ระบบวายร้ายแห่งโชคชะตา – บทที่ 404 ไปเยือนตระกูลชิว

บทที่ 404 ไปเยือนตระกูลชิว

บทที่ 404 ไปเยือนตระกูลชิว

ลู่หยวนพยายามฝึกฝนอย่างหนัก จึงทำให้แข็งแกร่งกว่าบุตรของตระกูลชั้นสูงคนอื่น!

แต่ด้วยวัยเพียงเท่านี้ เขาก็ได้บรรลุไปถึงขั้นครึ่งก้าวจ้าวยุทธ์แล้ว!

ด้วยพลังระดับนั้น ย่อมสามารถก่อตั้งสำนักได้!

แม้ทั้งสองคนจะมีความสุข แต่กลับเต็มไปด้วยความกังวลไร้ทางออกเช่นกัน

พวกเขาเกรงว่ายิ่งลู่หยวนเติบใหญ่เท่าไหร่ก็ยิ่งดึงดูดความสนใจจากผู้คนมากขึ้น

ยิ่งยืนอยู่จุดที่สูงเท่าไหร่ ก็ยิ่งตกลงมาเจ็บเท่านั้น!

หากสักวัน ตัวตนเมล็ดพันธุ์มารของเขาถูกเปิดโปงขึ้นมา ผู้คนทั่วทั้งโลกจะต้องไล่ล่าเด็กคนนี้เพียงผู้เดียว!

พวกเขาในฐานะครอบครัวจะไม่คิดเผื่อเรื่องนี้เอาไว้ได้อย่างไร?

ถ้าเช่นนั้นก็ต้องทำให้ลู่หยวนแข็งแกร่งขึ้น!

เขาต้องแข็งแกร่งจนไม่มีใครในโลกกล้าต่อสู้ด้วย ต่อให้กลายเป็นราชันมารก็ตาม!

แผนที่ฉีกขาดซึ่งลู่เทียนเฉิงส่งมาให้นับเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี!

สถานที่นั้นมีโชคชะตาที่ทั่วทั้งแผ่นดินไม่เคยเห็นมาก่อน!

ทว่าลู่เทียนเฉิงไม่ได้ไปที่นั่นเพียงลำพังตั้งแต่แรก แต่ยังมีศิษย์จากตระกูลทั้งหลายรวมอยู่ด้วย บัดนี้พวกเขาได้รับแผนที่ ตระกูลอื่นซึ่งซ่อนตัวอยู่ก็น่าจะได้รับแผนที่นี้เช่นกัน!

ถ้าอย่างนั้นก็ต้องเตรียมตัวกันให้พร้อม!

ทั้งสองคนสวมกอดกันสักพัก จากนั้นจึงกลับไปเตรียมกำลังคนที่อยู่ใต้อาณัติของตน ณ ห้องโถงใหญ่

…

เช้าวันต่อมา ลู่หยวนไปรับกู่อี้เจี้ยนกับชิวชิงหลีก่อนจะมุ่งหน้าสู่ตระกูลชิว

ทันทีที่เดินทางออกจากแดนมัชฌิม พวกเขาเห็นกลุ่มคนกำลังรออยู่บนอากาศ ทุกคนต่างมองมาทางลู่หยวน

เมื่อเห็นชิวชิงหลี ทุกคนล้วนมีสีหน้าตื่นเต้น

พวกเขาเหาะทะยานมาทางทั้งสามคนอย่างรวดเร็ว

“ท่านประมุขน้อย!”

หลายคนก้มศีรษะแต่โดยดีหลังจากเห็นชิวชิงหลี

ชิวชิงหลีชำเลืองมอง คนเหล่านี้ต่างก็เป็นพวกรุ่นเยาว์ในตระกูล พรสวรรค์และการบ่มเพาะนับว่ายอดเยี่ยม หากภายภาคหน้านางรับหน้าที่เป็นประมุขตระกูล พวกเขาน่าจะกลายเป็นผู้อาวุโสเช่นกัน

นางส่งเสียงอืมแล้วเอ่ยว่า “พวกเจ้ามาทำอะไรที่นี่?”

ผู้นำคือชายร่างกำยำผู้มีนามว่าชิวเฮ่า ก้าวออกมาแล้วเอ่ยว่า “พวกข้ามาที่นี่เพื่อต้อนรับประมุขน้อยและบุตรศักดิ์สิทธิ์ลู่ตามคำสั่งของประมุข!”

ชิวชิงหลีมองลู่หยวนผู้เผยรอยยิ้มเจื่อนโดยไม่เอ่ยอะไร

ผู้คนในตระกูลชิวยามนี้ล้วนทราบว่าเขาคือบุตรศักดิ์สิทธิ์แห่งตระกูลลู่!

พวกเขาจึงประสานมือทำความเคารพทันที “คารวะบุตรศักดิ์สิทธิ์ลู่!”

แม้จะเป็นการคารวะ แต่อาจจะไม่เพียงพอ!

ชิวเฮ่าเอ่ยว่า “บุตรศักดิ์สิทธิ์มาเยือนตระกูลชิวในครั้งนี้ ย่อมนำความรุ่งโรจน์มาด้วยเป็นแน่!”

ลู่หยวนยิ้มแล้วพยักหน้า “ประมุขตระกูลเป็นผู้ตระเตรียมให้อย่างนั้นหรือ?”

“ถูกต้อง!”

สิ้นคำของชิวเฮ่า เขาสะบัดมือ ก่อนที่อาวุธวิเศษรูปทรงดุจสิ่งปลูกสร้างขนาดเล็กจะลอยออกจากแขนเสื้อ

อาวุธวิเศษดังกล่าวพลันขยายขนาด แล้วสิ่งปลูกสร้างหยกก็ปกคลุมท้องนภาเกือบทั้งหมด!

กระเบื้องสีเขียวและชายคาสีแดง ก่อตัวกันเป็นศาลา!

“เชิญ ท่านบุตรศักดิ์สิทธิ์!”

ชิวเฮ่าและสมาชิกตระกูลชิวจำนวนมากผายมือเชิญลู่หยวนเข้าไปก่อน

ลู่หยวนคลี่ยิ้มก่อนก้าวเท้าเข้าไปข้างในด้วยท่าทีสงบ

ชิวชิงหลีคิ้วขมวด ก่อนจะเดินตามไปอย่างไม่ลังเล

ไอเย็นแผ่ออกมาจากร่างของกู่อี้เจี้ยนขณะเดินเข้าไปพร้อมกระบี่ในมือ

สมาชิกตระกูลชิวที่เหลือเดินตามหลังไป เหลือเพียงชิวเฮ่ากับผู้แข็งแกร่งที่สุดสามคน ซึ่งกำลังเปิดทางเข้าหอคอยลอยฟ้าอยู่

วิ้ง!

หอคอยลอยฟ้าเคลื่อนผ่านทุกหนแห่ง ส่วนลู่หยวน เมื่อเห็นราวระเบียงเขาก็นั่งลง บรรยากาศเกียจคร้านพลันอบอวลไปทั่ว

ชิวชิงหลียืนอยู่ข้างกายชายหนุ่ม

หอคอยลอยฟ้ายังคงเคลื่อนที่ต่อไปราวกับหมู่เมฆเคลื่อนผ่านสรรพสิ่งเบื้องล่าง

กู่อี้เจี้ยนหน้านิ่วคิ้วขมวด จากนั้นจึงหาที่เอนกายแล้วหลับตาพักผ่อน

“บุตรศักดิ์สิทธิ์ มีบางอย่างแปลกประหลาดกับหอคอยลอยฟ้านี้หรือไม่เจ้าคะ?”

ชิวชิงหลีเอ่ยถามด้วยความกังวล

ลู่หยวนระบายยิ้มออกมา ก่อนเอ่ยปากเปล่าโดยไม่ส่งกระแสจิต “แน่นอนว่ามี ค่ายกลมากกว่าเก้าพันสามร้อยแห่งถูกติดตั้งที่นี่ ตั้งแต่ข้าก้าวเข้ามา พวกมันมากกว่าสามพันแห่งก็ได้ทำงานแล้ว”

เมื่อคนจากตระกูลชิวได้ยินเช่นนั้น พวกเขาพลันเอ่ยโพล่งขึ้น “บุตรศักดิ์สิทธิ์อย่าล้อเล่นแบบนี้สิขอรับ พวกข้าจะติดตั้งค่ายกลที่นี่ได้อย่างไร?”

ลู่หยวนกวาดสายตา จากนั้นยื่นมือขวาแล้วยกขึ้น

ชิ้ง!

พลังอันเลือนรางกวาดออกจากร่างของลู่หยวนก่อนจะส่งคลื่นกระแทกไปทั่วทุกทิศทาง!

หลังจากลู่หยวนลงมือ ค่ายกลจำนวนมากซึ่งปกคลุมเกือบทั่วทั้งหอคอยลอยฟ้าก็ถูกเปิดเผย

สายตาของชิวเฮ่าผู้อยู่ด้านนอกก็เปลี่ยนไปเช่นกัน

สมาชิกของตระกูลชิวที่เพิ่งเอ่ยออกมาพลันหุบปาก ใบหน้าของเขาขึ้นสลับสีแดงและขาว เห็นได้ชัดว่าไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น!

“เจ้าสุนัขเฒ่าชิวสิง…”

ลู่หยวนยิ่งยิ้มกว้าง

ยังไม่ทันเจอหน้ากันก็ทำกันแบบนี้เสียแล้วหรือ?

สุนัขเฒ่า รอก่อนเถอะ ข้าจะตบเจ้าให้ดิ้นเอง!

หอคอยลอยฟ้าแห่งนี้คืออาวุธวิเศษล้ำค่าเช่นกัน หลังจากใช้เวลาราวสองชั่วยามก็มาถึงเหวธรรมชาตินอกตระกูลชิว

หลังจากหยุดนิ่งครู่หนึ่ง ชิวเฮ่าก็กล่าวกับลู่หยวนว่า “บุตรศักดิ์สิทธิ์ ถึงแล้วขอรับ”

ลู่หยวนพลิกตัว กระโดดลงจากหอคอยลอยฟ้า

กู่อี้เจี้ยนกับชิวชิงหลีเดินตามหลังไม่ห่าง

เมื่อเงยหน้ามองก็พบกับภูเขาขนาดใหญ่สองลูกที่แยกจากกันอยู่ไม่ไกล โดยมีคูน้ำธรรมชาติถูกสร้างขึ้นจากพวกมัน

หมู่เมฆสีดำปกคลุมทั่วทั้งน่านฟ้าเหนือหุบเหว โดยสายฟ้าสีม่วงยังคงส่งเสียงคำรามอยู่ พวกมันเต็มไปด้วยพลังงานจำนวนมากยามฟาดลงมาจากทั่วทุกทิศทาง ประหนึ่งพลังอันแข็งแกร่งซึ่งสั่นสะเทือนสิ่งมีชีวิตรอบข้าง!

ชิวเฮ่าเก็บอาวุธวิเศษหอคอยลอยฟ้าขณะนำกลุ่มลู่หยวนไปยังเหว

เวลาเพียงหนึ่งถ้วยชาผ่านไป พวกเขาก็มาถึงเทือกเขา

เมื่อก้มมองก็จะพบว่าหุบเหวซึ่งดูเหมือนห้วงลึกมีค่ายกลสีขาวขนาดใหญ่กระจายตัวอยู่ ก่อนจะปกคลุมทั่วทั้งบริเวณ!

ชิวเฮ่าเอ่ยว่า “บุตรศักดิ์สิทธิ์ ที่นี่คือสถานที่ที่ตระกูลชิวอยู่ โปรดตามข้ามา”

ลู่หยวนยิ้ม “ไม่ต้องรีบร้อน”

เมื่อสิ้นเสียง เขาก็ยื่นมือขวาออกไป จากนั้นสองนิ้วประสานเข้าหากัน แล้วจุดแสงสีทองพลันก่อตัวจากปลายนิ้ว

ยามลู่หยวนยกมือ แสงสีทองก็ขยับตาม ผ่านไปสักพัก ค่ายกลสีทองจึงเริ่มก่อตัวเป็นรูปเป็นร่าง

แม้ระดับการบ่มเพาะของชิวเฮ่าจะไม่สูงส่ง แต่เขาก็เคยศึกษาเกี่ยวกับค่ายกลยันต์มาระดับหนึ่ง เพียงมองปราดเดียวก็เข้าใจว่าค่ายกลนี้ไม่ธรรมดา!

อักขระทั้งหลายที่อยู่ภายในนั้นคลุมเครือและเต็มไปด้วยพลังจำนวนมาก!

ลู่หยวนวาดค่ายกลขึ้นมาที่นี่เพื่อจะทำร้ายตระกูลชิวงั้นหรือ?!

ชิวเฮ่ารีบก้าวมาข้างหน้า “บุตรศักดิ์สิทธิ์! ท่าน…”

ก่อนจะทันเอ่ยจบ เขาก็ได้ยินเสียงหัวเราะเริงร่าดังมาจากค่ายกลซึ่งอยู่เบื้องล่าง

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ในที่สุดบุตรศักดิ์สิทธิ์ลู่ก็มา!”

คนที่ออกมาคือชายวัยกลางคนผู้มีใบหน้ามีภูมิฐาน ชายผู้นี้คือประมุขตระกูลชิวคนปัจจุบัน… ชิวเซี่ยวเทียน!

ลู่หยวนไม่ได้สนใจคนผู้นี้ แต่มุ่งความสนใจไปยังสิ่งที่ถูกสลักไว้บนยันต์ตรงหน้า

ชิวเฮ่าเดินมาหาชิวเซี่ยวเทียนด้วยท่าทีวิตกก่อนจะรีบเอ่ยว่า “ท่านประมุข เขา…”

ชิวเซี่ยวเทียนยกมือขึ้นห้ามคำพูดของชิวเฮ่าทันที ก่อนจะมองค่ายกลที่ลู่หยวนเป็นคนสลักอย่างเงียบงัน

เหล่าผู้อาวุโสตระกูลชิวเดินตามออกมา พวกเขาหยุดยืนอยู่ด้านหลังผู้เป็นประมุข มองลู่หยวนโดยที่ไม่เอ่ยอะไรเช่นกัน