รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 485 คืนแต่งงาน
กษิดิหยิบผ้าขนหนูขึ้นมา บิดน้ำออก แล้วเช็ดที่ใบหน้าของเขา เพื่อทำให้ตัวเองตื่นตัวมากขึ้น
หลังจากเช็ดหน้าและล้างมือแล้ว เขาก็เอากะละมังน้ำเย็นเข้าไปในห้องน้ำและเททิ้ง
เมื่อเห็นว่าเขายังดูแลตัวเองได้ ลินท์ก็เชื่อว่าเขาแกล้งเมาจริงๆ
เธอเลยวางใจ
พูดตามตรง ในคืนวันแต่งงาน ถ้าสามีเมาหัวราน้ำ เธอคิดว่าคงไม่มีใครที่จะรู้สึกดี
“ภรรยา”
กษิดิตะโกนออกมาจากในห้องน้ำ
“มีอะไรเหรอ?”
“ผมอยากจะอาบน้ำสักหน่อย ช่วยหยิบเสื้อผ้าให้ผมหน่อย”
กษิดิกำลังเติมน้ำ ตัวเขามีแต่กลิ่นเหล้า ถ้าเขาไม่อาบน้ำ เขากลัวว่าภรรยาจะต้องนอนดมกลิ่นเหล้าไปทั้งคืน
ลินท์ตอบรับ
แล้วหันกลับไปช่วยหยิบเสื้อผ้าให้เขา
ประตูห้องน้ำไม่ได้ปิด ลินท์ช่วยหยิบเสื้อผ้า และเอาเข้าไปให้เขาโดยที่ไม่คิดอะไรมาก
ใครจะรู้ว่ากษิดิได้ลงไปนอนอยู่ในอ่างอาบน้ำแล้ว
เธอกำลังจะหันหลังกลับตามสัญชาตญาณเธอ และเมื่อเธอหันกลับมา เธอก็นึกได้ว่าพวกเขาเป็นสามีภรรยากันแล้ว และแต่งงานในวันนี้ก็เพิ่งจะจบลง ถ้าจะชื่นชมผู้ชายรูปงามที่กำลังอาบน้ำก็ไม่ใช่เรื่องน่าขายหน้าอะไร
ลินท์หันกลับมาอีกครั้ง และวางเสื้อผ้าไว้ข้างๆ ก่อนจะพูดกับชายคนนั้นในอ่างอาบน้ำ: “กระต่ายน้อย ฉันเอาเสื้อผ้ามาให้แล้ว คุณเองก็อย่าแช่น้ำนานนะ ระวังจะเผลอหลับในอ่างอาบน้ำ”
หลังจากดื่มมาอย่างหนัก บวกกับความมึนเมา จึงง่ายมากที่จะหลับ
จู่ๆ ชายที่อยู่ในอ่างอาบน้ำก็ยื่นมือออกไปคว้าเธอเอาไว้ และมองเธอด้วยแววตาที่ลุกโชน “ลินท์ พวกเราทั้งคู่แต่งงานกันแล้ว ช่วยเรียกผมว่าสามีให้ฟังหน่อยสิ อีกอย่าง พวกเรามาอาบน้ำด้วยกัน ได้ไหม?”
ลินท์ดึงมือของเธอออก “ฉันเกรงว่าถ้าอาบน้ำด้วยกัน คุณคงจะต้องนอนแช่อยู่ในอ่างน้ำนี่ทั้งคืนแน่ๆ”
“รีบอาบเถอะ อาบน้ำเสร็จก็พักผ่อนกัน นี่มันก็มันดึกแล้ว”
เธอหาว
เมื่อคืนนี้เธอนอนไม่ค่อยหลับ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะตื่นเต้นหรือวิตกกังวล สรุปคือเธอนอนหลับไม่สนิท และวันนี้ลก็ต้องเดินไปเดินมาทั้งวัน โชคดีที่ทุกคนดูแลเธอดีเพราะรู้ว่าเธอกำลังตั้งครรภ์ แต่เธอยังรู้สึกเหนื่อยและง่วงนอนอยู่ดี
อยากรีบไปเฝ้าพระอินทร์จะแย่
โชคดีที่วันนี้เธอไม่ได้แพ้ท้องสักเท่าไหร่ เจ้าตัวน้อยในท้องของเธอคงจะรู้ดีว่าวันนี้เป็นวันสำคัญของพ่อกับแม่ ดังนั้นจึงไม่อยากทำให้ผู้เป็นแม่ต้องทรมาน
กษิดิเองก็รู้ว่าภรรยาของเขาตั้งครรภ์อยู่ และยังไม่ถึงสามเดือน ดังนั้นเขาจึงไม่อย่างสร้างปัญหา แต่เขายังคงจับมือลินท์อีกครั้ง พลางมองไปที่เธอ และพูดขอร้องอย่างต่อเนื่อง: “ภรรยา เรียกผมว่าสามีหน่อย”
ลินท์หัวเราะและไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำตามที่เขาต้องการ “สามี สามี สามี สามี…..”
เธอตะโกนอยู่หลายครั้งแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม: “พอใจหรือยัง”
“ต่อจากนี้ไปคุณจะต้องเรียกผมว่าสามี ไม่สามารถเรียกผมว่ากระต่ายน้อยได้อีกแล้ว”
“แต่ฉันชินแล้ว”
ลินท์ชอบเรียกเขาว่ากระต่ายน้อย กระต่ายน้อยของเธอ!
“ถึงชินแล้วก็ต้องเปลี่ยน แล้วถ้าเกิดลูกชายเราโตขึ้นมาแล้วเรียกผมว่ากระต่ายน้อยล่ะ?”
ลินท์: “…..คุณไม่คิดว่าจะเป็นลูกสาวหรอ?”
เธอกำลังตั้งท้องลูกแฝด และเธออยากจะมีลูกสาวกับลูกชาย
ถ้าเป็นลูกสาวทั้งสองคนก็ไม่เป็นไร แต่ตระกูลอริยชัยกุลชอบลูกสาว
แต่ถ้าเป็นลูกชายทั้งสองคน…..ก็คงทำได้แค่ยอมรับ ไม่ว่าจะเป็นลูกชายหรือลูกสาวก็เป็นสิ่งที่ตกผลึกจากความรักระหว่างสามีภรรยา และเป็นลูกของพวกเขา
กษิดิหัวเราะเบา ๆ “ผมแค่คิดว่าพวกเราอาจจะมีลูกชายสองคน”
เขาปล่อยมือเธอ
“ภรรยา คุณไปนอนเถอะ วันนี้คุณเหนื่อยมามากแล้ว”
ลินท์พูดกับเขาสองสามคำ ก่อนจะหมุนตัวและเดินออกจากห้องน้ำไป
เธอนอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ที่ปูด้วยผ้าปูที่นอนสีแดงสด ลินท์มองเพดาน และใช้มือทั้งสองลูบที่หน้าท้อง
นี่คือคืนวันแต่งงานของเธอสินะ
ความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยาเป็นไปอย่างดี และทุกๆ คืนก็เป็นเหมือนคืนวันแต่งงาน
เธอหลับตาลง และหลับไปอย่างเงียบๆ
หลังจากนั้นไม่นานกษิดิก็ออกมาจากห้องน้ำ และเห็นว่าหญิงสาวที่บนเตียงนั้นนอนหลับไปแล้ว เขาพูดพึมพำ: “คุณไม่รอผมจริงๆด้วยสินะ”
เขาปีนขึ้นไปบนเตียงและนอนข้างภรรยาของเขา แต่น่าเสียดายที่เขานอนไม่หลับ
อาจเป็นเพราะเขาอาบน้ำแล้ว จึงทำให้เขารู้สึกดีขึ้นมาก จนหายง่วงนอน และตอนนี้เขาแค่อยากจะทำอะไรซักอย่าง
กษิดิเริ่มฉวยโอกาสกับเธอ
ลินท์ที่อยู่ในอาการสะลึมสะลือ ในขณะที่ถูกเขาลวนลาม เธอลืมตาขึ้นและเห็นเขา เธอหลับตาลงอีกครั้ง พลางพลิกตัวและหันหลังให้เขา ก่อนจะบ่นพึมพำ: “กระต่ายน้อย เลิกเล่นได้แล้ว ฉันอยากนอน”
“ภรรยา แต่นี่มันเป็นคืนวันแต่งงานของเรานะ”
กระต่ายน้อยเอามือโอบรอบเอวของเธอและยังคงไม่ยอมแพ้
ลินท์ไม่อยากจะสนใจเขา
กษิดิ: “…..”
ช่างมันเถอะ เขาทำงานล่วงเวลาก็ได้
นี่ก็ดึกมากแล้ว
ในขณะนี้ ตรงกลางห้องรับรองแขกของบ้านหลังใหญ่ มีเงาสีดำเดินเข้าไปในห้องด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ พลางยืนอยู่ตรงหน้าเตียง และมองไปที่ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งกำลังนอนหลับอยู่บนเตียงอย่างเงียบๆ
นั่นคือไซม่อน
ไม่จำเป็นต้องถามก็รู้ว่าผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงคือญาณิน
เด็กๆ พักค้างคืนที่โรมแรมเมเปิล และไซม่อนยืนยันที่จะกลับไปที่คฤหัสน์เมเปิลเพื่อเจอภรรยาของเขา
ญาณินนั่งรถของครอบครัวกลับมาที่วิลล่า เธอเองก็เมาเล็กน้อย
ในเมืองแอคเซสซ์ เธอซึ่งเป็นภรรยาของหัวหน้าตระกูลสาระทา จริงๆแล้วไม่ได้มีอิทธิพลมากนัก ถ้าพูดตามความเป็นจริง คงไม่มีทางที่จะมีคนมาขอชนแก้วกับเธอ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง คุณนายหลายคนเข้ามาผูกมิตรกับเธอและต้องการชนแก้วกับเธอ
ตามมารยาท เธอจึงตอบรับทุกคนที่เข้ามาขอชนแก้ว และดื่มไปคำหนึ่งตามมารยาท
แต่เพียงจิบเดียวเธอก็รู้สึกเมาเล็กน้อย
เมื่อกลับถึงห้องก็เผลอหลับ และลืมล็อคประตู
เธอไม่ใช่พวกคออ่อน แต่ก็ไม่ถึงกับคอแข็ง
ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเธอเมา เธอจะหลับลึกชนิดที่แม้แต่ฟ้าร้องก็ปลุกเธอไม่ได้
ไซม่อนนั่งลงบนขอบเตียง
มือใหญ่ๆของเขาวางลงบนใบหน้าของญาณิน เขาลูบใบหน้าของเธออย่างอ่อนโยน
เป็นเขาเองที่ใช้อิทธิพลของเขยในตระกูลอริยชัยกุล และหัวหน้าตระกูลสาระทาเพื่อขอให้ภรรยาของประธานบางคนไปดื่มกับญาณิน
เขารู้ดีว่าถ้าหากญาณินเมา เธอก็จะหลับสนิท
แม้ว่าเขาจะไม่ได้คิดแอบทำอะไรเธอแบบที่สามีและภรรยาทำกันเมื่อก่อน แต่เขาเพียงแค่ต้องการที่จะมองเธอให้ชัด และได้ใกล้ชิดเธอ เขาทำได้เพียงทำให้เธอเมาแล้วรอให้เธอหลับเท่านั้น เขาถึงจะเข้ามาได้
ไฟสีดำมืดสนิท แม้จะมองเห็นก็เห็นไม่ชัด
แต่ไซม่อนกลับเดินไปเปิดไฟในห้องอย่างกล้าหาญ
ก่อนจะกลับไปที่ขอบเตียงแล้วนั่งลงอีกครั้ง เขาโน้มตัวไปข้างหน้าและจูบลงบนริมฝีปากของญาณิน
“ญาณิน ผมคิดถึงคุณมากๆ คิดถึงแทบตาย”
ญาณินนอนหลับสนิท โดยไม่รู้ว่าชายที่เธอเกลียดแอบเข้ามาในห้องของเธอ และฉวยโอกาสกับเธอ
แม้ว่าพวกเขาจะยังเป็นสามีภรรยากัน และมีลูกอีกสองคน แต่ถ้าเขาจูบเธอโดยที่เธอไม่ยินยอม นั่นก็ถือว่าเป็นการเอาเปรียบเธออย่างหนึ่ง
ถ้าเธอไม่เมา เธอคงรังเกียจเขาและหาว่าเขาสกปรกแน่ๆ
ใครจะไปรู้ว่าปากเขานั้น เคยจูบผู้หญิงคนอื่นนอกจากเธอมาแล้วกี่คน?
ลูกชายและลูกสาวเคยพูดกันต่อหน้าเธอว่า เรื่องเขากับพลอย นั้นไม่เหมือนกับที่พวกเขาจินตนาการไว้ และเขาไม่เคยแตะต้องพลอยเลย
ญาณินไม่สนใจว่าเขาแตะต้องเธอหรือไม่ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ต้องการเข้าไปพัวพันกับเขาอีกต่อไป
การหย่าร้างเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขา
เลิกกันด้วยดี จะได้ไม่เป็นการสร้างศัตรู
แต่เพราะเห็นแก่ลูกทั้งสอง บางทีจะบอกว่าเป็นเพื่อนก็คงไม่ดีเช่นกัน
ถ้าเขายืนกรานที่จะปฏิเสธการหย่า เรื่องคงต้องถึงชั้นศาล แต่ถ้ายังหย่าไม่สำเร็จ ความแค้นของเธอที่มีต่อเขาจะยิ่งเพิ่มมากขึ้น
ไซม่อนจับมือญาณินและมองใบหน้าที่กำลังหลับใหลของเธอด้วยแววตาที่ซับซ้อน
