Black Peach Z เดิมพันรักสาวแฮกเกอร์ – ตอนที่ 2200-2201

ตอนที่ 2200
ยูกิชินไม่เคยรู้มาก่อนว่าหัวใจตัวเองจะเต้นเร็วขนาดนี้ เหมือนมีลม
พายุโหมพัด แค่สัมผัสปลายหูเท่านั้น ทำไมถึงได้รู้สึกรุนแรงมาก…
โฮชิโนะมองดูนัยน์ตาที่เคลิบเคลิ้มนั่น สายตาจับจ้องใบหน้าสวยจัด
กว่าในยามปกติ เส้นผมสีดำนุ่มเหมือนใยไหมกระจายอยู่ข้างมือเขา
“ช่างเถอะ” โฮชิโนะเหมือนหัวเราะ
ทว่ายูกิชินไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายหัวเราะอะไร ยิ่งเดินมาถึงจุดนี้แล้ว อีก
ฝ่ายกลับบอกว่าช่างเถอะ? นัยน์ตาที่กำลังเคลิ้มค่อย ๆ หรี่ลง กำลังจะ
อาละวาด แต่พลันได้ยินคนคนนั้นพูดข้างหูเสียก่อน “เทียบกับคน
อื่นแล้ว ฉันไม่ได้ชอบนายแบบประเดี๋ยวประด๋าว”
ยูกิชินตัวเกร็งทื่อ เมื่อเห็นโฮชิโนะลุกขึ้นก็คิดว่า อะไรกันเนี่ย?
แกล้งกันงั้นเหรอ? นัยน์ตาของยูกิชินเคร่งขรึม หัวใจเหมือนถูกแช่
แข็ง พลอยลุกขึ้นตามมา แต่กิริยาต่อมาของโฮชิโนะกลับส่งอิทธิพล
ต่อเขา ด้วยเจ้านั่นกดข้อมือเขาไว้ ส่วนมืออีกข้างก็ยกซุปแก้เมามาให้
“นายจะไปไหน? กินอันนี้ก่อน”
“นี่มันใช่เวลากินซุปแก้เมางั้นเรอะ?” ยูกิชินกระชากคอเสื้อของโฮชิ
โนะ ก้มร่างต่ำ
โฮชิโนะตอบเสียงเรียบ “ไม่กิน งั้นนายอย่ามาเสียใจตอนที่ปวดหัว
ในวันพรุ่งนี้ละกัน”
“ไม่มีทาง ให้ฉันนอนก่อน” ยูกิชินมีท่าทางแช่มช้อยทรงเสน่ห์
“อะไร ๆ ก็เคลียร์ได้”
โฮชิโนะนั่งข้างตัวเขา กลิ่นไอเปลี่ยนไป “นายกินเสร็จก็นอนได้”
“เฮอะ” ยูกิชินหัวเราะเสียงต่ำ “นายเป็นฝ่ายจูบฉันก่อนนะ แล้ว
ตอนนี้มาบอกให้ฉันนอนในสภาพแบบนี้?”
โฮชิโนะเลิกเปลือกตา “หรือว่านายอยากไปอาบน้ำ ได้ ยังไงตอนนี้
กลิ่นน้ำหอมจากตัวนายก็ฉุนมาก ได้กลิ่นแล้วแย่เอามาก ๆ”
“กลิ่นน้ำหอม? นายล้อเล่นอะไร ฉันไม่เคยใช้น้ำหอม…” ยูกิชินพูด
มาถึงตรงนี้ก็ชะงัก “นายหึงหรือเปล่า หือ?”
สีหน้าของโฮชิโนะไม่เปลี่ยนแปลง “ฉันไม่อยากไปลากนายจาก
เตียงผู้ชายหรือผู้หญิงคนไหนในตอนเช้าของวันใดวันหนึ่ง ยิ่งถ้าจะ
คิดจะคบกัน นายจะต้องทำตัวให้มันดี ๆ หน่อย”
“งั้นก็นอนกับฉันสิ” ความร้ายกาจของยูกิชินออกมาจากกระดูก “ถ้า
ได้นอนกับนายแล้ว ฉันจะไม่สนใจคนอื่นอีก”
โฮชิโนะมองอีกฝ่ายแวบหนึ่ง “นายนี่เอาแต่คิดเรื่องแบบนี้เนอะ?”
“ตรงไปตรงมา ไม่ดีหรือไง?” ยูกิชินหัวเราะเสียงต่ำ “หรือฉันดูดีไม่
พอ?”
โฮชิโนะจ้องอีกฝ่าย
ลมหายใจของยูกิชินอยู่ใกล้มากขึ้น เขาถนัดที่จะใช้หน้าตาถ่ายทอด
ความรู้สึกออกมา แต่ไม่เคยใช้เมื่ออยู่ต่อหน้าโฮชิโนะ ทว่าวันนี้ไม่
เหมือนกัน เขาอยากได้คนคนนี้มาก ทั้งยังเชื่อมั่นว่า อีกฝ่ายไม่มีวัน
แข็งกระด้างไปได้หรอก
“ไม่อยากลองดูหรือไง?” ช่างยั่วยวนจริง ๆ แถมด้วยเรียวปากของยูกิ
ชินเพิ่งสัมผัสโยชิโนะมา และในเวลานี้ โฮชิโนะดึงผ้าห่มปิดหน้า
สวย ๆ ที่ทำให้คนใจกระตุกได้อย่างง่ายดายให้เลยไปถึงศีรษะ
“นายจะทำอะไร?” ยูกิชินหรี่ตา ดึงผ้าห่มออกมา
โฮชิโนะเอ่ยเสียงเรียบ “นอนซะ”
“มาถึงขั้นนี้แล้ว นายจะให้ฉันนอนเหรอ?” ยูกิชินนอนอยู่บนเตียง
แต่ไม่พอใจเหมือนเดิม ทว่ากลับตัวแข็งทื่อในวินาทีถัดมา เพราะอีก
ฝ่ายตามขึ้นมา นัยน์ตาดำขลับนั่นจ้องเขา “อื้อ นอนก่อน วันเวลายัง
อีกยาวไกล”
ตอนที่ 2201
รักหวานแหวว
ยังมีเวลาอีกยาวไกลเหรอ? บางครั้งยูกิชินก็รู้สึกว่าภาษาจีนมีเสน่ห์
บางอย่าง เพราะแค่ตัวอักษรไม่กี่คำก็ทำให้เขานึกถึงอนาคตที่ไม่มี
วันอยู่อย่างเย็นชา ไม่ต้องนอนไม่หลับแล้วไปตื่นขึ้นที่เตียงคนอื่น ดู
เหมือนเขาจะเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กจนโต เขาสามารถหาความสงบ
ได้จากตัวคนคนนี้ เป็นครั้งแรกที่โฮชิโนะมองเขาด้วยสายตาแบบ
นั้น แววตานั่นเหมือนน้ำในซอกเขา แววตานั่นยังแข็งแกร่งเหมือน
หินผา ที่แม้กลืนหิมะไปครึ่งหนึ่ง ทว่ากลับไม่รู้สึกเย็นเฉียบ ทำให้
นิ้วเขาถึงกับแข็งทื่อ
แม้ตอนนี้ยูกิชินจะเมาแล้วจะไม่มีเรี่ยวแรง ทว่าออร่ายังไม่คลายหาย
ความร้ายกาจที่มีทำให้เขาไม่ยอมอยู่ใต้ร่างใครแน่นอน นี่เป็นเหตุให้
บางคนเห็นเขาแล้วอยากลอง และบางคนเห็นแล้วก็ขอถอนตัว หลาย
คนต้องแพ้ให้กับยูกิชิน แน่ล่ะ ย่อมมีพวกตาต่ำคิดว่าเขาเป็นเด็กขาย
ตัวระดับห้าดาว จนทำให้พวกนั้นต้องมีจุดจบที่น่าอนาถ ดังนั้นฉายา
งูพิษจึงเป็นที่รู้ไปทั่ว
ไม่ว่าจะเป็นสถานที่แบบใด ขอแค่เขานั่งลงก็กลายเป็นจุดดึงดูดสายตา
ดูเหมือนกับพวกมาเฟียชั้นสูงที่หรูหรา ประเภทที่สวมมงกุฎไว้บน
ศีรษะ มีสาวสวยล้อมรอบ ทว่าเวลานี้ความรุกของยูกิชินช้าลง กลาย
เป็นคนอื่นที่ได้ควบคุมจังหวะ อันเป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามา
ก่อน ยูกิชินหรี่ตาลง อยากจะสร้างบรรยากาศให้คุขึ้น
ทว่าคนคนนั้นกลับยื่นมือมากอดเขาทั้ง ๆ ที่มีผ้าห่มติดตัว เสียงดัง
ข้างหู “นอนเถอะ ถ้าไม่นอนอีก ฉันจะไม่นอนเป็นเพื่อนอีก”
ยูกิชินตัวเกร็ง กระทั่งเรียวขายังไม่ขยับ ชีวิตส่วนตัวเขามั่วจะตาย ไม่
เหมือนกับโฮชิโนะ ยูกิชินไม่เข้าใจว่า ทำไมทั้ง ๆ ที่เป็นกิริยาธรรมดา
จะตาย ไม่ร้อนเร่าสักนิด แถมยังกระทำผ่านผ้าห่มอีกด้วย กลับทำให้
เขารู้สึกพิเศษ กระทั่งไม่อยากปล่อยมือไป ไม่อยากทำลายบรรยากาศ
ในเวลานี้
หากจะต้องให้บรรยายล่ะก็ มันอบอุ่นยิ่งกว่านอนกับคนแปลกหน้า
เหมือนได้กินขนมสายไหมเป็นครั้งแรกเมื่อยามเป็นเด็ก
ใช่ ในฐานะที่เป็นผู้นำมาเฟีย แม่เคยบอกเขาตั้งแต่ตอนเล็ก ๆ ว่า เขา
ไม่ควรจะกินขนมหวานจำพวกสายไหม และเมื่อพบว่าเขากิน ก็ทำ
โทษเขาอย่างหนักอย่างไม่ละเว้น แต่แม้จะเป็นเช่นนี้ ปลายลิ้นของ
เขาก็ยังไม่ลืมรสชาติของมัน ความหวานประแล่ม ๆ วนเวียนอยู่นาน
ยูกิชินไม่ได้ขยับ เอาแต่มองเพดาน “อื้อ”
โฮชิโนะมองดูใบหน้าสวยและเล็กอยู่นาน เลิกคิ้วเล็กน้อย ไม่ต่อต้าน
เรอะ?
ยูกิชินหลับจริง ๆ ไม่ได้สนใจว่าตอนนี้เขากลายเป็นคนโดนกอด
ทว่าในวันต่อมา โฮชิโนะได้รับคำเชิญจากป๋ อจิ่วก็ไม่ตอบกลับ แต่
โทรหาเลยทีเดียว “พาคนในครอบครัวไปได้ไหม?”
“คนในครอบครัว?” ป๋ อจิ่วอึ้ง มุมปากยิ้มเล็กน้อย “ท่าทางคุณจะคิดดี
แล้ว ได้ดิ พามาเลย”
โฮชิโนะหัวเราะเบา ๆ “รู้ไหมว่าเป็นใคร?”
“นอกจากงูพิษตัวนั้นแล้วจะเป็นใครไปได้” ป๋ อจิ่วนั่งไขว่ห้าง เธอ
กำลังพักผ่อนหลังจากกระโดดกบเสร็จ “ยังไงคุณก็ทิ้งเขาไม่ลงอยู่
แล้วนี่ ไม่งั้นก็คงไปทำอย่างอื่นนานแล้ว ไม่เป็นที่ปรึกษาของพรรค
มาเฟียอยู่ที่นั่นหรอก? ตอนนี้พรรคนั่นเจริญขึ้นทุกที แถมยังได้
ตำแหน่งที่ปรึกษาอีก แต่โฮชิโนะ เขาจะจริงจังเหรอ?”
โฮชิโนะมองคนที่ยังหลับอยู่บนเตียงแวบหนึ่ง “ผมจะหาทางให้เขา
จริงจังให้ได้”
ป๋อจิ่วยิ้ม “ไม่รู้ว่าใครจ้องใครกันแน่…”