รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 607 กนกอรที่พูดไม่ออกบอกไม่ถูก
เธอไม่เหมือนกับวิกาที่เกิดมาพร้อมกับออร่าที่สูงส่งแบบนั้น
เธอต้องพึ่งพาการฝึกฝน
เมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้รู้สึกรังเกียจอะไร นฤเบศวร์ก็รู้สึกโล่งใจ “โอเค ให้ฉันช่วยคิดดูและจัดการเรื่องนี้ แต่อย่าเรียนรู้มากเกินไปในคราวเดียว ไม่อย่างนั้นเธอจะเหนื่อย”
พวกเขายังต้องการสร้างมนุษย์ด้วยอยู่นะ
และถ้าเหนื่อยมาก เขาก็ทุกข์ใจ
เมื่อนฤเบศวร์มา กนกอรฝากฝั่งน้องพนักงานเฝ้าร้าน และเธอก็กลับบ้านกับนฤเบศวร์
“คืนนี้มีคบค้าสมาคมไหม”
“ฉันยกเลิกหมดแล้ว”
ทันทีที่เขาขึ้นรถ นฤเบศวร์ก็อุ้มคนรักของเขาไว้ในอ้อมแขน ซึ่งอ้อมแขนของเขาเต็มไปด้วยความอบอุ่นและกลิ่นหอม เขาดมกลิ่นกายของเธอและรู้สึกว่าคุ้มค่าที่ทำงานมาทั้งวันในบริษัทแล้ว
“นั่นคืออะไร”
กนกอรเห็นถุงใบใหญ่อยู่ข้างๆ ซึ่งเหมือนถุงยา
เธอหยิบถุงขึ้นมาดู มันเป็นถุงสำหรับร้านขายยาจริงๆ เธอเปิดถุง เอื้อมมือไปหยิบยา แล้วถามเขาว่า: “นายไม่สบายรึเปล่า”
หลังจากที่เธอหยิบสิ่งที่เรียกว่ายาออกมาและมองดู เธอก็เงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยสีหน้าสุดจะพรรณนา
นฤเบศวร์หน้าแดงเล็กน้อยและพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ฉันนับเวลาอยู่ตลอดเวลา ตอนนี้อาจยังตรวจอะไรไม่เจอ แต่ไม่เป็นไร ถ้าเราตรวจทุกวัน สักวันหนึ่งต้องตรวจเจอแน่ ฉันซื้อมาเยอะแยะเลย และเลือกอันที่แพงที่สุด ฉันซื้อจนของที่มีสต๊อกในร้านขายยาหมดเลย”
“ร้านขายยาใหญ่ขนาดนั้น มีสินค้าแค่นี้เอง”
เพื่อความแม่นยำเขาเลือกอันที่แพงที่สุด ซึ่งของในสต๊อกร้านขายยามีไม่มากนัก เขาจึงซื้อมันทั้งหมดในครั้งเดียว
กนกอร: “……”
ซื้อแท่งตรวจครรภ์มาเยอะขนาดนี้
ถึงจะตรวจทุกวันก็ไม่จำเป็นต้องซื้อขนาดนี้เลยมั้ง
เขาคิดว่าสิ่งเหล่านี้สามารถอัพเลเวลได้งั้นเหรอ ตุนไว้เพียบขนาดนี้
เธอโตมาขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นชายร่างใหญ่กักตุนแท่งตรวจครรภ์ และถึงเธอจะคลอดลูกสามคน แต่แท่งตรวจครรภ์เยอะขนาดนี้ เธอก็ใช้ไม่หมดหรอก
“อร”
นฤเบศวร์กระซิบที่หูของเธอ: “หลังกลับถึงบ้าน เธอลองตรงจครั้งหนึ่งดู มาดูสิว่าลูกของเรามาแล้วหรือยัง”
กนกอร: “……”
ในความรู้ของเธอ ต้องตั้งครรภ์หนึ่งเดือนก่อนถึงจะตรวจเจอ
เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและเสิร์ชหาในออนไลน์ว่าตั้งครรภ์นานแค่ไหนถึงใช้แท่งตรวจครรภ์ตรวจได้”
หลังจากเสิร์ชหาแล้ว เธอก็นับในใจอย่างเงียบๆว่าผ่านไปกี่วันแล้วนับตั้งแต่ครั้งแรกของพวกเขาคู่สามีภรรยา จากนั้นมองดูชายของเธอโดยไม่พูดอะไร
เขาอยากมีลูกมากแค่ไหนกันแน่
ถึงได้ใจร้อนขนาดนี้
มีคนขับรถอยู่ในรถ กนกอรจึงไม่ได้คุยเรื่องนี้กับเขา
เมื่อเธอกลับมาถึงคฤหาสน์ เธอวางถุงแท่งตรวจครรภ์ไว้บนโซฟา และถามเขาอย่างหัวเราะไม่ออกว่า: “นายอยากเป็นพ่อคนมากขนาดไหนกัน ถึงจะซื้อก็ไม่ควรซื้อเยอะขนาดนี้ ทั้งถุงใหญ่ต้องใช้ถึงเมื่อไหร่กัน และนายยังรังเกียจร้านยาอื่นมีสต๊อกของน้อย ซึ่งถ้าหากเขามีสต๊อกใหญ่ๆสองสามกล่อง นายก็จะซื้อหมดเลยใช่ไหม”
นฤเบศวร์หัวเราะเบาๆ “อย่างไรก็ตามมีอายุการใช้งาน ไม่หมดอายุเร็วขนาดนั้นหรอก ซึ่งถ้าเดือนนี้ตรวจไม่เจอ เดือนหน้าก็ตรวจต่อ ไม่แน่อาจจะไม่พอใช้เลยด้วยซ้ำ”
“ฉันอยากมีลูกที่เหมือนเธอและเหมือนฉันจริงๆนะ ยศพันฒ์และภรรยาของเขาเก็บเด็กตัวอ้วนๆโตๆ มาเลี้ยง ตัวเองยังไม่คลอดลูกก็เป็นพ่อคนแล้ว ซึ่งเราอย่ามาเลียนแบบเขานะ พวกเราคลอดกันเอง เพราะลูกที่เก็บมาเลี้ยงถึงจะน่านักขนาดไหนก็เป็นลูกของคนอื่นอยู่ดี”
กนกอรพูดไม่ออกบอกไม่ถูก
“วิกาเลี้ยงพิรัตน์ก็เป็นเพียงชั่วคราว พิรัตน์น่ารักขนาดนั้น ถ้าฉันเป็นคนเก็บได้ล่ะก็ ฉันก็อยากจะรับมาเลี้ยงไว้ข้างกาย”
“พวกเขาหยิบเก็บลูกชายมาเลี้ยง อนาคตลูกของพวกเขาก็ต้องเป็นลูกชายแน่นอน ส่วนพวกเราเกิดลูกสาวกันเถอะ ฉันจะซื้อชุดใหม่ให้เธอทุกวันและแต่งตัวให้เธอเหมือนเจ้าหญิง ไม่สิ เธอก็คือเจ้าหญิง เป็นเจ้าหญิงของครอบครัวเรา”
กนกอร: “……”
ผู้ชายคนนี้อยากเป็นพ่อจนบ้าไปแล้ว
ไม่สิ เขาต้องการเป็นพ่อคนก่อนยศพันฒ์ต่างหาก เพื่อที่เขาจะได้เหนือกว่ายศพันฒ์ และสามารถอวดต่อหน้ายศพันฒ์ได้
กนกอรก็เข้าใจผู้ชายของเธออยู่พอสมควร
“ไม่แน่วิกาอาจเกิดลูกสาวก็ได้ และเราเกิดเป็นลูกชาย ซึ่งวิกาและยศพันฒ์โดดเด่นมาก ลูกสาวของพวกเขาก็ต้องน่ารักและสวยมากแน่”
แค่คิดกนกอรก็รู้สิกได้ว่าลูกสาวของเพื่อนสนิทเธอจะต้องน่ารักมากๆแน่
เธออยากได้ลูกสาวด้วยเหมือนกัน
นฤเบศวร์หัวเราะหนักขึ้น “งั้นดีเลย ลูกชายของเราแต่งงานกับลูกสาวของพวกเขา ฮ่าๆ”
กนกอรมองสามีของเธอเหมือนคนโง่
พอดูๆแล้วเธอก็หัวเราะอีกครั้ง
วางช่อดอกไม้และเครื่องประดับลง ทันใดนั้นเธอก็โอบแขนรอบคอของเขา
นฤเบศวร์มองเธอด้วยความดีใจ รอคอยการกระทำต่อไปของเธอ
มีเซ็กส์กันนับครั้งไม่ถ้วน แต่เธอไม่ค่อยเป็นคนเริ่มก่อนเลย นฤเบศวร์รอคอยอย่างมีความหวังเพื่อให้ภรรยาของเขาโยนเขาลง เปลื้องผ้า และนอนเขา!
เขาไม่ดิ้นไม่ขัดขืนเลย นอนราบและปล่อยให้เธอทำอะไรก็ได้ตามต้องการ
“คุณสามีคะ คุณใจร้อนอยากเป็นคุณพ่อขนาดนี้ เข้าใจข้อควรปฏิบัติระหว่างตั้งครรภ์หรือยังคะ”
นฤเบศวร์ตอบทันทีว่า: “ฉันซื้อหนังสือหลายเล่มมาอ่านแล้ว กำลังอยู่ระหว่างศึกษา ที่รักไม่ต้องเป็นห่วง เมื่อเธอตั้งครรภ์แล้วฉันจะดูแลเธอและลูกเป็นอย่างดีแน่นอน”
“เลี้ยงแม่ลูกให้ขาวๆอวบๆ สวยๆงามๆเลย”
“ข้อควรระวังก็คือ…… ดูเหมือนว่าทารกในครรภ์จะไม่คงที่ในสามเดือนแรก พยายามอย่า……”
รอยยิ้มบนใบหน้าของนฤเบศวร์หยุดนิ่ง
กนกอรปล่อยแขนที่โอบรอบคอของเขาและพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ฉันรู้ว่านายใจร้อนต้องการเป็นพ่อคน จะคลอดเร็วหรือคลอดช้าก็ต้องคลอดอยู่แล้ว พอคลอดลูกเสร็จแล้ว ฉันก็สามารถตั้งใจทำธุรกิจของฉัน”
“ก็แค่ว่านายอาจต้องกินมังสวิรัติหน่อย คิดเสียว่าเป็นการลดน้ำหนัก กินเนื้อมากเกินไปจะอ้วนง่าย”
หลังจากพูดจบเธอก็เดินออกไปด้วยรอยยิ้มและเดินไปที่ห้องครัว
ถ้ากลับมาแต่เช้า เธอจะชอบทำอาหารเตรียมมือเย็นเอง
ทั้งสองคนกินได้ไม่มากนัก จึงทำกินอะไรง่ายๆ
“ที่รักๆ ตอนนี้ฉันผอมมากเลย ต้องกินเนื้อให้มากขึ้นเพื่อเพิ่มน้ำหนัก ส่วนเรื่องกินมังสวิรัติไว้ค่อยว่ากันวันหลังล่ะกัน”
เมื่อเทียบกับการเอาชนะคู่แข่งตัวฉกาจและอวดความเป็นพ่อต่อหน้ายศพันฒ์แล้ว นฤเบศวร์รู้สึกว่าผลประโยชน์ของการเป็นสามีนั้นสำคัญกว่า
“ไม่ๆๆ นายควรกินมังสวิรัติให้มากๆจะได้ไม่อ้วน และลูกของถึงจะดูดีและน่ารักด้วย นายลองพูดสิว่าอยากได้ลูกสาวหรือลูกชาย หลังกินอาหารเย็นแล้ว เราขึ้นข้างบนไปตรวจดูดีไหม”
“บางทีตอนนี้ฉันอาจจะมีเบศวร์ตัวน้อยอยู่ในท้อง”
กนกอรเข้าไปในครัวและเห็นว่าเตรียมส่วนผสมพร้อมแล้ว ก่อนทอด เธอล้างมือ ใส่ผ้ากันเปื้อนและเตรียมทำอาหาร
คนรับใช้รู้ถึงอาหารที่เธอถนัดที่สุด จึงเตรียมวัตถุดิบไว้ให้เรียบร้อย
นฤเบศวร์: “คงไม่เร็วขนาดนั้นหรอก”
เมื่อนึกถึงที่เขากวนเธอเพื่อทำลูกเกือบทุกคืน นฤเบศวร์ก็ขาดความมั่นใจที่จะพูด
เขามุ่งเน้นไปที่การเอาชนะยศพันฒ์ในแง่ของการมีลูกโดยไม่สนใจประเด็นอื่น ๆ
ไม่น่าแปลกใจที่ยศพันฒ์และภรรยาของเขาถึงพูดว่าพวกเขาไม่ต้องการมีลูกในระยะสั้น พวกเขาต้องการอยู่โลกสองต่อสองกัน
ซึ่งถ้ามีลูกคงไม่สะดวกและสบายเหมือนตอนนี้
