หลินเว่ยเว่ยสาวน้อยจอมพลัง – ตอนที่ 650 ตั้งครรภ์แล้วเริ่มดื้อ

หลินเว่ยเว่ยสาวน้อยจอมพลัง

ตอนที่​ 650 ตั้งครรภ์​แล้ว​เริ่ม​ดื้อ​

“ท่าน​แม่ ลูก​รู้​ว่า​ท่าน​หมายถึง​อะไร​ ! คนใน​ครอบครัว​ทำให้​ย่อม​กิน​แล้ว​มีความสุข​กว่า​ อาการ​แพ้ท้อง​ส่วนใหญ่​เกิดขึ้น​เพราะ​จิตใจ​ ลูก​เข้าใจ​เจ้าค่ะ​ ตอนนี้​ลูก​ยัง​ไม่ได้​แพ้ท้อง​ มื้อ​เที่ยง​ก็​กินข้าว​ไป​ตั้ง​สอง​ชาม แทะ​น่อง​ไก่​ไป​เกิน​ครึ่ง​ กิน​จน​พุงกาง​เจ้าค่ะ​ ! ”

หลิน​เว่ยเว่ย​คิด​จะตบ​หน้าท้อง​อย่าง​ไม่รู้ตัว​ แต่​มือ​ก็​ถูก​สามีหยุด​ไว้​กลางอากาศ​ จริง​สิ ตอนนี้​ใน​ท้อง​ของ​นาง​มีก้อน​เลือด​เพิ่มขึ้น​มาหนึ่ง​ก้อน​ ต่อไป​จะทำ​อะไร​วู่วาม​ไม่ได้​อีก​

ทว่า​ผ่าน​ไป​ไม่นาน​ นาง​ก็​กลับมา​หดหู่​อี​กรอบ​…เพราะ​นาง​รู้สึก​ว่า​ตัวเอง​กำลัง​กลายเป็น​หุ่นกระบอก​ ถูก​ควบคุม​อิสรภาพ​ ข้างนอก​ลมแรง​ นาง​ออก​ไป​ไม่ได้​…เพราะ​ถ้าเป็นหวัด​ขึ้น​มา ผู้ใหญ่​ทรมาน​ เด็ก​ใน​ครรภ์​ก็​จะได้รับ​ผลกระทบ​ไป​ด้วย​

ด้านนอก​หิมะ​ตก​ ก็​ออก​ไป​ไม่ได้​…เพราะ​ถ้าเกิด​ลื่นล้ม​ สะโพก​ได้รับบาดเจ็บ​จะส่งผลดี​ตอน​คลอดลูก​ได้​อย่างไร​ ? ถ้าเกิด​ล้ม​ขึ้น​มา ผู้ใหญ่​หนัง​หนา​ไม่เป็นอะไร​ แต่​เด็ก​ใน​ครรภ์​จะต้อง​ไม่เหลือ​แน่นอน​

แม้แต่​ใน​วันที่​อากาศ​ดี​ นาง​ก็​เคลื่อนไหว​อย่าง​อิสระ​ไม่ได้​ ทำได้​แค่​เดิน​อยู่​ใน​เรือน​และ​ยังมี​สาวใช้​วร​ยุทธ​สูงอีก​สอง​คน​เดินตาม​ตลอด​ แล้ว​เจ้าคิด​ว่า​ใน​ฤดูหนาว​เช่นนี้​ พืช​หญ้า​เหี่ยวแห้ง​กัน​หมด​ แล้ว​จะมีอะไร​ให้​นางชม​แก้​เบื่อ​ ?

อีก​ทั้งปี​นี้​ใน​เมืองหลวง​ยังมี​หิมะ​ตกหนัก​กว่า​เดิม​ หลิน​เว่ยเว่ย​จึงได้​แต่​เปิด​หน้าต่าง​แล้ว​มองออก​ไป​ด้านนอก​ด้วย​ความ​เศร้าสร้อย​ น่าเบื่อ​ยิ่งกว่า​ติดคุก​เสีย​อีก​ ทุกครั้งที่​เจียง​โม่หา​น​เข้ามา​ก็​มักจะ​เห็น​เด็กสาว​น่าสงสาร​คน​หนึ่ง​นั่ง​อยู่​ข้าง​หน้าต่าง​พลาง​มองออก​ไป​ด้วย​ความ​เศร้าหมอง​…

รอง​ผู้ตรวจการ​ปวดใจ​ เขา​เปลี่ยน​จาก​คนบ้างาน​กลาย​มาเป็น​คน​ที่​ทุก​วันหลัง​รายงาน​หน้าที่​เสร็จ​แล้วก็​รีบ​กลับมา​อยู่​เป็นเพื่อน​ภรรยา​ผู้​กำลัง​ตั้งครรภ์​ บางครั้ง​ใน​ยาม​บ่าย​ก็​จะกลับมา​เยี่ยม​ แม้ได้​อยู่​ข้าง​กาย​ภรรยา​แค่​หนึ่ง​เค่อ​ เขา​ก็​อยาก​อยู่​สนทนา​กับ​นาง​สัก​ 2-3 ประโยค​ก็​ยัง​ดี​

“เสี่ยว​เว่ย​ ลมแรง​เช่นนี้​รีบ​ปิด​หน้าต่าง​เถิด​ ประเดี๋ยว​จะไม่สบาย​ ! ” วันนี้​ พอ​กลับมา​แล้ว​เจียง​โม่หา​น​ก็​ได้ยิน​เสียงพูด​กล่อม​ของ​นาง​เฝิง แต่​ภรรยา​ของ​เขา​ไม่อยาก​ปิด​หน้าต่าง​ แม้หน้าต่าง​จะคลุม​ด้วย​กระดาษ​น้ำมัน​โปร่งแสง​ แต่​ใน​ห้อง​ก็​ยัง​มืด​อยู่​พอสมควร​

ขณะ​มอง​ท่าทาง​หดหู่​ของ​ภรรยา​ เขา​ก็​รู้สึก​หงุดหงิด​ขึ้น​มา…เมื่อก่อน​ภรรยา​ยิ้ม​เก่ง​จะตาย​ไป​ ดวงตา​ทั้งสอง​เป็น​เสี้ยว​พระจันทร์​เสมอ​…เขา​ไม่ได้​เห็น​รอยยิ้ม​บน​ใบหน้า​ของ​นาง​มานาน​มาก​แล้ว​ !

ทันใดนั้น​เอง​ หัวใจ​ของ​เขา​ก็​เกิด​เต้น​แรง​ขึ้น​มา…กระจกใส​ไร้​สีของ​ชาติก่อน​นำ​เข้ามา​เมืองหลวง​เวลา​ใด​ ? เหมือน​จะเป็น​ปี​ที่สอง​ของ​การ​สอบ​ติด​ขุนนาง​ของ​เขา​ ได้ยิน​จาก​ชนชั้นสูง​บางคน​ว่า​ซื้อ​ของ​ชนิด​นี้​มาจาก​ต่างแดน​ ถ้าเอา​มาทำ​หน้าต่าง​ ทั้ง​ห้อง​ก็​จะสว่างไสว​เหมือน​ตอนกลางวัน​…

ก็​ไม่ใช่ปี​นี้​หรอก​หรือ​ ? เจียง​โม่หา​น​ไม่ได้​อยู่​ใน​ห้อง​ต่อ​ เขา​กลับ​ไป​ยัง​เขต​ปกครอง​แล้ว​พา​เจ้าหน้า​ที่สอง​สามคน​ออก​ไป​ตามหา​พ่อค้า​จาก​โพ้นทะเล​ทุก​โรงเตี๊ยม​…โดย​อ้างว่า​มา ‘ตรวจตรา​การค้า​’ !

ผ่าน​ไป​ไม่ถึงสอง​วัน​ เขา​ก็​หา​พ่อค้า​นัยน์ตา​สีฟ้าที่​ต้อง​หยุดพัก​อยู่​ใน​เมืองหลวง​เพราะ​หิมะ​ตกหนัก​ ลือ​กัน​ว่า​อีก​ฝ่าย​มาจาก​อาณาจักร​ปั๋ว​ซื่อ​ (เปอร์เซีย​) โดย​นำ​สินค้า​มาทั้งหมด​ 10 คัน​รถม้า​เต็ม​ ๆ มีทั้ง​เครื่องเทศ​ อัญมณี​ งาช้าง…และ​กระจกใส​ไร้​สีอีก​ 2 คัน​รถม้า​

เพราะ​ลักษณะพิเศษ​ของ​คนต่างแดน​พวก​นี้​จึงทำให้​คน​ที่​อยาก​ทำการค้า​ด้วย​นั้น​มีน้อย​ แม้จะมีก็​ชอบ​กดราคา​ให้​ต่ำ​ที่สุด​ คนต่างแดน​รู้สึก​ผิดหวัง​ คิด​ว่า​ครั้งนี้​จะต้อง​กลับ​ไป​ทั้งที่​ไม่ได้​แม้แต่​ต้นทุน​คืน​มา…แต่​คาดไม่ถึง​ว่า​จะเจอ​เข้ากับ​โอกาส​ทำการค้า​ที่​ดีกว่า​เดิม​

“ท่าน​เป็น​ขุนนาง​ที่​ดูแล​การค้า​ใน​เมืองหลวง​อย่างนั้น​หรือ​ ? ” เด็กหนุ่ม​ผม​ทอง​คน​หนึ่ง​ถามด้วย​ภาษาต้าเซี่ย​แบบ​ขอไปที​ เห็นได้ชัด​ว่า​เขา​ก็​คือ​หัวหน้ากลุ่ม​ แต่​ก็​สมเหตุสมผล​ เพราะ​มีเพียง​คนหนุ่ม​ไฟแรง​จึงกล้า​เดินทาง​ข้ามน้ำข้ามทะเล​มาไกล​ขนาด​นี้​

เจียง​โม่หา​นพ​ยัก​หน้า​ แต่​พูดว่า​ “คราวนี้​ข้า​ไม่ได้​มาหา​เจ้าใน​ฐานะ​ขุนนาง​ แต่​ข้า​อยาก​ร่วม​ลงทุน​กับ​เจ้า ให้​ข้า​ดู​ของ​ที่​เจ้าขน​มาได้​หรือไม่​ ? ”

“แน่นอน​ ! ” มาร์ค​หรือ​เด็กหนุ่ม​ผม​ทอง​ดีใจ​สุด​ ๆ แต่​เขา​ก็​ยัง​กังวล​เหมือนกัน​ เพราะ​กลัว​ขุนนาง​หนุ่ม​คน​นี้​จะเขมือบ​สินค้า​ที่​ตน​ขน​มาด้วย​ความยากลำบาก​ภายใน​พริบตาเดียว​

หลัง​ดู​สินค้า​แล้ว​ เจียง​โม่หา​น​ก็​พอใจ​มาก​…พ่อค้า​หนุ่ม​คน​นี้​นำ​สินค้า​ที่​เป็น​ของ​ขาดตลาด​ใน​ชาติก่อน​มาทั้งหมด​ ไม่พูดถึง​เรื่อง​อื่น​ แค่​เครื่องเทศ​และ​อัญมณี​ก็​เป็น​ของ​ที่​นิยม​มาก​ใน​หมู่​ชนชั้นสูง​ ทะเล​ที่​ถูก​ปิดกั้น​มานาน​ใน​ราชวงศ์​ก่อน​ทำให้​สินค้า​พวก​นี้​ปรากฏ​อยู่​ใน​เพียง​บันทึก​ทาง​ประวัติศาสตร์​ของ​ราชวงศ์​ถังที่​เจริญรุ่งเรือง​เท่านั้น​

โชคดี​ที่​เขา​มาทันเวลา​ ไม่อย่างนั้น​ได้​ตกไป​อยู่​ใน​มือ​คนอื่น​แน่นอน​ ! หลัง​ตรวจดู​จน​ละเอียด​แล้ว​ เจียง​โม่หา​น​ก็​พูด​กับ​มาร์ค​ว่า​ “ข้า​ต้องการ​สินค้า​พวก​นี้​ทั้งหมด​ บอก​ราคา​มาได้​เลย​ ! ”

มาร์ค​หันไป​สบตา​กับ​สหาย​ร่วม​เดินทาง​ของ​ตน​แล้ว​พูด​ด้วย​ความระมัดระวัง​ว่า​ “พวกเรา​มาทางทะเล​ ต้อง​เสี่ยงชีวิต​จน​เกือบ​ไม่รอด​ ใช้เวลา​เดินทาง​นาน​เกือบ​ปี​…ดังนั้น​พวกเรา​จะขาย​แบบ​ขาดทุน​ไม่ได้​”

ตอน​มองหา​ผู้ซื้อ​ก่อนหน้านี้​ สิ่งที่​มาร์ค​ได้ยิน​มาก​ที่สุด​ก็​คือ​เรื่อง​ของ​รอง​ผู้ตรวจการ​คนนี้​และ​ภรรยา​ของ​เขา​ด้วย​ รู้​ว่า​รอง​ผู้ตรวจการ​ดูแล​การค้า​ใน​เมืองหลวง​และ​หัวเมือง​โดยรอบ​ จึงจะผิดใจ​ด้วย​ไม่ได้​เด็ดขาด​ แต่​ถ้าให้​เดินทาง​มาเสียเปล่า​ พวก​ตน​ก็​ไม่ยอม​เช่นกัน​ !

มาร์ค​จึงลอง​เสนอ​ราคา​หนึ่ง​ออก​ไป​…นี่​เป็น​รา​คาที่​ตัด​เรื่อง​ต้นทุน​และ​ค่าขนส่ง​ออก​ไป​แล้ว​ ถือว่า​เป็น​ราคา​ที่ต่ำ​มาก​ ถ้ายัง​น้อยกว่า​นี้​อีก​พวก​ตน​จะไม่ได้​กำไร​เลย​ !

จาก​ท่าทาง​และ​แววตา​ของ​อีก​ฝ่าย​ เจียง​โม่หา​นม​อง​ออ​กว่า​ราคา​นี้​ได้​กำไร​ไม่เท่าไร​ สิ่งที่​เขา​จะทำ​ย่อม​ไม่ใช่การค้าขาย​เพียง​ครั้ง​เดียว​ ดังนั้น​ต้อง​ให้​อีก​ฝ่าย​ลิ้มรส​ความ​หอม​หวาน​บ้าง​ เขา​ครุ่นคิด​ก่อน​จะพูด​กับ​มาร์ค​ว่า​ “ตกลง​ ! ตอนนี้​ข้า​ไม่มีเงินสด​ในม​ือ​…เอา​แบบนี้​ก็แล้วกัน​ ข้า​จะให้​ใบชา​ ผ้าไหม​และ​เครื่องลายคราม​ที่​ราคา​เท่ากัน​เป็น​ของ​แลกเปลี่ยน​ คิดเห็น​อย่างไร​ ? ”

มาร์ค​ย่อม​ยินดี​ยิ่งกว่า​อะไร​ ! ใน​สมุด​จดบันทึก​ทางการค้า​ของ​บรรพบุรุษ​ ของ​สามชนิด​นี้​ถือเป็น​ไพ่ตาย​ทาง​ตะวันออก​ ! แต่​เขา​ยัง​กังวล​ว่า​รอง​ผู้ตรวจ​การคน​นี้​จะนำ​ของ​ด้อย​คุณภาพ​มาแลก​ จึงลังเล​อยู่​พัก​หนึ่ง​

พอ​เจียง​โม่หา​น​เห็น​แบบ​นั้น​ก็​ลุกขึ้น​แล้ว​พูดว่า​ “เจ้ายัง​ไม่ต้อง​ให้​คำตอบ​ข้า​ก็ได้​ รอ​ให้​เจ้าคิด​ดี ๆ​ แล้ว​ค่อย​ให้​คน​ไป​บอก​ข้า​ที่​ตำหนัก​ห​มิน​อ๋อง​แล้วกัน​ ! ”

จริง​สิ ! นอกจาก​คน​ผู้​นี้​จะเป็น​บัณฑิต​จาก​ครอบครัว​ฐานะ​ยากจน​และ​เป็น​ขุนนาง​ผู้ดูแล​การค้า​ทั้งหมด​ใน​เมืองหลวง​แล้ว​ ยังมี​ฐานะ​สูงศักดิ์​อีก​อย่าง​คือ​บุตร​เขย​ตำหนัก​ห​มิน​อ๋อง​ ใคร​ต่าง​ก็​บอ​กว่า​ห​มิน​อ๋อง​มีอุปนิสัย​เถรตรง​ คง​ไม่ปล่อย​ให้​บุตร​เขย​ออกมา​ทำ​เรื่อง​หลอกลวง​ผู้อื่น​หรอก​กระมัง​ ?

มาร์ค​กัดฟัน​พูด​ “ไม่ต้อง​คิด​แล้ว​ ! ข้า​ตกลง​ ! ”

เจียง​โม่หา​น​พูด​ด้วย​ใบหน้า​เปื้อน​ยิ้ม​ “ดี​ ! เยี่ยม​ไป​เลย​ ! ต่อไป​หาก​สินค้า​ที่​เจ้านำมา​เป็น​แบบนี้​ทั้งหมด​ ข้า​จะเหมา​ซื้อ​ไว้​เอง​ ! ! ”

พอ​มาร์ค​ได้ยิน​แบบ​นั้น​ก็​เริ่ม​รู้สึก​สบายใจ​ขึ้น​มา…ใน​เมื่อ​คิด​จะทำการค้า​ระยะยาว​ อีก​ฝ่าย​ก็​คงจะ​รักษา​สัจจะอยู่​กระมัง​ ? รอง​ผู้ตรวจ​การคน​นี้​กำลัง​ปฏิรูป​ระบบ​ภาษีการค้า​ใน​เมืองหลวง​ คง​ไม่ใช้กฎหมาย​ของ​ตน​มาทำร้าย​พ่อค้า​ใช่หรือไม่​ ?

รอง​ผู้ตรวจการ​ออกโรง​แล้ว​จะมีพ่อค้า​คน​ไหน​ไม่ให้เกียรติ​บ้าง​ นาย​ท่าน​คน​นี้​ใช่ว่า​ใคร​อยาก​จะเอื้อม​ถึงก็​ทำได้​เลย​ ! เจียง​โม่หา​น​เลือก​ร้านค้า​สามแห่ง​ที่​มีศักยภาพ​ที่สุด​ใน​เมืองหลวง​แล้ว​ให้​หลิว​ว่าย​จื่อ​เป็น​คน​ออกหน้า​เจรจา​กับ​อีก​ฝ่าย​ หลังจาก​ได้ราคา​ที่​ค่อนข้าง​ยุติธรรม​แล้ว​ค่อย​ส่งสินค้า​ให้​มาร์ค​

ตอน​ตรวจสอบ​สินค้า​ที่​อีก​ฝ่าย​นำมา​แลก​ มาร์ค​ตื้นตัน​จน​แทบ​ร้องไห้​ เขา​เป็นตัวแทน​ของ​คน​ทั้ง​อาณาจักร​ที่​เดินทาง​มายัง​แดน​ตะวันออก​อัน​แสน​ลึกลับ​พร้อม​สมุดบันทึก​ของ​บรรพบุรุษ​ แต่​ใคร​จะไป​รู้​ว่า​ต้อง​มาเจอ​อุปสรรค​ สินค้า​ที่​นำมา​นั้น​ไม่โดน​ยอมรับ​จาก​คนอื่น​ พอ​อยาก​ซื้อ​ของ​ที่​ต้องการ​กลับ​ไป​ พ่อค้า​พวก​นั้น​ก็​ทำ​เหมือน​เขา​เป็น​คนโง่​ นำ​สินค้า​ที่​ขายไม่ออก​มาทำเป็น​ของดี​เพื่อ​ขาย​ให้​เขา​ แถมราคา​ยัง​สูงจน​น่าใจหาย​ !

หลินเว่ยเว่ยสาวน้อยจอมพลัง

หลินเว่ยเว่ยสาวน้อยจอมพลัง

Status: Ongoing
นักศึกษาเรียนดีจากวิทยาลัยเกษตรทะลุมิติมาเป็นเด็กสาวชาวนาผู้โง่เขลาและมีนิสัยป่าเถื่อน บิดาก็ตาย มารดาก็อ่อนแอ น้องชายดันมาตีตัวออกห่าง ส่วนพี่สาวก็มักจะคิดว่าเธอเป็นภาระเสมอ แต่โชคดีที่เธอมีมิติน้ำพุวิญญาณอยู่ในมือ เธอทั้งกลายเป็นนักล่าหมูป่า ทำให้ฝูงหมาป่าตกใจ ใช้น้ำพุวิญญาณมาปลูกพืชพันธุ์จนได้ผลผลิตดีงาม ทำสวนก็ได้ผลผลิตดี เลี้ยงสัตว์ก็เติบโต ไหนจะเสน่ห์ปลายจวักอีก เด็กโง่เขลาคนนี้นี่แหละจะนำพาทั้งครอบครัวไปสู่ความเจริญรุ่งเรืองเอง ! ทว่าบัณฑิตหนุ่มหน้าหวานจอมหยิ่งคนข้างบ้านเนี่ย คิดว่าตัวเองหล่อแล้วจะทำอะไรก็ได้หรือไง ? คิดว่าเป็นขุนนางแล้วใครจะทำอะไรไม่ได้หรือ ? สุดท้ายก็ถูกเด็กโง่คนนี้กำราบไม่ใช่หรือไง ?

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท