บทที่ 218
ลมหายใจสุดท้าย
อวู้…กรร … ! ” ด้วยเสียงคำรามของราชาสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกต มันเดินไปข้างหน้า ตามมาด้วยหมาป่าองครักษ์มากกว่าหนึ่งโหลที่อยู่ข้างหลัง ในขณะที่ก้าวเท้าไปข้างหน้า
สัตว์อสูรแรดสามเส้าก็ค่อยๆหลบทางไปทีละตัว มันเดินฝ่ากลางกองทัพแรดสามเส้า มากกว่า 200 ตัว
“ ฮู … !”
“อวู้ … !” เมื่อเห็นราชาสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกต ค่อยๆเข้ามาใกล้ ปากของราชาสัตว์อสูรแรดสามเส้า ก็ส่งเสียงคำรามอยู่ตลอดเวลา และราชาสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกตก็ตอบกลับด้วยเสียงคำราม เห็นได้ชัดว่าทั้งสองกำลังสนทนากัน
แต่ในไม่ช้า ความสิ้นหวังก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของสัตว์อสูรแรดสามเส้า เมื่อเห็นสิ่งนี้หลินเว่ยไม่รู้ว่าพวกมันกำลังคิดอะไร แต่สามารถรับรู้ได้ว่า ราชาสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกต ไม่ได้ตั้งใจที่จะปล่อยสัตว์อสูรแรดสามเส้าเหล่านี้ไป
จากนั้นสัตว์อสูรแรดสามเส้าที่เหลือทั้งหมด ที่นอนอยู่บนพื้นต่างก็ยอมแพ้และเตรียมตัวตาย
เมื่อเห็นสัตว์อสูรแรดสามเส้าเหล่านี้ละทิ้งการต่อต้าน ราชาสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกตก็แสดงสีหน้าพึงพอใจ พลางมองไปที่สัตว์อสูรแรดสามเส้าเหล่านั้นด้วยความภาคภูมิใจและหันไปรอบ ๆ สัตว์อสูรแรดสามเส้า
เห็นได้ชัดว่าเขามองว่าสัตว์อสูรแรดสามเส้าเหล่านั้นเป็นเชลยของเขา
“อวู้ … !” ราชาสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกตนั้นระมัดระวังตัวมาก แม้ว่าสัตว์อสูรแรดสามเส้า รวมถึงราชาสัตว์อสูรแรดสามเส้าจะสูญเสียพลังในการต่อสู้ แต่พวกมันก็ยังคงเดินหน้าต่อไป
ราชาสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกตสั่งให้ลูกน้องที่เหลือเข้าโจมตีเหล่าแรดสามเส้า จากระยะไกล ๆ
เมื่อได้ยินคำสั่งของราชาหมาป่าเพลิงมรกต ลูกน้องของมันต่างก็ไม่ลังเลใจเลย พวกเขาทั้งหมดพุ่งไปข้างหน้า เพื่อฉีกสัตว์อสูรแรดสามเส้าด้วยฟันแหลมคมของพวกมัน
ราชาสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกตเหล่านี้โหดร้ายมาก มันสังหารสัตว์อสูรแรดสามเส้าไม่เลือกหน้า และเริ่มกินเนื้อและเลือดของเหยื่อ
“ ฮู … !”เมื่อเห็นสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกตส่วนใหญ่รวมตัวกัน ราชาแห่งสัตว์อสูรแรดสามเส้ารู้สึกว่า ถึงเวลาแล้ว มันเตรียมตัวที่จะตาย เกิดเสียงคำรามโหยหวนออกมาจากปากของมัน
หลินเว่ยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ภายในนั้น เพราะสายตาของเขาถูกเหล่าหมาป่าบดบังภาพเบื้องหน้า การได้ยินราชาแห่งสัตว์อสูรแรดสามเส้าเป็นเพียงเสียงคำรามสุดท้ายก่อนที่มันจะตายลงไป
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่มันกำลังจะจากไป ทันใดนั้นแสงที่แข็งแกร่งก็ระเบิดออกมาท่ามกลางฝูงหมาป่า แสงขยายตัวปกคลุมทั่วบริเวณอย่างรวดเร็ว และจากนั้นก็ระเบิดในชั่วพริบตา คลื่นสั่นสะเทือน
กระจายไปทั่ว แผ่นดินถูกขูดลอกหน้าดินทีละชั้นๆ เสียงดังมาก ทำให้หลินเว่ยแทบหมดสติ
ไม่รู้ว่าหลินเว่ยใช้เวลานานเพียงใดในการฟื้นขึ้นมา ในขณะนี้ยังอยู่ในอาการสับสน
หลังจากนั้นไม่นาน หลินเว่ยก็ส่ายหัว และหันไปมอง จูต้าชางและ รูธ ซึ่งทำให้เขาตกใจมาก ทั้งจูต้าชางและ รูธ นอนนิ่งอยู่ที่นั่น ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นและเลือดแห้งไหลออกมาริมฝีปาก
เมื่อเห็นเช่นนี้ หลินเว่ยจึงรีบเดินขึ้นไปตรวจสอบพวกเขา เขาพบว่าพวกเขาอยู่ในอาการหมดสติ แต่ลมหายใจของพวกเขายังคงที่ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส จากนั้น หลินเว่ยก็ให้ป้อนยาหลายเม็ดแก่พวกเขา
และนำพวกเขาเข้าไปในพื้นที่มิติ
หลังจากนั้น หลินเว่ยเงยหน้าขึ้นมองไปยังทิศทางของสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกต และสัตว์อสูรแรดสามเส้า
เมื่อถึงตอนนี้ใบหน้าของหลินเว่ยก็แสดงความตกใจ ด้านหน้าของเขามีหลุมขนาดใหญ่มาก จากนั้นความทรงจำก่อนอาการหมดสติ ก็หลั่งไหลออกมาทีละฉาก
“นี่คือการระเบิดตนเองหรือ?” หลินเว่ยพึมพำกับตัวเอง
หลินเว่ยยืนตัวสั่น และวิ่งไปที่หลุม อย่างไรก็ตามเขาต้องการจะเห็นด้วยสายตาของตนเอง
หลุมมีขนาดใหญ่มาก กินระยะทางหลายพันเมตร ความลึกของตำแหน่งกลางที่สุดคือ 100 เมตร อย่างไรก็ตาม ดินจำนวนมากที่อยู่ตรงกลางหลุมนั้นร้อนระอุ เห็นได้ชัดว่าอุณหภูมิในขณะนั้นสูงมาก
“ บ้า! นี่มัน! ศพนับหมื่น! ไม่มีอะไรหลงเหลือแม้เพียงเส้นขน” หลินเว่ยที่ยืนอยู่กลางหลุม เขาอยากร้องไห้แต่ไร้น้ำตา
โดยธรรมชาติแล้ว หลินเว่ยไม่ได้ยินดีกับเรื่องนี้ ด้วยจิตวิญญาณอันแข็งแกร่ง หลินเว่ยจึงตรวจสอบบริเวณรอบ ๆ ครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 10,000 เมตร
ครู่ต่อมาใบหน้าของ หลินเว่ยสดใสขึ้น เขาเห็นบางอย่างและรีบวิ่งออกไป เขาพบว่าศพจำนวนมากถูกฝังอยู่ในฝุ่นโคลนไม่ไกลจากหลุม
ระยะทางหลายพันเมตร เพียงไม่กี่อึดใจ มองหาตำแหน่งที่แน่นอน หลินเว่ยได้ขุดร่างของสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกตขึ้นมา ยังมีศพที่ร่างไม่บุบสลายอีกหลายสิบศพ โดยพื้นฐานแล้ว
พวกมันเป็นซากศพของสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกต แต่ยังมีร่างกายของแรดสามเส้าอยู่ด้วย
เห็นได้ชัดว่าศพเหล่านี้เป็นศพกลุ่มแรก ที่ตายในสนามรบ แม้ว่ามันจะอยู่ห่างจากจุดระเบิดไม่มากนัก แต่ก็ถูกผลกระทบเพียงเล็กน้อย ศพค่อนข้างสมบูรณ์
หลินเว่ยไม่สามารถรีรอได้ เขาออกค้นหาซากศพบริเวณรอบๆ
ยิ่งเขามองมากเท่าไหร่ รอยยิ้มบนใบหน้าของหลินเว่ยก็ยิ่งสดใสมากขึ้น ไม่ถึงสองชั่วโมงต่อมา หลินเว่ยก็ฟื้นความแข็งแกร่งทางจิตใจ ที่ค่อนข้างเหนื่อยจากการตรวจหาร่างของสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกต
จากนั้นเขานำสัตว์ร้ายโครงกระดูกออกมา และเริ่มขุดสมบัติ
“นายน้อย!” “ นายท่าน” จูต้าชางและ รูธ ตื่นขึ้นมา หลิ่นเว่ยจึงพาพวกเขาออกจากมิติ พวกเขามองไปที่ หลินเว่ยด้วยใบหน้าซีด และไร้เรี่ยวแรง
“อืม! พวกเจ้าฟื้นแล้ว” หลินเว่ยพยักหน้าและกล่าว
“นายท่าน! เมื่อครู่ … !” จูต้าชางมองไปที่หลินเว่ยด้วยใบหน้าที่งงงวย และถามด้วยการขมวดคิ้ว
“ ถ้าข้าเดาได้ถูกต้อง มันน่าจะเป็นสัตว์อสูรแรดสามเส้า เมื่อเห็นว่าพวกมันไร้ความหวังที่จะมีชีวิตรอด พวกมันทั้งหมดก็ระเบิดตนเองตายไปพร้อมกับสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกต
โชคดีที่พวกเราอยู่ห่างไกลออกไป แม้ว่าพวกเราจะได้รับผลกระทบเช่นกัน แต่ก็ไม่ได้บาดเจ็บ” หลินเว่ยกล่าวด้วยท่าทางใจสั่น
“ระเบิดตัวเอง?” จูต้าชางและ รูธ มองหน้ากันอุทานด้วยความประหลาดใจ และดูหวาดกลัว
“นายท่าน! แล้วเราต้องทำอะไรในตอนนี้?” จูต้าชางถามพร้อมกับขมวดคิ้ว
“เดี๋ยวก่อน.” หลินเว่ยกล่าวอย่างตื่นเต้น
“รอเดี๋ยวงั้นหรอ?” จูต้าชางและรูธ มองหน้ากันด้วยความงงงวย พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไม เหตุใดหลินเว่ยต้องการให้พวกเขารอสักครู่
ครู่ต่อมา ในที่สุดพวกเขาก็รู้คำตอบ พวกเขามองไปที่สัตว์ร้ายโครงกระดูก ลากร่างสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกต หรือสัตว์อสูรแรดสามเส้า ทันใดนั้นพวกเขาก็รู้ว่า หลินเว่ยกำลังรวบรวมซากศพ!
ในไม่ช้าซากศพทั้งหมด ที่อยู่ในระยะหนึ่งหมื่นเมตรก็ถูกรวบรวม โดยโครงกระดูก จากนั้นร่างที่แตกหักบางส่วนก็ถูกขุดออกมาในหลุมขนาดใหญ่ ยิ่งอยู่ใกล้กับศูนย์กลางการระเบิดมากเท่าใด ศพก็ยิ่งไม่สมบูรณ์ แหลกละเอียด
ในที่สุดแก่นคริสทัลเพียงชิ้นเดียวก็ถูกขุดออกมา
แก่นคริสทัลนี้แข็งแกร่งมาก และเห็นได้ชัดว่าพวกมันไม่ได้ถูกทำลายจากการระเบิดตัวเอง แม้ว่าศพจะสูญหายไปแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สัตว์อสูรขั้น 9 หลินเว่ยเสียใจที่ร่างไม่สามารถรวบรวมในสภาพที่สมบูรณ์
แต่ก็ยังมีแก่นคริสทัลหลงเหลืออยู่
ในตอนที่หลินเว่ยฟื้นขึ้นมาก็เกือบจะค่ำแล้ว แต่เขาใช้เวลาไม่ถึงรุ่งสาง การรวบรวมแก่นคริสทัลก็เสร็จสิ้น การระเบิดทำให้พื้นดินแข็งมาก ซึ่งทำให้หลินเว่ยขุดหาได้ยาก โชคดีที่สัตว์โครงกระดูกไม่จำเป็นต้องพักผ่อน
หลังจากทำงานหนักมาหนึ่งคืน หลินเว่ยก็ได้ศพที่ค่อนข้างสมบูรณ์มากกว่า 10,000 ศพ รวมทั้งชิ้นส่วนร่างกายที่ทรุดโทรมจำนวนมาก ยิ่งไปกว่านั้นยังมีแก่นคริสทัลระดับสูงมากกว่า 40,000 ชิ้น
โดยที่ระดับต่ำสุดคือขั้นที่ 7 และสูงสุด คือ ขั้นที่ 9 ระดับ 8 จำนวน 19 ชิ้น
ใช่แล้ว! ในที่สุดแรดราชาแห่งปีศาจก็มาถึงระดับสูงสุดของขั้นเก้า และนั่นคือระดับบนสุด ของราชาปีศาจ
แก่นคริสทัลของหลินเว่ยที่พบ นั้นมาจากสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกตที่ยังไม่สิ้นใจ
เหตุผลที่หลินเว่ยรู้ก็คือ ในตอนนี้ราชาสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกตที่บาดเจ็บสาหัส กำลังนอนอยู่ใกล้ๆกับหลินเว่ย หากไม่ใช่ เพราะลมหายใจที่ยังคงหลงเหลืออยู่ หลินเว่ยคงจะเริ่มดูดซับแก่นคริสทัล
แน่นอนว่าไม่ใช่เพียงแค่หลินเว่ยที่ค้นพบราชาสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกต แต่เป็นรูธ ในฐานะสมาชิกของภูตวิญญาณ รูธสามารถรับรู้ลมหายใจได้ดีมาก นางรู้สึกถึงลมหายใจท่ามกลางซากศพ
ในบรรดาซากศพที่ค่อนข้างสมบูรณ์มากกว่า 10,000 ศพเกือบ 60 ร่างนั้นรอดชีวิต อย่างไรก็ตามพวกมันไม่ได้อยู่ห่างจากความตาย ส่วนสัตว์อสูรแรดสามเส้าสิ้นใจจนหมดสิ้น
แม้กระทั่งร่างกายของพวกมันก็ถูกฉีกขาดด้วยบาดแผลหลายแห่ง เลือดเนื้อหายไปจำนวนมาก แต่กระดูกของพวกมันยังคงสมบูรณ์
หลังจากเหตุการณ์วุ่นวายจบสิ้นลง ปรากฏร่างของ ราชาสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกต ที่ยังคงหอบหายใจรวยริน และบรรดาบริวารของมัน ที่นอนหายใจรอความตายอยู่รายล้อมบริเวณใกล้เคียง
ทางด้านหลินเว่ย เมื่อเห็นเช่นนั้น เขาไม่ได้ใส่ใจบริวารที่ยังคงนอนรอความตายของราชาสัตว์อสูรเพลิงมรกต
ที่มีความแข็งแกร่งอยู่ในขั้นเก้า หลินเว่ยพลางเห็นใจในโชคชะตาของพวกมัน จึงออกคำสั่งให้ สัตว์ร้ายโครงกระดูกของเขาช่วยจบชีวิตของพวกมันที่ยังคงหลงเหลืออยู่
สำหรับร่างของราชาสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกตที่กำลังนอนหอบหายใจอย่างแผ่วเบา ราวกับจะสิ้นชีวิตลงไปได้ทุกเมื่อ
ในตอนแรกหลินเว่ยตั้งใจจะช่วยจบชีวิตของราชาสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกต เพื่อไม่ให้มันทรมารมากเกินไปนัก
แต่แล้วจู่ ๆ ภายในใจของเขาก็บังเกิดความคิดบางอย่าง หลินเว่ยตัดสินใจมอบยารักษาให้มันกลืนลงไป
และตั้งใจให้โชคชะตาของราชาสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกต เป็นผู้กำหนดว่าจะ มันสมควรรอดชีวิตต่อไป
หรือจะจบสิ้นแต่เพียงเท่านี้
หลินเว่ยได้มอบยารักษาบาดแผล ระดับเจ็ด ที่ดีที่สุดที่เขามีอยู่ในมือ ล้วนแล้วแต่เป็นยารักษาอาการบาดเจ็บ
ภายใน และฟื้นฟูร่างกายหลังจากได้รับบาดเจ็บสาหัส
หลังจากที่มันได้กลืนยารักษาที่หลินเว่ยมอบให้ไปแล้ว ภายในใจของหลินเว่ยก็ไม่ได้มีความหวังว่ามันจะรอดชีวิต
เนื่องจากอาการบาดเจ็บของมันนั้นสาหัสเกินไป สำหรับอาการบาดเจ็บภายนอก ยังพอที่จะประคับประคองและรักษาให้กลับมาเป็นปกติได้ แต่อาการบาดเจ็บสำคัญที่สุดคือ อาการเจ็บภายใน เนื่องจาก
อวัยวะภายในของมันได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง ยากที่จะรักษาหรือฟื้นฟูให้กลับมาเป็นปกติ
โดยไม่ทิ้งร่องรอยความเสียหายในอนาคต เมื่อจะต้องฝึกฝนและเลื่อนระดับความแข็งแกร่งต่อไป
ซึ่งอาการบาดเจ็บนี้ เป็นผลสืบเนื่องมาจากการระเบิดตนเอง ของสัตว์อสูรแรดสามเส้า หลังจากนั้น
หลินเว่ยไม่สนใจราชาสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกต และเริ่มมองหาสิ่งที่สามารถเก็บเกี่ยวได้ รอบๆตัวของมันเเทน
เขาพบว่าซากศพจำนวนหกร่าง ที่สามารถนำมาใช้เป็นสัตว์อสูรโครงกระดูกได้อย่างเหมาะสม นอกจากนี้ หลินเว่ยยังค้นพบว่า บริเวณโดยรอบ พบแก่นคริสทัล มากกว่า 120 ชิ้น
แต่กลับไม่มีร่างของสัตว์อสูรหลงเหลืออยู่เลย หลังจากตรวจสอบอย่างละเอียด
จึงมองเห็นร่างที่ยังหลงเหลืออยู่เพียงสามร่างเท่านั้น ส่วนที่เหลือทั้งหมด สลายไปเนื่องจาก
ถูกแรงระเบิดจากการพลีชีพของแรดสามเส้า
มีเพียงราชาสัตว์อสูรหมาป่าเพลิงมรกตเท่านั้น ที่ระวังตนเอง และหลีกเลี่ยงการสิ้นใจในทันทีลงได้
หลังจากเก็บกวาดแล้ว หลินเว่ยไม่ได้ตั้งใจจะอยู่ที่นี่ ก่อนหน้านี้มีเสียงดังมากเกินไป ตอนนี้ท้องฟ้าสดใส อาจจะมีมนุษย์หรือสัตว์อสูรเข้ามาป้วนเปี้ยน
ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา หลินเว่ยและรูธ ทั้งจูต้าชางกำลังพักผ่อนอยู่บนเนินดินเล็ก ๆ
แอ่งดินขนาดเล็กเหมาะสำหรับการพักผ่อน สังเกตได้ยากและเหมาะกับการซ่อนตัว
