มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง บทที่ 177 ประธานถังมาแล้ว
เพี้ยะ!
มู่เซิ่งยกมือขึ้นมา และตบโทรศัพท์ของจ้าวเหมยเหมยลงบนพื้นทันที
เพี้ยะ!
จากนั้น มือขวาของเขาก็ตบหน้า ของจ้าวเหมยเหมยอีกครั้งอย่างแรง พลังอันยิ่งใหญ่ ไม่ออมมือ ทำให้จ้าวเหมยเหมยกระเด็นออกไป และกระแทกพื้นอย่างรุนแรง
มือถือไอโฟนในมือของเธอที่เพิ่งซื้อมาใหม่ ก็กระแทกพื้นโครมคราม และถูกมู่เซิ่งบดขยี้
จ้าวเหมยเหมยตกตะลึง
ไอ้เศษสวะคนนี้ ไม่คิดว่าจะกล้าตบเธอ?
ก็แค่แมงดาเกาะผู้หญิงกิน มีสิทธิ์อะไรมาตบเธอ?
เมื่อเห็นโทรศัพท์ไอโฟนถูกบดขยี้แหลกอยู่บนพื้น เธอประหยัดเงินจึงซื้อมาได้ ก็ถูกไอ้เศษสวะแบบนี้เหยียบจนแหลกละเอียดแล้ว สิ่งนี้ทำให้จ้าวเหมยเหมยเจ็บปวดหัวใจ และบ้าคลั่งไปแล้ว
“ฉันจะฆ่าแก เชื่อไหมว่ากูจะฆ่ามึง!”
จ้าวเหมยเหมยบ้าคลั่งและพุ่งเข้าไป หามู่เซิ่ง
เพี๊ยะ!
เพี๊ยะ!
จ้าวเหมยเหมยยั่วยุซ้ำแล้วซ้ำเล่า และทำให้แม่ของเขาอับอายขายหน้า มู่เซิ่งหมดความอดทนไปนานแล้ว ตบหน้าสองเพี๊ยะ จ้าวเหมยเหมยก็กระเด็นหงายไปอีกครั้ง
จ้าวเหมยเหมยล้มลงกับพื้นแล้วกลิ้ง มือทั้งสองข้างคว้าของมั่วซั่ว จนไม้แขวนเสื้อหลุดออกมา ผ้าชิ้นใหญ่หล่นลงมาจากกลางอากาศ และกระพือลงมาบนหัวของเธอ
ห้างสรรพสินค้าศูนย์การค้าสากลป๋ายต้า ในฐานะที่เป็นแหล่งช้อปปิ้งระดับหรูที่สุดในอำเภอซานเซี่ยง แน่นอนว่าความปลอดภัยของลูกค้าเป็นสิ่งสำคัญที่สุด รปภ.ลาดตระเวนสองคนได้ยินเสียงอึกกะทึกครึกโครม ก็รีบพุ่งเข้ามาทันที
รปภ.ช่วยประคองจ้าวเหมยเหมยขึ้นมาจากพื้น หลี่ฟางฟางที่อยู่ข้างๆรวมถึงพนักงานขายก็ตกใจจนตะลึงไปเลย ชายคนนี้อยากตายใช่ไหม คิดไม่ถึงว่าจะกล้าตบคนที่นี่ โดยเฉพาะลูกเขยของเธอยังเป็นประธานกรรมการบริษัทมหาชนจำกัด
ในสายตาของพวกเธอ ในสถานะของเฉินเสวียลี่ หากฆ่ามู่เซิ่งตาย ก็เหมือนกับการเล่นเลยไม่ใช่หรือ
“คุณกล้าตบคุณป้าของฉันเหรอ? ฉันให้โอกาสคุณหนึ่งครั้ง คุกเข่าลงขอโทษเธอซะ!” เฉินเสวียลี่เดินมาตรงหน้า พูดอย่างเย็นชา
“ฆ่าเขาซะ ลูกเขย คุณจะต้องฆ่าไอ้เศษสวะคนนี้เพื่อล้างแค้นให้ฉัน!”
จ้าวเหมยเหมยเหมือนคนบ้าคลั่งไปแล้ว ตะโกนเสียงดังลั่นขณะที่อยู่ในมือของรปภ.
มู่เซิ่งยังคงมองสองคนนี้ด้วยสีหน้าเดิม แล้วพูดเบาๆว่า: “คุณไม่มีสิทธิ์มายืนคุยกับผมเลยด้วยซ้ำ”
เมื่อพูดจบ
เท้าทั้งสองข้างของเขาแตะหัวเข่าของเฉินเสวียลี่ เท้าของเฉินเสวียลี่เจ็บจนชา และเขาไม่สามารถยืนตรงได้เลย เขาล้มลง คุกเข่าลงบนพื้น ใบหน้าของเขา แสดงออกถึงความเหลือเชื่อ
ไอ้เวรนี้ คิดไม่ถึงว่าจะทำให้เขาคุกเข่าลงได้?
“กูจะฆ่ามึง!” เมื่อครู่ก่อนที่เฉินเสวียลี่โมโห เสียงของมู่เซิ่งก็ดังอยู่ข้างหูเขา “คุณลองลุกขึ้นยืนดูสิ แต่คราวนี้ ผมคงไม่ลงมือเบาขนาดนี้หรอก”
บ้าเอ้ย!
นี่มันบ้าสุดขีดไปเลย!
จากนั้นมู่เซิ่งก้าวไปข้างหน้า ออร่าของเขาก็เปล่งประกาย เสมือนเทพเจ้าแห่งสงครามที่มองเห็นสิ่งมีชีวิตทั้งหมด เฉินเสวียลี่คิดจะตอบโต้ เมื่อเงยหน้าขึ้น กลับไม่มีแรงแม้แต่จะลุกขึ้นยืนเลย
ทันใดนั้น เฉินเสวียลี่มีเหงื่อเย็นหยดลงบนหลัง! เขารู้สึกกลัวอยู่ในใจลึกๆ ถ้าหากเขากล้าลุกขึ้นยืน เกรงว่าเท้าทั้งสองข้างจะหัก!
“ไอ้เศษสวะ แกกล้าทำร้ายสามีฉันเหรอ!”
ถงเสว่เหมยไม่รู้สึกถึงออร่าของมู่เซิ่ง เธอหงุดหงิดอย่างมาก พูดกับรปภ.สองคนว่า: “พวกนายทั้งสอง ยังไม่รีบยุติความรุนแรงนี้อีก?”
“คุณครับ……” รปภ.สองคนมองมู่เซิ่งอย่างเก้ๆกังๆ
ในสายตาของพวกเขา มู่เซิ่งก็คือประชาชนธรรมดาทั่วไป แต่ออร่าที่สงบนั้น กลับทำให้พวกเขารู้สึกไม่ค่อยสบายใจนัก ยิ่งกว่านั้นเฉินเสวียลี่ยังถูกถีบลงกับพื้นด้วยสองเท้าของเขา ก้าวไปข้างหน้าตอนนี้ นั่นไม่ใช่แค่การรนหาที่ตายหรอกเหรอ?
“แกรอฉันนะ ตอนนี้ฉันจะโทรหาผู้รับผิดชอบของกุชชี่!” ถงเสว่เหมยหยิบโทรศัพท์มือถือของเฉินเสวียลี่ พูดขู่และชี้นิ้วไปที่มู่เซิ่ง
“ไม่เห็นเป็นไรเลย อีกเดี๋ยวคุณก็ขำไม่ออกแล้ว” มู่เซิ่งพูดเบาๆ
ถงเสว่เหมยโทรออกไปแล้ว สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจก็คือ ผู้รับผิดชอบของกุชชี่ อยู่ที่นี่พอดี เธอเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในทันที และอธิบายว่ามู่เซิ่งกระทำความชั่วช้าโดยไม่เห็นกฎแห่งกรรมอยู่ในสายตา
“มู่เซิ่ง ไม่เป็นอะไรจริงๆใช่ไหม?” เจียงหว่านถามอย่างกังวลใจ
“เธอยังไม่เชื่อสามีเธออีกหรือ?” มู่เซิ่งยิ้มเบาๆ ไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย
จ้าวหลินก็อยากถามคำถามนี้มาก แต่โทรศัพท์ออกไปแล้ว สิ่งที่เธอรอ ที่จริงแล้วเธอเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน สุดท้ายแล้ว ที่นี่ก็เป็นอำเภอซานเซี่ยง ไม่ใช่เจียงหนาน
มู่เซิ่งเขาสามารถแก้ปัญหาได้จริงหรือ?
อีกฝั่งหนึ่ง
เกาเสียงอารมณ์ไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่
ในฐานะที่เป็นผู้รับผิดชอบ กุชชี่ ในอำเภอซานเซี่ยง ก็ถือว่าเป็นคนที่มีหน้ามีตา เมื่อมาถึงเจียงหนานก็ได้รับการต้อนรับจากตระกูลอันดับสาม ผู้คนในวันนี้ คิดไม่ถึงว่าจะผู้รับผิดชอบของสปาหรงเหม่ยจะมาสำรวจสถานการณ์ในห้างสรรพสินค้าศูนย์การค้าสากลป๋ายต้า ถ้าที่นี่เหมาะสม อีกฝ่ายวางแผนที่จะซื้อร้านค้าขนาด 500 ตารางเมตรที่นี่ เพื่อที่จะสร้างสาขาของของสปาหรงเหม่ยในอำเภอซานเซี่ยง
นี่ก็คือสปาหรงเหม่ย!
หลังจากเปิดตัวผลิตภัณฑ์ลบรอยแผลเป็นระดับสูงสุด สปาหรงเหม่ย เกือบจะมีความหมายเหมือนกับคำว่าความงาม ยืนอยู่บนจุดสูงสุดชั่วขณะ แม้ในเวลาเพียงสั้นๆ หุ้นของบริษัทก็พุ่งสูงขึ้น เปรียบเทียบได้กับอันเหม่ยกรุ๊ปแห่งเยียนจิง
นอกจากนี้ ถังเสี่ยวเยว่ยังเป็นคนสวย เกาเสียงไม่กล้าจีบเธอเลย แต่มองเพียงแค่ความสวยของผู้หญิงคนนี้ เขาก็รู้สึกเจริญหูเจริญตา แต่สุดท้ายก็คิดไม่ถึง เมื่อเขาเพิ่งก้าวเข้ามาในห้างสรรพสินค้าศูนย์การค้าสากลป๋ายต้า ก็ได้รับโทรศัพท์ของเฉินเสวียลี่
เฉินเสวียลี่กับเขา รู้จักกันแค่ผิวเผิน แต่อีกฝ่ายไม่ว่ายังไงก็คือผู้รับผิดชอบสปาหรงเหม่ยที่ตั้งอยู่ในอำเภอซานเซี่ยง ดังนั้นเขายังต้องฟังโทรศัพท์อย่างอดทนต่อไป
ปลายสายโทรศัพท์พูดว่า มีคนเอะอะโวยวายในร้านของเขา ไม่เพียงแต่จะทำลายเสื้อผ้า แต่ถึงขั้นที่ทำร้ายคนด้วย!
สิ่งนี้ทำให้เกาเสียงโกรธมาก เรื่องแบบนี้ ร้อยวันพันปีทำไมไม่เกิด ดันมาเกิดเอาในเวลาแบบนี้
“เกาเสียง เกิดเรื่องอะไรขึ้น?” ถังเสี่ยวเยว่ที่สวมกระโปรงสั้นดูสะโพกน่าหลงใหลถาม เธอมองออก ว่าหลังจากที่เขารับสายนี้ สีหน้าของเกาเสียงก็น่าเกลียดอย่างมาก
“เอ่อ ประธานถัง” เกาเสียงก้มลงแล้วพูดว่า: “เมื่อสักครู่มีคนโทรหาผม บอกว่าในร้านของพวกเขา เกิดเรื่องขึ้นนิดหน่อย”
“เรื่องอะไร?”
“ก็แค่นักเลงอายุ 20 กว่าปี ก่อเรื่องในร้าน ทำให้เสื้อผ้าเสียหายไม่ยอมชดใช้ แถมยังทำร้ายลูกค้าในร้านอีก ตอนนี้รปภ.ที่ห้างสรรพสินค้าศูนย์การค้าสากลป๋ายต้าของเราได้เข้าไปแล้ว”
เกาเสียงสีหน้าดูไม่สบายใจ “ประธานถัง ขออภัยที่ต้องขอตัวไปก่อน ผมจัดการเรื่องนี้เสร็จแล้ว จะรีบกลับมาครับ”
“ไม่ต้อง ฉันก็จะไปดูกับคุณด้วย ฉันอยากเห็นเหมือนกัน ว่าใครกันแน่ที่ใจกล้าบ้าบิ่นขนาดนี้ ลงมือทำร้ายผู้คน” ถังเสี่ยวเยว่กล่าว มีประกายในดวงตา
เธออยู่ตรงหน้ามู่เซิ่ง เป็นผู้หญิงที่อ่อนแอไร้เรี่ยวแรง
แต่โลกภายนอก เธอเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่ง!
มิฉะนั้น ถ้าถังเสี่ยวเยว่เป็นคนที่ไม่มีพิษมีภัยจริงๆ นิสัยเหมือนกระต่ายขาว จะเป็นคนโหดร้ายและโลภมากในโลกธุรกิจได้อย่างไร เพื่อบริหารบริษัทที่มีมูลค่าตลาด มากกว่าหนึ่งพันล้าน?
“งั้นก็ขอบคุณประธานถังนะครับ” เกาเสียงกล่าว ภายในใจเขาด่าไอ้ตัวแสบที่ก่อเรื่องที่นั่นไป 800 ครั้งแล้ว
