เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 291 เริ่มนัดแม่เองก่อน
พี่กุ้งสังเกตเห็นดอกลิลลี่บนโต๊ะ “ดอกไม้นี้………ให้ใส่แจกันให้คุณไหมคะ?”
“ลำบากพี่ด้วย” ริมฝีปากนภาลัยเผยอ
นี่เธอคือตกลงแล้วใช่ไหม?
พี่กุ้งดีใจ “ไม่ลำบาก” เธอรีบหยิบดอกลิลลี่และจากไป
ถ้าคุณชายศิษฎ์เห็นดอกไม้อยู่ในแจกัน เขาต้องดีใจอย่างแน่นอน ถึงตอนนั้นค่อยบอกว่าคุณนภาจัด
ความขัดแย้งระหว่างทั้งสองคนต้องผ่อนลงไม่น้อยแน่นอน
ประมาณครึ่งชั่วโมง……โทรศัพท์ดังขึ้น
นภาลัยหยิบโทรศัพท์มาดูว่าใครโทรมา เธอตะลึง รีบรับโทรศัพท์
เป็นไปตามคาด เสียงของแชมป์ดังขึ้นมา “แม่! ทุกๆอาทิตย์แม่จะมาเยี่ยมพวกเรานะ พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์แล้ว อาทิตย์หนึ่งมีเพียงแค่สองวัน ดังนั้นแม่จะมาพรุ่งนี้หรือวันมะรืน?”
เสียงเตือนของเด็กน้อยเต็มไปด้วยการเฝ้ารอ!
นภาลัยได้ยินเสียงเด็กๆรู้สึกห่วงใยเป็นอย่างมาก “คิดถึงแม่หรือไง?”
“แน่นอนอยู่แล้ว!” แชมป์สารภาพ “คิดถึงมากๆๆ! แม่ไม่ต้องเอาของขวัญมาเอาตัวมาก็พอแล้ว เมื่อไรจะมา?”
นภาลัยคิดไปคิดมา “พรุ่งนี้ละกัน?”
“ได้! พรุ่งนี้มากินอาหารเช้าดีไหมครับ?” แชมป์หัวเราะและพูด “แบบนี้พวกเราจะได้อยู่ด้วยกันนานหน่อย!”
“……ได้” อารมณ์ของเธอเคร่งขรึม รู้สึกผิดต่อเด็กๆ
“อย่างนั้นแม่ทำงานต่อเถอะ!” แชมป์วางสายด้วยความดีใจ
เธอกำโทรศัพท์ นภาลัยสติค่อยๆล่องลอย
เอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่า ภายในห้องรับแขกสไตล์ยุโรปเหนือ
ภีมพลนั่งอยู่โซฟาตรงข้ามเด็กๆ ระหว่างที่อยู่กับเด็กๆ ดวงตาลึกของเขาจะมีความอบอุ่นอยู่เสมอ
สายเมื่อกี้เป็นแชมป์โทรไปด้วยตัวเอง เขาเพียงนั่งฟังอยู่ข้างๆ
“พ่อ!” แชมป์ยืนอยู่บนโซฟา ดวงตาดำกลมโตราวกับพูดได้ “พรุ่งนี้พวกเราไปถ่ายรูปครอบครัวกันเถอะ พวกเราทั้งสี่คนยังไม่เคยอยู่ในเฟรมเดียวกัน!”
เวลานี้เสียงนุ่มนวลของขวัญข้าวก็พูดขึ้น “ใช่แล้ว ที่โรงเรียนยังมีคอลัมน์ภาพถ่ายและต้องการภาพทั้งครอบครัว อาทิตย์หน้าจะเอาแล้ว”
“คุณครูส่งไปในแชทผู้ปกครองแล้ว พ่อไม่เห็นหรอ?” แชมป์กลัวว่าเขาจะปฏิเสธ
รอยยิ้มภีมพลอ่อนโยน “พ่อเห็นแล้ว”
“งั้นก็ไปถ่ายเถอะ! พรุ่งนี้แม่มาแล้ว พวกเราก็ไปทำภารกิจของคุณครูให้สำเร็จ!” เด็กๆปัดความรับผิดชอบได้เก่ง ใช้คุณครูมาเป็นข้ออ้าง นภาไม่มีทางปฏิเสธ!
ในใจของภีมพลไม่ต่อต้าน
“พ่อ แถวนี้มีสตูดิโอไม่เลวอยู่ร้านหนึ่ง คุณครูบอกว่านักเรียนชั้นก่อนหน้าก็ถ่ายที่นี่ บอกเลขชั้นของเรา ยังได้ส่วนลดอีก!”
“ไปสตูดิโอดีนะคะ ยังไงเขาก็เป็นมืออาชีพ ถ่ายครั้งแรกก็ต้องถ่ายให้ดีหน่อย!” ขวัญข้าวก็พูด “หนูจะไปสตูดิโอ!”
ที่จริงความคิดแบบนั้นของเด็กๆ ภีมพลมองออกอย่างชัดเจน
พี่น้องร่วมมือกันพูด เห็นได้ชัดว่าปรึกษากันมาแล้ว!
ภีมพลไม่ต่อต้อน เพราะเขายังมีความรู้สึกบางอย่างที่ซับซ้อนต่อนภาลัย
บางครั้งเขารู้สึกทุกข์ใจอย่างมาก โกรธตัวเองที่สูญเสียความจำแล้วแต่ก็ยังไม่ลืมเธอ เหมือนกับมันฝังลึกอยู่ภายในกระดูกของเขาแบบนั้น
นึกถึงเธอที่อยู่กับไวศิษฎ์ โดยเฉพาะตอนที่เธอจากไปจากห้องฉุกเฉิน ภีมพลที่หยิ่งผยองมานานบาดเจ็บหนัก และรู้สึกโกรธมาก
บนโลกนี้ คงไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าทำกับเขาแบบนี้
“พ่อ! พวกเราจะไปทำบะหมี่ไข่มะเขือเทศมา!” แชมป์ดีใจมาก เขารีบวิ่งไปใส่รองเท้า
“ไปทำด้วยกัน” ภีมพลก็ลุกขึ้น
จากนั้นเขาก็จูงมือน้องสาว พร้อมด้วยพี่ชายเดินไปทางห้องครัว
คุณภีมเข้าครัวด้วยตัวเอง??
นี่ทำให้พ่อบ้านปวิธกับป้าโสนมองอย่างตะลึง หลังจากที่เด็กๆเข้ามา เหตุผลมากมายของเขาต่างถูกทะลายลง
ค่ำคืน
ภายในผับที่มีเสียงครึกครื้น ไฟสีแดงเขียว แสงนีออนที่เหมือนภาพหลอน
ไวศิษฎ์นั่งอยู่ที่บาร์คนเดียว มีบาร์เทนเดอร์มืออาชีพชงค็อกเทลให้เขา ตอนนี้เขาดื่มไปเกือบห้าแก้วแล้ว
