รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 400 ที่เรียกกันว่า “ศัตรูหัวใจ”
ธามฟังคุณชายของตนเองก่นด่าบรรพบุรุษของโจรพวกนั้นอย่างเงียบๆ
ตั้งแต่หลังจากที่คุณชายชอบคุณกนกอร ก็เปลี่ยนไป เหมือนผู้ชายทั่วๆไป ไม่ได้ทำตัวสูงส่งเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว
พลังของความรักแข็งแกร่งมาก สามารถเปลี่ยนแปลงคนๆหนึ่งได้
รอให้นฤเบศวร์ด่าจบแล้ว ธามจึงลองถามขึ้น: “คุณชายครับ ต้องการให้สืบหาโจรพวกนั้นไหมครับ?”
“ปล่อยข่าวออกไป บอกว่าฉันเจอโจรที่นั่นแล้วได้รับบาดเจ็บ โจรพวกนั้นจะยอมมามอบตัวเอง”
ธาม: “……”
นึกถึงสถานะของคุณชาย ถ้าปล่อยข่าวนี้ออกไป ในใจของโจรพวกนั้นต้องกดดันมากแน่ๆ เป็นไปได้ว่าอาจจะทนไม่ไหวจนยอมมามอบตัว กลับช่วยให้พวกเขาไม่ต้องเปลืองแรงตามหา
“แล้วก็ ไปเปลี่ยนไฟถนนในซอยนั้นให้ฉันด้วย เปลี่ยนให้สว่างขึ้นหน่อย ไฟถนนที่นั่นแทบไม่มีแสงเลย”
ทางกลับบ้านของกนกอรไม่ปลอดภัย เป็นโอกาสที่นฤเบศวร์จะได้พิสูจน์ตัวเองแล้ว ถึงจะมีข้ออ้างไปส่งกนกอรกลับบ้านทุกวัน แต่ก็ไม่สามารถปล่อยปัญหาไว้ไม่แก้ไขได้
“สืบหาตัวโจรหน่อย ถ้าพวกเขาไม่ยอมมอบตัว พวกเราค่อยลงมือส่งพวกเขาไปสถานีตำรวจ”
“ครับ”
นฤเบศวร์กำชับเสร็จ ก็วางสาย
นึกถึงผลการสืบหาที่องค์กรนักสืบนำมาให้เมื่อคืน เขาจึงหยิบเอกสารการสืบค้นชุดนั้น เดินไปนั่งที่โซฟา
“กันตภณ ฉันกลับอยากดูสิว่าแกเป็นเทพมาจากไหน ขนาดฉันยังหาเบาะแสแกไม่เจอ”
นฤเบศวร์พึมพำอยู่คนเดียว เปิดซองเอกสารในทันที หยิบผลการสืบหาของกันตภณออกมา
หลังจากดูเสร็จ เขาก็ลุกขึ้นทันที เปิดประตูออกไปโดยที่ไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยซ้ำ
ตระกูลเดชอุปตอนเช้าตรู่ เงียบสงบมาก
บรรดาเจ้านายไม่ได้ตื่นเช้ากันเป็นปกติ
มีแค่คุณท่านที่อายุมากแล้ว สะลึมสะลือตื่นแต่เช้า มาฝึกไท้เก๊กที่ลานบ้าน
หลังจากนฤเบศวร์ลงมาจากข้างบนก็เดินออกมานอกบ้านทันที ไม่ได้แปลกใจที่เห็นคุณปู่ฝึกไท้เก๊กอยู่ที่ลานบ้าน คนที่อยู่เป็นเพื่อนคุณปู่ก็คือคริษฐ์น้องชายซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของเขา ลูกชายคนโตของบ้านหลังที่สาม คนที่เอาแต่คิดจะแทนที่ตำแหน่งของเขา
ความสามารถของคริษฐ์ไม่ได้ด้อยไปกว่านฤเบศวร์เลย
แต่สิ่งที่ทำให้เขาเป็นผู้สืบทอดได้ไม่สำเร็จ ต้องพ่ายแพ้แก่นฤเบศวร์ก็คือสายเลือดของเขา
แม้จะเป็นคุณชายของตระกูลเดชอุปเหมือนกัน แต่นฤเบศวร์เป็นหลานคนโตของลูกที่เกิดจากภรรยาคนแรก แต่คริษฐ์เป็นลูกของบ้านหลังที่สาม อีกอย่างบ้านหลังที่สามกับบ้านหลังแรกเป็นลูกที่เกิดจากคนละแม่ คุณท่านเอนเอียงไปทางลูกชายลูกสาวที่เกิดจากภรรยาคนแรกอย่างเห็นได้ชัด ก็อย่างนี้แหละ ความสามารถของคริษฐ์ที่ไม่ได้แพ้นฤเบศวร์เลย แต่กลับไม่มีโอกาสได้เป็นผู้รับช่วงต่อ
นอกจากว่านฤเบศวร์จะหาเหาใส่หัว ทำเรื่องไม่ดีต่อ RA กรุ๊ป คุณท่านถึงจะไล่เขาลงจากตำแหน่งประธาน
เมื่อก่อน นฤเบศวร์รักเปรมาสุดหัวใจ เพื่อเปรมาแล้วจึงทำเรื่องที่คุณท่านไม่ชอบบ่อยๆ คนของบ้านหลังที่สามนอกจากจะคอยดูอะไรสนุกๆแล้วยังเชียร์ให้นฤเบศวร์ทำต่อไปอยู่ในใจด้วย
คิดว่าไม่จำเป็นต้องให้บ้านหลังที่สามอย่างพวกเขาลงมือ นฤเบศวร์ก็จะทำลายความรักและความอดทนที่คุณท่านมีต่อเขาไปเอง จนสูญเสียตำแหน่งผู้รับช่วงต่อไป แต่ใครจะคิดว่านฤเบศวร์จะยอมทิ้งเปรมาซะได้
นี่ต้องยกความดีความชอบให้ยศพัฒน์เลย ที่ยศพัฒน์ดึงนฤเบศวร์ขึ้นมาได้
ในใจของคริษฐ์เกลียดชังสุดๆ แต่กลับทำอะไรไม่ได้ ทำได้เพียงหาโอกาสคอยอยู่เป็นเพื่อนคุณท่าน คอยหยอกเย้าให้คนแก่มีความสุข ตอนแบ่งมรดกในอนาคต จะได้ไม่ปฏิบัติกับบ้านหลังที่สามของพวกเขาอย่างไม่ยุติธรรม
“พี่ใหญ่”
คริษฐ์เห็นนฤเบศวร์ ยังคงแสดงท่าทีนอบน้อม
“อรุณสวัสดิ์”
ต่อหน้าคุณปู่ นฤเบศวร์เองก็ไม่อยากแสดงท่าทีแย่ๆเช่นกัน จึงพยักหน้าตอบรับการทักทายของน้องชาย
“แขนของพี่ใหญ่เป็นอะไรเหรอครับ?”
คริษฐ์หยุดฝึกไท้เก๊ก ถามขึ้นอย่างใส่ใจ
คุณท่านเห็นแขนของหลานคนโตพันผ้าพันแผลไว้ ก็หยุดลงเช่นกัน
ทั้งยังเห็นหลานคนโตถือกระดาษแผ่นหนึ่งไว้ สีหน้าของหลานชายไม่ดีเท่าไหร่ ผู้เฒ่าจึงพอเดาได้ถึงอะไรแล้ว
“เมื่อคืนไปส่งพี่สะใภ้กลับบ้าน แล้วเจอโจรเข้า ตอนที่สู้กับโจร ได้รับบาดเจ็บนิดหน่อยน่ะ”
นฤเบศวร์อธิบาย
“พี่ใหญ่หย่ากับพี่สะใภ้แล้วไม่ใช่เหรอ?”
เรื่องนี้ป้าสะใภ้ใหญ่เป็นคนเปิดโปงออกมา
นฤเบศวร์สีหน้าเคร่งขรึม ก็รู้อยู่แล้วว่าแม่ของตนเองเก็บความลับไม่อยู่ ต้องแพร่งพรายเรื่องที่เขาหย่ากับกนกอรออกไป
ถ้ารู้เช่นนี้ เขาก็ไม่ยอมให้แม่จัดการงานแต่งกับลูกสาวของตระกูลที่มีชื่อเสียงอะไรนั่นหรอก การแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ของทั้งชีวิต ถ้าไม่ได้แต่งกับคนที่ตนเองชอบ เขายอมอยู่คนเดียวดีกว่า
ไม่อยากทำอย่างขอไปที
“หย่าแล้วกลับมาแต่งกันใหม่ไม่ได้หรือไง? วันหน้ากนกอรก็ยังเป็นพี่สะใภ้ของพวกแกอยู่ดี”
คริษฐ์ยิ้ม “งั้นพี่ใหญ่สู้ๆนะครับ รีบๆตามพี่สะใภ้กลับมา”
“สบายใจเถอะ มันเป็นเรื่องที่แน่นอนอยู่แล้ว ปู่ครับ ผมมีเรื่องจะคุยด้วย”
คริษฐ์ก็สังเกตเห็นกระดาษแผ่นนั้นที่อยู่ในมือของพี่ใหญ่ เขาอยากรู้เนื้อหาบนกระดาษแผ่นนั้นมาก แต่ทว่าเขาก็ไม่ได้ถามอะไรอย่างรู้กาลเทศะ พูดกับคุณปู่: “ปู่ครับ งั้นผมกลับห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน อีกเดี๋ยวจะมากินข้าวเช้ากับปู่นะครับ”
“อืม”
คริษฐ์เดินออกไป
คุณท่านเดินกลับไปที่ห้อง นฤเบศวร์ก็ตามเขาไป
“ปู่ กันตภณเป็นคนของปู่สินะ!”
กันตภณไม่มีประวัติภูมิหลังอะไร ตอนที่สืบหา สาเหตุที่เขาหาไม่เจอ เป็นเพราะปู่ชักใยอยู่ข้างหลังไงล่ะ
มิน่า
เขายังคิดว่าตนเองไม่มีความสามารถ ที่แท้ปู่วางแผนอยู่เบื้องหลังนี่เอง
แค่คิดว่าปู่เตรียมคนให้มาแย่งภรรยากับเขา นฤเบศวร์ก็แทบคลั่ง
ปู่ยังไม่พอใจที่เขาตามจีบภรรยาได้ลำบากไม่พอใช่ไหม?
“แกก็รู้แล้ว จะถามทำไม”
คุณท่านไม่ได้รู้สึกผิดเลยสักนิด
ผู้เฒ่านั่งลงบนโซฟาในห้องโถง ทั้งยังยื่นมือไปหยิบผลการสืบหาในมือของนฤเบศวร์ด้วย หลังจากดูแล้ว จึงพูดขึ้น: “องค์กรนักสืบ XX กลับค่อนข้างมีความสามารถนะ ถึงสืบเรื่องนี้ได้กระจ่างแจ้งเชียว”
“ปู่ ทำไมถึงต้องทำอย่างนี้ครับ? ปู่ชอบกนกอรมากไม่ใช่เหรอ? แล้วถ่วงผมไว้ทำไม!”
“แกยังดูผลไม่ชัดหรือไง? กันตภณเป็นเกย์ เขาชอบผู้ชาย เขาเป็นคนของพชร เพื่อธุรกิจของ พชรถึงได้ตอบตกลงเงื่อนไขของฉัน”
นฤเบศวร์ไม่ได้ดูประเด็นนี้ให้ชัดเจนจริงๆ
พอเขาเห็นว่าปู่เป็นคนวางแผนทั้งหมด ก็เดือดดาล
ถ้าไม่ใช่ปู่ เขาคงระเบิดอารมณ์ออกมาแล้ว ปู่เป็นผู้ใหญ่ เขาไม่สามารถโมโหใส่ปู่ได้
หลังจากโดนตอกกลับไป นฤเบศวร์ยังคงโมโหอยู่ดี “ถ้าเขาเปลี่ยนเป็นผู้ชายปกติเพราะกนกอรจะทำยังไง?”
“ถ้าแม้แต่เกย์แกก็ยังสู้ไม่ได้ จะโทษใครล่ะ? โทษที่ตัวแกเองไม่มีความสามารถสิ”
นฤเบศวร์: “……”
“ที่ฉันทำอย่างนี้ก็ไม่ได้ถ่วงแกสักหน่อย แต่ช่วยแกต่างหาก ถ้าไม่ได้ปู่วางแผนอย่างนี้ แกจะได้เห็นความรู้สึกของอรอย่างชัดเจนเหรอ? ไม่แน่แกอาจจะกำลังสับสน กำลังเลอะเลือน ยังปีนขึ้นมาจากหลุมพรางของเปรมาไม่ได้ รอตอนที่แกปีนออกมาได้ อรก็ไปไกลแล้ว แกคิดจะไล่ตาม คงตามกลับมาไม่ได้น่ะสิ”
คุณท่านกำลังพูด ทั้งยังใช้สายตาเอือมระอาจ้องไปที่นฤเบศวร์ด้วย
“แกดูแกสิ ดูแลบริษัท ก็จนปัญญาที่จะทำให้ RA กรุ๊ปเหนือกว่าบี.เอ.เอ็ม.กรุ๊ป ในเรื่องความรัก แกก็ยังสู้ยศพัฒน์ไม่ได้อีก ถ้าไม่ได้ปู่ช่วย ก็ไม่รู้ว่าแกจะเป็นยังไง”
นฤเบศวร์: “……ปู่ไม่ชอบผม แต่กลับชื่นชมยศพัฒน์อย่างนี้ ก็เอาเขามาเป็นหลานสิ”
เย็นชาใส่เขาตลอด คิดว่าเขาไม่มีเกียรติหรือไง?
