บทที่ 248
กลับสถาศึกษาเทียนหยู
ในใจกลางอาณาจักรมืดโบราณ มีหุบเขาที่สูงมากโดยมีความสูง 10,000 เมตร ยอดหุบเขานี้ดูคล้ายกับมีคนมาหั่นมันออก มีลักษณะเว้าๆแหว่งๆ
มีหุบเขาที่ราบเรียบ เป็นศูนย์กลางอำนาจของอาณาจักรมืดโบราณ ที่ตั้งของห้องโถงแห่งความมืด เรียกว่าหุบเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งความมืด ที่เชิงเขา มีเมืองที่มีพื้นที่กว้างใหญ่และความมืดมิดปกคลุมเท่านั้น
อาณาจักรมืดโบราณ มีเมืองแห่งความมืดซึ่งอยู่ใกล้กับ หุบเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งความมืด มีอาคารขนาดใหญ่ ตั้งตระหง่านสลับซับซ้อน ครอบคลุมพื้นที่หนึ่งในสี่ของเมืองแห่งความมืดทั้งหมด
ในบริเวณนี้ มีพระราชวังอันสูงสง่าทั้งหมดสามแห่ง ตั้งตระหง่านเป็นรูปทรงสามเหลี่ยม
พระราชวังทั้งสามแห่ง คือวิหารเร้นลับ วิหารเงาสังหาร และวิหารมหาวิบัติ ที่นี่เป็นห้องโถงย่อย ของเมืองแห่งความมืด กล่าวกันว่าเป็นห้องโถงย่อย แต่ควบคุมดูแลอาณาจักรมืดทั้งหมด ณ หุบเขาศักดิ์สิทธิ์อันมืดมิด
ห้องโถงหลักบนหุบเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งความมืด ได้รับการแต่งตั้งโดยตรงให้เป็นผู้ครองวิหาร
ตำหนักทางด้านขวาสุด เป็นของผู้นำห้องโถงย่อยของวิหารสังหารเงา กำลังนั่งอยู่ในห้องหนังสือ ใบหน้าหงุดหงิดมองคนที่คุกเข่าอยู่ด้านล่าง ด้วยสายตาที่ครุ่นคิด
ชายคนหนึ่งคุกเข่าอยู่เบื้องล่าง สวมเสื้อคลุมสีเทา ผมยาวสีดำแซมขาว ในชุดเรียบร้อย ลมปราณแข็งแกร่ง
อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ชายผู้มีพลังเช่นนี้ กำลังคุกเข่าหน้าผากจรดพื้น เขาหลั่งเหงื่อทั่วร่าง ตัวสั่นเทา และใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก
หลังจากนั้นไม่นาน มีพูดอย่างเย็นชา“ ผู้อาวุโสเย่ซวิ้น เงาสิบสามและพรรคพวกของเขา รับภารกิจที่ข้าสั่งไปเมื่อสองปีก่อน และไปที่เมืองหลวงของอาณาจักรเฟิงหยู ในอดีตสองปีนั้นผ่านไป ไม่มีทีท่า ว่าจะเกิดอันตรายใดๆ
เหตุใดจู่ ๆผู้คุมเงา จึงเสียชีวิตลง
“อย่างไรก็ตาม ไม่มีร่องรอยของซากศพอื่นที่พบในที่เกิดเหตุ ไม่มีร่องรอยใด ๆ ที่หลงเหลืออยู่ โดยศพของทั้งสามอรหันต์ไม่มีอะไรผิดปกติ เมื่อเย่ซวิ้นได้ยินคำพูด เขาก็ตกใจ และรีบพูดอย่างร้อนใจ รวดเดียวไม่กล้าหยุดหายใจ
และเงยหน้าสบตา
ท้ายที่สุดการสูญเสียอรหันต์ไปถึงสามคน ในครั้งเดียวกัน แม้ว่าจะเป็นส่วนน้อย แต่ก็เป็นเรื่องที่น่าทุกข์ใจมาก
เขาได้ส่งคนไปรวบรวมข้อมูลของหลินเว่ย และบอกว่าให้พวกเขาจับตัวมาจากอาณาจักรเฟิงหยู
อย่างไรก็ตาม เมื่อสองปีก่อนมีข่าวกลับมาว่า หลินเว่ย ออกจากสถานศึกษาเทียนหยู และไปที่หุบเขากู่เยว่ เพื่อฝึกฝน จนกระทั่งเขากลับมาเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เขาได้แจ้งเงาสิบสามต้องการตัวของหลินเว่ย
อย่างไรก็ตาม จากนั้น เขาส่งผู้คุมเงาระดับขั้นอรหันต์ไปทั้งสามคน และมหาจักรพรรดิอีก 11 คน กลับถูกสังหารจนหมดสิ้น
“ความหมายคือ อาณาจักรเฟิงหยูมีผู้แข็งแกร่งที่มีพลังแห่งความตาย ที่หลบซ่อนตัว?” เงาดำเอ่ยถามขึ้น
“เท่าที่ผู้ใต้บังคับบัญชาของข้าให้ข้อมูลมา มีอรหันต์สองคนในอาณาจักรเฟิงหยู ที่เข้าใจและตระหนักรู้ถึง พลังแห่งความตาย แต่พวกเขาก็ได้เข้าฝึกฝนแบบสันโดษและยังไม่ออกจากการกักตัว” เย่ซวิ้นกล่าวอย่างรีบร้อน เสียงของเขาไม่หยุด
เห็นได้ชัดว่าเขาได้เตรียมข้อมูลก่อนที่จะมายังที่นี่
“อรหันต์ที่เพิ่งเลื่อนระดับขึ้นมา กลับถูกสังหาร ค้นหามือสังหารและนำตัวกลับมาที่นี่ ข้าจะไม่ยอมให้พวกเขาตายเปล่า” เงาดำพยักหน้าและมองไปที่ เย่ซวิ้น โดยไม่แสดงออก น้ำเสียงเย็นชา จนทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดหวั่น ตัวสั่นงันงก
“ขอบคุณท่านมาก! ข้าจะหาตัวมือสังหารให้พบโดยเร็วที่สุด” เย่ซวิ้นรีบตอบรับ เขาคำนับ หน้าผากจรดพื้นสามครั้ง แต่ก็ยังไม่กล้าที่จะลุกขึ้นและจากไป
“ เจ้ากลับไปเถอะ” ท่าทางการแสดงออกของเงาดำนั้น เรียบเฉย ไม่แม้แต่จะลืมตาขึ้นมอง
“ขอรับ ข้าขอตัวก่อน!” เย่ซวิ้นพยักหน้าอย่างรีบร้อน จากนั้นลุกขึ้นยืนและเดินออกไปอย่างเร่งรีบ
หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีเสียงพูดพร้อมกับกัดฟัน: “ขยะ! มันเป็นขยะทั้งหมด! ถ้าเจ้าไม่ต้องการเสียตำแหน่งอรหันต์ไป ก็ขันแข็งในการสืบหามือสังหาร ไม่เช่นนั้นข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไป”
แม้ว่า เย่ซวิ้นจะไม่ได้ยินคำพูดสุดท้าย แต่เขาก็รู้อยู่แล้วว่า ตนเองจะต้องตาย หากว่าตัวมือสังหารไม่พบ
หลังจากที่เขาออกมาแล้ว เย่ซวิ้นก็เรียกคนของเขาออกมาทันที ในตอนแรกเขาดุด่าคนเหล่านั้นทีละคน และระบายความโกรธทั้งหมดให้ผู้ใต้บังคับบัญชา
ไม่นานหลังจากนั้น คำสั่งในการจับตัวหลินเว่ยก็ออกมาจากปากของเย่ซวิ้น และพวกเขาก็แผ่กระจายข่าวคราว ไปยังแหล่งข่าวซึ่งซุกซ่อนอยู่ในอาณาจักร เฟิงหยู ผ่านช่องทางลับ
ในไม่ช้าอาณาจักรแห่งความมืด ก็แฝงตัวอยู่ในหน่วยข่าวกรองของอาณาจักรเฟิงหยู และเริ่มปฏิบัติการอย่างเร่งด่วน เพื่อสืบหาผู้คนและสิ่งของทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับหลินเว่ย และยังส่งกลุ่มคนไปสำรวจหุบเขากู่เยว่
แม้ว่าการกระทำของอาณาจักรมืดโบราณ จะระมัดระวังและลึกลับมาก แต่ก็ยังสังเกตเห็นได้จาก กองกำลังจำนวนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อาณาจักรแห่งแสงซึ่งเป็นศัตรูของอาณาจักรมืดโบราณได้ส่งคนจำนวนมากเพื่อจับตาดูคนของอาณาจักรมืดโบราณ
หลินเว่ยนั้นไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ ถึงจะรู้เขาก็ไม่สนใจมากนัก ไม่มีใครสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวของเขาในครั้งนี้ แม้ว่าเขาจะพูดอย่างนั้น ก็ย่อมไม่มีใครเชื่อว่า เขามีความแข็งแกร่งพอที่จะสังหารอรหันต์ระดับสามได้
…………
ครึ่งชั่วโมงต่อมาร่างของเสี่ยวเฟย ก็ปรากฏตัวใกล้กับสถานศึกษาเทียนหยูแล้ว
ในขณะนี้สถานศึกษา เทียนหยู กำลังทำการรับสมัครศิษย์ใหม่ ผู้คนหลายแสนคนมารวมตัวกันที่จัตุรัสลานด้านนอก มองลงมาจากท้องฟ้ามันทึบ และมีแต่เงาหัวของมนุษย์เต็มไปหมด นอกจากผลึกพรสวรรค์จะหนาแน่นไปด้วยผู้คน
สถานที่อื่น ๆ เต็มไปด้วยผู้คนทั้งหมด เหนือจัตุรัสมีร่างสามร่าง ยืนอยู่ในอากาศ ส่งเสียงและแรงกดดัน สร้างความหวาดกลัวให้กับฝูงชนด้านล่าง
“ดูนั่นสิ…มันคืออะไร?” ผู้คนต่างเงยหน้ามอง และซุบซิบถึงเหตุการณ์เบื้องหน้าของพวกเขา
“มันเหมือนกับสัตว์อสูรบิน!” ชายคนหนึ่งร้องออกมา
“ดูสิ! ชายผู้แข็งแกร่งแห่งสถานศึกษาเทียนหยู เคลื่อนผ่านเราไปแล้ว” มีคนตาดีพอที่จะสังเกตเห็นว่ามีคนเคลื่อนไหวผ่านพวกเขา
“ข้าคิดว่าการบินสัตว์อสูรนั้น ต้องเป็นรถลากสัตว์อสูรอย่างแน่นอน” ชายคนหนึ่งแสดงความคิดเห็น
“ เจ้าคิดว่า…จะมีใครบุกเข้ามาที่นี่ เพื่อมาต่อสู้หรือไม่?”
“ไม่มีทาง! ที่นี่คือสถานศึกษาเทียนหยู ผู้แข็งแกร่งเหนือผู้ใด ใครกล้ามาสร้างปัญหาที่นี่ คงคิดว่าตนเองอยู่มานานเพียงพอแล้ว
“ใช่ข้าคิดว่า คนส่วนมากน่าจะเป็นพวกคุณชาย หรือคุณหนูทั้งหลาย ครอบครัวนั้นพวกเขากังวลว่าจะมาทดสอบล่าช้า จึงเดินทางโดยสัตว์อสูรบินเสียมากกว่า”
“อืม! น่าจะเป็นไปได้ … !”
“ …………”
ในเวลานี้ เสี่ยวเฟยได้บินขึ้นสู่ท้องฟ้าเหนือจัตุรัสแล้ว เมื่อเห็นร่างทั้งสาม หลินเว่ยก็หยุดเสี่ยวเฟย
เมื่อเห็นคนทั้งสามที่อยู่เบื้องหน้า หลินเว่ยก็ยืนขึ้น พร้อมกับส่งรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
ทั้งสามคนนี้ล้วน แต่เป็นคนรู้จักเก่าแก่ของหลินเว่ย พวกเขาเป็นผู้นำ และรองผู้นำของลานชั้นนอก, หลงม่อและปรมาจารย์เฉียน คนสุดท้ายคือหลินเยว่ รองประธานของลานชั้นใน
“ฮ่าฮ่า….หลินเว่ย! แน่นอนว่าต้องเป็นเจ้า ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังจะกลับมา! ไม่ได้เจอเจ้ามาสองปีแล้ว
ก่อนที่หลินเว่ยจะทันได้ทักทาย หลงม่อเอ่ยออกมาอย่างมีความสุข
“อาวุโสทั้งสาม ยินดีที่ได้พบอีกครั้ง” หลังจากนั้น หลินเว่ยก็โค้งคำนับให้พวกเขา
“ดี…ดี! เจ้ากลับมาแล้ว!”
หลงม่อและทั้งสามคนพยักหน้าซ้ำแล้ว ปรบมือเต็มไปด้วยความสุข
รอยยิ้มของพวกเขาทั้งหมดมาจากใจ การดำรงอยู่ของหลินเว่ยเกี่ยวข้องกับสถานศึกษาเทียนหยู ทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นส่วนใด มันเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งสำหรับพวกเขา
หลินเว่ยจากไปนานกว่าสองปีแล้ว แต่หลายคนกังวลเรื่องความปลอดภัยของเขา พวกเขากลัวว่าถ้าหลินเว่ยอยู่ข้างนอก อาจจะมีอะไรเกิดขึ้น
“ อาจารย์! มีศิษย์จำนวนมาก เข้าคัดเลือกในปีนี้ได้อย่างไร?” หลินเว่ยมองไปที่ด้านล่าง และถามอย่างสงสัย
เขาจำได้ว่าตอนที่เขาสอบเข้านั้น จำนวนคนน้อยกว่านี้หลายเท่านัก
เมื่อได้ยินคำพูดของหลินเว่ย หลงม่อมองหน้ากันด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็ได้ยินปรมาจารย์เฉียนหัวเราะและพูดว่า “ฮ่าๆ! หากไม่ใช่เพราะเจ้า ที่คว้าชัยในการแข่งขันระดับสถานศึกษา เจ้าจึงถูกเรียกว่า ปีศาจแห่งอาณาจักรเฟิงหยู
ในประวัติศาสตร์ และสถานศึกษาเทียนหยู ถูกเรียกอีกอย่างว่า สถานศึกษาอันดับหนึ่งของอาณาจักร เฟิงหยู คนเหล่านี้ส่วนใหญ่มาที่นี่ ด้วยความชื่นชมทั้งนั้น ”
“ ไม่เพียงแต่ในปีนี้ แต่ในสองปีแรกของการคัดเลือก ศิษย์ใหม่ต่างก็มีจำนวนมากมาย นอกจากผู้คนในอาณาจักร เฟิงหยู แต่ยังมีอีกจำนวนมากที่มาจากอาณาจักรโดยรอบ
ด้วยความต้องการที่จะเข้าร่วมกับสถานศึกษาเทียนหยูของเราในช่วงแรก สองปีเพิ่มขึ้นมากกว่าสิบเท่า เมื่อเทียบกับปีก่อนหน้า ” เห็นได้ชัดว่าหลงม่อมีความสุขมาก และพูดกับหลินเว่ย ด้วยใบหน้าที่ล่องลอย
ในที่สุด เขาก็หันหน้าไปหาหลินเยว่ ข้างๆเขาและพูดด้วยใบหน้าที่ไม่พอใจ “ไม่เช่นนั้น เจ้าคิดว่าผู้เฒ่าหลินเยว่จะวิ่งไปที่ลานชั้นนอกอย่างกระตือรือร้น และจัดการทดสอบกับข้า หากไม่ใช่ว่ามาปล้นศิษย์ที่มีพรสวรรค์ของข้าเรอะ .”
“เฮ้…เฮ้ เมื่อหลินเยว่ได้ยินคำพูดของหลงม่อ เขาไม่โกรธ แต่เขาแสดงรอยยิ้มภาคภูมิใจและเลิกคิ้วอย่างยั่วยุ
“ฮึ่ม! ลืมไปเลย อย่าพูดมาก เมื่อเห็นการแสดงออกของหลินเยว่ หลงม่อโค้งริมฝีปากของเขา และพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าโศก
“เจ้าเด็กหลินเว่ย! เจ้าเพิ่งกลับมา เจ้าต้องการอยู่ดูการคัดเลือกศิษย์กับพวกเราหรือไม่ หรือหากเจ้าเบื่อหน่ายก็สามารถรับศิษย์ได้?” หลินเยว่มองไปที่หลินเว่ย รอคำตอบ
“ เอ่อ … !” เมื่อได้ยินคำพูดของหลินเยว่…..หลินเว่ยก็พูดไม่ออก รับศิษย์งั้นหรือ?
“ไม่ดีกว่า….ในตอนนี้ข้าอ่อนแอ และยังมีปัญหาอีกมากที่ข้าไม่เข้าใจ ข้าจะมีคุณสมบัติที่จะรับศิษย์ได้อย่างไร” หลินเว่ยไม่ต้องการคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดังนั้นเขาจึงส่ายหัวและปฏิเสธข้อเสนอของหลินเยว่
“อืม! ดี!” หลินเยว่พยักหน้าด้วยความเห็นชอบ เขาคิดมานานแล้วว่า หลินเว่ยน่าจะปฏิเสธ
ท้ายที่สุดภารกิจหลักของหลินเว่ยตอนนี้คือ เลื่อนระดับความแข็งแกร่ง ส่วนจะรับศิษย์หรือไม่ ในตอนนี้ย่อมไม่สำคัญ หากหลินเว่ยต้องการรับศิษย์ พวกเขาย่อมไม่มีใครคัดค้าน และบีบบังคับเขาได้
“อาวุโส! เช่นนั้น ศิษย์ขอตัว ไปทักทายอาจารย์ก่อน” หลินเว่ยโค้งคำนับหลงม่ออีกครั้ง และกล่าวด้วยความเคารพ
“อืม! ไปสิ! ถ้าอาวุโสซางกวนรู้ว่า เจ้ากลับมาแล้ว เขาคงจะมีความสุขมาก โดยเฉพาะเสวี่ยเอ๋อ นางพูดถึงเจ้าทุกวัน ในตอนที่เจ้าไม่อยู่ หลงม่อพยักหน้า ใบหน้าของเขาดูยิ้มแย้ม ขำขัน
