ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี – บทที่ 110 วิธีโฆษณาของบอสเผย

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

หลังจากฟังที่เปาซวี่อธิบาย ลู่หมิงเหลียงก็รู้สึกตื้นตันและหนักใจ

ที่ตื้นตันใจก็เพราะรู้สึกเหมือนได้เป็นส่วนหนึ่งของการสร้างเกมที่อาจพลิกโฉมหน้าประวัติศาสตร์ของวงการเกมภายในประเทศ!

ส่วนที่รู้สึกหนักใจก็เพราะกังวลเรื่องอนาคตของตัวเกม

เกมที่ไม่ได้น่าสนใจสำหรับคนหมู่มาก และไม่ได้ตรงจริตชาวเกมเมอร์จะประสบความสำเร็จได้อยู่เหรอ

ถ้าพลาดไปแม้แต่นิดเดียวอาจจะไม่ได้ทั้งกระแสตลาด แถมยังเสียชื่อเสียงบริษัทเถิงต๋าอีก เป็นการทดลองที่เสี่ยงสุดๆ!

“ไม่คิดเลยว่าบอสเผยจะเลือกใช้กลยุทธ์เสี่ยงตายแบบนี้โดยที่ไม่รู้สึกเครียดอะไรเลย!

“ถ้าเกมขาดทุนขึ้นมาจะเข้าเนื้อ แถมเสียชื่อเสียงบริษัท!

“ถ้าเป็นผม ผมคงกังวลจนนอนไม่หลับ

“แต่บอสเผยกลับยังใจเย็นเหมือนเดิม ช่างเป็นคนที่เกิดมาเพื่อทำการใหญ่จริงๆ!”

ลู่หมิงเหลียงรู้สึกเคารพในตัวบอสเผยขึ้นมาก เขาเตรียมตัวกลับโต๊ะทำงานไปทดสอบเกมต่อ

“เออใช่ พวกพี่างแผนจะโฆษณาเกมกันยังไงเหรอครับ” จู่ๆ เปาซวี่ก็นึกเรื่องนี้ขึ้นได้

เขาไม่ได้กังวลว่าเกมนักออกแบบเกมจะไม่มีกระแส แค่สงสัยเฉยๆ!

ครั้งนี้บอสเผยจะใช้วิธีพิเศษแบบไหนในการโฆษณาเกมของตัวเองกันนะ

น่าตื่นเต้นจริงๆ!

ลู่หมิงเหลียงนิ่งไปสักพัก “เอ่อ…เรื่องนี้ ผมยังไม่ได้ถามเลย เดี๋ยวผมไปถามดูนะครับ”

ห้องทำงานของเผยเชียน…

ลู่หมิงเหลียงแอบเหลือบมองท่าทีของบอสเผย

บอสเผยไม่เห็นจะดูกังวลใจอะไรเลย!

บอสเลิกสนเรื่องความเป็นความตายแล้วเหรอ

หรือว่ามั่นใจในแผนการของตัวเองมากๆ

แต่ไม่ว่าจะเป็นเพราะเหตุผลไหน ลู่หมิงเหลียงก็รู้สึกประทับใจสุดๆ!

เผยเชียนกำลังครุ่นคิด

ลู่หมิงเหลียงมาถามว่าจะโฆษณาเกมนักออกแบบเกมยังไง

ตอนแรกเผยเชียนไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้เท่าไหร่ ไม่ได้คิดจะโฆษณาเกมเลยด้วยซ้ำ

แต่พอคิดเรื่องนี้ให้ลึกขึ้นก็รู้สึกว่าตัวเองคิดผิดไป!

เขาต้องคิดเรื่องนี้ให้รอบคอบ จะมองว่าเป็นเรื่องไร้สาระไม่ได้!

ตอนทำเกมโดดเดี่ยวเดียวดายกลางทะเลทรายกับเกมแม่ทัพผี บริษัทเถิงต๋ายังเป็นบริษัทเล็กๆ ที่คนไม่ค่อยรู้จัก ถ้าอยากจะขาดทุน การไม่โฆษณาถือเป็นความคิดที่ดีมากๆ

แต่ตอนนี้ไม่ใช่อย่างนั้นแล้ว!

จากความนิยมของเกมแม่ทัพผีและเกมฐานทัพกลางทะเล ถึงเผยเชียนจะไม่โฆษณาเกมนักออกแบบเกมมาก พวกผู้เล่นก็น่าจะรู้เรื่องเกมอยู่ดี

เขาซ่อนเกมนี้จากสายตาของเกมมอร์เหล่านั้นไม่ได้!

ในเมื่อเป็นแบบนั้น…

ก็โฆษณาไปเลยสิ

จะได้ผลาญเงินได้เพิ่ม!

แต่จะโฆษณายังไงก็ต้องมาคิดดูให้ดี

ถ้าใช้วิธีโฆษณาธรรมดาทั่วไป แล้วเกมเกิดดังขึ้นมาจะต้องแย่แน่ๆ!

ดังนั้นทางที่ดีที่สุดคือผลาญเงินทำโฆษณาที่จะไม่ได้ผลตอบรับดี

ถ้าทำโฆษณาที่สร้างผลตอบรับแย่ๆ จะเป็นการดีที่สุด

ตอนนี้วิธีโฆษณาที่เผยเชียนใช้ได้มีอยู่ไม่มาก

ซื้อสปอนเซอร์ ทำโฆษณา จ้างพรีเซนเตอร์…

เผยเชียนไม่มีทางใช้วิธีพวกนี้แน่

วิธีเหล่านี้มีโอกาสสูงเกินไปที่จะช่วยให้เกมทำเงินได้!

วิธีโฆษณาที่ว่ามานี้เป็นวิธีที่ใช้กันดาษดื่น ถึงผลลัพธ์จากการโฆษณาจะแตกต่างกันไป แต่งานภาพที่แปลกใหม่ของเกมนักออกแบบเกมก็น่าจะดึงดูดความสนใจของผู้คนได้ง่ายๆ

อย่างพวกโฆษณาหลอกลวงบนอินเทอร์เน็ตที่ไปขโมยคลิปของคนอื่นมาใช้…

หรือทุ่มเงินจ้างคนดังมาโปรโมตสินค้าด้วยวลีติดหูที่ฟังดูชวนอึดอัด ถึงวิธีโฆษณากากๆ พวกนี้จะใช้เงินเยอะ แต่ก็สร้างผลกระทบได้อย่างใหญ่หลวง

ไม่ก็พวกโฆษณาที่เป็นสัตว์ประหลาดขู่คำราม แค่ภาพง่ายๆ ถ่ายจากเกมเอามาตัดแปะโง่ๆ แต่ขอแค่มีคนเข้าเว็บที่ไปขึ้นโฆษณาไว้เยอะ จะเป็นเกมแบบไหนก็ได้ผู้เล่นเพิ่มไปไม่น้อยแน่!

ถ้าทำโฆษณากากๆ แบบนั้นให้เกมนักออกแบบเกมแล้วดันทำให้เกมดังขึ้นมา เผยเชียนได้ร้องไห้จริงๆ แน่

เขายอมเสี่ยงให้เป็นแบบนั้นไม่ได้

ดังนั้นเผยเชียนจึงไม่คิดจะใช้วิธีเหล่านี้ เพราะมีโอกาสสูงเกินไปที่จะช่วยให้ทำเงินได้

เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบออกไป “ไปหานักสร้างคอนเทนต์สักคนในเว็บลงวิดีโอมาช่วยโฆษณาเกมให้”

“นักสร้างคอนเทนต์เหรอครับ”

ลู่หมิงเหลียงงุนงง

เขาไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้เลย

ประเด็นคือเมื่อเทียบกับวิธีโฆษณาอื่นๆ แล้ว การจ้างนักสร้างคอนเทนต์หรือซื้อสปอนเซอร์เป็นวิธีที่ใช้เงินน้อยที่สุด แต่ก็ได้ผลลัพธ์จากการโฆษณาน้อยที่สุดเหมือนกัน ลู่หมิงเหลียงไม่คิดว่าบอสเผยจะคิดถึงวิธีนี้

ในปี 2010 นี้ นักสร้างคอนเทนต์ชื่อดังหลายๆ คนอย่างเฉียวเหลียงนั้นแทบหาเงินไม่พอยาไส้

ซีรีส์ชีวิตประจำวันของบอสเผยมียอดคนดูรวมหลายล้านวิว แต่สุดท้ายก็มีแค่สปอนเซอร์กากๆ ติดต่อเข้ามา ไม่มีใครคิดจะซื้อคลิป ‘คุณภาพเยี่ยมที่ปรับแต่งเนื้อหาได้’ เลยสักคน

ไม่ใช่ว่าผู้คนจะไม่รู้ว่าอะไรดังไม่ดัง แต่ประเด็นอยู่ที่ในตอนนี้นักสร้างคอนเทนต์ไม่สามารถสร้างกระแสได้ดีเท่าวิธีโฆษณาอื่นๆ

ถ้ามีเงินก็สามารถซื้อโฆษณาจากเว็บลงคลิปได้โดยตรง

พอเหล่าเกมเมอร์กดดูคลิปเกี่ยวกับเกมก็จะเห็นโฆษณาโผล่ขึ้นมาเป็นอย่างแรก ต้องมีคนจำนวนไม่น้อยที่กดตัวโฆษณาทันที ทำแบบนี้น่าจะได้ผลลัพธ์ดีกว่าซื้อสปอนเซอร์ไม่ใช่เหรอ

ด้วยเหตุนี้ลู่หมิงเหลียงจึงยังไม่ได้ตอบอะไรกลับไป

แต่ไม่นานก็ถึงบางอ้อจึงพูดขึ้น “เข้าใจแล้วครับ! บอสเผยตั้งใจจะให้ไปจ้างหวงซื่อปั๋วกับผู้กำกับจูเสี่ยวเช่อมาทำคลิปสั่งทำเพื่อโฆษณาเกมให้ จะได้ใช้ความนิยมของซีรีส์เรื่องชีวิตประจำวันของบอสเผยมาช่วยโฆษณาเกมนักออกแบบเกมใช่มั้ยครับ”

เผยเชียน “???”

ฉันบอกตอนไหนว่าให้ไปหาหวงซื่อปั๋วกับจูเสี่ยวเช่อ!

อย่าตีความคำพูดฉันไปผิดๆ สิ!

ฉันไม่มีทางจ้างพวกจูเสี่ยวเช่อให้ทำคลิปสั่งทำให้หรอก ไม่มีทาง!

ทำแบบนั้นก็ทำเงินได้เยอะเลยสิ

เฟยหวงสตูดิโอเป็นบริษัทลูกของบริษัทเถิงต๋า ถ้าเผยเชียนจ้างพวกหวงซื่อปั๋วหนึ่งแสนหยวนเพื่อทำคลิปโฆษณาเกมนักออกแบบเกมให้ เงินหนึ่งแสนหยวนที่ให้ไปก็จะกลายเป็นรายได้ของเฟยหวงสตูดิโอ ซึ่งส่วนหนึ่งของรายได้ก็จะกลับคืนสู่บริษัทเถิงต๋า!

การเอาเงินจากกระเป๋าหนึ่งใส่อีกกระเป๋าถือเป็นเรื่องที่คุ้มค่ามาก เผยเชียนจะยอมให้ทำแบบนั้นได้ยังไง

อีกอย่างจูเสี่ยวเช่อก็เป็นผู้กำกับอัจฉริยะ เกมนักออกแบบเกมกับซีรีส์ชีวิตประจำวันของบอสเผยมีธีมที่ช่วยส่งเสริมกัน ถ้าเกมดังขึ้นมาเพราะเหตุนี้ เผยเชียนก็ขาดทุนสองต่อสิ

ถ้าซีรีส์ชีวิตประจำวันของบอสเผยกับเกมนักออกแบบเกมดังขึ้นมาทั้งคู่ เผยเชียนได้กระอักเลือดจริงๆ แน่!

คิดได้ดังนั้น เผยเชียนก็ส่ายหน้า

“ผมไม่ได้จะให้ไปจ้างพวกหวงซื่อปั๋ว ซีรีส์ชีวิตประจำวันของบอสเผยอยู่ในช่วงสร้างชื่อเสียง ผมไม่อยากให้การทำคลิปโฆษณาไปทำเสียแผนจนกระทบกับชื่อเสียงได้”

“อ๋อ” ลู่หมิงเหลียงพยักหน้าพร้อมแอบตำหนิตัวเองในใจที่ไม่มองให้กว้างกว่านี้

บอสเผยพูดถูก ตอนนี้เฟยหวงสตูดิโอกำลังสร้างความนิยมและชื่อเสียงอยู่ ไม่ควรเอาเรื่องสปอนเซอร์ไปยุ่มย่าม

แถมทั้งสองบริษัทก็สนิทชิดเชื้อกัน อาจจะมีคนเอาไปนินทาได้

“ถ้าอย่างนั้น…ให้ผมติดต่อคนที่เป็นที่รู้จักดีในตลาดไหมครับ อย่างพวกนักสร้างคอนเทนต์ที่มีฐานแฟนคลับอยู่เยอะ” ลู่หมิงเหลียงถาม

เผยเชียนคิดตาม

“เอาแบบนี้เป็นไง ผมจะเอารายชื่อให้คุณพรุ่งนี้พร้อมราคา แล้วคุณค่อยไปจัดการต่อ”

ลู่หมิงเหลียงพยักหน้า “โอเคครับ บอสเผย”

แย่แล้ว บอสเผยยังไม่เชื่อในความสามารถของฉัน คอยช่วยเท่าที่จะช่วยได้ ฉันต้องพยายามให้มากกว่านี้!

ลู่หมิงเหลียงรู้สึกขายหน้าเล็กน้อย

……………….

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

Status: Ongoing
ต้องทำธุรกิจให้ “ขาดทุน” เขาถึงจะรวย แต่ไม่รู้ดวงดีหรือดวงซวย ถึงได้แต่ “กำไร” เนี่ย!เผยเชียนย้อนเวลากลับไปเมื่อ 10 ปีก่อนโดยมีระบบสั่งให้เขาตั้งบริษัทอะไรก็ได้เพื่อหาเงินทำกำไรโดยจะมีการประเมินกำไรขาดทุนเป็นรอบๆแต่เผยเชียนเป็นคนหัวหมอ เขาดูแล้วว่าถ้าเขาทำธุรกิจได้กำไร เขาจะได้ส่วนแบ่งเข้ากระเป๋าตัวเองแค่ 1:100แต่ถ้าเขาขาดทุน เขาจะได้ส่วนแบ่ง 1:1 เขาจึงคิดจะตั้งบริษัทเกม และหาทางทำให้บริษัทขาดทุนด้วยการสร้างเกมที่ไม่น่าจะฮิตบ้างล่ะ ขายเกมราคาถูกบ้างล่ะ เอาเงินไปละลายกับการเช่าตึกและซื้ออุปกรณ์ทำงานต่างๆ บ้างล่ะแต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่ขาดทุนสักที เกมที่คิดว่าไม่น่าจะขายได้ก็ดันขายดีเป็นเทน้ำเทท่าทำไมการทำธุรกิจให้ขาดทุนมันถึงเป็นเรื่องยากขนาดนี้ล่ะเนี่ย?!

นิยายแนะนำ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท