บทที่ 757 ตระกูลเจียงร่ำรวยมาก
บทที่ 757 ตระกูลเจียงร่ำรวยมาก
ช่วงเวลาที่กู้ซินเถาเช็ดน้ำตาของนางและเงยหน้าขึ้นมองหลิวเทียนฉือ
ใบหน้าของหลิวเทียนฉือก็เปลี่ยนไปทันที กลายเป็นอ่อนโยนและนุ่มนวล และเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเห็นว่าท่าทางดุร้ายเมื่อครู่นี้จะมาจากผู้หญิงที่อ่อนโยนและสง่างามคนนี้
กู้ซินเถามีแผนการในใจ
นางได้ยินมาว่ามีคนจำนวนมากกระจายข่าวลือว่าคุณหนูหลิวจะกลายเป็นนายหญิงในอนาคตของตระกูลเจียง ทันทีที่กู้ซินเถาได้ยินสิ่งนี้ ความริษยาก็เกิดขึ้นในใจของนาง
ทำไมนางถึงต้องยอมแพ้แล้วยกเจียงหย่วนให้กับหลิวเทียนฉือ
ผู้หญิงบางคนก็เป็นแบบนี้ เลือกแล้วเลือกเลย แต่ถ้าคนอื่นทิ้งนางไป พวกนางจะรู้สึกทันทีว่าถูกท้าทายศักดิ์ศรี และจะหันกลับมาทำทุกอย่างเพื่อผู้ชาย ให้ผู้ชายอยู่เคียงข้างตน
กู้ซินเถาก็เป็นแบบนี้ เมื่อก่อนนางอยู่กับเจียงหย่วน นางไม่ชอบพฤติกรรมที่ไม่ดีของเจียงหย่วนและไม่ต้องการอยู่กับเขา แต่นางยอมรับทุกสิ่งที่เจียงหย่วนนำมาให้นางด้วยความสบายใจ
ตั้งแต่ที่เจียงหย่วนจากไปโดยไม่บอกลา กู้ซินเถาก็รู้สึกว่าศักดิ์ศรีของนางถูกเจียงหย่วนเหยียบย่ำ คล้ายไม่มีคำเยินยอจากลูกชายเศรษฐีเช่นเจียงหย่วน คุณภาพชีวิตของนางก็ตกต่ำลง
ต่อมา คนที่ประจบสอพลอรอบตัวนางไม่ได้ร่ำรวยและมีอำนาจเท่าเจียงหย่วน ยกเว้นรูปลักษณ์ที่ดีกว่าเล็กน้อยก็ไม่มีอะไรเทียบได้กับเจียงหย่วน
ในขณะนี้ กู้ซินเถายังคงคิดว่าเจียงหย่วนไม่ดี
นางแค่คิดว่าถ้านางจับลูกชายเศรษฐีคนนั้นไม่ได้ ชีวิตของนางจะต้องลำบากมาก ดังนั้นนางจึงคิดอีกอย่างในใจและสาบานว่าจะเก็บเจียงหย่วนไว้อยู่เคียงข้างนาง
หลังจากฟังคำพูดของหลิวเทียนฉือแล้ว กู้ซินเถาก็เช็ดน้ำตาของนางและพูดด้วยความคับแค้นใจ “สิ่งที่พี่หลิวพูดเป็นความจริงหรือไม่? เจียงหย่วนจะมาหาข้าหลังจากที่เขาทำธุระเสร็จแล้วหรือ? เขาไม่ได้ปลี่ยนใจไปรักคนอื่นแน่นะ!”
น้ำเสียงแผ่วเบาจนน่าโมโหและเจ็บใจราวกับกำลังบ่นกับครอบครัวว่าสามีไม่รักนาง
หลิวเทียนฉือส่งเสียงรับคำ ก่อนตบหลังมือของกู้ซินเถาพลางปลอบโยน “ไม่ต้องกังวล เจียงหย่วนของเจ้าจะมาหาเจ้าหลังจากที่เขาทำงานเสร็จ อย่าว่าแต่เจ้าเลย แม้ว่าจะเป็นข้าที่อาศัยอยู่ในบ้านเดียวกันกับเจียงหย่วนก็ต้องใช้เวลาหลายวันกว่าจะเจอเขาสักหน!”
หลังจากพูดจบ นางก็ปิดปากและยิ้ม และถามเสี่ยวเถาที่ยืนอยู่ข้าง ๆ นาง “เสี่ยวเถา เมื่อเร็ว ๆ นี้เจ้าพบเห็นนายน้อยเจียงหรือไม่?”
“ข้าไม่เคยเจอนายน้อยเจียง แต่ข้าได้ยินมาว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้เขากำลังเรียนรู้กิจการกับนายท่านเจียง และเขาก็ยุ่งมาก!” เสี่ยวเถาตอบ
“เจ้าได้ยินหรือไม่? เจียงหย่วนของเจ้าไม่มีใครอื่น ในหัวใจของเขามีเจ้าคนเดียวจริง ๆ!” หลิวเทียนฉือหัวเราะ
กู้ซินเถาหัวเราะทั้งน้ำตา จากนั้นก็รู้สึกมีความสุข
หลังจากแยกทางกัน กู้ซินเถาก็กลับบ้านด้วยรถม้าของตระกูลเจียง
เมื่อเห็นว่าตระกูลเจียงและครอบครัวกู้อยู่บนถนนสายเดียวกัน หลิวเทียนฉือก็พูดอย่างมีความสุขว่า “น้องซินเถา ครอบครัวของพวกเราสองคนอยู่ไม่ไกลกัน ในอนาคตถ้าเจ้ามีเวลา เจ้าสามารถมาที่บ้านของตระกูลเจียงเพื่อพูดคุยกับข้าได้!”
กู้ซินเถามีความสุขมากจนแทบจะลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า นางรีบพยักหน้าเห็นด้วย
ม่านรถม้าของตระกูลเจียงลดลงอีกครั้ง ทางกู้ซินเถาก็วิ่งกลับบ้านอย่างมีความสุข นางกลับมาที่ห้องของนาง ก่อนถอดปิ่นหยกบนศีรษะออกทันที
ยามนางอยู่ที่ร้านจิ่นฝูเมื่อครู่ ก่อนที่นางจะทันได้มองดี ๆ หลิวเทียนฉือก็เสียบมันบนศีรษะของนางแล้ว
คราวนี้ไม่มีคนนอกแล้ว กู้ซินเถาถือปิ่นไว้ในมือแล้วพินิจดูอย่างระมัดระวัง
ปิ่นมีสีเขียวทั้งอันและดูเหมือนว่ามีสายน้ำไหลเอื่อย ๆ อยู่ในนั้น ดอกไห่ถังบนหัวปิ่นแกะสลักเหมือนของจริง แค่มองดูก็ยากที่จะวางมันลง ปิ่นหยกแบบนี้ไม่ว่าจะใส่กับเสื้อผ้าแบบใดก็เข้ากัน
กู้ซินเถามีความสุขมากขณะถือปิ่นไว้ในมือนาง นางอดปิดปากด้วยความตื่นเต้นไม่ได้
ขณะหลิวเทียนฉือกลับถึงบ้าน นางก็ยิ้มไปตลอดทาง
แต่ใครก็ตามที่คุ้นเคยกับหลิวเทียนฉือจะรู้ว่านี่คือรอยยิ้มของนางยามแผนการสำเร็จ
หลังจากกลับถึงบ้าน เห็นดวงตาของหลิวเทียนฉือยิ้มและดูมีความสุขมาก เสี่ยวเถาก็รวบรวมความกล้าของนางเติมเชื้อไฟที่ด้านข้างและพูดว่า “กู้ซินเถาผู้นี้ไร้ยางอายจริง ๆ พูดเรื่องงามหน้าระหว่างนางกับเจียงออกมาตรง ๆ อย่างกับคนอื่นไม่รู้อย่างนั้นล่ะ!”
“ฮิ ๆ เจ้าคิดว่าทำไมนางถึงพูดแบบนั้นเล่า ก็เพราะคงเคยได้ยินข่าวลือข้างนอกน่ะสิ!” หลิวเทียนฉือเยาะเย้ย ดวงตาของนางดูเหมือนงูพิษจนทำให้ผู้คนสั่นสะท้าน
รอยยิ้มอ่อนโยนเมื่อกี้อยู่ที่ไหนกัน
เสี่ยวเถาก็ยอมรับเช่นกัน หลังจากรินชาให้หลิวเทียนฉือแล้ว นางก็ยืนอยู่ข้าง ๆ อย่างเชื่อฟัง
“ข่าวลือ? ข่าวลืออะไรหรือ?” เมื่อได้ยิน เสี่ยวเถาก็ถามอย่างสงสัย และทันใดนั้นก็นึกขึ้นได้ว่า “คุณหนู ท่านหมายความว่าอย่างไร…”
แม้ว่าเสี่ยวเถาไม่เคยได้ยินจากคนภายนอก แต่มีคนในบ้านของตระกูลเจียงที่กำลังกระจายเรื่องนี้อย่างลับ ๆ และเปิดเผย
นั่นคือคุณหนูหลิวเดินทางมาจากเมืองหลวงเพื่อมาอาศัยอยู่ในตระกูลเจียง และฮูหยินเจียงปฏิบัติก็ต่อนางอย่างจริงใจ โดยคุณหนูหลิวจะกลายเป็นภรรยาสาวของตระกูลเจียงในอนาคต!
ดังนั้นนอกเหนือจากการแสดงความเคารพต่อคุณหนูหลิวแล้ว ทุกคนยังระมัดระวังต่อหลิวเทียนฉือเป็นอย่างมาก และพยายามไม่พูดถึงอดีตของเจียงหย่วนต่อหน้าหลิวเทียนฉือ
หลิวเทียนฉือไม่ต้องการที่จะรู้ว่าเจียงหย่วนเป็นคนแบบไหน
ถ้าไม่ใช่เพราะบิดาของนางต้องการทราบรายละเอียดเกี่ยวกับตระกูลเจียง เหตุใดนางจึงต้องเดินทางมายังประเทศที่นกไม่อึและไก่ไม่วางไข่ด้วยเล่า
ตลอดทั้งวัน นางเห็นเด็กสาวหรือหญิงชาวบ้าน โดยทั้งหมดล้วนหยาบคายยิ่ง ทำให้ผู้คนรังเกียจอย่างยิ่งยวด
ก่อนมา บิดาของนางบอกกับนางว่า บางทีในอนาคตนางอาจต้องแต่งงานกับเจียงหย่วน
แน่นอนว่านี่เป็นการสนทนาส่วนตัวระหว่างบิดากับลูกสาวและไม่มีใครอื่นรู้เรื่องนี้
นั่นเป็นเพราะบิดาบอกว่าถ้าตระกูลเจียงไม่มีปัญหา ด้วยทรัพย์สินมากมายในตระกูลเจียง แม้แต่ตระกูลที่ร่ำรวยและมีชื่อเสียงในเมืองหลวงก็อาจไม่ร่ำรวยเท่าตระกูลเจียง
เพื่อเห็นแก่ชีวิตที่เหลืออยู่ของหลิวเทียนฉือ บิดาของนางต้องการให้หลิวเทียนฉือแต่งงานกับเจียงหย่วนเพื่อที่เขาจะได้รับเกียรติและความมั่งคั่งไปตลอดชีวิต
ในงานราชการจำเป็นต้องใช้เงิน พี่ชายทั้งสองคนของนางเข้าไปคลุกคลีกับราชการแล้ว ในอนาคต การจะก้าวไปต่อก็จำเป็นต้องใช้เงินมากมาย
