บทที่ 187 ช่วยจักรพรรดิจันทรา!
ข้อความนี้เตือนให้เย่เทียนรีบหนีไปซึ่งก็หมายความว่าเหล่าจักรพรรดิ์กําลังประสบกับปัญหาแม้แต่จักรพรรดิจันทราก็ยังต้องหนี
แต่สิ่งที่เกิดขึ้น? จักรพรรดิจันทรา,จักรพรรดิขวานและคนอื่นๆ ทําไมถึงต้องรีบหนี?
ไม่ว่าจะเป็นในเชิงปริมาณหรือคุณภาพจักรพรรดิมนุษย์ก็เป็นฝ่ายได้เปรียบแล้วทําไมพวกเขาถึงพ่ายแพ้อย่างกะทันหัน?
“หนี!”
เย่เทียนไม่ลังเลที่จะหลบหนีไป
ในเวลาเดียวกันเขาเปิดใช้งานทักษะล่องหนและพรสวรรค์ในการบิน
ดังนั้นแม้แต่สัตว์อสูรระดับจักรพรรดิก็ไม่ควรที่จะพบร่องรอยของเขาได้
อย่างไรก็ตามหากสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิปลดปล่อยการโจมตีเป็นวงกว้างเขาก็จะได้รับผลกระทบ
ดังนั้นจึงต้องรีบหนีจากพื้นที่นี้โดยเร็ว!
ไม่รู้ว่าบินไปไกลแค่ไหนแต่เย่เทียนก็สัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าเสียงการต่อสู้ที่อยู่ด้านหลังหายไปแล้ว
“เราควรจะออกจากเขตการต่อสู้แล้ว!”
เย่เทียนคิดกับตัวเอง
แต่ทันทีที่ความคิดนี้ปรากฏขึ้นเสียงระเบิดดังกึกก้องก็ตบหน้าเขาอย่างสมบูรณ์
หญิงสาวที่ร่างกายอาบย้อมไปด้วยโลหิตถูกสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิทุบกระเด็นกระแทกเข้ากับภูเขาจนทําให้ภูเขาแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ
“จักรพรรดิจันทรา!”
รูม่านตาของเย่เทียนหดแคบลง
ถ้าเขาไม่ได้คุ้นเคยกับจักรพรรดิจันทราเย่เทียนจะไม่สนใจอย่างแน่นอน แต่คนตรงหน้าคือจักรพรรดิจันทรา
ในเวลานี้จักรพรรดิจันทราได้รับบาดเจ็บสาหัสร่างกายของเธอย้อมไปด้วยเลือดและกลิ่นอาย
ของเธอลดลงอย่างต่อเนื่อง
เห็นได้ชัดว่าจักรพรรดิจันทราได้ผ่านการต่อสู้อย่างรุนแรงก่อนหน้านี้
มิฉะนั้นด้วยความแข็งแกร่งของสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิตัวนี้ไม่มีทางที่จะสามารถทําร้ายจักรพรรดิจันทราได้
“จักรพรรดิจันทราตกอยู่ในอันตราย!”
สีหน้าของเย่เทียนเปลี่ยนไป
ในแง่ของความแข็งแกร่งเขาย่อมด้อยกว่าสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิตัวนี้อย่างน้อยๆอีกฝ่ายก็แข็งแกร่งกว่าเขาถึงห้าเท่า
แต่ถ้าเขาไม่ช่วยจักรพรรดิจันทราอาจจะต้องตาย
“ต้องช่วยเธอ!”
เย่เทียนกล่าวกับตัวเองอย่างเด็ดเดี่ยว
จักรพรรดิจันทราได้ส่งข้อความถึงเขาให้หนีไปถ้าเขาไม่ช่วยจักรพรรดิจันทราในตอนนี้เขาคงจะรู้สึกไม่ดี
ในขณะที่สัตว์อสูรระดับจักรพรรดิกําลังจะโจมตีจักรพรรดิจันทราอีกครั้งเย่เทียนก็ใช้ทักษะกักขังมิติของพรสวรรค์ด้านมิติระดับสูงสุด
ทึ่ง!
คลื่นพลังมิติได้แช่แข็งความว่างเปล่าและการโจมตีของสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิก็ได้รับผลกระทบเช่นกันความเร็วของมันช้าลงอย่างมาก
พลังการกักขังมิติส่วนใหญ่ของเย่เทียนนั้นมีเป้าหมายคือสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิแม้ว่า
จักรพรรดิจันทราจะได้รับผลกระทบเล็กน้อย แต่สถานการณ์ของเธอก็ดีกว่าสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิตัวนี้มาก
จักรพรรดิจันทราเข้าใจจังหวะการต่อสู้ได้เป็นอย่างดีดังนั้นเธอจึงลงมืออีกครั้งในพริบตา
ตูม!!!!
พระจันทร์เต็มดวงที่เต็มไปด้วยรอยแตกนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของเธอคมมีดคล้าย
พระจันทร์เสี้ยวพุ่งออกไปและฟันไปที่คอของสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิ
เธอโจมตีออกไปหลายครั้งในตําแหน่งเดียวกัน ในเวลาเพียงไม่นาน สัตว์อสูรระดับจักรพรรดิก็ถูกจักรพรรดิสังหารจนสิ้นใจ
แต่จักรพรรดิจันทราก็อยู่ในสภาพน่าอนาถเช่นกันเธอได้รับบาดเจ็บสาหัสหลายครั้งด้วยบาดแผลเหล่านี้ทําให้เธอสลบและตกลงไปยังพื้นด้านล่าง
ฟุบ!
เย่เทียนพุ่งเข้าหาจักรพรรดิจันทราและกอดร่างของเธอไว้
สายตาของจักรพรรดิจันทราเปิดขึ้นเล็กน้อยและเอ่ยขึ้นว่า”ไปกันเถอะที่นี่ไม่ปลอดภัยแล้ว!”
“เกิดอะไรขึ้น?”
เย่เทียนถามอย่างจริงจัง
แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้คําตอบจักรพรรดิจันทราก็หมดสติไปอีกครั้ง
เย่เทียนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกอดร่างของจักรพรรดิจันทราและเข้าสู่สภาวะล่องหนบินกลับไปยังฐานตลอดทาง
เย่เทียนพบสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิจํานวนมาก แต่พวกมันก็ไม่ตรวจพบการคงอยู่ของเย่เทียน
ด้วยความแข็งแกร่งของเย่เทียนเมื่อรวมกับพรสวรรค์ด้านมิติระดับสูงเขาสามารถที่จะสังหารจักรพรรดิที่ไม่แข็งแรงมากนักได้แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะโจมตีออกไปสัตว์อสูรที่สามารถทําให้จักรพรรดิจันทราอยู่ในสภาพนี้
แน่นอนว่าหนึ่งในพวกมันต้องมีสัตว์อสูรที่น่าสะพรึงกลัวอยู่
หากเขาลงมือบางทีสัตว์อสูรตัวนั้นอาจจะพบตัวเขาเช่นนั้นชีวิตน้อยๆของเขาคงจะจบสิ้น
“ใกล้ถึงฐานแล้ว!”
เย่เทียนคิดในใจว่า เมื่อถึงฐานเขาก็น่าจะปลอดภัย
แต่ไม่นานภาพที่ปรากฏตรงหน้าทําให้เขาตกตะลึง
“เกิดอะไรขึ้นกับฐานทัพ?”
ที่นี่แต่เดิมเป็นฐานทัพของมนุษย์แต่ตอนนี้มันได้กลายเป็นซากปรักหักพังและเต็มไปด้วย
หลุมขนาดใหญ่รอยแยกมิติถูกปิดกั้นอย่างสมบูรณ์
ตรงบริเวณรอยแยกสัตว์อสูรจํานวนนับไม่ถ้วนกําลังโจมตีค่ายกลขนาดใหญ่ที่ผนึกรอยแยกไว้
สถานการณ์ตรงหน้าชัดเจนแล้วฐานทัพถูกทําลาย มนุษย์ถูกบังคับให้ถอยร่นกลับไปยังโลกและเขากลับมาช่าไป!
“เราไม่สามารถผ่านรอยแยกได!
เย่เทียนขมวดคิ้ว
แม้ว่าเขาจะมีพรสวรรค์ล่องหนแต่รอยแยกในมิติถูกปิดลง พรสวรรค์ล่องหนของเขาก็ไม่สามารถผ่านค่ายกลใหญ่นี้ได้ และมนุษย์ก็ไม่มีทางที่จะเปิดจอแยกเพื่อให้เขากลับไป
พวกเขาได้เปิดใช้ค่ายกลขนาดใหญ่นี้ขึ้นเพื่อหยุดสัตว์อสูรที่โจมตีเข้ามาและไม่ต้องการให้พวกมันบุกเข้าไปยังโลก
“ไปกันเถอะ!”
เย่เทียนตัดสินใจออกจากที่นี่และหาสถานที่ที่ปลอดภัยเพื่อพักผ่อนและช่วยจักรพรรดิจันทราฟื้นฟูอาการบาดเจ็บ มิฉะนั้นด้วยความแข็งแกร่งของเขาคนเดียวมันเป็นเรื่องยากมากที่จะกลับไป
ยังโลก
ถ้าจักรพรรดิจันทราฟื้นตัวบางทีจักรพรรดิจันทราอาจจะมีวิธีพาเขากลับไป
ไม่รู้ว่าบินไปนานเท่าไหร่เย่เทียนร่อนเข้าไปในถ้ำบนภูเขาลูกใหญ่แห่งหนึ่งจากนั้นเขาก็จะวางค่ายกลซ่อนเป็นแบบง่ายๆและวางร่างของจักรพรรดิจันทราลง
เมื่อเห็นว่าปลอดภัยแล้วเย่เทียนจึงสังเกตอาการบาดเจ็บของจักรพรรดิจันทรา
จักรพรรดิจันทรามีบาดแผลขนาดใหญ่ที่เกือบจะผ่าเธอออกเป็นสองส่วนกระดูกของเธอหัก
ไปหลายส่วนอวัยวะภายในได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง
เมื่อเห็นเช่นนี้ เย่เทียนก็รีบป้อนยารักษาจํานวนมากให้กับจักรพรรดิจันทรา
หนึ่งคืนต่อมาบาดแผลของจักรพรรดิจันทราเริ่มหลุดลอกออกมา เนื่องจากเธอเป็นตัวตนระดับจักรพรรดิแม้ว่าเธอจะไม่มีพรสวรรค์ในการรักษาแต่ความเร็วในการฟื้นตัวหาใช้สิ่งที่คนธรรมดาจะจินตนาการถึง
เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น
จักรพรรดิจันทราลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ
“จักรพรรดิจันทรา คุณตื่นแล้ว!”
เย่เทียนเห็นจักรพรรดิจันทราตื่นขึ้นอเขารีบพูดด้วยความยินดี
“เย่เทียน คุณช่วยฉันไว้เหรอ?”
จักรพรรดิจันทราถามเย่เทียน
“เปล่า ผมแค่เห็นคุณฆ่าสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิและสลบไป ผมจึงพาคุณมาที่นี่!”เย่เทียนอธิบาย
“แต่ทําไมฉันถึงรู้สึกว่ามีพลังมิติกักขังความว่างเปล่าไว้?”
จักรพรรดิจันทราพึมพําา
“คงเป็นเพราะคุณบาดเจ็บสาหัสจึงเกิดภาพหลอน!”
เย่เทียนไม่มีทางยอมรับ เพราะพรสวรรค์ด้านมิติคือหนึ่งในไพ่ตายของเขา เขาจะบอกคนอื่นง่ายๆได้อย่างไร
เมื่อจักรพรรดิจันทราเห็นว่าเย่เทียนไม่ยอมรับ ดังนั้นเธาจึงไม่ถามต่อและเริ่มรักษาอาการบาดเจ็บทันที
เธอหยิบโอสถขนาดเท่าลําไยออกมาจากถุงเก็บสมบัติ และกลืนมันลงไปอาการบาดเจ็บของเธอฟื้นฟูกลับมาด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อความเร็วในการฟื้นฟูของเธอไม่ด้อยกว่าพรสวรรค์ในการรักษาระดับสูงสุด
ครึ่งชั่วโมงต่อมา อาการบาดเจ็บของจักรพรรดิจันทราก็ดีขึ้นมาก แต่บาดแผลฉกรรจ์ต้องอาศัยเวลาฟื้นฟูอย่างช้าๆก่อนมันจะกลับมาเป็นปกติอีกครั้ง
“เย่เทียน นี่ไม่ใช่ฐาน คุณไม่ได้กลับไปที่ฐานหรอกเหรอ?”
จักรพรรดิจันทราเปิดตาและเอ่ยถามขึ้น
“ผมลองกลับไปแล้วแต่พบแต่เพียงซากปรักหักพังของฐาน มนุษย์ได้กลับไปยังรอยแยกและเปิดใช้ค่ายคนปิดกั้นรอยแยกไว้ผมไม่สามารถผ่านมันไปได้”
เย่เทียนพูดอย่างจนปัญญา
“เป็นไปตามคาดจริงๆด้วย!”
จักรพรรดิจันทราไม่ได้รู้สึกแปลกใจอะไรกับคําบอกเล่าของเย่เทียนราวกับว่าเธอได้คาดการณ์ทุกอย่างเอาไว้แล้ว
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่? หรือว่าคุณไม่สามารถฆ่าสัตว์อสูรที่มีพรสวรรค์ด้านวิญญาณได้?” เย่
เทียนถามด้วยความสงสัย
“ไม่!” จักรพรรดิจันทรากล่าวอย่างจริงจังว่า “พวกเราสามารถฆ่าสัตว์อสูรตัวนั้นได้ตั้งแต่แรกบุกโจมตีแม้กระทั่งสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิก็ถูกสังหารไปหลายสิบตัวเราเกือบจะสังหารสัตว์อสูร ระดับจักรพรรดิในหุบเขาทั้งหมดได!อย่างไรก็ตามเหตุไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นจักรพรรดิเนตรโลหิตก็ถูกสัตว์อสูรที่จู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นสังหารทันทีและมันได้โจมตีพวกเราอย่างหนักผู้ฝึกยุทธระดับ จักรพรรดิทั้งหมดพ่ายแพ้และจําเป็นต้องแยกกันหลบหนีไป”
