เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 110 โกรธจนคืนนี้เธอนอนแยกห้อง
ภายในรถแลมโบกินี่ ภีมพลพูดกับคนขับรถ “กลับบ้าน” จากนั้นก็ปิดที่กั้นขึ้น
สองคนที่อยู่ในพื้นที่แคบ นภาลัยนั่งอยู่ข้างเขา ทั้งสองคนได้ยินลมหายใจของอีกฝ่าย ในใจค่อนข้างซับซ้อน
นภาลัยไม่อยากที่จะคิด หากวันนี้เธอไม่ได้มาจะเกิดอะไรขึ้นกับภีมพลและญาณีในห้องทำงานนี้!
ที่นั้นเขายังมีห้องลับ!
มีเตียง!
แถมภีมพล กำลังโกรธที่เธอไปกับไวศิษฎ์อยู่!
ทั้งสองคนต่างก็มีศักดิ์ศรี ต่างเก็บซ่อนความโกรธ ดังนั้นระหว่างที่นั่งรถจนถึงบ้านก็ไม่มีใครคิดที่จะทำลายความเงียบลง
หลังจากลงรถ นภาลัยเดินก้าวใหญ่ไปที่ห้องรับแขก!
ภีมพลยืนอยู่ในสวนสักพัก สายตานิ่งลึกและเริ่มเดิน
“คุณนาย……” พ่อบ้านปวิธเห็นเธอเดินตรงขึ้นไปชั้นบน
ไม่นานนัก คุณภีมก็เข้ามา
“คุณภีม…….”
ภีมพลเพิ่มความเร็ว ไม่แม้แต่หันไปมองชั้นบน
พ่อบ้านไม่ทันแม้แต่จะพูดอะไร พวกเขาเป็นอะไรกัน?
ทะเลาะกันอีกแล้ว?
นภาลัยเข้าไปในห้องเด็ก และล็อกประตูห้อง
“หม่ามี๊?” แชมป์และขวัญข้าวตกใจ มองหน้ากันจากนั้นมองไปที่เธอ “หม่ามี๊เป็นอะไร?”
นภาลัยยิ้ม “ลูกรัก หม่ามี๊จะนอนเป็นเพื่อนลูกๆนะ” จากนั้นก็เดินไปยังเตียงกลม เปิดผ้าห่มออก “คืนนี้นอนนี้ ดีหรือเปล่า?”
“…….”
เด็กๆต่างมองกันและกัน และเหมือนจะเข้าใจบางอย่าง
แชมป์รีบวิ่งไปดูนอกหน้าต่าง รถของปาปี๊จอดไว้ข้างล่าง!
ปาปี๊กลับมาแล้วนะ!
“พวกหม่ามี๊ทะเลาะกันหรอ?” ขวัญข้าวคาดเดา
นภาลัยยิ้มและส่ายหน้า “ไม่มีนะ แค่คิดถึงพวกลูก”
แชมป์และขวัญข้าวจ้องตากัน ก็ไม่ได้พูดอะไร วันนี้บรรยากาศดูแปลกนะ
ภีมพลกลับไปที่ห้องนอน ตอนกำลังเปิดประตูก็ไม่เห็นนภาลัย เขายืนอึ้งอยู่หน้าประตูสักครู่
ตอนนั้นเอง ป้าโสนก็เดินมาจากทางด้านหลัง
เขาหันกลับไปถาม “ป้าโสน คุณนายล่ะ?”
“คุณภีม คุณนายเข้าไปในห้องเด็กๆ คาดว่าคืนนี้คงนอนที่นั้น”
ใบหน้าเหมือนไม่ใส่ใจของภีมพลเดินเข้าไปในห้องนอน ปิดประตูอาบน้ำนอน! และก็ไม่หวังว่าคืนนี้เธอจะกลับมา
ชั้นล่าง แสงไฟส่องสว่าง แต่กลับดูอ้างว้างน่ากลัว
ป้าโสนลงมาจากข้างบน เดินมาด้านหน้าพ่อบ้านปวิธและพูดเสียงเบา “คุณนายนอนที่ห้องเด็กๆ ได้บอกเรื่องเค้กให้คุณภีมรู้หรือยัง?”
“ยังไม่ทันได้พูด” พ่อบ้านถอนหายใจ “ดูท่าทั้งสองคนคงทะเลาะกันแล้ว สีหน้าต่างดูไม่ดี”
“เฮ้ออ!” ป้าโสนใบหน้าเศร้า
เช้าวันถัดไป นภาลัยตื่นแต่เช้า อาบน้ำเสร็จก็เข้าไปในห้องแต่งตัว จงใจเลือกชุดที่สวยและเหมาะมาใส่
“คุณนาย คุณจะไปไหน?”
ห้องรับแขก พ่อบ้านเห็นเธอสะพายกระเป๋า ถามอย่างเป็นมิตร “คุณนายกินข้าวเช้าไหม?”
“วันนี้ฉันนัดเพื่อนไว้” นภาลัยพูดอย่างมีความสุข เหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น “ไปเที่ยวหนึ่งวัน”
พ่อบ้านปวิธอยากจะรั้งเธอไว้ แต่กลับไม่มีข้ออ้าง
ที่หน้าต่างบนห้องนอนชั้นบน ภีมพลยืนเอามือไขว้หลัง สายตาจ้องไปยังหญิงสาวที่ขึ้นรถและขับออกไป
เป็นเพราะผู้หญิงคนนี้ ที่ทำให้เขานอนไม่หลับทั้งคืน!
เป็นครั้งแรกที่เบญญาได้รับโทรศัพท์จากนภาลัยชวนเธอไปเที่ยว เธอดีใจอย่างมาก!
เพื่อจะให้นภาลัยมีความสุข เธอยังโทรลากเพื่อนอีกคนหนึ่งไปด้วย!
สำหรับเธอ นภาลัยเป็นจิตวิญญาณที่น่ารัก เป็นคนที่เธอเบญญาชื่นชอบไม่มีใครเทียบได้
ตอนที่พ่อบ้านปวิธมีสติ เขาเห็นภีมพลเดินลงมาพอดี
“สวัสดีครับคุณภีม”
คุณภีมเม้มริมฝีปาก อารมณ์บนใบหน้าหล่อเหลาตรงข้ามกับคุณนายอย่างสิ้นเชิง
แต่พ่อบ้านก็ยังคงต้องบอกเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานให้เขาฟัง……
“คุณภีม เมื่อวานตอนเย็นคุณนายทำเค้กให้คุณด้วยตัวเอง เลือกวัตถุดิบด้วยตัวเอง วิ่งวุ่นอยู่ในห้องควรนานถึงสี่ชั่วโมง ไม่ง่ายเลยที่จะรอจนรถของคุณเข้ามา แต่คุณกลับไม่ลงมา คุณนายผิดหวังจนแม้แต่ข้าวเย็นก็ไม่ได้ทา……”