บทที่ 489 มากเกินไป
บทที่ 489 มากเกินไป
มารกระบี่มองร่างที่ถูกแยกด้วยสายตาหวาดกลัว!
ลู่หยวนถือกระบี่ด้วยมือซ้าย จากนั้นจึงสะบัดมือขวาก่อนกระบี่หักเล่มใหม่จะหยุดนิ่งในอากาศ
บริเวณโดยรอบยังคงปรากฏกลิ่นอายจำนวนมากขดตัวไปมา
ตอนนี้ มารกระบี่เริ่มรู้สึกถึงบางอย่าง ที่ลู่หยวนบอกว่าไม่ต้องการวิญญาณกระบี่เห็นทีจะเป็นเรื่องจริง!
มันรู้ดีว่าเป็นเรื่องยากที่กระบี่ธรรมดาจะให้กำเนิดวิญญาณกระบี่ นับเป็นเรื่องที่เกิดในรอบพันปี!
แล้วถ้าวิญญาณกระบี่ปรากฏในกระบี่มาร พละกำลังของกระบี่เล่มนี้จะต้องเพิ่มขึ้นมหาศาลเช่นกัน!
กระบี่มารแปดแดนร้างในตอนนี้นับว่าเป็นอาวุธที่ยากจะกำหนดระดับได้ เนื่องจากมันถูกสะบั้นไปก่อนหน้านี้ พละกำลังของอาวุธจึงลดลงไปมาก
ถ้าไม่ใช่เพราะตัวตนของมารกระบี่ในกระบี่เล่มนี้ เกรงว่าคงถูกลดระดับเป็นเพียงอาวุธต่ำต้อยไปนานแล้ว!
และสิ่งที่ลู่หยวนกำลังทำในตอนนี้คือสะบัดมารกระบี่ออกจากกระบี่มารแปดแดนร้าง!
หากเป็นเช่นนั้น กระบี่มารแปดแดนร้างจะกลายเป็นอาวุธที่ต่ำกว่ามาตรฐาน!
เช่นนั้นลู่หยวนต้องการอะไรจากกระบี่มารเล่มนี้กัน!
มารกระบี่ไม่เข้าใจว่าเหตุใดอีกฝ่ายถึงต้องการแยกมันออกมา!
สายตาของลู่หยวนคมปลาบ เต็มไปด้วยจิตสังหาร
อำนาจมังกรไร้ที่สิ้นสุดพร้อมกับพลังแห่งวิถีคุณธรรมเคลื่อนลงมาบนมารกระบี่ประหนึ่งขุนเขายักษ์เพื่อกำราบมัน!
กระบี่ยักษ์ก่อตัวอีกครั้ง แล้วพลังนับไม่ถ้วนก็เวียนวนไปมา
สายลมสั่นไหว กระบี่ส่องแสงเจิดจ้า!
เพียงพริบตา ร่างมายาครึ่งหนึ่งของมารกระบี่ก็ถูกบดขยี้ในทันที!
บัดนี้มีเพียงร่างจริงครึ่งหนึ่งที่หลงเหลืออยู่ ทำให้มันไม่ต่างจากสุนัขที่ตายไปแล้วภายใต้แรงกดดันนี้!
ในช่วงเวลาสามแสนปีที่มารกระบี่ใช้ชีวิต นี่เป็นครั้งแรกที่มันสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายแห่งความตาย!
“ถ้าเจ้าฆ่าข้า โชคชะตาเผ่ามารไร้ที่สิ้นสุดก็จะหายไป!”
“ข้ารู้เกี่ยวกับโชคชะตาเผ่ามารค่อนข้างมาก อีกทั้งยังรู้เกี่ยวกับสุสานทรงพลังกับซากปรักหักพังของราชวงศ์ในโลกใบนี้ด้วย!”
“ขอเพียงเจ้าไว้ชีวิต ข้าจะบอกทุกอย่าง!”
มารกระบี่เอ่ยอย่างร้อนรนขณะล่อลวงลู่หยวน พยายามทำให้อีกฝ่ายหยุดคิดที่จะสังหารตนชั่วคราว!
“โชคชะตาเผ่ามาร สุสานทรงพลัง?”
ลู่หยวนพลันเหยียดยิ้ม จิตสังหารเผยชัดในดวงตา
“มารกระบี่ เจ้าอยู่ที่นี่มานานเท่าไหร่? การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับแผ่นดินแห่งนี้ภายในสามแสนปีมีมากน้อยแค่ไหน?”
“ตอนนี้ข้าทราบเกี่ยวกับโชคชะตามากกว่าที่เจ้าคิดเสียอีก!”
มารกระบี่จนคำพูด
ใช่แล้ว
สำหรับมันอาจไม่ต่างจากช่วงเวลาพริบตา แต่โลกใบนี้ได้ผ่านไปสามแสนปีแล้ว
สามแสนปี นี่เป็นช่วงเวลาที่มากพอจะทำให้ชีวิตเกิดความผันผวน ทำให้โลกเกิดการกลับตาลปัตรแล้ว!
“ข้าสามารถ… ข้าสามารถ…”
มารกระบี่สัมผัสได้ถึงกระบี่ยักษ์เหนือศีรษะ ดาบยักษ์นี้ราวกับดาบยักษ์ของเทพแห่งความตายที่กำลังจ่อมายังลำคอ
มารกระบี่ยังคงขุดคุ้ยความทรงจำเพื่อหาเงื่อนไขที่ทำให้ลู่หยวนยอมรามือ!
เมื่อเห็นเช่นนี้ ลู่หยวนก็ทราบว่าขยะชิ้นนี้ไม่อาจพ่นสิ่งมีค่าใดได้อีกแล้ว
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ก็ไม่มีความจำเป็นต้องเก็บเอาไว้!
สองนิ้วของลู่หยวนประสานเข้าด้วยกัน ก่อนจะเคลื่อนลงไป
ทันใดกระบี่ยักษ์ในท้องนภาพลันเคลื่อนลงมาอย่างรุนแรง!
พลังอันเย่อหยิ่งประหนึ่งดาบยักษ์กิโยตินที่ถูกเหวี่ยงลงมาอย่างรวดเร็วพุ่งตรงเข้าหามารกระบี่!
“มารกระบี่ ถ้าเจ้าอยากรอดก็จงพูดเรื่องเกี่ยวกับราชันมารและเมล็ดพันธุ์มารมาซะ!”
เสียงของอู๋เต้าดังมาจากด้านข้าง แม้น้ำเสียงจะอ่อนแรง แต่เมื่อลอยเข้าหูของมารกระบี่ก็ไม่ต่างจากฟางเส้นสุดท้าย!
มารกระบี่เงยหน้าตะโกนเสียงดังทันที “ร่างของเมล็ดพันธุ์ มารต้องคำสาปของราชันมาร! หากท่านไม่ทำลายคำสาปนี้ ไม่ว่าจะแข็งแกร่งแค่เพียงใด สุดท้ายก็เป็นได้เพียงหุ่นเชิดของราชันมารเท่านั้น!”
สิ้นคำ กระบี่ยักษ์ที่กำลังเคลื่อนลงมาพลันหยุดนิ่ง!
น้ำเสียงที่ดูสนใจของลู่หยวนดังขึ้น “ว่ามา”
มารกระบี่หอบหายใจ ร่างกายของมันรู้สึกอ่อนแรงจนไม่อาจคุกเข่าได้ด้วยซ้ำ
“สัญญาก่อนว่าจะไม่ฆ่าข้า!”
เปลือกตาของลู่หยวนกระตุก “ข้าจะไม่ฆ่าเจ้า”
เมื่อได้รับคำสัญญา มารกระบี่ก็สงบลง มันเอ่ย “นับตั้งแต่กายเนื้อของราชันมารถูกทำลาย เมล็ดพันธุ์มารก็เกิดขึ้นภายในแผ่นดินหยวนหง!”
“สิ่งที่เรียกว่าเมล็ดพันธุ์มารเป็นความรู้สึกที่เกิดจากกลิ่นอายของราชันมารที่ลอยล่องอยู่ในโลกตั้งแต่ถือกำเนิดขึ้นมา จากนั้นจึงทำการสิงสู่ นี่แหละคือตัวตนของเมล็ดพันธุ์มาร!”
“กลิ่นอายของราชันมารอ่อนแอมากครั้งเริ่มสิงสู่คราแรก ด้วยเหตุนี้เผ่ามารก่อนหน้าโดยส่วนใหญ่จึงยังพอมีความสามารถกำราบกลิ่นอายดังกล่าว ทำให้กายเนื้อของเผ่ามารเหล่านี้อยู่ในการควบคุมจนใช้ประโยชน์จากพวกมันได้!”
“แต่เมื่อความแข็งแกร่งในการฝึกฝนไปถึงขั้นหนึ่ง พวกเขาก็กำราบมันไม่ได้อีกต่อไป! เมื่อเช่นนี้กลิ่นอายมารก็จะถูกเปิดเผย จนร่างกายถูกกลิ่นอายมารยึดครอง!”
เมื่อมารกระบี่เอ่ยจบ มันก็นิ่งงันพลางครุ่นคิดสักพัก จากนั้นจึงเอ่ยต่อ
“ในความเป็นจริง เมล็ดพันธุ์มารทั้งหลายคือส่วนสำคัญในการฟื้นคืนชีพของราชันมาร และในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เมล็ดพันธุ์มารแข็งแกร่งขึ้นนัก ซึ่งนั่นหมายความว่าอาจจะถึงเวลาที่ราชันมารจะหวนคืนสู่โลกก็เป็นได้!”
“หากตัดสินจากความรู้สึกของข้า ราชันมารจะกลับคืนสู่โลกผ่านเจ้าหรือไม่เช่นนั้นก็เมล็ดพันธุ์มารคนต่อไป!”
หลังจากสิ้นคำ มารกระบี่ก็มองลู่หยวน
ทว่าดวงตาของลู่หยวนยังคงหมองหม่น สีหน้าไม่มีการแปรเปลี่ยนใด ราวกับคำพูดของมารกระบี่เมื่อครู่เป็นเพียงการพูดเรื่องลมฟ้าอากาศในวันนี้เท่านั้น
สำหรับลู่หยวน ราชันมารจะกลับคืนสู่โลกเมื่อใดหาได้สำคัญ
แล้วมันอย่างไรเล่า?
เขาไม่ใช่บุตรแห่งโชคชะตาเสียหน่อย!
นอกจากรวบรวมโชคชะตาของเผ่ามารเพียงน้อยนิดแล้ว นอกนั้นก็ไม่มีอะไรอีก!
จุ๊จุ๊จุ๊… มากเกินไป
แต่…ถ้ามีบางอย่างเกิดขึ้นก็จะเป็นอีกเรื่อง!
หากมารกระบี่ได้ยินความคิดของลู่หยวน มันอาจจะหวาดหวั่นพรั่นพรึง
ราชันมารนับว่าเป็นเงามืดในใจของผู้คนนับไม่ถ้วน แม้กระทั่งในบรรดาเผ่ามนุษย์ ผู้ฝึกยุทธ์บริสุทธิ์บางส่วนก็ยังคงต้องกำจัดมารพิทักษ์เต๋าไปตราบชั่วชีวิต
จนเมื่อใดวันที่ราชันมารมาถึง วันนั้นคือวันที่คนเหล่านั้นจะเกิดการรู้แจ้ง!
แม้คนที่ไม่เคยให้ความสนใจในการกำจัดมารก็อาจจะแตกตื่นหากราชันมารมาเยือนโลก
ถึงอย่างไร สงครามเมื่อสามแสนปีก่อนก็เกือบทำให้ทั้งแผ่นดินถูกทำลาย แล้วเผ่าพันธุ์นับพันก็ถูกล้างบางไปในชั่วข้ามคืน
เผ่ามนุษย์ซึ่งมีจำนวนมากที่สุดก็จบลงที่ความพ่ายแพ้เช่นกัน
ในตอนนั้นเองที่เทพธิดาก้าวออกมาเพื่อกำราบราชันมาร
แต่ถ้าเกิดการต่อสู้ในรอบนี้ เทพธิดาจะปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งหรือไม่?
หรือทั่วทั้งแผ่นดินจะถูกราชันมารยึดครองได้?!
ในสายตาของลู่หยวน เรื่องทั้งหมดนี้คล้ายกับไม่มีค่าให้พูดถึง
ผ่านไปครู่หนึ่ง มารกระบี่มองลู่หยวนอย่างมีอารมณ์เล็กน้อย
เมล็ดพันธุ์มารในครั้งนี้นับว่ายอดเยี่ยมยิ่งนัก!
ไม่เพียงแต่แข็งแกร่งและทรงพลังเท่านั้น แต่ยังเจ้าเล่ห์จนยากจะเข้าใจอีกด้วย
ทุกวันนี้ขอเพียงเล่าเรื่องดังกล่าวออกมา มันก็ไม่ต่างจากแรงกดดันที่ทำให้ขุนเขาพังทลาย แต่สีหน้าของอีกฝ่ายกลับไม่แปรเปลี่ยน!
“ไม่มีอย่างอื่นแล้วหรือ?”
ลู่หยวนถามอีกครั้ง
มารกระบี่กลับมามีสติทันที
มันคิดอย่างถ้วนถี่ มว่านอกจากเรื่องนี้แล้ว มันก็ไม่ได้รู้อะไรอีก
มันไม่ทราบว่าราชันมารจะกลับมาได้อย่างไร จะกลับมาเมื่อใด หรือพละกำลังตอนกลับมาจะมากเพียงไหน
หลังจากครุ่นคิด มันก็เห็นว่าลู่หยวนอาจจะสนใจเรื่องพวกนี้ก็ได้ ด้วยในฐานะเมล็ดพันธุ์มาร อีกฝ่ายสามารถหลบหนีจากผลย้อนกลับของกลิ่นอายราชันมารได้
