รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 079 หย่ากัน
เซทท์: “……เปรมา ไม่ว่าที่ผ่านมาเธอและพี่ชายของฉันจะเป็นอะไรกัน ตอนนี้พี่ชายของฉันแต่งงานแล้ว เธอและพี่ชายของฉันรักษาระยะห่างหน่อย หลีกเลี่ยงให้พี่สะใภ้ของฉันเข้าใจผิด”
“เซทท์ พวกนายยอมรับผู้หญิงคนนั้นเป็นพี่สะใภ้ของพวกนายง่ายๆเลยเหรอ?”
เปรมาพูดอย่างขุ่นเคืองว่า: “นายรู้ชาติกำเนิดของหล่อนเหรอ? สภาพครอบครัวของหล่อนก็ธรรมดา ไม่คู่ควรกับตระกูลอริยชัยกุลของพวกนาย หล่อนเป็นแค่เด็กทารกที่ถูกทอดทิ้ง ไม่ใช่ลูกสาวของบ้านตระกูลวาชัยยุง”
เธอคู่ควรกับยศพัฒน์ทุกๆด้าน ภรรยาของยศพัฒน์ควรเป็นเธอ!
“พี่ชายของฉันเต็มใจ แม้ว่าพี่สะใภ้ของฉันจะเป็นขอทาน ขอแค่พี่ชายของฉันแต่งงานกับหล่อน ฉันก็ยอมรับหล่อนเป็นพี่สะใภ้”
เซทท์รู้สึกสงสัยในใจมากๆ แต่เคารพทางเลือกของพี่ชาย
เขาเชื่อว่าพี่ชายไม่มีทางล้อเล่นกับเหตุการณ์สำคัญชั่วชีวิต
พี่ชายกับพี่สะใภ้แต่งงานสายฟ้าแลบก็จริง แต่ไม่ใช่ว่าเพิ่งจะรู้จักกัน พวกเขารู้จักกันมานานสิบเอ็ดปี
เปรมาโกรธมาก
“ขอตัวก่อน”
เซทท์ไม่อยากที่จะคุยกับเปรมาต่อไป
รู้ว่าลูกเขยเป็นคุณชายของตระกูลที่ร่ำรวยที่สุด พิชญ์สินีก็ตกใจจริงๆ เธอไม่ได้ถามถึงการปกปิดของลูกเขยในทันที และทานข้าวกับครอบครัวของลูกเขยอย่างว่าง่าย
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จ คนแก่ทั้งสองของตระกูลอริยชัยกุลก็ให้เซทท์ส่งพวกเขากลับบ้านอย่างรู้ตัว
ปล่อยให้ยศพัฒน์อยู่กับพี่ชายภรรยาและแม่ยาย
“แม่ครับ ขอโทษด้วยครับ ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะปกปิดฐานะของผม”
ยศพัฒน์มีโอกาสได้ขอโทษอธิบายกับแม่ยายสักที
พิชญ์สินีไม่ได้พูดอะไร
เธอเงียบ ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่
ยศพัฒน์ยังคงอธิบายต่อไปว่า: “ผมแค่ชินกับการถ่อมตัวเป็นนิสัย ไม่อยากให้คนรู้ฐานะของผมเยอะเกินไป หลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น”
ชเนนทร์ทำเสียงฟึดฟัด“พูดแบบนี้ ตอนที่แกจดทะเบียนสมรสกับวิกา กลัวว่าพวกเราจะขอสินสอดทองหมั้นสูงส่งกับแก ก็เลยเลือกที่จะปกปิดต่อไปเหรอ?”
“ชเนนทร์ ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น วิกาเป็นภรรยาของฉัน สิ่งของของฉันก็เหมือนกับของวิกา ต่อให้ฉันเอาทรัพย์สมบัติทั้งหมดของฉันเป็นค่าสินสอดทองหมั้นให้กับวิกา ฉันก็ยอม”
พี่ชายภรรยาฉวยโอกาสก็อยากที่จะถ่วงความเจริญของเขา
แต่เขาดันโกรธไม่ได้
พิชญ์สินีไม่ได้พูดอะไร
ยศพัฒน์ขอโทษซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอก็ยังคงเงียบ
“แม่ค่ะ”
เทวิกาเรียกแม่ และตบแขนแม่ของเธอ
พิชญ์สินียกมือขึ้นลูบมือของลูกสาว
ลุกขึ้นมา เธอก็ดึงเทวิกาขึ้นมา และพูดกับผู้ชายทั้งสองคนว่า: “พวกเราสองแม่ลูกเปิดใจคุยกันหน่อย”
ยศพัฒน์มองดูแม่ยายดึงภรรยาสุดที่รักของเขาออกไป ภายในใจก็วิตกกังวล แต่ไม่แสดงออก
เขาดึงเก้าอี้ เข้าไปใกล้กับพี่ชายของภรรยา
ถือขวดเหล้าไว้ ยังต้องการเติมเหล้าในแก้วของชเนนทร์ให้เต็ม
“ฉันขับรถมาเอง”
ชเนนทร์เตือนเขา
ตลอดทั้งคืน ชเนนทร์ก็ไม่ได้ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์สักหยด
ยศพัฒน์ทำได้เพียงล้มเลิกแล้วรินแก้วของเขาให้เต็ม
“ชเนนทร์”
“เรียกฉันว่าพี่”
ชเนนทร์เรียกร้องด้วยรอยยิ้มแย้มทันที“แกเป็นน้องเขยของฉัน เรียกฉันว่าพี่ตามน้องสาวของฉัน ก็สมควรอยู่แล้ว พัฒน์ มา เรียกพี่ให้ฉันฟังหน่อย”
เขาคิดว่ายศพัฒน์ไม่มีทางเรียก คาดไม่ถึงว่าเสียงของเขาเพิ่งจะลดลง ยศพัฒน์ก็เรียก“พี่”คำหนึ่ง
ชเนนทร์นิ่งไปก่อน ต่อจากก็หัวเราะเสียงดังลั่น
ตบไหล่ของยศพัฒน์ไปด้วย และพูดด้วยรอยยิ้มไปด้วย: “ยศพัฒน์ ตอนที่นายอยู่มหาลัย เป็นคนที่สูงส่งเกินไม่อาจเอื้อม แกรู้มั้ยว่า ผู้หญิงทุกคนที่ได้เห็นนาย ก็ต้องหลงใหลนาย ทำให้พวกเราเหล่านี้อิจฉามาก ตอนนั้น พวกเราเคยพนันกันว่า พนันกันว่าแกอยู่ในมหาลัยสี่ปีจะยอมรับความรู้สึกของผู้หญิงในนั้นหรือไม่”
“ฉันพนันว่าแกไม่มีทางยอมรับ พวกเขาทั้งหมดก็พนันว่าแกจะต้องยอมรับ ผลปรากฏว่า ฉันได้เงินก้อนใหญ่มา คาดไม่ถึงว่า คนที่เอื้อมเอาคนสูงส่งอย่างนายมาได้จะเป็นน้องสาวของฉัน ฮ่าๆ มา เรียกพี่อีกหน่อย ฉันฟังแล้วรู้สึกสบายไปทั้งตัว”
“พี่ พี่ พี่ พี่……”
“หยุด!”
ชเนนทร์บอกว่าหยุด และหัวเราะพูดขึ้นมาว่า: “ว่ามาสิ”
“แม่จะพูดอะไรกับวิกา?”
“ฉันไม่ได้เป็นพยาธิในท้องของแม่ ฉันจะรู้ได้ยังไง ทำไม กังวล กลัวเหรอ?”
ยศพัฒน์ไม่ยอมรับ“ฉันก็แค่ถามเฉยๆ แม่จะเปิดใจคุยกับวิกาจากก้นบึ้งของหัวใจ ขนาดลูกชายอย่างแกยังไม่ให้ฟัง”
“ฉันไม่มีทางไปแอบฟังหรอก”
“ฉันก็ไม่ได้บอกให้แกไปแอบฟังสักหน่อย”
ชเนนทร์มองดูน้องเขยอย่างเหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ได้ยิ้ม
เขาฟันก็คาดไม่ถึงว่า เพื่อนร่วมชั้นคนนี้ของตัวเองจะหลงรักน้องสาวของเขา แค่เล็งไว้เร็วไปหน่อย ปีนั้นน้องสาวเพิ่งจะอายุสิบสี่ปี
แต่ว่า ต้องบอกว่ายศพัฒน์ตามีแวว รู้ว่าน้องสาวของเขาเติบโตขึ้นมาก็จะเป็นสาวแรกแย้มที่สวยงาม
พิชญ์สินีดึงลูกสาวหลบหลีกจากลูกเขยแล้ว เธอก็พูดกับลูกสาวในทันที: “เทวิกา พัฒน์ไม่เหมาะสมกับลูกหรอก พวกลูกสองคนเจอกันด้วยดีก็ขอให้จากกันด้วยดีเถอะ”
ไม่รอให้เทวิกาพูดอะไร พิชญ์สินีพูดย่างเคร่งขรึม: “คฤหาสน์ของตระกูลมหาเศรษฐีเป็นเหมือนวังลึกและสวนต้องห้าม ก็ว่ากันว่าเข้าสู่ตระกูลมหาเศรษฐีลึกเหมือนทะเล น้ำภายในลึกนะ ถึงแม้ว่าลูกจะฉลาด ไม่ใช่คนอ่อนแอ แต่เธอจริงใจแต่ตั้งกำเนิด ไม่เหมาะสมกับตระกูลมหาเศรษฐีหรอก”
“แม้ว่าคุณปู่คุณย่าของยศพัฒน์ดูจะเมตตาอ่อนโยน นี่ก็เป็นเพียงแค่ภายนอก ตอนที่อยู่ด้วยกัน ใครจะรู้ว่าพวกเขาเซ้าซี้กันแค่ไหนกัน? ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพ่อแม่ของเขา ลูกแต่งงานเข้าไป ด้านบนก็มีแม่สามีสองคน ข่มลูกจนตาย”
“การแต่งงานของตระกูลมหาเศรษฐี สภาพครอบครัวอย่างพวกเรา ไม่มีสิทธิ์ที่จะแต่งงานกับตระกูลอริยชัยกุล พัฒน์มีพี่น้องหลายคน น้องชายของเขาไม่มีทางเหมือนกับเขา จะต้องแต่งงานกับคุณหนูตระกูลมหาเศรษฐี ถึงเวลานั้นพวกน้องสะใภ้ก็เป็นลูกก็ล้วนเป็นคุณหนูตระกูลมหาเศรษฐี ก็จะดูถูกลูกที่เป็นพี่สะใภ้ใหญ่คนนี้”
“การเป็นสตรีผู้สูงศักดิ์นั้นยาก ผู้หญิงที่แต่งงานกับตระกูลมหาเศรษฐี ไม่ค่อยมีอิสระ ขนาดเรื่องที่ตัวเองอยากทำ ก็ยากลำบาก ลูกขี้เกียจหน่อย ไม่มีความทะเยอทะยานอะไร แต่ลูกกลับเป็นคนชอบอิสระ กฎตระกูลมหาเศรษฐีมากมาย ลูกปรับตัวได้ยาก”
“วิกา แม่ไม่ใช่ต้องการแยกคู่รักที่รักใคร่กัน เพียงแต่ว่าความจริงมันโหดร้ายเกินไป แม่ไม่อยากให้ลูกต้องเจ็บปวดไปทั้งตัวในอนาคต เจ็บสั้นๆดีกว่าเจ็บนานๆ ฉวยโอกาสที่ลูกเพิ่งจะจดทะเบียนกับพัฒน์ได้ไม่กี่วัน ยังไม่ได้มีความรู้สึกลึกซึ้งเกินไป หย่ากันเถอะ”
พิชญ์สินีเป็นเหมือนอย่างที่เปรมาคิด
ให้เทวิกาหย่ากับยศพัฒน์จริงๆ
ฝ่ายตระกูลอริยชัยกุลไม่มีการต่อต้าน ฝ่ายเทวิกากลับขัดขวาง
“แม่ค่ะ หนูกับพี่พัฒน์…….”
พิชญ์สินีตำหนิตัวเองว่า: “แม่เป็นคนทำให้ลูกกลายเป็นแบบนี้ แม่เร่งรัดให้แต่งงานเกินไป ทำให้ลูกแต่งงานฟ้าแลบกับพัฒน์ แม่ก็คิดว่ายศพัฒน์ก็เหมือนกับครอบครัวของพวกเรา ก็เป็นครอบครัวธรรมดา เขาก็เคยบอกว่า พ่อแม่ของเขาก็แค่ดูแลแปลงดอกไม้ ที่บ้านก็ปลูกข้าวและพืชผลอื่นๆด้วย”
“ทำไมถึงได้กลายเป็นคุณชายของตระกูลที่ร่ำรวยเป็นอันดับหนึ่งได้!”
ในบ้านของตระกูลที่ร่ำรวยเป็นอันดับหนึ่งได้ยังทำนาด้วยเหรอ?
พิชญ์สินีไม่เคยติดต่อกับตระกูลมหาเศรษฐีมาก่อน สำหรับการรับรู้ที่มีต่อตระกูลมหาเศรษฐี ก็ผ่านละครน้ำเน่าสรุปออกมา
ตระกูลอริยชัยกุลที่อธิบายโดยยศพัฒน์ ความรู้สึกที่ให้กับพิชญ์สินี ก็คือมหาเศรษฐีที่แตกต่างไป
เจ้าชายและซินเดอเรลล่าในทีวีอยู่ร่วมกัน ซินเดอเรลล่าก็ทนทุกข์ทรมานอยู่เสมอ และได้รับความลำบากใจ
พิชญ์สินีไม่อยากให้เทวิกาเหมือนกับซินเดอเรลล่าในทีวี
เธอไม่ได้ขอให้ลูกสาวร่ำรวย
“ขอแค่ลูกไม่ได้ท้องก็พอ สมัยนี้ ผู้หญิงที่รักเนื้อรักษาตัวไว้น้อยมาก คนอื่นหย่ากัน ก็ยังสามารถแต่งงานกับผู้ชายที่ดีได้”
