องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 696 คนร้ายเปิดเผยตัว

บทที่ 696 คนร้ายเปิดเผยตัว

หลังจาก​ฟัง​ที่​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​พูด​จบ​ ​ใต้เท้า​จาง​ก็​รู้สึก​เย็นวาบ​ไป​ทั้ง​หลัง​ ​เขา​ไม่เคย​รู้สึก​เช่นนี้​มาก​่อน​ ​มัน​เหมือนกับ​เขา​ไม่​สามารถ​ปิดบัง​เรื่อง​สกปรก​ทั้งหมด​ที่​ตน​เคย​ทำได้​เมื่อ​อยู่​ต่อหน้า​คน​คน​นี้

เสนาบดี​ประจำ​กรม​ขุนนาง​ไม่ได้​ทราบ​ถึง​สาเหตุ​และ​ผลกระทบ​จาก​เหตุการณ์​นี้​ ​เขา​เข้าใจ​เพียง​คร่าวๆ​ ​ว่า​ปัญหา​อยู่​กับ​คู่หมั้น​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​รีบ​ถาม​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ว่า​ ​”​พระ​ชายา​สาม​ ​ท่าน​หมายความว่า​เป็น​เพราะ​คู่หมั้น​ของ​เขา​ถูก​แย่ง​ไป​ ​เขา​จึง​เกิด​ความเคียดแค้น​ขึ้น​ใน​ใจ​ ​และ​เตรียมการ​เพื่อ​แก้แค้น​หรือ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

“​เปล่า​เลย​ ​หาก​จะ​พูด​ให้​ถูกต้อง​แล้ว​ละ​ก็​ ​ต้อง​บอกว่า​คนที​่​ถูก​แย่ง​ไป​คือ​คู่หมั้น​ของ​บุตรชาย​สุดที่รัก​ต่างหาก​ ​นาง​เป็น​แม่​ที่​ต้องการ​ตัดสิน​ทุกอย่าง​แทน​บุตรชาย​ ​และ​คิด​ว่า​บุตรชาย​ของ​ตัวเอง​สมบูรณ์แบบ​ที่สุด​ใน​โลก​ ​ดังนั้น​นาง​จึง​ไม่​สามารถ​ยอมรับ​ความจริง​ที่ว่า​หญิงสาว​เหล่านั้น​เลือก​คน​เสเพล​แทน​บุตรชาย​ของ​ตัวเอง​ได้​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ถู​นิ้ว​ ​ขณะเดียวกัน​ริมฝีปาก​ของ​นาง​ก็​กระตุก​ขึ้น​เป็น​รอยยิ้ม​ ​”​การ​คิด​ว่า​บุตรชาย​ตัวเอง​ดี​เกินไป​ก็​เป็นโรค​ประเภท​หนึ่ง​เหมือนกัน​”

เสนาบดี​ประจำ​กรม​ขุนนาง​ตกตะลึง​เพราะ​เขา​ไม่เคย​ได้ยิน​ข้อโต้แย้ง​นี้​มาก​่อน

ทันใดนั้น​ใต้เท้า​จาง​ก็​อุทาน​ราวกับ​ถูก​ไฟฟ้า​ช็อต​ว่า​ ​”​แม่เฒ่า​หวัง​!​ ​คนร้าย​ก็​คือ​แม่เฒ่า​หวัง​!​”

“​ดูเหมือน​ท่าน​ก็​ไม่ได้​โง่​ไป​เสียที​เดียว​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ยิ้ม​ ​แต่​สายตา​ของ​นาง​กลับ​เย็นชา​ ​”​ในเมื่อ​คนฉลาด​เช่น​ท่าน​กลับ​ไม่​สามารถ​เป็น​ขุนนาง​ที่​ดี​ได้​ ​เช่นนั้น​ก็​เลิก​เป็น​เสียเถอะ​”

ใต้เท้า​จาง​รีบ​หันมา​มอง​นาง​ ​”​พระ​ชายา​ ​ท่าน​ไม่​สามารถ​…​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่​ฟัง​คำพูด​ของ​เขา​ ​นาง​กลับ​ไป​มอง​ที่​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ ​แล้ว​เอ่ย​อย่าง​เกียจคร้าน​ว่า​ ​”​เขา​บอกว่า​ข้า​ไม่​สามารถ​ไล่​เขา​ออกจาก​ตำแหน่ง​ได้​แน่ะ​”

เสนาบดี​ประจำ​กรม​ขุนนาง​มอง​ซ้าย​ที​ขวา​ที​ ​หากว่า​กันตา​มระ​บบ​ที่​เหล่า​บรรพบุรุษ​ได้​วาง​ไว้​ ​ผู้หญิง​ใน​วัง​หลวง​ย่อม​ไม่ได้​รับ​อนุญาต​ให้​มีส่วน​เกี่ยวข้อง​กับ​ตำแหน่ง​ใน​ราชสำนัก​ ​ฮ่องเต้​พระองค์​ก่อน​ก็​เคย​ไม่​ชอบใจ​กับ​การ​ที่​มู่​หรง​ฮองเฮา​พยายาม​ส่ง​คน​มาป​ระ​จำ​ใน​กรม​ขุนนาง​จน​ตบหน้า​นาง​ตรงนั้น​มา​แล้ว​ ​เรื่อง​นี้​สร้าง​ความอับ​อาย​ให้​กับ​มู่​หรง​ฮองเฮา​อย่างมาก

การ​ที่​พระ​ชายา​ทำ​เช่นนี้​ย่อม​เป็นการ​ฝ่าฝืน​ข้อห้าม​ใหญ่​ของ​องค์​ชาย​…

แต่​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยก​ลับ​ทำ​เพียงแค่​ยิ้ม​อย่าง​ซุกซน​แล้ว​จับมือ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​พร้อมกับ​บีบ​มัน​เบา​ๆ​ ​จากนั้น​เขา​จึง​เอ่ย​อย่าง​ไม่รีบร้อน​ว่า​ ​”​เงา​ทมิฬ​ ​เจ้า​ได้ยิน​พระ​ชายา​แล้ว​มิใช่​หรือ​ ​ยึด​หมวก​ขุนนาง​ ​และ​ไล่​เขา​ออก​ไป​ได้​แล้ว​”

“​ขอรับ​”​ ​เงา​ทมิฬ​ปรากฏตัว​ขึ้น​และ​ขยับ​มือ​ข้าง​หนึ่ง​อย่างรวดเร็ว

หมวก​ผ้า​สีดำ​บน​ศีรษะ​ของ​ใต้เท้า​จางหาย​ไป​ ​ผม​ของ​เขา​ร่วง​ลง​ปกคลุม​ใบหน้า​ดูท่าทาง​กระเซอะกระเซิง

สอง​พ่อ​ลูก​ถูก​ไล่ออก​จาก​จวน​ตระกูล​หลี​่​ ​แม้​เวลา​ดึก​เช่นนี้​จะ​มี​คน​เดินผ่าน​จวน​เพียงแค่​ไม่​กี่​คน​ ​แต่​ทุกคน​ที่​เดินผ่าน​มาก​็​ยังคง​จ้องมอง​พวกเขา​พร้อมกับ​กระซิบกระซาบ​กัน

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่สน​ใจ​แม้แต่น้อย​ ​”​ช่าง​เป็น​ขุนนาง​ที่​แย่​จริงๆ​ ​ถึงกับ​กล้า​ใช้​ระบบ​ที่​บรรพบุรุษ​วาง​ไว้​มากด​ดัน​ข้า​เชียว​หรือ​ ​ข้า​ดูเหมือน​คนที​่​จะ​ถูก​กดหัว​ได้​ง่าย​ขนาด​นั้น​เลย​หรือ​”

“​อืม​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยัง​ลูบ​มือ​ของ​นาง​อยู่​ ​เขา​พูด​ต่อ​ด้วย​น้ำเสียง​แผ่วเบา​จนได้​ยิน​กัน​แค่​สอง​คน​ว่า​ ​”​เจ้า​ไม่ใช่​คนที​่​จะ​ถูก​กด​ได้​ง่ายๆ​ ​เพราะ​อย่างไร​เจ้า​ก็​ชอบ​ขึ้น​มา​อยู่​ข้างบน​ตัว​ข้ามา​กก​ว่า​อยู่​ข้างล่าง​นี่​ ​ถูก​ไหม​”

ทันใดนั้น​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก็​ถึงกับ​พูดไม่ออก​ ​แม้กระทั่ง​ใบ​หู​ของ​นาง​ก็​ยัง​เปลี่ยนเป็น​สีแดง​ระเรื่อ

“​ข้า​พูด​ถูก​ใช่ไหม​ล่ะ​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยพอ​ใจ​เมื่อ​เห็นท่า​ทาง​เขินอาย​ของ​นาง​ ​เขา​ก้มหน้า​ลง​แล้ว​ประทับ​จูบ​เข้าที่​ปลาย​หู​ของ​นาง​ ​ดวงตา​ของ​เขา​เอ่อ​ท้น​ไป​ด้วย​ความอ่อนโยน

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ถู​หู​ตัวเอง​ ​ก่อน​จะ​พึมพำ​ออกมา​เสียง​เบา​ว่า​ ​”​ที่นี่​ยัง​มี​คนอื่น​อยู่​ด้วย​นะ​”

“​มีด​้วย​หรือ​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เคลื่อน​สายตา​ขึ้น​มอง​ไป​ทาง​เสนาบดี​ประจำ​กรม​ขุนนาง

“​ไม่​ ​ไม่มี​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​!​ ​อันที่จริง​แล้ว​กระหม่อม​ไม่มี​ตัวตน​ด้วยซ้ำ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​!​”​ ​เสนาบดี​ประจำ​กรม​ขุนนาง​รีบ​ปิด​ตา​พร้อมกับ​หมุนตัว​กลับ​ออก​ไป​ทันที​ ​ทุกวันนี้​การ​เป็น​ขุนนาง​ใน​ราชสำนัก​ย่อม​ต้อง​รู้จัก​มองการณ์ไกล​!

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​มอง​ร่าง​ของ​เสนาบดี​ประจำ​กรม​ขุนนาง​ที่​กำลัง​เดิน​พึมพำ​ออก​ไป​ ​จากนั้น​นาง​จึง​หัวเราะ​ขึ้น​ ​”​คน​พวก​นี้​ที่อยู่​รอบตัว​ท่าน​ ​ไม่มีใคร​ไม่​กลัว​ท่าน​เลย​แม้แต่​คนเดียว​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ไม่ได้​ปฏิเสธ​เรื่อง​นี้​ ​เขา​กอด​นาง​แน่น​พลาง​ยิ้ม​ออกมา​เล็กน้อย​ ​”​มันต​ลก​ถึง​เพียงนั้น​เชียว​หรือ​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่​ตอบ​ ​แต่กลับ​หัวเราะ​อยู่​ใน​อ้อมแขน​ของ​เขา​ ​ท่าทาง​ของ​เสนาบดี​ตอน​เดิน​ออก​ไป​ช่าง​น่าขัน​อย่างมาก

เสนาบดี​ประจำ​กรม​ขุนนาง​ก็​อายุ​ปูน​นั้นแล​้ว​ ​แต่​เขา​ก็​ยัง​จำเป็นต้อง​เออออ​ตามอารมณ์​ขัน​อัน​ชั่วร้าย​ของ​องค์​ชาย​ ​น่าสงสาร​จริงๆ​ ​ฮ่า​ๆ

“​ยัง​ขำ​อยู่​อีก​หรือ​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยื่นมือ​ออก​ไป​เชย​คาง​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ขึ้น​เล็กน้อย​ ​น้ำเสียง​เย้ายวน​ระหว่าง​ลมหายใจ​นั้น​เหมือนกับ​ตะขอ​ที่​เกี่ยว​นาง​เข้ามา​ ​”​ถ้า​เจ้า​ยัง​หัวเราะ​ต่อ​อีก​ละ​ก็​ ​เชื่อ​หรือไม่​ว่า​ข้า​จะ​กด​เจ้า​ลง​เดี๋ยวนี้​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หยุด​หัวเราะ​ทันที​ ​นาง​เชื่อ​จาก​ใจจริง​ว่า​องค์​ชาย​เป็น​คนที​่​สามารถ​ทำ​เรื่อง​ห่าม​ๆ​ ​เช่นนั้น​ได้​โดย​ไม่สน​ใจ​สถานการณ์​ ​สภาพแวดล้อม​ ​หรือ​แม้กระทั่ง​สถานที่​!

“​คิด​ๆ​ ​ดูแล​้ว​ ​เรา​ก็​ยัง​ไม่เคย​ทำ​เรื่อง​นั้น​กัน​ใน​สถานที่​โอ่โถง​เช่นนี้​มาก​่อน​เลย​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยพูด​พลาง​สอด​มือ​ข้าง​ซ้าย​เข้าไป​ใต้​เสื้อ​ของ​นาง​พร้อมกับ​นวด​เฟ้น​มัน​อย่าง​ช่ำชอง​ ​เขา​คิดถึง​เรื่อง​ที่ว่า​นี้​ด้วย​สีหน้า​จริงจัง​ ​มัน​ถึงกับ​ทำให้​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​สงสัย​ว่า​เขา​กำลัง​คิดถึง​เรื่องสำคัญ​อะไร​อยู่

นึกไม่ถึง​ว่า​ประโยค​ถัดไป​ที่​เขา​พูด​ขึ้น​จะ​เป็น​ ​”​เอาไว้​ค่อย​ลอง​กัน​หลังจาก​เรา​กลับ​ไป​”

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​:​ ​…​ท่าน​หยุด​พูด​เรื่อง​ลามก​พวก​นั้น​ออกมา​ด้วย​น้ำเสียง​จริงจัง​เช่นนี้​ได้​ไหม​!

“​จับ​คนร้าย​ให้​ได้​ก่อน​ ​แล้ว​เรา​ค่อย​มาคุย​เรื่อง​นั้น​กัน​อีกที​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ผลัก​เขา​ออก​ ​จากนั้น​จึง​จูบ​ใบหน้า​หล่อเหลา​ไร้​ที่​ตินั​้น​ ​ก่อน​จะ​ยิ้ม​ออกมา​เล็กน้อย​ ​”​แม่เฒ่า​หวัง​คน​นั้น​อาจจะ​ไม่ใช่​มนุษย์​อีกต่อไป​แล้วก็​เป็นได้​ ​คดี​คน​หาย​ธรรมดา​ไม่น่า​จะ​สร้าง​วิญญาณ​ร้าย​ที่​มี​ปราณ​แห่ง​ความเคียดแค้น​ได้มา​กมาย​เช่นนี้​ ​จะ​ต้อง​มี​อะไร​เกิดขึ้น​กับ​นาง​อย่างแน่นอน​ ​เรา​ต้อง​วิเคราะห์​สถานการณ์​นี้​ให้​ดี​ ​อีก​อย่างหนึ่ง​ข้า​ก็​คิด​ว่านาง​น่าจะ​ยัง​มีสิ​่ง​ที่​ทำ​ค้าง​เอาไว้​อยู่​…​”

มัน​เป็นเวลา​กลางดึก​ ​ที่​ด้านนอก​เริ่ม​มี​หมอก​ลง​หนา

เหยี​ยน​หลิ่ว​เอ๋อร​์​รู้สึก​ผิดหวัง​ตั้งแต่​เห็น​ชาย​ทั้งสอง​ถูกจับ​กุม​ ​นาง​รู้ดี​ว่านาง​ไม่​สามารถ​ออก​ไป​ข้างนอก​ได้​ในเวลานี้​ ​แต่​นาง​ก็​ยัง​อยาก​ไป​เยี่ยม​พวกเขา​ที่​ศาลา​ว่าการ

อย่างไร​ที่​คุณชาย​ทั้งสอง​ตกเป็น​เป้าหมาย​ของ​นาย​น้อย​จาง​ก็​เพราะ​นาง​พูด​คำ​ว่า​ ​”​ผู้เชี่ยวชาญ​ด้าน​ฮวงจุ้ย​”​ ​ที่นาง​พูด​ออก​ไป

นาง​จะ​ต้องหา​ทาง​ช่วย​พวกเขา​ให้​ได้

เมื่อ​คิดได้​เช่นนี้​ ​เหยี​ยน​หลิ่ว​เอ๋อร​์​ก็​ไม่​สามารถ​นั่ง​เฉย​ได้​ ​ดังนั้น​นาง​จึง​หยิบ​เสื้อคลุม​ผ้าฝ้าย​ขึ้น​สวม​ก่อน​ออกจาก​บ้าน

พ่อแม่​ของ​เหยี​ยน​หลิ่ว​เอ๋อร​์​อยู่​อีก​ห้อง​หนึ่ง​ ​พวกเขา​กำลัง​พูดคุย​กัน​ถึง​เรื่อง​ประหลาด​ที่เกิด​ขึ้น​ใน​ช่วง​สอง​สาม​วันนี้​ ​ดังนั้น​พวกเขา​จึง​ไม่ทัน​ได้ยิน​เสียง​ที่เกิด​ขึ้น​ข้างนอก

คืน​นั้น​หิมะ​ตกหนัก​ ​ลม​เหนือ​พัด​กรรโชก​อย่าง​บ้าคลั่ง​ ​แม้กระทั่ง​ประตู​ไม้​ก็​ยัง​ส่งเสียง​ดัง​เอี๊ยดอ๊าด​ ​จึง​ทำให้​เหยี​ยน​หลิ่ว​เอ๋อร​์​สามารถ​แอบ​ออก​ไป​ข้างนอก​ได้​โดยง่าย

ยิ่ง​ดึก​คนใน​ซอย​ก็​ยิ่ง​เหลือ​น้อย​ ​แต่​บ้าน​ทุก​หลัง​ก็​ยังสว่าง​ไสว​ไป​ด้วย​แสงไฟ

เหยี​ยน​หลิ่ว​เอ๋อร​์​กระชับ​เสื้อคลุม​ผ้าฝ้าย​ของ​ตัวเอง​แน่น​ ​แล้ว​ก้มหน้าก้มตา​เดิน​ต่อ​ ​นาง​รีบ​เดิน​แล้ว​เลี้ยง​ซ้าย​ตรง​หัวมุม​ ​ก่อน​มุ่ง​ตรง​เข้าสู่​ซอย​แคบ

ใน​ตอนแรก​เหยี​ยน​หลิ่ว​เอ๋อร​์​ไม่ได้​รู้สึก​ว่า​มีสิ​่ง​ใด​ผิดปกติ​ ​เพราะ​นาง​เพียงแค่​อยาก​ไป​ให้​ถึง​ศาลา​ว่าการ​ให้​เร็ว​ที่สุด​เท่านั้น

แต่​ในไม่ช้า​ ​นาง​ก็​เริ่ม​รู้สึก​ว่า​มี​อะไร​บางอย่าง​กำลัง​มอง​นาง​อยู่​จาก​ทาง​ด้านหลัง

ความรู้สึก​นั้น​ทำให้​นาง​รู้สึก​เย็นยะเยือก​ไป​ทั่ว​แผ่น​หลัง​ ​นาง​ไม่กล้า​หันกลับ​ไป​มอง​ขณะที่​ความรู้สึก​เสียใจ​ปะทุ​ขึ้น​ภายในใจ

นาง​ไม่​ควร​ออกมา​ข้างนอก​ในเวลานี้​ ​เพราะ​มี​คน​สะกดรอย​ตาม​นาง​อยู่​แน่ๆ

เมื่อ​คิดได้​ดังนี้​ ​เหยี​ยน​หลิ่ว​เอ๋อร​์​ก็​เร่งฝีเท้า​ขึ้นรา​วกับ​พยายาม​หนี​จาก​อะไร​สัก​อย่าง​ ​แต่​นาง​ไม่รู้​ว่าที่​ด้านหลัง​นาง​ไม่มี​อะไร​อยู่​ ​ทุกอย่าง​เป็น​เพียง​การ​คิด​ไป​เอง

แต่​ทันใดนั้น​ ​ประตู​ไม้​ที่อยู่​ทางซ้าย​มือ​ของ​นาง​ก็​เปิด​ออก​!

เป็นบ้า​นข​อง​แม่เฒ่า​หวัง​นั่นเอง​!

เหยี​ยน​หลิ่ว​เอ๋อร​์​คิด​ว่านาง​จะ​ปลอดภัย​ทันทีที่​ไป​ถึง​บ้าน​หลัง​นั้น​..

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท