เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 578 จำเป็นต้องอธิบายด้วยเหรอ？
เธอเดินเข้าไปในลิฟต์ แล้วดูตัวเลขในลิฟต์สูงขึ้นไปเรื่อยๆ……
นุชวราไม่มีสติแล้ว
เธอนึกถึงความรักของตนเองที่มีต่อวริศ ซึ่งเก็บกดเอาไว้มานาน และเมื่อเธอนึกถึงข่าวที่เธอได้ยินเมื่อครู่หัวใจของเธอก็ราวกับจะแหลกสลาย เธอรู้สึกเจ็บปวดขึ้นมาในทันที
คนที่เธอชอบกำลังจะแต่งงานกับคนอื่น นี่มันเล่นงานเธออย่างจัง
และข่าวการแต่งงานสายฟ้าแลบของวริศและเบญญาก็ได้แพร่กระจายในบริษัทมากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เกิดการถกเถียงกันอย่างเผ็ดร้อน
นุชวราขึ้นไปชั้นบนและเดินเข้าไปในห้องทำงานท่านรองประธาน พบว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่นเลย
เธอจึงเดาได้ว่าเบญญาน่าจะอยู่ที่ห้องทำงานท่านประธาน และจินตนาการถึงทุกช่วงเวลาที่เธอกับผู้ช่วยวริศใกล้ชิดสนิทสนมกัน ในอากาศก็อบอวลไปด้วยความรู้สึกอันเจ็บปวด
เธอนั่งเหม่อลอยอยู่กับที่ ความคิดของเธอไม่สามารถมีจดจ่อได้เลย
จนกระทั่งได้ยินเสียงฝีเท้าดังเข้ามา สายตาของนุชวราก็มองเห็นว่าเบญญาเดินเข้ามาแล้ว
“เธอกลับมาแล้วหรอ？”เบญญารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เธอเอ่ยถามอย่างใส่ใจว่า “คุณแม่ฟื้นตัวเป็นอย่างไรบ้าง？”
นุชวราจ้องมองเธอโดยไม่แม้แต่จะกะพริบตา แต่ไม่ได้ตอบอะไร ความคิดของเธอยังคงติดอยู่กับความจริงที่ว่าหล่อนกำลังจะแต่งงานกับผู้ช่วยวริศ
ก่อนกลับไปที่ที่นั่งเบญญา หยิบแก้วน้ำขึ้นมาแล้วจิบ
นุชวราถามด้วยเสียงพึมพำ “เธอจะแต่งงานกับผู้ช่วยวริศเหรอ？จริงเหรอ？”
พรวด！
เธอพ่นน้ำออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่！！
ทำให้นุชวราตกใจผงะออก เบญญาคิดว่าเธอได้ยินผิด รีบหยิบทิชชูออกมาเช็ดปาก “เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ？”
เมื่อเห็นปฏิกิริยาขนาดนั้นของเธอ นุชวราเองก็งุนงง “……” คำถามนี้จะละเมิดเธอเกินไปหรือเปล่า？
ผ่านไปสักครู่หนึ่ง ดวงตาของทั้งสองยังคงสอดประสานกัน น้ำเสียงของนุชวราแผ่วเบา “ตอนที่ฉันเพิ่งมาถึงที่นี่ ฉันได้ยินมันตอนที่อยู่ชั้นล่าง ใครๆ ก็พูดเรื่องนี้กันทั้งนั้น”
“พูดเรื่องอะไร？” ใจเบญญากระตุก “พวกหล่อนพูดว่ายังไง？ทำไมถึงลากไปถึงเรื่องแต่งงานได้？”
“พวกหล่อนบอกว่าเธอกับผู้ช่วยวริศกำลังจะแต่งงานอย่างสายฟ้าแลบ” นุชวรามองไปที่เธอ และพยายามจับอะไรบางอย่างจากสีหน้าของเธอ
เบญญาพูดอะไรไม่ออกเลยด้วยซ้ำ! เธอวางแก้วลง เท้ามือบนเอวแล้วถอนหายใจ！
ไม่รู้จริงๆ ว่าต้องพูดอย่างไรดี！
“ทำไมผู้หญิงพวกนั้นถึงปากเสียกันจังเลย!” เธอบ่น “อะไรกัน？ใครจะแต่งงานสายฟ้าแลบกับเขา？”
“……” นุชวราไม่เข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร ถ้าไม่ใช่การแต่งงานแสายฟ้าแลบ แต่เธอก็จะแต่งงานหลังจากนี้เหรอ?
เบญญากล่าว“ฉันกับวริศแค่เพื่อนกันปกติทั่วไป แม้ว่าตอนนี้ฉันจะอาศัยอยู่ในบ้านของเขา แต่…” เธอหยุดกะทันหัน ทำไมเธอต้องอธิบายด้วย？
จำเป็นต้องอธิบายด้วยเหรอ？
และนุชวราก็มั่นใจได้ว่าเธออาศัยอยู่ในบ้านของผู้ช่วยวริศจริงๆ เธอยอมรับด้วยตัวเองแล้วด้วย
“ช่างมันเถอะ”เบญญาผ่อนเสียงเบา“รักก็รักสิ！”
เวลาอาหารกลางวัน เบญญากลับจงใจเลี่ยงไม่เจอวริศ และไม่ได้ไปโรงอาหารกับเขา
จนถึงตอนนี้วริศเองก็ไม่รู้เช่นกันว่าข่าวซุบซิบกำลังแพร่กระจายภายในบริษัท
ตอนรับประทานอาหารกลางวันก็ไม่พบตัวเธอ น่าสงสัยอยู่
เอกสารในช่วงบ่าย ก็เป็นนุชวราเองที่เอาไปส่ง
เบญญานั่งอยู่กับที่ของตนตลอดเวลา เธอไม่เข้าใจเลยว่าทำไมคนเหล่านั้นถึงมองเธอแปลกๆ ？
เหมือนกับว่าเธอกำลังจับวริศอย่างนั้นแหละ
ร้ายดียังไงเธอก็เป็นลูกสาวของนายกเทศมนตรีนะ ต่อให้แต่งงานก็ไม่ถือว่าจับเขาหรอกมั้ง?
เนื่องจากต้องส่งเอกสาร นุชวราจึงมีโอกาสได้พูดคุยกับวริศ แต่เธอก็ไม่รู้สึกมีความสุขเลย เธอรู้สึกว่าในสายตาของผู้ช่วยวริศมีเบญญาอยู่แล้ว
เบญญาไม่ได้เป็นคนไปส่งเอกสาร สีหน้าของผู้ช่วยวริศเรียบนิ่ง ทว่าสายตาของเขาดูผิดหวังเล็กน้อย
และก็ไม่รู้ว่าเธอคิดมากเกินไปหรือเปล่า
เวลาพลบค่ำ
ในห้องทำงานท่านรองประธาน เบญญาที่อารมณ์ไม่ดีมาทั้งวันก็เริ่มเก็บข้าวของและเตรียมตัวเลิกงาน ก่อนออกไป เธอไม่ลืมที่จะบอกลานุชวรา
หลังจากที่เธอออกไปแล้วไม่นาน วริศก็เข้ามา
ตรงนี้เหลือเพียงนุชวราคนเดียว วริศเอ่ยถาม “เบญญาล่ะ？”
