เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 59 ช่วงเช้าที่ไม่ปกติ
“พวกเด็กๆนอนหลับกันแล้วเหรอ?”ภีมพลรู้สึกผิดและโทษตัวเองอยู่ลึกๆ
“หลับไปเรียบร้อยแล้วครับ”
“ตอนบ่ายอารมณ์ของพวกเขาเป็นยังไงบ้าง?”ภีมพลเดินเข้าไปในห้องรับแขก
“ก็ดีนะครับ ป้าโสนเล่นรถสปอร์ตเป็นเพื่อนอยู่สักพักเลยครับ”พ่อบ้านปวิธตามอยู่ข้างหลังของเขา ก่อนจะพูดขึ้นมาอีกประโยค“แต่ว่าคุณนาย หลังจากที่เธอกลับมาก็นั่งที่ลานบ้านอยู่ตั้งครึ่งชั่วโมง ดูเหมือนจะมีเรื่องกลุ้มใจนะครับ”
ภีมพลรู้สึกสงสัยขึ้นมาอย่างเลี่ยงไม่ได้ รู้ว่าเธอไปเจอกับเบญญามา แล้วทั้งสองคนก็นัดกันไปดื่มกาแฟด้วยกันอีกด้วย นี่เป็นเรื่องที่ลูกน้องมารายงานให้เขาทราบในวันนี้
“ฉันเข้าใจแล้ว”เขาขึ้นชั้นบนไปยังห้องเด็ก มองดูลูกที่กำลังนอนหลับสนิทอยู่ ช่างเงียบสงบและน่ารักจริงๆ
ภายในห้องนอน แสงไฟสลัว
นภาลัยนึกถึงเด็กหนุ่มที่ชื่อว่าศิษฎ์คนนั้น ในหัวมีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา……
เด็กหนุ่มคนนี้คงจะไม่ใช่ลูกนอกสมรสของภีมพลหรอกใช่ไหม?
รูปแบบการอยู่ด้วยกันของพวกเขามันชวนให้รู้สึกแปลกประหลาดใจเกินไป
ความผิดพลาดที่ท่านประธานบ้าอำนาจทำไปเมื่อสมัยเมื่อวัยรุ่น มันก็เป็นเรื่องปกติ แถมหน้าตาของพวกเขาทั้งสองคนก็ดูคล้ายกันอยู่ไม่น้อย
ประตูห้องเปิดออก ตอนที่ภีมพลเข้ามา ก็ทำให้นภาลัยตกใจจนดึงสติกลับมา
เช้าวันรุ่งขึ้น
นภาลัยสวมผ้ากันเปื้อนน่ารัก ต้มบะหมี่อยู่ในห้องครัว รวบผมยาวสลวยขึ้นมาอย่างง่ายๆ ดูแล้วอ่อนโยนทั้งยังสงบนิ่ง
เพราะว่าเมื่อวานแชมป์แอบเข้าคอมพิวเตอร์ของเขาไปโดยที่ไม่ได้รับอนุญาต ในฐานะที่เป็นแม่เธอรู้สึกขอโทษอย่างมาก
ดังนั้นบะหมี่ถ้วยนี้จึงทำขึ้นมาด้วยเจตนาที่รู้สึกขอโทษเล็กน้อย
รถวอลโว่สีดำคันหนึ่งขับฝ่าแสงอาทิตย์ยามเช้าเข้ามาในวิลล่า พ่อบ้านปวิธออกไปต้อนรับกรินทร์ที่ลงมาจากรถ
“ต้มอีกสักถ้วย”
ภายในห้องครัวแบบเปิด นภาลัยได้ยินแล้วก็หันมองไป เห็นภีมพลยืนอยู่ตรงประตู แล้วก็ไม่รู้เหมือนกันว่าโผล่มาตั้งแต่เมื่อไร
ทั้งสองคนสบตากัน เขาพูดขึ้น“คุณหมอส่วนตัวของผมมาแล้ว อยากลองชิมฝีมือของคุณสักหน่อย”
“ฉันไม่ใช่แม่บ้านของบ้านคุณสักหน่อย”นภาลัยพูดต่อว่าเขาอย่างอดไม่อยู่“ไม่ใช่แค่ต้องปรนนิบัติดูแลคุณ แม้กระทั่งหมอประจำตัวของคุณก็ต้องปรนนิบัติดูแลด้วยอย่างนั้นเหรอ?”
ภีมพลเข้าใจคำด่าของเธอ เขาพูดขึ้นอย่างใจเย็น“เขามาช่วยผมวิจัยบะหมี่ถ้วยนี้ ว่าทำไมถึงไม่ระคายเคืองต่อกรพเพาะอาหารของเขา”
นภาลัยสบถุหึออกมาเบาๆ“ดูท่าเขาคงจะไม่ได้มีความสามารถมากมายอะไรสินะ ขนาดโรคกระเพาะอาหารของคุณก็ยังรักษาไม่หาย เปลี่ยนหมอส่วนตัวได้แล้ว”
“นี่ไม่เรื่องที่คุณต้องมาเป็นกังวลใจ คุณแค่ต้มก็พอแล้ว”ภีมพลหันตัวเดินจากไป รู้ว่าเธอจะต้องต้มอย่างแน่นอน
นภาลัยหั่นมะเขือเทศหนึ่งลูก ใส่บะหมี่จำนวนหนึ่งลงไปในน้ำที่ต้มเดือด
ภีมพลมาถึงยังห้องรับแขก ป้าโสนก็ชงชามาให้“คุณหมอกรินทร์ เชิญดื่มชาค่ะ”
“ขอบคุณมากครับป้าโสน”
ภีมพลกับกรินทร์นั่งลงบนโซฟา วันนี้กรินทร์สวมใส่ชุดลำลองสบายๆ ดูสุภาพอ่อนโยน ผิวพรรณยังขาวเนียนกว่าหญิงสาวเสียอีก
“เซ็นสัญญาระยะยาวกับพ่อครัวคนนี้แล้วเหรอ?”กรินทร์คิดแทนเขา“ให้เขาอยู่ กระเพาะของคุณจะต้องฟื้นฟูกลับมาอย่างช้าๆแน่นอน”
ภีมพลหันมอง“ไปรับทะเบียนสมรสมาแล้วนี่ถือว่าเป็นสัญญาระยะยาวไหม?”
“……”กรินทร์มีปฏิกิริยาตอบสนองกลับมาสองสามวินาที“แม่ของลูก?”
ภีมพลยกแก้วชาขึ้นมาดื่มไปหนึ่งคำ ถือว่าเป็นการยอมรับอย่างเงียบๆแล้ว
กรินทร์อึ้งตะลึงอยู่หลายวินาที จูๆก็เข้าใจขึ้นมานิดหน่อย
ถึงยังไงเขาก็ไม่ได้มีความสนใจในเรื่องผู้หญิงอะไรอยู่แล้ว จะแต่งงานกับใครก็ได้?
แต่งงานกับแม่ของเด็กอย่างน้อยมันก็ดีกับเด็ก ทำให้เด็กได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์
“บะหมี่ต้มเสร็จแล้วค่ะ คุณภีม คุณหมอกรินทร์ เชิญไปนั่งที่ห้องอาหารได้เลยค่ะ”
ภีมพลลุกขึ้นพูดกับกรินทร์“ไปกันเถอะ เดี๋ยวจะพาคุณไปลองชิมฝีมือของเธอสักหน่อย ดูสักหน่อยว่ามีตรงไหนที่มันแตกต่าง”
“นับว่าเป็นเกียรติมากเลยครับ”
กรินทร์ลุกขึ้นเดินตามภีมพลไปยังห้องอาหาร ตอนที่นภาลัยยกบะหมี่สองถ้วยออกมาจากห้องครัว พอเห็นกรินทร์ที่ยืนอยู่ตรงโต๊ะอาหาร ทั้งสองคนสบตากัน ต่างคนต่างก็อึ้งตะลึงไป
นภาลัยหยุดฝีเท้าลงอย่างช่วยไม่ได้ แต่ไม่นานเธอก็ดึงสติกลับมาวางบะหมี่ลงบนโต๊ะอาหาร
ภีมพลรู้สึกสงสัย หันมองเธอ แล้วก็หันมองกรินทร์ที่อยู่ข้างๆอีกที พวกเขารู้จักกัน?
ในเวลานี้เอง แชมป์กับขวัญข้าวก็เข้ามาในห้องอาหารแล้ว ตอนที่เห็นกรินทร์ พวกเขาก็ทั้งตกใจทั้งตื่นเต้นดีใจจนปรบมือขึ้นมา……
“คุณลุงกรินทร์！มาได้ยังไงเหรอฮะ?”
“ว้าว！คุณลุงกรินทร์จริงๆด้วย！”
“คุณลุงกรินทร์！ผมคิดถึงคุณลุงกรินทร์มากๆเลยฮะ！！”
นภาลัยนั่งลง หยิบตะเกียบขึ้นมาก้มลงกินบะหมี่ทำเหมือนกับรอบข้างไม่มีใครอยู่ ไม่ได้ทักทายพวกเขาแม้แต่คนเดียว แต่ในหัวของเธอรู้สึกสับสนงุนงงเล็กน้อย นี่มันเรื่องอะไรกัน?
