คุณท่านถลึงตาใส่ แล้วพูดกับลูกสะใภ้ว่า： “ถึงแม้ยังไม่ได้จัดงานแต่ง แต่ก็จดทะเบียนสมรสกันแล้ว ก็ถือว่าแต่งงานกันเรียบร้อยแล้ว ก็แสดงว่าเป็นลูกสะใภ้ของพวกเธอสองคน ทำไม ยังไม่อยากดื่มน้ำชาของลูกสะใภ้เหรอ？ไม่ใช่เธอเหรอที่บ่นนฤเบศวร์บ่อยๆ ว่าใกล้จะสามสิบแล้ว ทำไมถึงยังโสดอยู่？”
บัณฑิตายังอยากพูดอะไรต่ออีก แต่ถูกสามีห้ามไว้
เธอจึงปิดปากเงียบลงอย่างโกรธเคือง
สายตาที่มองกนกอร เหมือนสายตาที่มองศัตรู
กนกอรเผชิญหน้าออกมาอย่างเปิดเผย ไม่ว่าจะเป็นสายตาแบบไหนที่มองมา เธอยอมรับมันได้ทุกอย่าง
อาจเป็นเพราะนั่นคือสาเหตุที่ไม่ได้รักกันด้วยมั้ง
เมื่อมีคุณท่านอยู่ในเหตุการณ์ ถึงแม้บัณฑิตาพวกเขาจะไม่ยอมรับกนกอรสะใภ้ที่เพิ่งแต่งเข้าบ้านคนนี้ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเหตุผลหลักคือ คุณท่านกำชีวิตความอยู่รอดของพวกเขาอยู่
ทางเลือกระหว่างไม่ได้เป็นหัวหน้าครอบครัวกับแต่งงานกับกนกอร บัณฑิตาก็ต้องให้ลูกชายเลือกแต่งงานกับกนกอรอยู่แล้ว
กนกอรยกน้ำชาให้กับผู้ใหญ่ทุกคนที่อยู่ในนั้น
ในเมื่อคุณท่านได้ให้อั่งเปาแล้ว คนอื่นๆ ก็ไม่กล้าที่จะไม่ให้อีก ส่วนใหญ่ต่างให้เป็นเช็คเงินสด มีเพียงคุณหญิงสามเท่านั้นที่ให้เครื่องประดับเพิ่มไปอีกหนึ่งชุด
คนเยอะขนาดนี้ มีเพียงคุณหญิงสามคนเดียวที่เป็นมิตรกับกนกอรมากที่สุด
เมื่อยกน้ำชา และทำความรู้จักกับทุกคนหมดแล้ว กนกอรได้กลายเป็นหลานสะใภ้ใหญ่ของตระกูลเดชอุปอย่างเต็มตัว
คุณท่านสั่งให้ลุงเซนไปแจ้งให้คนรับใช้ทุกคน รวมถึงบอดี้การ์ดและคนขับรถให้รวมตัวกัน จากนั้นให้พวกเขารับรู้ถึงฐานะของกนกอรไว้
เมื่อถึงเวลาสามทุ่มกว่า กนกอรพูดกับคุณท่านว่า： “คุณปู่ ดึกมากแล้ว หนูควรกลับได้แล้ว”
คุณท่าน： “กลับไป？เธอกลับไปไหน？ที่นี่ก็คือบ้านของเธอ”
กนกอรรีบพูดขึ้นว่า： “คุณปู่ หนูกับนฤเบศวร์เพิ่งจดทะเบียนกัน ต้องการเวลาทำความรู้จักกันอีกหน่อย อีกอย่าง หนูกลับมากับนฤเบศวร์ ยังไม่ได้บอกกับที่บ้านเลย หนูต้องกลับบ้านก่อน ไม่งั้นที่บ้านจะเป็นห่วงได้”
คุณท่านหันไปมองหลานชายคนโตที่คืนนี้หน้าดำดิ่งตลอดทั้งคืน
“ถ้างั้น ให้นฤเบศวร์ไปส่งเธอกลับบ้าน”
นฤเบศวร์พูดเสียงเย็นชาออกมาว่า： “ที่บ้านมีคนขับรถตั้งเยอะแยะ ให้คนขับรถไปส่งเธอก็พอแล้ว”
พูดจบ เขาทิ้งกนกอรไว้ แล้วเดินขึ้นไปชั้นบนทันที
เมื่อเขาเดินออกไป บัณฑิตาก็เดินตามออกไปด้วย
คุณท่านเตรียมจะโมโห แต่กนกอรรีบพูดขึ้นก่อนว่า： “คุณปู่ ให้คนขับรถไปส่งหนูเถอะค่ะ วันนี้นฤเบศวร์ยุ่งมาทั้งวันแล้ว คงเหนื่อยมาก ให้เขาพักผ่อนเถอะค่ะ อีกอย่าง เมื่อกี้กินตอนกินข้าวเขาได้ดื่มเหล้าไปเล็กน้อย ดื่มแล้วถ้าขับรถอีก คงไม่ดี”
“นฤเบศวร์จงใจไม่อยากส่งเธอกลับบ้าน ถึงได้ดื่มเหล้า”
เมื่อคุณท่านเห็นกนกอรช่วยนฤเบศวร์แก้ต้ว จึงสมยอมแต่โดยดี และไม่แสดงอาการไม่พอใจออกมาอีก
“เดี๋ยวฉันให้เซนหาคนขับรถไปส่งเธอที่บ้าน”
คุณท่านเรียกลุงเซนมา ให้ลุงเซนจัดรถให้กนกอรคันหนึ่ง เพื่อส่งเธอกลับบ้าน
เมื่อนฤเบศวร์ขึ้นไปชั้นบน เขาไม่ได้เข้าห้อง แต่ยืนอยู่บนดาดฟ้า จากนั้นมองลงมาข้างล่าง เพื่อดูความเคลื่อนไหวที่ลานบ้าน
ในที่สุดก็เห็นกนกอรออกมา หลังจากขึ้นไปนั่งในรถเสร็จแล้ว สีหน้าที่แข็งทื่อของนฤเบศวร์ได้อ่อนโยนลงมาก
“ลูก”
บัณฑิตาเดินมาหา
นฤเบศวร์หันกลับไปแล้วเรียกแม่ออกมา
บัณฑิตาหยิบไวน์ที่เปิดฝาแล้วขึ้นมาสองขวด เธอยื่นไปให้ลูกชายขวดหนึ่ง แล้วพูดขึ้นว่า： “แม่รู้ว่าลูกเสียใจ แม่ดื่มเหล้าเป็นเพื่อนลูกเอง”
นฤเบศวร์ยกเหล้าขึ้นดื่มโดยไม่พูดอะไร
“คุณปู่ของแกทำเกินไปจริงๆ บังคับให้แกแต่งงานกับผู้หญิงที่ฐานะยากจน แกไม่เห็นสีหน้าที่ดีใจของป้าสามแก เธอต้องคิดว่าคุณปู่เป็นคนจัดการเรื่องงานแต่งนี้ให้แกแน่ๆ คงคิดว่าคุณปู่จะทอดทิ้งแกไม่ให้เป็นทายาทสืบทอดของตระกูลแล้ว”
“เธอฝันไปเถอะ！ทรัพย์สินทั้งหมดของRA กรุ๊ปกับของตระกูลเดชอุป ต้องเป็นของบ้านใหญ่กับบ้านรองทั้งหมด！”
บัณฑิตาพูดเองเออเองหมด “เธอนึกว่าคริษฐ์สามารถดูแลRA กรุ๊ปได้เหรอ？นฤเบศวร์ ลูกต้องเอาการเอางานหน่อย ห้ามสูญเสียสิ่งที่ครอบครองอยู่ในตอนนี้เด็ดขาด มิฉะนั้นพวกเราทั้งสองบ้านจะถูกบ้านสามรังแกได้”
ในตระกูลที่ฐานะร่ำรวย พี่น้องแม่เดียวกัน เพื่อแย่งชิงสมบัติยังสามารถกลายเป็นศัตรูได้เลย นับประสาอะไรที่พ่อเดียวกันแต่คนละแม่
ตระกูลเดชอุปไม่มีประเพณีสืบทอดที่ดีงามเหมือนตระกูลอริยชัยกุล
จึงมีการเก่งเย่งชิงดีกัน
“แม่ไม่เข้าใจ เปรม์มีตรงไหนไม่ดี？ถึงแม้เปรม์จะรักยศพัฒน์ไม่เปลี่ยน แต่เธอก็ดีกว่ากนกอรเป็นร้อยเท่า ตระกูลภูสิทธ์อุดมเป็นตระกูลแบบไหนเหรอ ถึงแม้พวกเขาจะนั่งเครื่องบินก็วิ่งไล่ตามฝีเท้าของตระกูลเราไม่ทันหรอก”
“กนกอรต้องวางยาอะไรใส่คุณปู่ของแกแน่ๆ คุณปู่ของแกถึงได้เชื่อใจเธอขนาดนั้น และสนับสนุนเธอขนาดนั้น นฤเบศวร์ ลูกอดทนไว้ก่อน รอให้ลูกควบคุมทุกอย่างในRA กรุ๊ปก่อน ถึงเวลานั้นลูกก็ไม่ต้องดูสีหน้าของคุณปู่แกอีกต่อไป เมื่อถึงตอนนั้นค่อยหย่ากับกนกอรแล้วไปแต่งงานกับเปรม์ก็ได้”
“ระหว่างนี้ ถ้าลูกนอกใจไปหาเปรม์ แม่ก็ยืนอยู่ข้างลูกอยู่แล้ว ใครๆ ก็รู้ว่าคนที่ลูกรักคือเปรม์ แต่คุณปู่ของแกก็ยังบังคับให้แกไปแต่งงานกับกนกอรอีก ทำเกินไปจริงๆ แม่โกรธจนจะเป็นบ้าอยู่แล้ว โดยเฉพาะเมื่อเห็นสีหน้าที่ดีใจของป้าสามแกแล้ว แม่โกรธจนเกือบกระอักเลือดออกมา”
“วางใจได้ มีแม่อยู่ทั้งคน ไม่มีทางที่แม่จะปล่อยให้กนกอรได้อยู่อย่างสบายหรอก นึกว่าคุณนายใหญ่ของตระกูลเดชอุปเป็นได้ง่ายๆ เหรอ？เธอฝันกลางวันไปเธอ”
นฤเบศวร์เอาแต่ดื่มเหล้า ไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบรับคุณแม่ที่กำลังบ่นพึมพำอยู่แม้แต่นิดเดียยว
“เปรม์ใกล้ออกมาแล้ว ถ้าเธอรู้ว่าลูกแต่งงานแล้ว จะเสียใจมากแค่ไหน แม่เคยพูดกับน้าณัฏฐาแล้ว ว่าสะใภ้ใหญ่ของตระกูลเดชอุปมีแค่เปรม์คนเดียว น้าณัฏฐาก็เคยพูดไว้ รอให้เปรม์ออกมาก่อน เธอจะเกลี้ยกล่อมเปรม์ให้เลิกรักยศพัฒน์ แล้วหันมายอมรับความรักของแก”
ในที่สุดนฤเบศวร์ก็เอ่ยปาก เขาพูดขึ้นว่า： “เปรมาจะเชื่อฟังคำพูดของน้าณัฏฐาเหรอ？”
ณัฏฐาชอบยศพัฒน์มากกว่า นึกว่าเขาดูไม่ออกเหรอ？
เพียงแต่ว่ายศพัฒน์เป็นคนแข็ง เปรมาเอาไม่อยู่ และณัฏฐากลัวลูกสาวจะสูญเสียทั้งสองฝ่ายไป จึงให้ลูกสาวตัวเองหลอกล่อนฤเบศวร์เผื่อไว้อีกคน
นฤเบศวร์รู้อยู่แก่ใจ แต่เป็นเพราะว่าเขารักเปรม์มากเกินไป จึงทำให้เขามองผ่านแผนการของสองแม่ลูกไป
“ตอนนี้ยศพัฒน์ได้แต่งงานแล้ว เปรม์น่าจะตัดใจจากเขาได้แล้ว อยู่ในเมืองแอคเซสซ์นอกจากยศพัฒน์แล้ว ก็เป็นลูกนี่แหละที่โดดเด่นที่สุด และลูกก็ดีกับเธอที่สุด เธอต้องยอมรับความรักจากลูกแน่นอน”
นฤเบศวร์หัวเราะเยาะตัวเองในใจ หลังจากที่เปรมาออกมา คงจะคิดหาวิธีจะทำยังไงถึงจะทำลายครอบครัวขอยศพัฒน์กับเทวิกาได้
เธอหมกมุ่นอยู่กับยศพัฒน์มากเกินไป
ถ้าไม่ได้ ก็ต้องทำลายมันให้สิ้นซาก เธอไม่ยอมเห็นยศพัฒน์ได้รักใคร่กับคนอื่นเป็นอันขาด
“แม่ ตอนนี้ผมแต่งงานแล้ว”
นฤเบศวร์ก้มหน้าพูดออกมา
“ถึงแม้แกจะแต่งงานกับกนกอรแล้ว แต่ก็ไม่ได้มีความรักต่อกัน เป็นเพราะถูกคุณปู่ของแกบังคับ ในเมื่อคุณปู่ต้องการให้พวกแกแต่งงานกัน และแกก็ได้ทำตามแล้ว แกจะรักใคร อยากอยู่กับใคร คุณปู่ของแกก็มายุ่งกับแกไม่ได้”
“รอให้เปรมาออกมา แกกับเปรมา……มีอะไรกันก่อน และถ้ามีลูกกันแล้ว ไม่แน่คุณปู่ของแกอาจยอมรับเปรมาก็ได้ แล้วขับไล่กนกอรออกไป”
นฤเบศวร์： “……”
แม้แต่จูบเปรมายังไม่ยอมให้เขาจูบเลย จะให้เขาไปนอนกับเธออีก เธอคงจะยอมอยู่หรือ
เขาไม่อยากบังคับฝืนใจเปรมา
“แม่ ผมไปเจรจากับคุณปู่ดู”
นฤเบศวร์ต้องไปเกลี้ยกล่อมคุณปู่อีก เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเขากับกนกอรจะเปิดเผยให้คนภายนอกรู้ไม่ได้
บัณฑิตาไม่พอใจ แล้วพูดขึ้นว่า： “ลูกกับไอ้แก่คนนั้นยังมีอะไรที่ต้องพูดคุยกันอีก？เขาหลงชื่อกนกอรผู้หญิงชั่วคนนั้น จึงบังคับให้แกแต่งงานกับเธอ ไม่แน่เขาอาจจะชอบกนกอรก อยาก……”
