เก้าพี่น้องเลี้ยงซาลาเปาสุดแสบ [九个哥哥团宠小甜包] – บทที่ 807 ถูกเรียกไปปรับทัศนคติ

บทที่ 807 ถูกเรียกไปปรับทัศนคติ

บทที่ 807 ถูกเรียกไปปรับทัศนคติ

อธิการเห็นเหตุการณ์นี้แล้วหายใจไม่ออก มันจะน่ากลัวเกินไปแล้ว จะให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ไม่ได้ ต่อให้ตอนนี้มีคนแพร่งพรายออกไป แต่ยังไงก็ต้องจัดการอยู่ดี แต่ว่าเรื่องใหญ่แบบนี้ มันไม่ใช่สิ่งที่ตำแหน่งอธิการของมหาวิทยาลัยอย่างเขาจะจัดการได้

อธิการเลือกที่จะแจ้งความ และรายงานให้เบื้องบนทราบ แน่นอนว่าเมื่อปัญหาเกิดขึ้น เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องเดินทางมาประจำที่มหาวิทยาลัยในวันนั้นทันที

ขณะเดียวกัน ที่มหาวิทยาลัยแห่งอื่นก็จัดการสอบด้วย แต่ตอนนี้เราจะไม่พูดถึงเรื่องของที่อื่นหลังสอบเสร็จเราพบว่ามีนักศึกษา 9 คนที่ได้คะแนนสอบต่ำมาก ถึงจะมีบางส่วนที่ทำได้คะแนนเพิ่มขึ้น แต่มันยังไม่ดีพอที่จะสอบเข้าจิ่งเฉิงหรอก

ปีนี้เรารับเด็กจำนวน 2340 คน แต่มี 17 คนที่ไม่ผ่านเกณฑ์เข้าสอบ เป็นอัตราส่วนที่ไม่สูงแต่ก็ไม่ต่ำ นั่นหมายความว่ามีนักเรียนหนึ่งในร้อยคนที่โดนแย่งสิทธิ์

กระทรวงการศึกษาตกใจจนเหงื่อแตกพลั่กหลังจากตรวจข้อมูลนักศึกษาเจ้าปัญหาในคืนเดียว แน่นอนว่าพวกเขาเจอปัญหาแล้ว บางคนเนียนเป็นผู้เข้าสอบตัวจริงแล้วลงทะเบียนเรียน บางคนก็จ้างคนมาสอบแทน

แน่นอนว่าก็มีบางส่วนที่บอกคะแนนสอบครั้งนี้มันมีปัญหา เช่นนั้นเลยตรวจสอบจากรายมือแทน นั่นรวมถึงซุนเสี่ยวอวี๋ด้วย

หากเป็นคนอื่น ๆ คงจะเขียนชื่อผู้เข้าสอบตัวจริงแทน

แต่มีแค่ซุนเสี่ยวอวี้ที่คิดว่าชื่อของเขามันน่าฟังกว่าซุนเสี่ยวอวี๋ เลยเขียนชื่อตัวเองลงไปตรง ๆ เลยเป็นคนแรกที่ถูกตรวจสอบเจอ

ด้วยนิสัยที่ชินกับการทำเรื่องชั่ว ๆ ในลี่เฉิง เลยทำให้เขาทำตัวไร้เหตุผลต่อไป

เขาโดนจับขังในวันนั้น ก่อนจะแจ้งให้ผู้ปกครองมารับตัว

ตอนซุนกังได้รับโทรศัพท์จากสถานีตำรวจ เขาโกรธจัดจนแทบจะระเบิดออกมา ไอ้ลูกไม่รักดี มันยังกล้าทำตัวทุเรศในเมืองหลวงอีกเรอะ คิดว่าเขาช่วยอะไรได้หรือไง? ถ้าออกจากลี่เฉิงตอนนี้มันไม่ใช่เรื่องดีแน่ เพราะเกมระหว่างเขากับเฉินจื่ออันเดินทางมาถึงจุดสูงสุดแล้ว

แล้วถ้าออกไปตอนนี้ ความพยายามก่อนหน้านี้ทั้งหมดจะสูญเปล่าและไม่มีโอกาสให้ขับไล่เฉินจื่ออันออกจากลี่เฉิง

เพราะไอ้ลูกไม่ได้เรื่อง เขาจำต้องเดินทางไปเมืองหลวงเพื่อสะสางปัญหานี้ ตอนแรกก็สงสัยว่าเป็นฝีมือของเฉินจื่ออัน แต่หลังจากตรวจสอบดูกลับไม่พบเลยว่าอีกฝ่ายมีส่วนเกี่ยวข้อง เป็นซุนเสี่ยวอวี้ลูกชายเขาต่างหากที่สร้างเรื่อง

เพราะมีคนไปที่มหาวิทยาลัยแล้วบอกว่าตัวเองเป็นเด็กสอบเข้าเรียนได้ แต่กลับโดนคนอื่นแอบอ้าง และคนคนนั้นก็คือซุนเสี่ยวอวี๋นั่นเอง

เด็กหนุ่มเรียนดีมาตลอด เขาปฏิเสธที่จะเชื่อว่าตนสอบไม่ผ่าน เลยเดินทางขึ้นไปเมืองหลวงโดยไม่แจ้งให้ครอบครัวทราบ หลังจากตรวจสอบหลักฐานที่เขามอบให้ ทางมหาวิทยาลัยเชื่อในสิ่งที่เขาพูดทันที

เพราะงั้นก็เลยมีการจัดสอบล่วงหน้าโดยไม่บอกกล่าว

ซุนกังทราบข่าวก่อนขึ้นรถไฟ และรู้สึกเสียใจเป็นอย่างยิ่ง รู้แบบนี้ไม่น่าปล่อยให้ภรรยาจัดการเลย เขาแค่จับซุนเสี่ยวอวี๋โยนลงทะเลให้ปลามันกินก็พอแล้ว จะได้ไม่เกิดปัญหาแบบนี้ตามมา

ดูตอนนี้สิ โดนถอนรากถอนโคลนออกมาหมดแล้ว!

ซุนกังไม่เสียใจหรอกนะที่ลูกชายปลอมแปลงเอกสารแล้วแอบอ้างเป็นคนอื่น แต่เสียใจที่ไม่ได้คุยกับลูกก่อนจนนำมาสู่ปัญหา

เขาหาคนไปจัดการซุนเสี่ยวอวี๋ ถึงลูกชายจะหนีจากการถูกไล่ออกไม่ได้ แต่เจ้าซุนเสี่ยวอวี๋มันไม่สมควรมีชีวิตอยู่ต่อไป

ไม่มีใครสุขสบายได้หลังจากที่โดนทำร้ายหรอกนะ

ทีแรกซุนกังก็คิดว่ามันเป็นไอ้เด็กบ้านนอก จัดการง่ายแน่นอน เลยส่งคนออกไปสองคน แต่ไม่คิดว่าจะมีคนคอยปกป้อง และคนที่ส่งไปจึงโดนจัดการแทน

ตอนนี้กระทั่งตอนนี้ซุนกังยังไม่ทราบข่าว

ทางฝั่งเมืองหลวงการสอบสวนยังคงดำเนินต่อไปตามเบาะแส แน่นอนว่าเราสาวถึงเรื่องซุนกังอยู่แล้ว

ตระกูลซุนไม่ใช่ตระกูลไร้ชื่อเสียงเรียงนาม ไม่งั้นคงไล่บี้เฉินจื่ออันมาหลายปีไม่ได้หรอก

ข่าวคราวที่มีการสืบข่าวซุนกังก็ได้ยินมาเช่นกัน

ชายผู้นี้เป็นคนที่มีแนวโน้มว่าได้เรื่องที่สุดในตระกูล แน่นอนว่าพวกเขาไม่มีทางยอมแพ้แน่นอน และจะต้องออกมาแก้ปัญหา แต่บังเอิญที่มันมีคนรายงานปัญหาไปถึงผู้นำยศใหญ่เนี่ยสิ พวกเขาเอ่ยปากเองเลยว่า จะให้แต่ละมหาวิทยาลัยคัดเด็กใหม่ว่ามีใครแอบอ้างเป็นคนอื่นมาหรือเปล่า

ถ้าเจอให้ลงโทษสถานแรงได้เลย แล้วใครก็ตามที่ปกปิดพฤติกรรมของผู้แอบอ้างสมควรโดนสอบสวนและลงโทษด้วย

เรียกได้ว่าซุนกังคือตัวปัญหาของทุกอย่าง

ไหนจะเรื่องจ้างวานฆ่าอีก ต่อให้ตระกูลซุนคิดหาวิธีแต่ก็คงช่วยให้พ้นผิดไม่ได้

ทันทีที่ลงจากรถไฟซุนกังก็ถูกจับกุมตัวไปอยู่กับลูกชาย ซุนเสี่ยวอวี้ถูกคุมตัวที่สถานีตำรวจมาสองวันแล้ว แต่ไม่คิดจะสำนึกอะไรเลย เขาโกรธมากเมื่อได้ยินข่าวว่าจะถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัย

เพราะรู้ว่าที่บ้านยอมทำทุกอย่างตามที่เขาต้องการเสมอ

เพราะงั้นสถานีตำรวจตอนนี้จึงเกิดความโกลาหลขึ้น

“พ่อฉันคือซุนกัง เป็นเจ้าหน้าที่ยศสูง กล้าทำตัวแบบนี้กับฉันไม่กลัวพ่อฉันมาจัดการหรือไง?”

ซุนเสี่ยวอวี้ตะโกนใส่ตำรวจด้วยความอวดดี เพราะไม่คิดว่าพ่อจะโดนจับเหมือนกัน แถมโดนขังอยู่ข้าง ๆ ด้วย แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าคนอื่นไม่รู้เสียหน่อย

ตำรวจมองเจ้าคนงี่เง่าด้วยความรังเกียจ ก่อนร้องเหอะออกมา

“น่าเศร้าเหลือเกินที่พ่อแกให้กำเนิดขยะแบบแกออกมา!”

คนดี ๆ ตำแหน่งใหญ่โต กลับโดนจับเพราะลูกชายโง่ ๆ คนเดียว ต่อให้ตระกูลซุนลงแรงช่วยเหลือ แต่แล้วมันยังไงล่ะ?

เมื่อเช้าซุนกังโดนเบื้องบนเสนอชื่อให้เรียกไปปรับทัศนคติ ว่ากันตรง ๆ คือ เรื่องนี้มันสร้างปัญหาไว้ใหญ่โตมาก

ทุกคนในเมืองหลวงต่างรู้กันหมด

ซุนกังสิ้นหวังเหลือเกิน ต่อให้เขาโดนไล่ออกจากตำแหน่งแต่มันไม่ใช่ปัญหาอะไร แต่ตอนนี้เขาโดนจับ และไม่มีวันได้ออกไปง่าย ๆ

ซุนเสี่ยวอวี้ไม่เข้าใจสิ่งที่ตำรวจพูด

“แกหมายความว่ายังไง ลองพูดอีกซิ!” ซุนเสี่ยวอวี้เอ่ยอย่างเดือดพล่าน

ตำรวจร้องเหอะ “ฉันจะบอกให้อีกรอบแล้วกันว่าแกมันเป็นพวกคดโกง ทำไมพ่อแกให้กำเนิดขยะแบบแกออกมา? มีหมูก้อนทอดยังดีกว่าเสียอีก!”

ซุนเสี่ยวอวี้โกรธจนแทบระเบิด ไอ้เวรนี่มันพูดอะไรของมัน คลอดหมูก้อนทอดยังดีกว่าคลอดเขาออกมา? รู้ไหมว่าตระกูลซุนรักเขาแค่ไหน?

“ฉันอยากเจอหัวหน้าแก! ฉันจะให้เขาจัดการแกซะ!” ซุนเสี่ยวอวี้ยังคงตะโกนต่อไป