ระบบวายร้ายแห่งโชคชะตา – บทที่ 273 พลังของข้าแข็งแกร่งหรือไม่

บทที่ 273 พลังของข้าแข็งแกร่งหรือไม่?

บทที่ 273 พลังของข้าแข็งแกร่งหรือไม่?

ลู่หยวนขยับร่างเล็กน้อยเมื่อเผชิญหน้ากับผู้มาจากแดนเซียน “ร่างจำแลงวิถีเต๋าหรือ? ไม่ใช่สิ่งนั้นหรอก”

อีกฝ่ายคิ้วขมวดเมื่อได้ฟังคำตอบ “แล้วเจ้าเป็นใคร?”

บุตรศักดิ์สิทธิ์ยิ้ม “ข้าเป็นใครงั้นหรือ? ก็เป็นบิดาของเจ้าไงเล่า! เจ้าลูกหมา!”

สิ้นคำ ร่างของเขาก็ขยับ ส่วนร่างสีทองขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหลังก็ลุกขึ้น

เพียงอึดใจหนึ่ง ลู่หยวนก็พุ่งเข้าหาอีกฝ่ายแล้ว

เขาพลิกตัวแล้วประสานสองนิ้ว ก่อนที่อานุภาพของหอกจะก่อตัวขึ้น

บุตรศักดิ์สิทธิ์หันมามองผู้มาจากแดนเซียน แสงสีทองสว่างวาบที่ปลายนิ้ว

ส่วนร่างขนาดใหญ่ด้านหลังของเขาเงื้อหอกในมือขึ้น ขณะที่แสงสีทองปรากฏที่ส่วนปลาย ก่อนจะฟาดฟันใส่อีกฝ่าย

ตูม!

หอกยาวทำลายท้องฟ้าขณะที่เคลื่อนผ่าน จนมาถึงเบื้องหน้าของผู้มาจากแดนเซียนในชั่วพริบตา

อีกฝ่ายปัดป้องด้วยตรีศูลสีม่วงทอง เมื่ออาวุธในมือปะทะเข้ากับปลายหอก เสียง ‘เคร้ง’ ก็ดังขึ้น

หอกใหญ่ฟาดเข้าใส่ตรีศูล ก่อนจะบดขยี้อย่างรุนแรง

พลังอันยิ่งใหญ่ยังคงเคลื่อนเข้าหาผู้มาจากแดนเซียน

เขาลอบตกตะลึงเมื่อเห็นหอกยาวฟาดลงมา ก่อนจะอัญเชิญหม้อเบิกสวรรค์

วิ้ง!

หม้อปรากฏตรงหน้าในชั่วพริบตาเพื่อปัดป้องการโจมตีจากหอก

ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!

หม้อเบิกสวรรค์หมุนวนด้วยความเร็วสูง ทำให้เกิดการเสียดสีกับหอกขนาดใหญ่

เปลวเพลิงซึ่งทะยานสู่ท้องนภายังคงลุกโหมในจุดที่ทั้งสองปะทะ

ลู่หยวนยกมือขวาแล้วประสานนิ้วเข้าหากัน พลังวิถีกระบี่ปรากฏที่ปลายนิ้ว

ร่างด้านหลังของเขาใช้สองมือดึงหอกกลับมา ทำให้อีกฝ่ายมีเวลาพักหายใจ

เมื่อพลังโคจรราบรื่น เขาจึงเงยหน้าขึ้น พบกับแสงสีทองในมือของลู่หยวนเหนือท้องฟ้า โดยมีพลังอันมหาศาลกำลังผันผวนขณะที่วิถีกระบี่สั่นไหว

ร่างขนาดใหญ่ซึ่งอยู่ด้านหลังของเขาถือหอกยาว แสงสีทองปรากฏจากปลายหอก ก่อนจะอาบไล้ไปทั่วด้าม ทำให้วิถีกระบี่เกิดความโกลาหล

ใช้ทั้งวิถีกระบี่และหอกงั้นหรือ?!

แม้ว่าผู้มาจากแดนเซียนรู้สึกว่าสิ่งที่เห็นเกินจะรับได้ แต่เขาก็เป็นร่างจำแลงของยอดฝีมือ!

สิ่งที่เคยพบเจอทั่วหล้าย่อมสุดจะคณานับ!

ถึงแดนเซียนจะกว้างใหญ่ไพศาล แต่เป็นครั้งแรกที่เขาเคยเห็นผู้ใดถือหอกยาวและใช้วิถีกระบี่!

บุตรศักดิ์สิทธิ์ผู้อยู่กลางอากาศชี้สองนิ้วเข้าหาอีกฝ่าย ก่อนจะรวบรวมพลังแล้วปล่อยออกไป

ร่างสีทองขนาดใหญ่ซึ่งอยู่ด้านหลังกุมหอกยาวไว้แล้วแทง

หอกยาวซึ่งเต็มไปด้วยวิถีกระบี่ทะลวงเข้าใส่ผู้มาจากแดนเซียน

อีกฝ่ายระดมพลังจากหม้อเบิกสวรรค์เพื่อขัดขืนวิถีกระบี่ที่พุ่งเข้ามาบดขยี้ เมื่อพลังทั้งสองปะทะกัน จึงทำให้ท้องฟ้าสั่นสะเทือนและปริแตก

ในไม่ช้า ผู้มาจากแดนเซียนก็ตระหนักว่าพลังของตัวเองถูกผลาญอย่างรวดเร็ว ส่วนพลังที่เพิ่งดูดมาจากลู่หยวนถูกใช้ไปแทบไม่เหลือ

หากยังเป็นเช่นนี้ เกรงว่าผ่านไปเพียงหนึ่งก้านธูป เขาก็จะไม่มีพลังมากระตุ้นหม้อเบิกสวรรค์!

ยามนี้ตนเป็นเพียงร่างมายา จึงไม่สามารถใช้พลังฝึกตนได้อย่างอิสระ พลังที่ได้รับจึงมาจากโลกภายนอก!

หากหอกใหญ่โจมตีเข้ามาอีกครั้ง มันจะทะลวงหม้อเบิกสวรรค์จนแตกสลายในไม่ช้า

มือของผู้มาจากแดนเซียนเริ่มสั่นเทาเนื่องจากพลังกำลังจะหมด

หากผ่านไปอีกสองสามลมหายใจ เขาย่อมขัดขืนไม่ได้

ผู้มาจากแดนเซียนเงยหน้ามองลู่หยวนผู้ยืนอยู่ไม่ไกล สายตาพลันสงบนิ่ง ก่อนที่จะตัดสินใจบางอย่าง

เขาพลันเคลื่อนไหว ทำให้หม้อเบิกสวรรค์หมุนอย่างบ้าคลั่ง แสงสีทองสาดส่องจากด้านบนพร้อมกับยันต์เต๋าที่ทะยานออกมา ก่อนจะพุ่งเข้าหาลู่หยวนประหนึ่งพายุดอกหลี

วิถีกระบี่รอบข้างเกิดความผันผวน ทำให้ส่วนหนึ่งถูกทำลายทันทีที่เข้าใกล้

ส่วนยันต์ที่ทรงพลังยังคงตรงเข้าหาเป้าหมาย

ลู่หยวนเอี้ยวตัวหลบยันต์ที่กำลังพุ่งเข้าใส่

ผู้มาจากแดนเซียนซึ่งอยู่กลางอากาศฉวยโอกาสจับหม้อเบิกสวรรค์ไว้มั่น แล้วถ่ายพลังทั้งหมดโจมตีใส่อีกฝ่าย

ฟิ้ว!

สิ้นเสียงทะลวงอากาศ ผู้มาจากแดนเซียนเคลื่อนผ่านวิถีกระบี่ ก่อนจะตรงเข้าหาบุตรศักดิ์สิทธิ์

เมื่อผนึกปรากฏในมือ หม้อเบิกสวรรค์ขนาดใหญ่จึงเลือนหาย ทำให้วิถีกระบี่ซึ่งโหมกระหน่ำอย่างสุดกำลังฟาดฟันได้เพียงอากาศ

ตูม!

เสียงระเบิดดังสนั่นจนทำให้ฝุ่นควันกระจาย ก่อนจะปกคลุมพื้นที่เบื้องล่าง

“เจ้าหนู เอาพลังทั้งหมดมาให้ข้า!”

อีกฝ่ายหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่หม้อเบิกสวรรค์จะปรากฏขึ้นในมือ

ทว่าหม้อในตอนนี้มีขนาดเล็กประหนึ่งฝ่ามือคน ไม่ได้มีขนาดใหญ่ดังเดิม

ผู้มาจากแดนเซียนถือหม้อเบิกสวรรค์ไว้ ทำให้พลังทั้งหมดที่เหลือรวมตัวในมือ ก่อนกวัดแกว่งไปทางอีกฝ่าย

ฟู่! ฟู่! ฟู่!

เสียงลมพัดผ่านยังคงดังก้องก่อนที่จะเคลื่อนมาทางบุตรศักดิ์สิทธิ์ทีละน้อย

ลู่หยวนผู้อยู่กลางอากาศเริ่มกลับมามีสติ สายตาของเขากวาดมองอีกฝ่ายซึ่งกำลังตรงเข้ามา พร้อมยิ้มออกมา

“เจ้าโง่”

คำพูดอันแผ่วเบาเลือนหายไปตามสายลมก่อนที่ผู้มาจากแดนเซียนจะได้ยิน

เมื่อเวลาผ่านไป หม้อเบิกสวรรค์ก็ขยับเข้าใกล้ลู่หยวน สายตาของอีกฝ่ายเต็มไปด้วยความหวัง

ขอเพียงหม้อสัมผัสร่าง วาสนาทั้งหลายจะถูกดูดกลืนจนนำมาเป็นของตัวเองได้!

ผู้มาจากแดนเซียนพยายามส่งหม้อเบิกสวรรค์เข้าหาลู่หยวนอย่างสุดความสามารถ แต่อีกฝ่ายกลับคว้ามันไว้เอง

ในยามนี้ เขาสัมผัสได้ถึงพลังอันมหาศาลจากหม้อ ก่อนที่มันจะเข้าปกคลุมแขนขาและกระดูก

เพียงอึดใจหนึ่ง ผู้มาจากแดนเซียนมองลู่หยวนก่อนจะแย้มยิ้มออกมา “เจ้าหนู เวลาตายของเจ้ามาถึงแล้ว!”

ลู่หยวนยกยิ้มที่มุมปาก “จริงหรือ?”

ลู่หยวนพูดจบก่อนที่คู่ต่อสู้จะทันได้ลงมือ

หม้อเบิกสวรรค์ที่ทั้งสองจับเอาไว้พลันสว่างวาบ พลังมหาศาลปรากฏขึ้นจากร่างของลู่หยวน ก่อนจะหลั่งไหลเข้าสู่ร่างของอีกฝ่ายประหนึ่งน้ำหลาก

ร่างสีทองขนาดใหญ่สูญสลาย วิถีกระบี่มลายสิ้น

ยามผู้มาจากแดนเซียนตระหนักได้ว่าพลังในร่างยิ่งแข็งแกร่ง ในใจของเขายิ่งยินดี

เจ้าเด็กคนนี้เสียสติไปแล้ว!

ถึงกับมอบพลังให้เองเชียวหรือ!

แต่ความยินดีคงอยู่ได้ไม่นาน ผู้มาจากแดนเซียนก็สัมผัสได้ว่าพลังดังกล่าวไหลเข้าสู่ทะเลลมปราณอย่างต่อเนื่องมากเกินไป

เพียงไม่กี่อึดใจ ทะเลลมปราณก็เกิดความปั่นป่วนอย่างรุนแรง

“เป็นอย่างไร? พลังของข้าแข็งแกร่งพอไหม? เจ้ามีปัญญารับไว้หรือไม่?!”