เขาได้ค่าแรงมาสองแสนหยวนกับอีกหนึ่งแสนหยวนไว้สำหรับเป็นค่าใช้จ่าย สำหรับหลินฉางแล้ว เงินก้อนนี้ไม่ได้ถือว่าเยอะอะไรเลย แต่เผยเชียนก็ต้องเอาเงินก้อนนี้ไปทำอะไรสักอย่าง
เผยเชียนรู้ดีว่าโปรเจ็กต์นี้จะต้องเจ๊งแน่นอน แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ ขอแค่แสดงให้หลินฉางเห็นว่าเขาไม่ได้ต้องการเงินขนาดนั้น แค่จะเอาไปใช้ทดลองอะไรขำๆ อีกฝ่ายก็จะไม่นึกสงสัยในตัวเขา แค่นี้ก็จัดการเรื่องนี้ได้เรียบร้อย
หลินฉางให้เงินเขามาเป็นค่าแรง แต่เผยเชียนไม่ได้คิดจะทำคลิปสั้นหรือหนังสั้นออกมา
เหตุผลก็ง่ายๆ เขามีทุนไม่พอ
เงินที่ได้มาเป็นค่าแรงของเขา งบค่าใช้จ่ายจริงๆ มีแค่หนึ่งแสนหยวน ซึ่งไม่น่าจะพอจ้างผู้กำกับ นักแสดงเสริม และทีมงาน ค่าอุปกรณ์ถ่ายทำนี่ยิ่งไม่ต้องพูดถึง
เฟยหวงสตูดิโอมีอุปกรณ์พร้อม แต่เผยเชียนไม่อยากให้เฟยหวงสตูดิโอเข้ามามีส่วนร่วมกับเรื่องนี้
เพราะพวกหวงซื่อปั๋วอาจจะสงสัยได้ว่าทำไมเขาถึงอยากถ่ายหนังสั้นขึ้นมา ถ้าเป็นแบบนั้นเขาคงหาคำตอบดีๆ ไม่ได้
ดังนั้นเผยเชียนจึงตัดสินใจทำทุกอย่างด้วยตัวเอง และจะพยายามอย่างเต็มที่ไม่ให้คนอื่นๆ นอกจากหลินฉางรู้เรื่องนี้
เขาจะใช้มือถือตัวเองถ่าย เผยเชียนไม่ได้เก่งเรื่องการตัดต่อขนาดนั้น จึงตั้งใจว่าจะตัดฉากที่ไม่จำเป็นออกแล้วเอาส่วนที่เหลือมาต่อๆ กัน
เผยเชียนจะพยายามถ่ายทุกอย่างให้เสร็จในรวดเดียว ไม่ว่าผลงานจะออกมาดีหรือแย่ พอตัดต่อเสร็จเขาจะเอาลงเว็บอ้ายลี่เต่า
ส่วนจะมีคนดูหรือเปล่านั้น…
ถ้าไม่มีเลยก็คงจะดี
นอกจากนี้เผยเชียนยังไม่คิดจะโชว์หน้าตัวเองในคลิป เขาจะใส่หน้ากากปิดหน้าหรือไม่ก็เปิดเผยแค่บางส่วน เผื่อถ้าเกิดคลิปดังขึ้นมา พนักงานจะได้จำเขาไม่ได้
เป้าหมายในการถ่ายคลิปคือเพื่อให้ได้ค่าจ้างสองแสนหยวน
ถ้าหลินฉางถามมาว่าเอาเงินสามแสนไปทำอะไร อย่างน้อยเผยเชียนก็ยังเอาคลิปที่ทำให้อีกฝ่ายดูได้ ว่าตัวเองเอาเงินไปผลิตผลงานจริงๆ
ส่วนเรื่องที่ว่าทำไมผลงานไม่ประสบความสำเร็จ…
เรื่องนี้เขาเองก็ทำอะไรไม่ได้ สี่เท้ายังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง ผลงานของเผยเชียนอาจจะล้ำลึกเกินไปจนคนอื่นเข้าไม่ถึง ดังนั้นจะมาโทษว่าเป็นความผิดของเขาก็ไม่ได้
หลินฉางไม่น่าจะสนใจและสงสัยอะไรมาก
คิดได้แบบนั้น เผยเชียนก็เก็บข้าวของแล้วหยิบกล่องของที่มาส่งวันนี้ จากนั้นก็กลับออกจากออฟฟิศมุ่งหน้าไปยังอพาร์ตเม้นต์
คืนนี้เขาจะถ่ายคลิปตอนแรก!
ถึงจะไม่มีกำหนดส่งงาน แต่เผยเชียนต้องทำคลิปยี่สิบตอน ถ้าเริ่มวันนี้แล้วถ่ายสัปดาห์ละสองตอนก็ต้องใช้เวลาเกือบสามเดือนถึงจะถ่ายครบทั้งหมด หมายความว่ายิ่งเริ่มไวเท่าไหร่ก็ยิ่งดี
ถ้าเสร็จไวก็จะได้ใช้เงินสองแสนหยวนได้อย่างสบายใจ!
…
เผยเชียนตั้งมือถือแล้ววางกล่องลงบนโต๊ะ
กล่องที่ว่าคือมือถือจากต่างประเทศที่เพิ่งปล่อยออกมาเมื่อเดือนก่อน ชื่อรุ่น Pineapple 4 ราคาสี่พันเก้าร้อยเก้าสิบเก้าหยวน อยู่ในงบที่วางเอาไว้ห้าพันหยวนพอดี
มือถือผลิตในประเทศรุ่นที่เป็นที่นิยมที่สุดตอนนี้คือรุ่นเรือธงประจำปีของเฉินฮว่า แต่ก็ยังถือว่าเป็นรุ่นรองอยู่ดี โทรศัพท์ยี่ห้อ Pineapple เท่านั้นที่ถือว่าเป็นรุ่นที่ดีที่สุด ในความทรงจำของเผยเชียน มือถือยี่ห้อนี้คุณภาพเกือบจะเทียบเท่ายี่ห้อ Apple อาจจะด้อยกว่าเล็กน้อยเท่านั้น
สรุปคือมือถือรุ่นนี้ขายดีและเป็นที่นิยมมาก เหมาะจะนำมาใช้ถ่ายคลิปตอนแรกของเขา
เผยเชียนคิดเรื่องนี้เอาไว้ก่อนแล้ว จริงๆ เขาจะถ่ายคลิปอะไรไม่ใช่เรื่องสำคัญ จะประสบความสำเร็จไหมก็ไม่สำคัญอีก สิ่งสำคัญที่สุดคือการทำให้หลินฉางคิดว่านี่เป็นโปรเจ็กต์ส่วนตัวของบอสเผย
ก่อนหน้านี้เผยเชียนบอกหลินฉางว่าอาจจะเอาเงินก้อนนี้ไปทดลองอะไรดู หมายความว่าการทดลองครั้งนี้จะต้องแปลกใหม่
เขาต้องทำผลงานออกมาในรูปแบบของตัวเอง!
เผยเชียนเคยเล่นเป็น ‘บอสเผย’ ถึงจะเล่นเป็นตัวเองแต่เขาก็ต้องเล่นตามบท จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่จะได้ค่าตอบแทน
แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน
เผยเชียนตั้งใจจะสวมบทบาทเป็นนักรีวิวอุปกรณ์ดิจิทัล ‘มืออาชีพ’
ก่อนอื่นเขาหยิบกระดาษขึ้นมาหนึ่งแผน จากนั้นก็เขียนแผนคร่าวๆ ของคลิปตอนนี้ เสร็จแล้วก็เริ่มถ่ายทำ
เผยเชียนหยิบกระดาษขึ้นมาอีกแผ่นแล้วเขียนลงไปว่า ‘นักรีวิวสายฮาร์ดคอร์’ เพื่อเอาไว้ใช้ปิดบังใบหน้า
เขาหยิบแว่นที่ซื้อมาด้วยเงินของตัวเองขึ้นมาแล้วติดกระดาษแผ่นนั้นลงไปเพื่อทำเป็นหน้ากาก
จากนั้นเผยเชียนก็เปลี่ยนไปใส่ชุดที่ดูธรรมดาหน่อย หลังจากครุ่นคิดอยู่สองสามนาที เขาก็เริ่มเขียนแผนสำหรับคลิป
“รีวิวสายฮาร์ดคอร์
“รีวิวไม่อิสระวันที่ 1
“รีวิวสายฮาร์ดคอร์เป็นนักรีวิวไม่อิสระ ผลงานรีวิวจะขึ้นอยู่กับว่าโดนจ้างมาแพงแค่ไหน ของที่เอามารีวิวอาจจะเป็นของที่มีคนจ้างให้มารีวิว โปรดปิดคลิปนี้ไป ถ้าใครสนใจอยากร่วมงาน กรุณาติดต่อผมเป็นการส่วนตัว”
เขาจะทำฉากเปิดคลิปให้ขึ้นเป็นข้อความล้วน คนส่วนใหญ่จะได้รู้สึกไม่อยากดูต่อ
พอเตรียมตัวเสร็จ เขาก็กดเปิดกล้องแล้วเริ่มอัดคลิป
“ยินดีต้อนรับเข้าสู่รายการรีวิวของที่เที่ยงธรรมและเป็นมืออาชีพที่สุดในประเทศ ผมวาโอ่ว เป็นนักรีวิวอุปกรณ์ดิจิทัลมืออาชีพ
“ของที่จะเอามารีวิววันนี้คือโทรศัพท์รุ่น Pineapple 4 เรามาค่อยๆ เปิดกล่องดูกันเถอะ”
เผยเชียนพยายามใช้โทนเสียงไร้อารมณ์เพื่อที่คนอื่นจะได้จำเสียงเขาไม่ได้
จากนั้นเขาก็หยิบคัตเตอร์ขึ้นมากรีดกล่องจนเป็นรูแล้วล้วงมือเข้าไปหยิบโทรศัพท์ออกมา
เขาฉีกพลาสติกหุ้มออกอย่างรุนแรงแล้วจงใจขยำเป็นก้อนจากนั้นก็โยนทิ้งไปด้านข้าง เผยเชียนปิดกล่องที่ยังมีสายชาร์จ หัวเสียบ และกองคู่มือที่ไม่มีใครอ่าน จากนั้นก็โยนไปไว้ข้างๆ เหมือนกัน
“อันดับแรก เราจะมาทดสอบการกันน้ำ”
เขาเตรียมถังเล็กๆ ใส่น้ำไว้ข้างๆ แล้ว เผยเชียนกดเปิดมือถือ Pineapple แล้วโยนลงถัง
ผ่านไปสักพักเขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ดูเหมือนว่าจะกันน้ำได้เป็นอย่างดี ไม่มีน้ำซึมเข้าไปสักหยด
“ต่อไปเราจะมาทดสอบการกันกระแทก”
เขาถือมือตัวเองด้วยมือซ้าย ส่วนมือขวาถือ Pineapple 4 จากนั้นก็เริ่มทดสอบด้วยการปล่อย Pineapple 4 ตกลงพื้นจากมุมและความสูงต่างๆ
เริ่มจากปล่อยให้มุมตกกระแทกพื้น แล้วเปลี่ยนเป็นให้ด้านหลังกระแทกพื้น จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นปล่อยหน้าจอลงพื้น เขาทำแบบนั้นซ้ำๆ โดยเปลี่ยนความสูงไปเรื่อยๆ จากหนึ่งเมตร เป็นสองเมตร และสามเมตร
เสร็จแล้วเขาก็ซูมกล้องเข้าไปใกล้ๆ มือถือ
หลังจากปล่อยมือถือให้ร่วงลงพื้นจากความสูงสามเมตร ทั้งเครื่องก็เต็มไปด้วยรอยร้าว ถึงจะยังเปิดเครื่องใช้งานได้ แต่หน้าจอก็แหลกละเอียด มุมเครื่องบิ่นเป็นรอย ตัวเครื่องด้านหลังถลอก
“ต่อไปเป็นการทดสอบการกันรอย”
เผยเชียนหยิบคัตเตอร์บนโต๊ะมาจิ้มตัวเครื่องด้านหลังซ้ำ
เขาเริ่มจิ้มเบาๆ ตัวเครื่องไม่ปรากฏรอยขีดข่วน แต่พอจิ้มแรงขึ้น รอยขีดข่วนก็ปรากฏให้เห็นชัดเจน แถมยังเริ่มเป็นรอยลึกขึ้นเรื่อยๆ
“ต่อไปเป็นการถอดประกอบตัวเครื่อง
“ทุกคนรู้กันอยู่แล้วว่าการถอดประกอบมือถือคือวิธีที่ดีที่สุดที่จะตรวจดูว่าของข้างในดีจริงรึเปล่า เรามาแกะเครื่องกันอย่างมืออาชีพสุดๆ กันเถอะ”
เผยเชียนหยิบไขควงแล้วแทงลงไปที่รอยลึกด้านหลังตัวเครื่อง จากนั้นก็แงะกรอบเครื่องออก เขาถอดแบตเตอรี่ กล้อง และแผงวงจรด้านในออกมาได้สำเร็จ
พอถอดส่วนประกอบต่างๆ ด้านในออกมาได้ มือถือเครื่องนี้ก็ไม่หลงเหลือเค้าเดิมอีกต่อไป
“โอเค นี่คือส่วนประกอบด้านในของ Pineapple 4 ดูอุปกรณ์กับงานประกอบสิครับ ผมมั่นใจว่าทุกคนน่าจะรู้จักแต่ละส่วนกันดีอยู่แล้ว เพราะงั้นผมจะไม่อธิบายให้ฟัง
“ต่อไปมาประกอบเครื่องคืนกัน”
เผยเชียนไม่ได้ทำขั้นตอนนี้ เขากะว่าจะเล่นคลิปย้อนหลังอีกรอบแทน
สุดท้ายเขาก็อัดช่วงสรุปคลิป
“นี่ก็เป็นรีวิวมือถือ Pineapple 4 ทางบริษัท Pineapple อย่าลืมโอนเงินค่ารีวิวเข้าบัญชีผมด้วย
“รายการรีวิวสายฮาร์ดคอร์ขอลาไปก่อน เจอกันใหม่คลิปหน้า!”
พอถ่ายทุกอย่างเสร็จ เผยเชียนก็ดาวน์โหลดโปรแกรมตัดต่อมามั่วๆ จากนั้นก็ตัดคลิปออกเล็กน้อย เพิ่มช่วงเปิดคลิป และใส่คลิปตอนแยกเครื่องแบบกรอกลับลงไป
เผยเชียนกดเรนเดอร์คลิปแล้วตรวจเนื้อหาดูอีกรอบ
คลิปออกมาแย่มากๆ และเผยเชียนก็พอใจมากเหมือนกัน
เผยเชียนเข้าเว็บอ้ายลี่เต่าแล้วสมัครบัญชีใหม่ด้วยชื่อ ‘รีวิวสายฮาร์ดคอร์’ จากนั้นก็อัปโหลดคลิปตัวเอง
“โอเค เสร็จเรียบร้อย!”
เขาถอดหน้ากากเก็บไว้เพื่อใช้ในการถ่ายทำครั้งหน้า
ยังเหลืออีกสิบเก้าตอนที่ต้องถ่ายทำ แต่ละตอนจะเป็นการแกะกล่องรีวิวอุปกรณ์ดิจิทัลแบบคลิปแรกเป๊ะๆ การถ่ายทำทั้งยี่สิบตอนน่าจะไม่ใช่เรื่องยากอะไร เสร็จจากนั้นเขาก็จะได้ใช้เงินสองแสนหยวนอย่างสบายใจหายห่วง!
…………
