ตอนที่ 48 คลิปวิดีโอ
ตอนกลางวัน
ร้านอินเทอร์เน็ตหลันเทียน
ถ้าไม่ถึงวันหยุด ปกติในร้านอินเตอร์เน็ตแทบจะไม่มีคน
แต่ตอนนี้กลับมีคนแน่นขนัด บางครั้งก็ได้ยินเสียงคนโห่ร้องดังลั่นเป็นพักๆ
—
มุมหนึ่งในร้านอินเทอร์เน็ต
ฟางผิงมองจอเบื้องหน้า พร้อมกับพึมพำ “ว่ากันไปต่างๆ นานา ฉันก็คิดว่าจะเป็นคลิปปรมาจารย์ประลองกันอย่างใหญ่โตซะอีก!”
ตอนเช้าถกเถียงกันในชั้นเรียนอย่างดุเดือด ฟางผิงจึงคาดหวังกับคลิปนี้อย่างยิ่ง
ใครจะรู้ว่าพอเห็นคลิปกลับต้องผิดหวัง
ไม่ใช่ปรมาจารย์ฝีมืออ่อนด้อย แต่แทบจะถ่ายไม่เห็นคนเลย!
นักข่าวที่เรียกได้ว่าเสี่ยงตายเข้าไปแอบถ่ายคนนี้ อย่างน้อยคงอยู่ห่างจากพื้นที่ทั้งสองประมือประมาณร้อยกว่าเมตรได้!
ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นตอนกลางคืน ตรงกลางยังมีเนินเล็กๆ กั้นอยู่
นอกจากได้ยินเสียงดังกึกก้องแล้ว ฟางผิงก็มองไม่เห็นอะไรทั้งนั้น
ระหว่างนั้น พอจะเห็นเศษก้อนหินปลิวกระจายไปที่เนินเขาอีกฝั่งอย่างเลือนราง
เจ้าพวกนั้นบอกว่า ‘พังเขาทั้งลูก’ หรือจะหมายถึงเศษก้อนหินพวกนี้?
ฟางผิงยอมรับว่า สู้กันจนหินปลิวว่อนพันเมตรเป็นเรื่องที่สุดยอดจริงๆ!
แต่บอกว่าพังเขาทั้งลูกด้วยหมัดเดียวนี่?
แม้จะผิดหวังอยู่บ้าง ฟางผิงกลับไม่ได้ปิดคลิปในทันที รอดูนักข่าวเข้าไปในสถานที่หลังการประลองจบลง
นักข่าวหน่วยกล้าตายคนนี้พูดเก่งอยู่เหมือนกัน
แอบถ่ายไปด้วย พร้อมกับพูดเอาหน้า “ครั้งนี้ปรมาจารย์ทั้งสองประมือกันโดยไม่ได้ประกาศสถานที่อย่างเป็นทางการ! อาศัยจากการคาดเดาของผมหลิวต้าลี่ สุดท้ายจึงมั่นใจว่าทั้งสองฝ่ายอาจมาประลองกันที่นี่! และเป็นอย่างที่คาด การวิเคราะห์ของผมแม่นยำสุดๆ! แค่จุดนี้ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าผมฉลาดขนาดไหน!”
“ครั้งนี้ผมเสี่ยงตายมาแอบถ่ายสถานที่ปรมาจารย์ประลองกันเพื่อให้ทุกคนได้ชื่นชมใกล้ๆ! หากครั้งนี้ผมตายที่นี่ ทุกคนอย่าลืมจำชื่อผมไว้ ผม…หลิวต้าลี่!”
ขณะที่พูด สหายคนนี้ก็ยังหันกล้องให้ตรงกับหน้าตัวเอง
ในกล้องปรากฏใบหน้าชายหนุ่มอายุสามสิบกว่าปีคนหนึ่ง ครองพื้นที่เกือบทั้งจอ
หน้าตาไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ แต่พอยิ้มขึ้นมากลับให้ความรู้สึกยียวน พาให้คนอยากจะต่อยหน้าเขาสักหมัด
อย่างน้อยตอนนี้ก็มีฟางผิงที่อยากต่อยหน้าเขาแล้วคนหนึ่ง
ในคลิปที่มืดสลัว หลิวต้าลี่พูดพร้อมแสยะยิ้ม “ทุกคนจำผมไว้ให้ดี ถึงผมจะตายก็ต้องตายไม่เสียเปล่า!”
“ตายภายใต้เงื้อมมือของสองปรมาจารย์ขั้นแปด นับว่าตายอย่างสมเกียรติแล้ว!”
“…”
นักข่าวคนนี้พูดพร่ำไม่หยุด
ตอนที่ฟางผิงกำลังหมดความอดทน เตรียมจะเลื่อนคลิป หลิวต้าลี่พลันพูดขึ้นมาว่า “แค่ดูอย่างเดียว ทุกคนคงจินตนาการไม่ออกว่าปรมาจารย์น่ากลัวแค่ไหน! ตอนนี้ผมจะทำการทดสอบ ถ้าผมเกิดตายที่นี่…” หลิวต้าลี่ทำเป็นขอความเห็นใจอยู่พักใหญ่
ท้ายที่สุดค่อยเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง “จากการประมาณด้วยสายตา ตอนนี้ผมน่าจะอยู่ห่างจากใจกลางที่สองปรมาจารย์ประลองกันประมาณหนึ่งร้อยยี่สิบเมตร! ผม…หลิวต้าลี่ ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสาม หลอมกระดูกแขนขาและกระดูกแกนกายไปครึ่งหนึ่งแล้ว จากความสามารถของผม แขนแข็งเหมือนหิน เศษหินพวกนี้ทำอะไรไม่ได้อยู่แล้ว ทั้งยังเคลื่อนไหวได้สะดวกคล่องแคล่ว!”
ในความคิดของฟางผิง นักข่าวคนนี้น่าจะเป็นพวกที่ชอบพูดเอาใจมวลชน จู่ๆ ก็ซัดฝ่ามือบนพื้นด้านข้าง บอกเป็นนัยว่า นี่คือเขาหิน ไม่ใช่ดินโคลนแต่อย่างใด
หลิวต้าลี่ซัดฝ่ามือลงไป ในคลิปจึงเกิดเสียงดังออกมาทันที
ครู่ต่อมา หลิวต้าลี่ก็หันกล้องเข้าหาตัวเอง กล่าวอย่างโอ้อวดอยู่บ้าง “เห็นรึยังครับ? เขาหินปรากฏรอยแยกออกมา แต่มือของผมกลับไม่มีรอยขีดข่วนแม้แต่น้อย แน่นอนว่า ผมไม่ได้อวดตัว แค่อยากพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าพลังของผมแข็งแกร่งอยู่ไม่น้อย!”
ปากบอกว่าไม่ได้อวดตัว แต่ฟังจากน้ำเสียงแล้ว ใครจะดูไม่ออกกัน
ถ้าตอนนี้มีคนพิมพ์ชมเขาว่า ‘เจ๋งไปเลย’ สหายคนนี้คงจะยิ้มออกมาอย่างเบิกบานใจเป็นแน่
“งั้นต่อจากนี้ ผมจะใช้สองมือที่สามารถทลายหินคู่นี้ ลองรับเศษหินที่กระเด็นออกมา ผมอยากรู้ว่า ปรมาจารย์นั้นน่ากลัวถึงขั้นไร้เทียบเทียมจริงๆ หรือไม่! จากความสามารถของผม ก็ไม่รู้ว่าจะสามารถรับควันหลงจากการต่อสู้ของสองปรมาจารย์ได้หรือไม่!”
“…”
ฟางผิงอ้าปากค้าง ตอนแรกเขายังคิดว่าเจ้าหมอนี่หยอกเล่นเท่านั้น
ก่อนหน้านี้ที่พูดว่าเสี่ยงตายมาแอบถ่ายคงเป็นมุกตลก
แต่พอหลิวต้าลี่ซัดฝ่ามือทำลายหินบนพื้น ฟางผิงกลับหน้าเปลี่ยนสี
นี่คือผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสาม?
หรือพูดอีกอย่างว่า นี่คือความสามารถของผู้ฝึกยุทธ์ที่หลอมกระดูกแล้ว!
มองจากคลิปแล้ว หินบนภูเขานี้ล้วนเป็นหินผาที่แข็งแกร่งอย่างยิ่ง
นักข่าวที่ดูไม่ค่อยน่าเชื่อถือคนนั้น กลับซัดฝ่ามือจนทำลายหินได้ เห็นได้ชัดว่าฝีมือไม่ธรรมดา!
ถึงวันนี้จะถ่ายไม่เห็นการประลองของปรมาจารย์ ฟางผิงก็รู้สึกว่าได้อะไรกลับมาอยู่ดี
ฟางผิงยังคงคิดจมดิ่งกับฉากเมื่อครู่ที่อีกฝ่ายซัดฝ่ามือลงบนหิน
ในคลิปนั้น หลิวต้าลี่เผยสีหน้าจริงจังขึ้นมา “ทุกท่าน ถึงผมจะใช้แค่มือรับ แต่ความผิดพลาดนั้นเกิดขึ้นได้เสมอ ผมยังไม่ได้หลอมกระดูกศีรษะ หากแรงอัดของเศษหินรุนแรง กระเด็นโดนกะโหลกเข้า ผมคงจะสิ้นชีพที่นี่!…แต่ว่า ผมหลิวต้าลี่ไม่กลัวตายอยู่แล้ว ทุกท่านตั้งตารอได้เลย!”
พูดจบ หลิวต้าลี่ก็วางกล้องไว้ด้านข้างให้เห็นตัวเอง
ส่วนเขาทำสมาธิเข้าสู่สภาวะจวงกง ทอดสายตาไปข้างหน้า
ไม่นาน ขณะที่ฟางผิงกำลังสูดลมหายใจเข้าลึก จู่ๆ หลิวต้าลี่ก็ยื่นฝ่ามือออกไปอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนจะรับก้อนหิน
กล้องนั้นมืดสลัวอยู่บ้าง ฟางผิงเห็นไม่ชัดเท่าไหร่
ชั่วพริบตาที่หลิวต้าลี่ยื่นมืออกไป ในคลิปพลันเกิดเสียงครางโอดโอยออกมา
“ให้ตาย!”
“เจ็บจริงๆ”
“แตกซะแล้ว”
“วันหลังจะไม่รนหาที่ตายแล้ว…”
หลิวต้าหลี่กุมมืออยู่ไม่ไกลจากกล้อง เขาสบถอยู่พักใหญ่ เสียงหอบหายใจดังอย่างไม่ขาดสาย
ผ่านไปสักพัก หลิวต้าลี่กลับมายืนหน้ากล้อง ยื่นมือที่เนื้อปริออกมาให้เห็น “อานุภาพรุนแรงจริงๆ!”
“ฝีมือปรมาจารย์ไม่เหมือนคนทั่วไปจริงด้วย!”
“ผมทดสอบให้ทุกคนเห็นด้วยตาแล้ว การประลองระดับปรมาจารย์นั้นห่างไกลจากผู้ฝึกยุทธ์ระดับล่างอยู่มากจริงๆ! ทุกคนดูสิ มือที่ทลายหินเมื่อครู่ ตอนนี้ถูกเศษหินบาดทะลุซะแล้ว ทุกคนคงจะไม่รู้ว่า มือของผมเคยรับกระสุนมาก่อน ถึงจะเป็นปืนลำกล้องเล็กๆ แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้ทะลุมือผม ทุกคนสามารถไปดูคลิป (หลิวต้าลี่…รับกระสุนด้วยมือเปล่า) ที่ผมถ่ายก่อนหน้านี้ได้ อย่าลืมไปดูคลิปเต็มในเว็บไซต์ด้วยนะครับ ผมเสี่ยงตายรับลูกกระสุน ค่าชมไม่แพง หนึ่งเหมา[1]ก็ดูได้…”
หลิวต้าลี่โฆษณาเว็บไซต์ที่ตัวเองลงคลิปอยู่พักหนึ่ง
ก่อนจะวกเข้าประเด็นต่อ “การประลองของปรมาจารย์ขั้นแปด ทำให้เกิดเศษหินปลิวว่อน อานุภาพนั้นรุนแรงยิ่งกว่ากระสุนปืน! เรื่องนี้คงไร้ข้อกังขา เพราะผมได้ทดสอบให้ทุกคนเห็นกับตาแล้ว…”
ในคลิปหลิวต้าลี่ยังคงพูดพร่ำไม่หยุด เหมือนจะเอ่ยอย่างทีเล่นทีจริง แต่ฟางผิงกลับไม่คิดดูแคลนแม้แต่น้อย
ฝ่ามือของเขานั้นทะลุจริงๆ!
ดูเหมือนเนื้อปริเล็กน้อย แต่ฟางผิงรู้สึกว่าคงจะเจ็บไม่น้อย
แต่เจ้าหมอนี่ แม้ตอนแรกจะร้องครวญคราง ตอนนี้ยังคงมีใจคุยโม้ต่อ แค่นี้ก็เห็นแล้วว่าความอดทนคงจะเหนือกว่าคนธรรมดา
ครู่ต่อมา หลิวต้าลี่นั้นหันกล้องถ่ายฉากที่เศษหินกระเซ็นโดนพื้นอีกครั้ง
ระหว่างนั้นหลิวต้าหลี่ก็ไม่กล้าออกไปถ่ายฉากที่ปรมาจารย์ทั้งสองประมือกันจริงๆ อธิบายด้วยการคาดคะเนของตัวเองเท่านั้น
ใช่แล้ว อาศัยการมโนภาพในสมอง!
“ทุกคนฟัง! ปรมาจารย์แทมลงมือแล้ว ‘ฝ่ามืออัสนี’ ว้าว เยี่ยมยอด เยี่ยมยอดจริงๆ!”
“รีบฟังกันเร็ว ปรมาจารย์หม่าโต้กลับด้วยท่า ‘ควบหมื่นอาชา’ อันเลื่องชื่อของเขา!”
“…”
เจ้าหมอนี่บรรยายอย่างออกรส ฟางผิงนั้นฟังด้วยตาโต!
หากไม่ใช่ว่าเขาแสดงฝีมือให้เห็นก่อนหน้านี้ ฟางผิงคงจะด่ากลับไปแล้วว่า ฟังกับผีน่ะสิ!
ถึงอย่างนั้น ฟางผิงยังคงไม่กล้ามั่นใจว่า ตกลงเขาพูดเล่นหรือพูดจริงอยู่ดี
บางทีผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสามอาจจะฟังออกจริงๆ ก็ได้?
ฟางผิงเลือกฟังเขาต่อด้วยเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง
รอจนผ่านไปประมาณยี่สิบนาที หลิวต้าลี่ก็กระโดดขึ้นมา พูดด้วยสีหน้าดีใจ “เงียบไปแล้ว ไม่รู้ว่าจบหรือยัง? ตอนนี้ผมจะเข้าไปดูสักหน่อย ทุกคนเป็นพยานให้ผมด้วย ผมเดินไปในตอนที่มีชีวิตอยู่ ถ้าไม่กลับออกมา วอนหาความเป็นธรรมให้ผมด้วย ผมต้องถูกสองปรมาจารย์ฆ่าปิดปากแน่ๆ…”
เจ้าหมอนี่ปากบอกว่าไม่กลัวตาย ความเป็นจริงกลับกลัวจนขึ้นสมอง โอ้เอ้อยู่พักใหญ่ก่อนจะเดินต่อ
หลังจากนั้นหนึ่งนาที
กล้องก็จับภาพที่น่าตกใจให้เห็น
กลางหุบเขาเล็กๆ นั้นราวกับถูกโจมตีด้วยกระสุนปืนใหญ่นับไม่ถ้วน
รูที่ทะลุถี่ยิบติดกัน ลึกประมาณหนึ่งเมตร ส่วนที่ตื้นนั้นประมาณสิบเซนติเมตร
หากคนไม่รู้เรื่องราว คงจะนึกไม่ถึงว่าเกิดขึ้นจากการต่อสู้ของมนุษย์
บนพื้นนั้นมีลมพัดผ่านเล็กน้อย เศษหินที่แตกกระจายเริ่มลอยฟุ้ง
หลิวต้าลี่เตะไปหนึ่งที เศษหินก็กลายเป็นผงปลิวว่อน
เขาหันกล้องไปรอบทิศ ก่อนจะถอนหายใจเหมือนโล่งอก พูดพลางหัวเราะ “น่าเสียดาย ปรมาจารย์ทั้งสองออกไปแล้ว ไม่อาจรู้ผลแพ้ชนะ แต่ผมคิดว่า ปรมาจารย์หม่าน่าจะเป็นฝ่ายแพ้ หลุมที่พื้นพวกนี้คงเกิดจากปรมาจารย์หม่า ปรมาจารย์หม่าเพิ่งทะลวงขั้นแปด น่าจะต้านพลังไม่ไหว เลยทำให้เกิดควันหลงแบบนี้ แต่ปรมาจารย์แทมนั้นทะลวงขั้นแปดมาหลายปีแล้ว คงพลิกแพลงรับมือได้ แน่นอนว่าเป็นเพียงการคาดเดาเท่านั้น ผมหวังให้ปรมาจารย์หม่าชนะอยู่แล้ว แต่ในมุมมองนักข่าว ผมต้องทำหน้าที่เป็นกลาง…”
เจ้าหมอนี่ชมตัวเองอีกครั้ง ท้ายที่สุดก็ซูมถ่ายเขาที่เป็นหลุมเป็นบ่อนั้นใกล้ๆ
มีก้อนหินขนาดใหญ่หลายแห่งที่ระเบิดเป็นผุยผง หลิวต้าลี่นั้นลงความเห็นว่าเป็นรอยเท้าที่เกิดจากรอยย่ำ
ฟางผิงยากจะจินตนาการ รอยย่ำของคนจะทำให้พื้นหินเกิดหลุมแอ่งเท่าหน้า ลึกกว่าครึ่งเมตรได้ยังไง
ทั้งยังพูดว่าหลุมที่เหมือนร่องรอยกระสุนปืนใหญ่นั้นอาจมาจาก ‘หมัด’
—
ดูคลิปจบแล้ว ฟางผิงที่กำลังตกใจก็ไม่คิดฟังโฆษณาจากหลิวต้าลี่
เจ้าหมอนี่พูดขอความเห็นใจอีกแล้ว บอกว่าตัวเองเกือบตาย ให้ทุกคนจ่ายเงินดูคลิปเพิ่มเติมบนเว็บไซต์อะไรสักอย่าง ฟางผิงกวาดตาดูเว็บที่ตัวเองเปิดขึ้นมา เขามั่นใจว่าเป็นเว็บแท้ แต่กลับแปลกใจเล็กน้อย ไม่เห็นจะเก็บเงินเลย!
ขณะที่ฟางผิงสงสัย
ก็มีคลิปจากหน้าเว็บหลักออกมา
หลิวต้าลี่พูดด้วยความเสียใจ “ผมไม่ได้พูดสักหน่อยว่าปรมาจารย์หม่าอาจจะแพ้ นึกไม่ถึงว่าจะส่งจดหมายทนายให้ผม ไม่ให้ผมใช้คลิปในการแสวงหากำไร นี่มันเงินของผม ผมจะไปดาดฟ้า ใครก็ห้ามผมไม่ได้ทั้งนั้น!”
—————————–
[1]เหมา หน่วยเงินของจีน สิบเหมาเท่ากับหนึ่งหยวน
