้วยล่ะ มันจะเสียเปล่าถ้าคุณไม่ทานอะไรเลย”
อีวอนน์ถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ เธอรู้ว่าท่านประธานไม่โกรธและอนุญาตตให้เธอทานอาหารคค่ำต่อไป
“นายเป็นผีผู้หิวโหยกลับชาติมาเกิดหรือไง? คุณซาเวียร์มาทางนี้ อย่าไปยุ่งกับไอ้ขยะที่น่าเกลียดนี้เลย!” แซ็คเหวี่ยงใส่อีกคนก่อนที่จะยื่นมือทำท่าทางเชื้อเชิญซาเวียร์ หลังจากคืนนี้จบลงเขาต้องไล่ฮาร์วีย์ออกไปให้พ้นประตูของตระกูลซิมเมอร์ เขาไม่เพียงแต่ไร้ประโยชน์ แต่เขากลับทำให้สิ่งต่าง ๆ แย่ลง
ในขณะที่แซ็คกำลังด่าทอ เขาไม่ได้สังเกตว่าใบหน้าของอีวอนน์เปลี่ยนเป็นสีซีดลงเล็กน้อย ใบหน้าของเวนดี้ก็ซีดกว่าคนตายเช่นกัน
พวกเขาไม่ได้จะมาเพื่อเป็นแขกของตระกูลซิมเมอร์ในวันนี้ ปัญหาคือตอนนี้สถานการณ์ลุกลามมาถึงขั้นนี้โดยที่พวกหล่อนพบว่าตัวเองไม่สามารถลงจากหลังเสือที่ขี่อยู่ได้เลย
ใบหน้าของผู้อาวุโสซิมเมอร์เปลี่ยนไปตามอารมณ์เมื่อเขาเห็นอีวอนน์เดินกลับมา เขากลัวว่าสิ่งต่าง ๆ อาจพลิกผัน ดังนั้นเขาจึงลุกขึ้นยืนและปรบมือเบา ๆ “ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีทุกท่าน ตระกูลซิมเมอร์ยินดีต้อนรับคุณแม้ว่าวันนี้คุณจะเชิญตัวเองมาเองก็ตาม ท้ายที่สุดเรามีสิ่งสำคัญที่จะประกาศ เนื่องจากพวกคุณทุกคนอยู่ที่นี่แล้วทำไมจะไม่ให้พวกคุณมาเป็นพยานของเราซะล่ะ”
“โอ้? ฉันสงสัยว่ามันคือข่าวดีอะไร?”
“เป็นไปได้ไหมที่ผู้อาวุโสซิมเมอร์ได้พบรักครั้งที่สองของเขา?”
ผู้นำแต่ละตระกูลต่างก็คลางแคลงใจ แม้ว่าจะมีผู้หญิงสวย ๆ อยู่ด้วยในตอนนี้ แต่พวกเขาก็ไม่ได้สนใจที่จะปิดบังความรู้สึกที่แท้จริงของพวกเขาและหัวเราะออกมาดัง ๆ แทน
ผู้อาวุโสซิมเมอร์กระพริบตามาที่พวกเขา “อย่าหัวเราะเยาะคนแก่อย่างฉันตอนนี้เลย ก่อนอื่น ฉันอยากให้ทุกคนระบุของบางอย่างให้ฉัน…”
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ปรบมือเรียก
ไม่ช้าบอดี้การ์ดของตระกูลซิมเมอร์ก็นำกล่องใบใหญ่เข้ามาในห้องโถงก่อนจะถอยออกไป
กล่องเหล่านี้ถือว่าเป็นสินค้าแบรนด์หรูมีคุณภาพ มันดึงดูดความสนใจของพวกเขาทุกคนด้วยราคาของมัน
