เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่536 จงใจบอกเธอ
“ไม่ต้องแล้ว” ญาณีพูด “พรุ่งนี้ฉันจะมาทำงานที่นี่ และจัดการมันให้เสร็จก่อนแปดโมงเช้าก็พอ”
“ไม่มีปัญหา ในการประชุมเช้าของบริษัทในวันพรุ่งนี้ ผมจะแนะนำคุณให้รู้จักกับผู้บริหารระดับสูงของบริษัท” ชัยเดชยิ้ม “จากนั้น เราจะเริ่มคุยทำงาน เพื่อให้คุณได้ทำความคุ้นเคยกับวัฒนธรรมองค์กรR-Alan กรุ๊ปของเราได้เร็วขึ้น”
ใบหน้าของญาณีมีรอยยิ้มเล็กน้อย “คุณชัยอย่าลืมว่าฉันมีความเข้าใจเกี่ยวกับR-Alan กรุ๊ป”
“มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดทั้งหมด” ชัยเดชกล่าว “จากนี้ไป ผมจะให้คุณเข้าใจบริษัทของเราอย่างถูกต้อง”
“ตกลง” ญาณีตัดสินใจที่จะเข้าร่วมกับR-Alan กรุ๊ปเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของพวกเขา และจัดการกับทีเอ็ม กรุ๊ป
เธอเคยบอกว่าจะทำให้ภีมพลเสียใจ!
“รอคอยความร่วมมืออย่างถาวรของเรานะครับ” ชัยเดชเผยความสุขจากก้นบึ้งของหัวใจของเขาออกมา
ญาณียกข้อมือของเธอขึ้นเพื่อดูเวลา “วันนี้ฉันมีนัดกับเพื่อน ฉันต้องไปหาเธอแล้ว” ยื่นสัญญาที่ลงนามแล้วสองฉบับให้เขา “ฝากเก็บหนึ่งในนั้นไว้ในลิ้นชักโต๊ะของฉันด้วย”
“ได้ครับ” ชัยเดชหยิบมันขึ้นมาและยื่นให้ผู้ช่วยที่อยู่ข้าง จากนั้นเธอก็หันหลังและจากไป
ใน Listen Coffee
นุชวราโอนเงินให้พ่อของเธอตรงเวลา พ่อของเธอเพิ่งโทรมา พูดขอบคุณและบอกว่าเขาจะจัดการเรื่องให้แม่ของเธอได้รับการผ่าตัดทันที
แต่นุชวรารู้ดีว่าการผ่าตัดนั้นมีเงินอย่างเดียวไม่เพียงพอ ตัวชี้วัดทั้งหมดของร่างกายจะต้องได้มาตรฐานด้วย
เธอภาวนาให้แม่ของเธอผ่านการตรวจร่างกายทุกอย่าง
หลังจากนั้นไม่นาน ร่างที่คุ้นเคยก็ปรากฏขึ้นที่ประตูและเดินเข้าไปหาเธอ
“พี่ญาณี” มุมปากของนุชวรายกขึ้น “ไม่เจอกันนานเลยนะคะ”
ญาณีดูออกในทันทีว่าดวงตาของเธอผิดปกติ “เธอเป็นอะไร? ร้องไห้มาเหรอ?”
หญิงสาวเม้มริมฝีปากด้วยความเขินอายเล็กน้อย “เมื่อคืนนี้มีเรื่องนิดหน่อยค่ะ แต่ตอนนี้จัดการเรียบร้อยแล้ว”
“จัดการเรียบร้อยแล้ว? มีเรื่องอะไรเหรอ?” ญาณีเป็นกังวล จากนั้นหัวใจของเธอก็เต้นรัว แล้วถามว่า “นภาลัยรังแกเธอหรือเปล่า?”
“เปล่าค่ะ ๆ เธอดีมากเลย” นุชวราโพล่งออกมา
และคำที่ว่า “เธอดีมาก” ญาณีฟังแล้วทำให้เธอไม่มีความสุขมากนัก
แต่ญาณีไม่ได้แสดงอาการนั้นออกมา เธอถามว่า “แล้วเกิดอะไรขึ้น? เล่าให้ฉันฟังได้ไหม?” เธอหยิบลาเต้บนโต๊ะขึ้นมาจิบ
นุชวรารู้ว่าคุณญาณีชอบดื่มลาเต้ ดังนั้นเธอจึงสั่งลาเต้ล่วงหน้าให้เธอ
“แม่ของฉันป่วยและต้องเข้ารับการผ่าตัด” เธอจงใจไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเงิน เพราะเธอก็ยืมได้แล้ว
คิดไม่ถึงว่า ญาณีจะถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงว่า “การผ่าตัดราคาเท่าไหร่? การผ่าตัดใหญ่หรือการผ่าตัดเล็ก? โอกาสที่จะสำเร็จคือเท่าไร?”
“ต้องใช้เงินสองแสน น่าจะเป็นการผ่าตัดครั้งใหญ่” นุชวราไม่รู้อะไรมากเกี่ยวกับสถานการณ์ของแม่ เธอยังไม่ได้กลับไป
“เธอมีเงินเก็บถึงสองแสนไหม?” ในฐานะเพื่อน ญาณีนั้นมีความเข้าใจเกี่ยวกับสถานการณ์ทางการเงินของเธออยู่บ้าง เพราะเธอเพิ่งเรียนจบ
“ฉันยืมมันไปแล้ว” นุชวราบอกเธอตามความจริง “วันนี้คุณนภาเห็นตาฉันด้วย ภายใต้คำถามของเธอ ฉันเล่าเรื่องครอบครัวให้เธอฟัง และเธอก็โอนเงินเข้าธนาคารพ่อของฉันโดยไม่พูดอะไรเลย”
นภาลัยคนนี้ เอาชนะใจคนเก่งจริง ๆ
เงินสองแสนนั้น สำหรับเธอแล้วเล็กน้อยมาก แต่มันสามารถทำให้ผู้หญิงอย่างนุชวรารู้สึกขอบคุณได้
ญาณีไม่ได้พูดอะไรอีก เธอแค่คาดเดาความคิดของนภาลัยอย่างเงียบ ๆ
เธอหยิบแก้วขึ้นมาจิบกาแฟอีกครั้ง “ต่อไปนี้ ถ้ามีปัญหาอะไรอีก มาหาฉันได้นะ”
“ขอบคุณค่ะ พี่ญาณี” นุชวรารู้สึกตื้นตันใจมาก “ช่วงนี้พี่หายไปไหนมา? พี่เปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ใหม่เหรอ? อีเมลก็ไม่ตอบ ฉันเป็นห่วงมากเลยนะ”
“พรุ่งนี้ฉันจะเริ่มไปทำงาน ฉันจะเริ่มต้นชีวิตใหม่แล้ว” ญาณียกมุมปากขึ้นมองเธออย่างอารมณ์ดี
“ยินดีด้วยค่ะ!” นุชวราดีใจกับเธอ และในที่สุดก็มีกำลังใจขึ้นมา! “ไม่รู้ว่าบริษัทไหนที่โชคดีและเป็นเกียรติมากที่เชิญพี่ไปได้” ในความทรงจำของเธอ หล่อนปฏิเสธบริษัทไปนับไม่ถ้วน
“R-Alan กรุ๊ป” ญาณีไม่ได้ปิดบังอะไร และน้ำเสียงดูเหมือนจงใจบอกเธอ
